DUBBELBESLUIT SGP EN VAN DR. P. DE VRIES
HET DUBBELBESLUIT VAN DE SGP EN HET DUBBELBESLUIT VAN DR. P. DE VRIES (HHK)  Klik hier       
Plaats in winkelmandjeMandje

HET DUBBELBESLUIT DER SGP EN VAN DR. P. DE VRIES
IN HET LICHT VAN HET KONINKRIJK GODS


door G.P.P. Burggraaf


(zie ook vorig artikel over dubbelbesluit SGP via de Klik hier link)

December 4, 2012

De aanvallen op het Koninkrijk van God vermenigvuldigen zich in onze dagen, met name van binnenuit, door de dubbelbesluiten van de "christelijke" politiek, in naam van het kerkelijke Refodom. Ook dr. P. de Vries (HHK) maakt zich hieraan schuldig. We komen er in dit bestek nog wel op terug. Het Koninkrijk van God is echter geheel geestelijk en is dus geen politieke werkelijkheid en zal het ook nooit worden. Christus zegt: "En men zal niet zeggen: Ziet hier, of ziet daar, want, ziet, het Koninkrijk Gods is binnen ulieden" (Luk. 17:21). Het Koninkrijk Gods is ook niet gelegen in mooie en vrome woorden, maar in kracht (1 Kor. 4:20). Kortom: "Het Koninkrijk van God is niet van deze wereld" (Joh. 18:36).

Zoals gezegd is het Koninkrijk van God geen politieke werkelijkheid en zal dat nooit worden. Dat was met name de reden dat Judas Iskarioth Christus verraden heeft. Judas stond namelijk een aards Koninkrijk voor ogen en daarin dacht hij groot te kunnen worden. Maar toen hij zijn politieke droombeeld in duigen zag vallen door de borgtochtelijke lijdensgang van Christus, heeft hij Christus verraden. "Christelijke" politiek bedrijven komt voort uit hetzelfde droombeeld als Judas voor ogen stond. Ook is de politiek in onze dagen volledig gedemoniseerd, aangezien politiek bedrijven in het kader staat van de demoNcratie.

Gods Woord leert ten aanzien van het bedrijven van staatskunde geen democratisch bestel, maar een absolute monarchie, overeenkomstig de norm van de theocratie. Vrijwillige deelname aan de democratische politiek is opstand tegen God. "Christelijke" politiek bedrijven in het kader van de democratie is volledig in strijd met de bijbelse betekenis van het Koninkrijk van God. Hoewel de scheppingsorde -om de aarde te bebouwen en te bewaren- van kracht blijft, betekent dat niet dat "christelijke" politiek het geoorloofde middel daartoe is, laat staan het van God gegeven middel. God heeft de mens persoonlijk daartoe geroepen en niet een politiek bestel waarin meeste stemmen gelden. Politiek bedrijven is niets anders dan aan de van God vervloekte torenbouw van Babel gestalte te willen geven, aangezien politiek bedrijven berust op leugen en bedrog, waaruit niets anders dan algehele spraakverwarring voortkomt.

Democratische politiek staat voor 'volksregering', waarin het huidige Refodom praktisch volledig participeert, zij het theoretisch gelimiteerd. Democratie wordt 'de minst slechte regeervorm' genoemd, maar die benaming is slechts een doekje voor het bloeden, aangezien het woord demoNcratie al aangeeft uit welk rijk de democratie afkomstig is, namelijk uit het rijk der demonen (cynisch bedoeld). Democratie is het tegenovergestelde van theocratie; dus kan een waar Christen nooit actief en vrijwillig deelnemen aan het politieke democratische bestel, zoals de SGP dat wel doet.

De profeet Daniël -die door dr. L. van der Tange in het kader van het dubbelbesluit van de SGP in stelling werd gebracht- participeerde echter niet in een democratisch bestel, maar bedreef bijbelse staatskunde, zoals ook Jozef in Egypteland bedreef in zijn ambt als onderkoning.
Dat de kerken zich in het publieke domein laten vertegenwoordigen door politieke partijen die zich de naam "christelijk" valselijk toe-eigenen, is een regelrechte aanslag op het Koningschap van Christus, op de leer van Christus, op de roeping der Kerk en op de roeping van Gods kinderen in het algemeen.

Staatskunde bedrijven op grond van Gods Woord en in de gratie Gods is -zoals gezegd- niet onbijbels, integendeel, maar "christelijke" politiek bedrijven dat met handen en voeten gebonden is aan een goddeloos democratisch bestel waarin meeste stemmen gelden, is dus volstrekt vleselijk en kan in het licht van de Godsregering niet bestaan; ergo, "christelijke" politiek dat gedoogsteun geeft aan de van God vervloekte democratie met haar goddeloze wetten, is een regelrechte aanslag op de Godsregering, met name, omdat de zogenaamde christelijke politiek -zoals gezegd- aan handen en voeten gebonden is aan het democratische bestel en haar goddeloze wetten en dus nooit op grond van Gods Woord kan functioneren. Het ware geloof kan nooit gebonden worden aan wetten die een aanslag vormen op Gods heilige Wet, terwijl de SGP dat allemaal wel kan, zelfs onder ede! Het ware geloof laat zich echter nooit -zeker niet onder ede- binden aan de Godevijandige politieke democratie. Degenen die dat wel kunnen, hebben het ware geloof niet! Deelname aan de politiek is dus een bewijs van bruut ongeloof. Gods kinderen en knechten hebben daarentegen de Goddelijke roeping om tegen het politieke bedrijf te getuigen (Ef. 6 - 1 Tim. 4:7).

Hoewel er op deze wereld van een theocratische regeer-vorm geen sprake meer is, betekent dat niet dat de zogenaamde christelijke politiek de theocratische regeer-norm kan handhaven, noch die laten gelden, omdat zij aan handen en voeten gebonden is aan de anti-theocratie, ofwel de demoNcratie. De SGP-slogan, "bijbels genormeerde politiek" is om die reden een godslasterlijke verzonnen hoax, een false flag, die de "christelijke" lading dekken moet. Deelname aan de politiek onder een christelijke vlag is in flagrante strijd met de norm van Gods Woord, laat staat dat "christelijke" politiek kan bestaan voor de eis van Gods Wet.

De bijbelse norm en toetssteen voor het maatschappelijke en politieke leven is niet het Evangelie, maar de Wet Gods. Of de overheid en/of burgers dat erkennen of niet, verwerpen of aannemen, en of de "christelijke" politiek, ten aanzien van de uitvoering ervan, de toetssteen van Gods Wet haalbaar acht of niet, het is en blijft een Goddelijke verordening. Gods Woord en Wet vormen geen ideaal, maar een Goddelijke verordening, waarvan de beheersing zich uitstrekt over de ganse schepping en over alle schepselen. Er is geen land, geen schepsel, geen macht noch kracht, waarvan God niet zeggen kan: "het is Mijn", want "Mijn is de wereld en haar volheid", Ps. 96:11. Christus heeft niet veel macht, maar alle macht in hemel en op aarde (Matth. 28:18). Alle machten en krachten zijn Hem onderworpen en Hij werkt alle dingen naar de raad van Zijn wil (Ef. 1:11).

Dat betekent niet dat het Koninkrijk van God zich laat verenigen met het koninkrijk van deze wereld, want deze wereld gaat voorbij met alles wat daarin beweegt en leeft, terwijl het Koninkrijk Gods geestelijk en eeuwig is. God is echter geen ledig en lijdelijk toeschouwer van wat er op deze aarde gebeurt, nee, Hij heeft alle machten en krachten onder Zijn beheersing en zal een ieders werk doen komen in het gericht. Alles wat niet door het geloof geschiedt, zal voor God niet kunnen bestaan, al is het nog zo humaan en mensvriendelijk, want al wat uit het geloof niet is, is zonde voor God. Intermenselijk kan er veel goeds geschieden, en de "christelijke" politiek heeft daar de schijn van, maar ook de "christelijke" schijn kan niet voor God bestaan, aangezien "christelijke" politiek niet verder komt dan de zonde met de zonde te bestrijden, te kiezen tussen kwaden; kortom, een van God vervloekte praktijk.

Dat Gods ware volk de roeping heeft om een bijbels geluid te laten klinken in het publieke domein, is onbetwist -daarvan is o.a. John Knox een levend getuige-, maar dat de refo-kerken hun publieke stem gegeven hebben aan de "christelijke" politiek is zondermeer een verkrachting van Gods bevel en een aanslag op de Goddelijke roeping der Kerk.
Om een stem te hebben in het publieke domein is absoluut geen deelname in de politiek vereist, laat staan bijbels geboden! Christus heeft geen politieke partij in het leven geroepen om Zijn discipelen een stem in het publieke domein te geven, nee, Hij heeft de Zijnen persoonlijk geroepen en gesteld om het zout der aarde te zijn, geheel onafhankelijk van menselijke en politieke invloed.
Gods getuigen weten zich daarentegen geheel afhankelijk van Christus en weten zich alleen en volledig aan Hem gebonden en aan Zijn leer. De politiek heeft daar geen enkele invloed op, noch enige zeggenschap in, laat staan dat Christus Zijn getuigen deelname aan de politiek geboden heeft, want dat zou in strijd zijn met Zijn eniggeldende Goddelijke authoriteit. Dat betekent niet dat Gods getuigen de overheden niet hebben te gehoorzamen als zij in overeenstemming handelen met het Goddelijke Woord, want die gehoorzaamheid is juist in Gods Woord geboden, maar de Kerk is ook geboden om Gode meer gehoorzaam te zijn dan de mensen. Die goddelijke orde wordt door de SGP subtiel met goocheltrucen omgedraaid. De SGP kan Gode ook nooit gehoorzamer zijn als de mensen, omdat "christelijke" politiek niet uit het geloof is, puur vlees is en zich derhalve der Wet Gods niet onderwerpt. Daarvan kunt u honderden bewijzen lezen op deze website www.derokendevlaswiek.nl

Bovendien is de vereiste eedaflegging door kabinets- en kamerleden een verbond met de duivel en een voorzichting verdrag met de hel. Gods ware volk kan geen eedzwering afleggen op een grondwet die Gods Wet met voeten treedt, laat staan de eed van trouw afleggen jegens een goddeloos en meinedig koningshuis. Als we daarbij bedenken dat ieder mens van nature niet onder de norm, maar onder de eis van Gods Wet staat en door diezelfde Wet geoordeeld zal worden als de mens in zijn zondestaat sterft, dan is de politiek, met name die van de SGP/CU/CDA sowieso ter helle gedoemd.

Dat de SGP een witgepleisterd graf gelijk is, met twee maten meet ('zij zeggen het en doen het niet' - Matth. 23:3) en zich een leven in de zonde veroorlooft, door profaan te sjoemelen met de eis van Gods Wet, zal alle SGP-ers duur komen te staan, want ze maken allen deel uit van het geheel der SGP. De landverraderlijke (af)gang van de SGP naar het Eurobabelhof is dezelfde gang als van Saul naar de waarzegster van Endor. Nu de SGP met een dubbelbesluit op de proppen komt, is het verraad compleet. Een gesloten voordeur en een open achterdeur, ten aanzien van die Filistijnse vrouwenkieslijst, is een regelrechte aanslag op de van God gegeven scheppingsorde. De vrouw komt een regeerambt niet toe, noch maatschappelijk, noch in de gemeente Gods.

De drogreden dat de vrouw alléén onder het gezag van haar eigen man staat, is van de duivel ingegeven, aangezien dat zou betekenen dat een ongetrouwde vrouw wel voor een ambt in aanmerking komt, omdat zij geen man heeft onder wiens gezag zij staat. Dat wil men vandaag, maar het feit dat een ongetrouwde vrouw geen man heeft, betekent absoluut niet dat een ongetrouwde vrouw van de Goddelijke scheppingsorde -God het Hoofd van Christus, Christus het Hoofd van de man en de man het hoofd van de vrouw- ontslagen is, nee, ook ongetrouwde vrouwen staan onder de beheersing van de Goddelijke scheppingsorde, op alle gebied! Dat weet de SGP zeer wel, maar met die gesloten voordeur en die open achterdeur omtrent de vrouwenkieslijst, pleegt de SGP-top profaan een aanslag op de Goddelijke scheppingsorde en verdaagt men het geloof tot het prive-domein. Volgens SGP-partijvoorzitter Van Leeuwen is de mens gebonden aan zijn innerlijke overtuiging, dus niet meer aan de geopenbaarde wil van God. Dat dit niet te denken geeft, en er nauwelijks publiek tegengas gehoord wordt, is een bewijs, dat het oordeel van een algehele kracht der dwaling al in een vergevorderd stadium verkeert.

De toejuiching van dr. P. de Vries (HHK) jegens het SGP-dubbelbesluit is helemaal van de ratten besnuffeld, aangezien het ds. P. de Vries geweest is die de Gereformeerde Bond in de jaren ‘80 de les gelezen heeft met zijn boek: "De weg Zijner getuigenissen."
Met het genoemde boek meende ds. De Vries -overigens terecht- tegen de studie van de GB "Man en vrouw in bijbels perspectief", te moeten ageren, omdat die studie duidelijk de bakens ten aanzien van de bijbelse plaats van de vrouw verzet richting het "reformatorische" feminisme. Bovendien worden in de genoemde GB-studie de ketterijen van Karl Barth subtiel bewierookt. Het genoemde boek van De Vries was zeker op zijn plaats. Maar.....

Nu kan ds. De Vries zijn eigen boek niet alleen op de SGP, maar ook op zijn eigen houding en zijn eigen kerkverband toepassen, hetgeen hij echter volledig nalaat. Zoals de SGP de achterdeur voor vrouwen op de kieslijst heeft geopend, heeft de HHK de kerkelijke achterdeur voor homofiele studenten/kandidaten/ambtsdragers opengezet. Deze feministische en sodomitische refo-ontwikkelingen worden in het genoemde boek van De Vries op grond van Gods Woord nog aan de kaak gesteld, maar blijkbaar heeft ds. De Vries een metamorfose ondergaan om een plaats op de kerkelijke HHK-ladder te verwerven, ten koste van de Waarheid Gods...!? De bewijzen zijn er: onderhandelen met de PKN-Achab, uitverkoop van het NHK-kerkrecht, HHK-sodomie, HHJO-Gospel, enz. het kan er allemaal mee door, zonder enige publieke tegenkanting van de hersteld hervormde, decaan dr. P. de Vries en zijn collega's.

Dr. P. de Vries bedient zich dus ook van een dubbelbesluit! De GB-dwalingen wel publiek bestrijden, maar de afval binnen eigen kerkverband niet! De destijdse publieke oproep van ds. De Vries in zijn genoemde boek, "De weg Zijner getuigenissen", namelijk, "om te volharden in de gereformeerde religie" komt dus als een boemerang op het SGP-hoofd van De Vries zelf neer en op het hoofd van zijn eigen kerkdenominatie.

De metamorfose die De Vries heeft ondergaan, kan niet meer onder stoelen of banken gestoken worden, mede om het feit dat hij publiek in een Gezindsgids -geheel onterecht- het doodvonnis van de land- en Kerk-der-reformatie-verrader Johan van Oldebarnevelt "een zwarte bladzijde in de geschiedenis" genoemd heeft, terwijl hij de afvallige GB-studie -terecht- een dergelijk doodvonnis toebedacht heeft in zijn genoemde boek "De weg Zijner getuigenissen." Maar hij laat de afvallige SGP en de afval in zijn eigen kerkverband ongemoeid. Dr. P. de Vries meet dus ook met twee maten en daarmee maakt hij zich volstrekt ongeloofwaardig.

Dominees die zich als een kameleon gedragen als het op de toepassing van het gezag van Gods Woord aankomt, en zich naadloos aanpassen als het hun vlees-tactische en kerkpolitieke voordeelbelangen betreffen, groeien de pan uit. Daarin vormt ds. De Vries geen uitzondering meer. Wie wel eigenlijk? Er is echter niets nieuws onder de zon. De Psalmist van de 74e Psalm getuigt er van:

"Wij zien aan ons, na al dit ongeval,
Geen teek'nen meer van Uwe gunst gegeven.
Niet één profeet is ons tot troost gebleven;
Geen sterv'ling weet, hoe lang dit duren zal!"


Ps. 74:9 ber.

Land, land, land, hoort des HEEREN Woord!


http://www.derokendevlaswiek.com