In 1940, ten tijde van de vlucht van koningin Wilhelmina naar Engeland, luidde artikel 21 van de Nederlandse Grondwet, 2e lid onveranderd: "In geen geval kan de zetel der regering buiten het Rijk worden geplaatst."
'De koningin -Wilhelmina- mag dan wel Londen tot zetel van de regering uitroepen, maar dat is volgens de grondwet een onmogelijkheid en bovendien een loze kreet als men tegelijkertijd de feitelijke macht bij Winkelman achterlaat. In dat licht is het niet moeilijk de koningin te beschouwen als iemand die vrijwillig de benen had genomen naar een zelfgekozen ballingsoord, waar ze niet door een formele regering, maar door een groep rebellen zonder gezag werd omgeven.' (Bron: Nanda van der Zee, 'Om erger te voorkomen', 1997/2, p.151.)
'Men had [in Londen] geen enkele moeite met de grondwetsbepaling die zei dat de zetel van het Rijk nimmer buiten Nederland kon worden verplaatst terwijl dat toch met ingang van 13 mei 1940 wel degelijk het geval was.' (Bron: Koos Groen, 'Er heerst orde en rust', 1979, p.35.)
KLIK OP DE KLIK HIER LINK TER INZAGE VOLLEDIGE ARTIKEL
|
|
De ongrondwettige vlucht van koningin Wilhelmina en haar regering
Terwijl de strijd nog in volle gang was - en er nog dagelijks Nederlandse militairen sneuvelden - vluchtte koningin Wilhelmina en haar regering op 13 mei 1940 naar Engeland.
- Om 10 uur die ochtend vertrok koningin Wilhelmina naar Hoek van Holland, waar een Engelse torpedobootjager [de HMS 'Hereward'] op haar wachtte.
- Minster Steenberghe heeft later de secretarissen-generaal en generaal Winkelman in een bijeenkomst in kennis gesteld van het uitwijken van koningin en regering en het gezag overgedragen aan Winkelman. (Bron: Drs. R.L. Schuursma, 'Bericht van de Tweede Wereldoorlog', p.378-379.)
(Toen generaal Winkelman in krijgsgevangenschap geraakte, ging het gezag over naar Rijkscommissaris Seyss-Inquart.)
'De mythe dat de Oranjes min of meer onverwacht in de meidagen 1940 gedwongen werden het vaderland te verlaten, terwijl zij dat nooit van plan waren, kan inmiddels als achterhaald worden beschouwd. Er waren eerdere, meer en uitgebreidere voorbereidingen voor een vertrek getroffen dan algemeen bekend is geworden; de weergave in het beeldvormende standaardwerk van dr. Loe de Jong is in dit opzicht op z'n minst onvolledig.
De Prins der Nederlanden ging dus mee naar Engeland en volgde daarbij een van de vluchtroutes, die voorafgaande winter nauwkeurig was bepaald. Nog vijf dagen vóór de Duitse inval had prins Bernhard, slechts vergezeld van één ondergeschikte, alle wijkplaatsen en vluchtroutes persoonlijk geïnspecteerd.
Wilhelmina vond het niet nodig de ministers op de hoogte te stellen van haar vertrek, ook niet de eerste minister jhr. D.J. de Geer (CHU) en minister van Oorlog A.Q.H. Dijxhoorn (partijloos). Zij bleven tot het laatste ogenblik onkundig van Wilhelmina's plannen.' (Bron: J.G. Kikkert, 'De Prins in Londen', 2004, p.10-12.)
KLIK OP DE KLIK HIER LINK TER INZAGE VOLLEDIGE ARTIKEL
PS. Bewustmakende artikelen moeten objectief gelezen worden en op grond van de feiten worden beoordeeld. Het doorlinken naar artikelen van derden, betekent niet dat ze automatisch onze (volledige) instemming hebben.
|
|