'DE WARE KERK' NGB ART. 27/28/29
DE ENIGE WARE KERK, VOLGENS ART. 27/28/29 VAN DE NED. GEL. BEL.  Klik hier       
Plaats in winkelmandjeMandje

DE ENIGE WARE KERK VOLGENS GODS WOORD EN DE NGB ARTIKEL 27-29
Klik hier Inzender vraagt:

Betreft Artikelen 27, 28 en 29 van de NGB.
Vraag: Waar kan ik een ware Kerk vinden?

Antw.: Omtrent de ware Kerk en haar kenmerken hebben we in 2008 al eens wat geschreven, zoals hieronder met enige aanvulling is afgedrukt (Voor een goed verstaan is vereist het volledige artikel te lezen). vr. gr. - GPPB.

----------------------------------------------

Artikel 27. Van de algemene Christelijke Kerk.
"Wij geloven en belijden een enige katholieke of algemene Kerk, dewelke is een heilige vergadering der ware Christgelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door den Heiligen Geest. Deze Kerk is geweest van den beginne der wereld af, en zal zijn tot den einde toe; gelijk daaruit blijkt, dat Christus een eeuwig Koning is, Dewelke zonder onderdanen niet zijn kan. En deze heilige Kerk wordt van God bewaard, of staande gehouden, tegen het woeden der gehele wereld; hoewel zij somwijlen een tijdlang zeer klein en als tot niet schijnt gekomen te zijn in de ogen der mensen; gelijk Zich de Heere gedurende den gevaarlijken tijd onder Achab zevenduizend mensen behouden heeft, die hun knieën voor Baäl niet gebogen hadden. Ook mede is deze heilige Kerk niet gelegen, gebonden, of bepaald in een zekere plaats, of aan zekere personen, maar zij is verspreid en verstrooid door de gehele wereld; nochtans samengevoegd en verenigd zijnde met hart en wil in één zelfden Geest, door de kracht des geloofs."

UITLEG:
Het zal duidelijk zijn dat met de enige ware Kerk niet bedoeld wordt een bepaald kerkverband en/of een zekere kerkelijke denominatie, laat staan een kerkgebouw, want de ware Kerk betreft alleen de Eén Heilige, Algemene Christelijke Kerk, zoals verwoord in de Twaalf Artikelen des Geloofs, bestaande uit de heilige vergadering der ware christgelovigen, ofwel: 'de Kuriakè', dat is: 'wat van de Heere is'. Hiermee wordt niet een volmaakte kerk op aarde bedoeld (die bestaat niet), want naar de uitwendige openbaring der Kerk gerekend is de heilige vergadering der ware christgelovigen dikwijls met veel hypocrieten gemengd, terwijl de hypocrieten tot de ware Kerk niet behoren. Dat geldt ook voor de onbekeerde uitwendige verbondskinderen, die geen erfgenaam zijn van de belofte, zolang zij in hun onbekeerde staat voortleven.
Van de enige ware Kerk van Christus zijn alleen Gods ware kinderen een levend lidmaat en niemand anders. Deze ware Kerk is dus niet gebonden aan een zekere plaats, noch aan zekere personen, zoals de roomse kerk wel leert, maar is verspreid en verstrooid over de gehele wereld, nochtans samengevoegd en verenigd zijnde met hart en wil in een zelfde Geest, door de kracht des geloofs en door de band der volmaaktheid, namelijk de ware liefde. De ware gemeenschap der heiligen speelt zich dus niet af binnen een kerkelijke gemeente in de eerste plaats, maar bestaat uit de geloofsgemeenschap met het Hoofd, Christus, in het bijzonder en vervolgens met al de leden van het Lichaam van Christus door de band des waren geloofs en der liefde. Gemeenschap der heiligen is zelfs niet beperkt tot de ware christgelovigen die verspreid zijn over de wereld, maar bestaat ook tussen de strijdende Kerk op aarde en de triomferende Kerk in de hemel, namelijk in Christus. Immers, de strijdende Kerk en de Triomferende Kerk hebben één en hetzelfde Hoofd, namelijk Christus en behoren beiden tot één en hetzelfde Lichaam, namelijk tot het Lichaam van Christus. De enige ware Kerk, ofwel 'de heilige vergadering der ware christgelovigen' zal blijven bestaan tot de voleinding der wereld, vanwege het Hoofd der Kerk die de Zijnen beloofd heeft al de dagen met hen te zullen zijn, tot de voleinding der wereld (Matth. 28:20).

Artikel 28. Dat een iegelijk schuldig is zich bij de Kerk te voegen.
"Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten van één zelfde lichaam. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt* aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods."

* ambt betekent hier plicht.

UITLEG:
De Eén Heilige, Algemene, Christelijke Kerk is veelal aangeduid als 'de onzichtbare Kerk op aarde', maar dat is niet bijbels, want dan weet niemand waar de vergadering der ware Kerk te vinden is. De Kerk van Jezus Christus is geen onzichtbare Kerk, maar een vergadering van de ware christgelovigen, die over de gehele wereld dorpsgewijs samenkomen, zoals de 3000 bekeerde zielen op de Pinksterdag zichtbaar samenvergaderd waren, terwijl het volk zich niet bij hen durfde te voegen, maar hen in grote achting hielden (Hand. 5:13). Dat is bepaald geen onzichtbaar gebeuren. Deze heilige vergadering, bestaande uit een verzameling van degenen die zalig worden, behoren dus daadwerkelijk tot het Lichaam van Christus. Buiten deze heilige vereniging van het Lichaam van Christus is er geen zaligheid mogelijk. Ook alle uitwendige kinderen des verbonds zijn verplicht zich tot de uitwendige openbaring van die heilige vergadering der ware christgelovigen te voegen en mogen zich nimmer daarvan afscheiden. En als er in een bepaalde streek of plaats sprake is van een zichtbare vergadering van de ware christgelovigen, mogen Gods ware kinderen zich nimmer van elkaar scheiden en op verschillende locaties bijeenkomen, want dat is in flagrante strijd met de door God bepaalde eenheid der Kerk, ofwel in strijd met het ware geloof en de eenheid der leden van het Lichaam van Christus.

Krachtens het ambt aller gelovigen is elk kind van God jegens de Heere en Zijn Woord verplicht om de eenheid der Kerk te bewaren en na te jagen, zich te onderwerpen aan de tucht, ofwel het juk van Christus, en zich (innerlijk) af te scheiden van degenen die niet tot de levende Kerk behoren. Dat betekent niet dat Gods volk zich moet opsluiten in kloosters, maar wel dat zij naar Gods wil en bevel alleen wonen en tot de heidenen en de valse godsdienst niet gerekend worden, anders zullen zij zekerlijk van haar plagen ontvangen (Openb. 18:4). Gods kinderen staan wel (getuigend) in deze wereld, maar zij zijn niet van deze wereld en als dat niet zichtbaar en hoorbaar is, is er niet iets mis, maar alles!

Als de kerk waarvan u lid bent, of de kerk waar u regelmatig kerkt, een fundamenteel valse leer verkondigt en/of de sacramenten ontheiligt, en/of de bijbelse tucht nalaat of vervalst, moet u zich daarvan vrijmaken in een kerkordelijke weg. Geeft de kerkenraad na herhaalde verzoeken geen gehoor aan uw bijbels getuigenis, moet u die kerk verlaten (2 Kor. 6:14-18). Maakt u zich niet bijbels vrij, is hun bloed op uw hoofd! (Ezech. 33) en kunt u niet voor God bestaan. Pas als u zich ervan vrijgemaakt heeft, kunt u die kerk -bijbels gezien- rechtmatig verlaten.

U zult zeggen: Wat dan, als we in die weg gaan, of reeds gegaan zijn, of om die reden de kerk uitgeworpen zijn?
Antw.: Niet afscheiden en geen kerk stichten, en zeker niet naar een kerk gaan waarvan u van tevoren weet dat u zich ervan vrij moet maken. De kerk waar u regelmatig kerkt, daarvoor houdt God u verantwoordelijk, of u lid van die kerk bent of niet, doet bij een regelmatige kerkgang niet meer terzake (lees o.a. Spr. 29:24 - Ezech. 33:1-20).

Als u zich hebt vrijgemaakt van de valse leer der kerk, schudt dan het stof van uw voeten (Mark. 6:11), en vraag de mond des Heeren wat u doen moet als er geen kerken binnen uw bereik zijn die voldoen aan de kenmerken van de ware Kerk. Als dat zo is moet u zich besluiten in uw huis en op de Heere wachten (zie o.a. Ezech. 3:24-27); oude schrijvers gaan lezen, die de leer der Reformatie zuiver leren (o.a. dr. Maarten Luther, Johannes Calvijn, dr. H.F. Kohlbrugge). Of u voegt zich bij een Evangelisatie, waar zuivere reformatie-preken gelezen en/of gepreekt worden. (Ten tijde van de NHK waren er vele Evangelisaties, vanwege de valse leer in het gros NHK-gemeenten). Gelovigen die zich vrijgemaakt hebben van een valse religie van de kerk waar zij kerkten, zitten rechtmatig thuis, en/of zitten rechtmatig in een Evangelisatie. De schuld dat zij van de sacramenten uitgesloten zijn, ligt niet op hen, maar op de leraars die de verstrooide schapen buiten de legerplaats niet met het zuivere Woord en de sacramenten bedienen. Om die reden preek ik in het kader van een Evangelisatie (All visitors welcome!).

Vele kerken, leraars en belijders beweren: "Wie de kerk niet tot moeder heeft, heeft God niet als Vader."
Dat leerde de roomse en dat leert ook de huidige reformatorische Inquisitie! Maar Gods volk heeft niet de kerk met een kleine 'k' tot moeder, maar het Jeruzalem dat boven is! "Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder", Gal. 4:26.

Kanttekeningen bij Galaten 4:26:
109) Jeruzalem, dat
Dat is, de [Eén Heilige, Algemene] Christelijke Kerk en religie, die hare zaligheid zoekt, niet door het eerste verbond der wet, namelijk door de werken der wet, maar door het tweede des Evangelies, namelijk door de verdiensten van Christus met een waar geloof aangenomen; welke haren oorsprong heeft van den hemel, door de krachtige roeping des Heiligen Geestes. Zie Hebr. 12:22; Openb. 3:12, en Openb. 21:10.

110) dat is vrij,
Namelijk van de dienstbaarheid en vloek der wet; en wordt bij Sara en Izak, die vrije personen waren, met recht vergeleken; waarom het ook de erfenis des hemels beërven zal.

111) ons aller
Namelijk gelovigen, zo Joden als heidenen die hunne zaligheid in Christus alleen zoeken.

112) moeder.
Gelijk Sara de moeder was van Izak, die de erfgenaam zijns vaders was, omdat hij uit een vrije moeder was geboren.

Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.
"Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden."

UITLEG:
In dit 29e artikel gaat het over de ware en valse kerk, die lichtelijk te kennen en van elkaar te onderscheiden zijn. Het is dus niet moeilijk om de ware Kerk van de valse kerk te onderscheiden. De NGB spreekt hier op grond van Gods Woord niet over de hypocrieten die zich in de gemeente van Christus onder de ware gelovigen bevinden, maar over het onderscheid tussen de ware en de valse kerk. De ware Kerk is aan genoemde drie kenmerken te herkennen. De ware Kerk is gebouwd op de het fondament van de leer der apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus de uiterste Hoeksteen is (Ef. 2:20). Hoe groot de plaatselijke vergadering van de ware christgelovigen minimaal zijn moet, is ook duidelijk aangegeven in Matth. 18:20: "Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen."

Dr. H.F. Kohlbrugge leert op grond van Matth. 18:20 in zijn "Lere des Heils", in vraag 331: "Waar is de Kerk van Christus te vinden?" Antwoord: "Overal in de wereld waar men samenkomt in den Naam van Christus, al waren het er ook slechts twee of drie."

Dus de ware Kerk kan daar zijn, waar 'slechts' twee kinderen Gods vergaderd zijn in Zijn Naam. Een godvrezend gezin, waarvan vader en moeder de Heere vrezen, dat is de ware Kerk. Een vader die de Heere vreest is krachtens het drievuldig ambt van Christus, profeet, priester en koning in zijn gezin, geheel overeenkomstig de roeping van de aartsvaders. En als kerken in de gevestigde kerk voor Gods volk onmogelijk is, omdat de kenmerken van de ware Kerk ontbreken of vervalst zijn, dan zegt Kohlbrugge: "Leef dan als een patriarch!" Dat is zuiver bijbels gezegd, want als de levende Kerk van de sacramenten verstoken is, houdt zij niet op de levende Kerk te zijn, aangezien het lidmaatschap van de Eén Heilige, Algemene Christelijke Kerk eeuwigdurend is!

In vraag 333 van de Lere des Heils leert Kohlbrugge: "Hoe echter, waar het Woord Gods niet (zuiver) gepredikt wordt?"
Antwoord: "In zodanig geval bindt Zich de Heilige Geest niet en Hij weet iemand wel te leren zonder dat hij de leer van anderen nodig heeft."

De roomse kerk -en de huidige kerken- leren dat er buiten de kerk (met een kleine 'k') geen zaligheid mogelijk is, maar dat leert de NGB op grond van Gods Woord duidelijk niet. Buiten de geloofsvereniging met de Eén Heilige, Algemene, Christelijke Kerk, ofwel het Lichaam van Christus, is er geen zaligheid mogelijk, maar wel buiten de kerk met een kleine 'k'. Het is -zoals gezegd- goed mogelijk dat Gods volk vanwege een valse leer en/of het ontbreken van de kerkelijke tucht niet meer kerken kan en zich moet besluiten binnenshuis, of -indien mogelijk- zich aansluiten bij een Evangelisatie. De roomse kerk leert in dat geval afval der heiligen en er zijn er ook in het gereformeerde kamp die dat leren, namelijk dat er buiten de kerk met een kleine 'k' geen zaligheid mogelijk is. Dat is een gruwelijke ketterij, welke in Gods Woord nergens geleerd wordt.

De blindgeborene die door Christus van zijn blindheid genezen was, werd door zijn getuigenis over zijn Heelmeester door de toenmalige kerk uitgeworpen, en vervolgens door de Zaligmaker buiten de toenmalige kerk om zaliggesproken, terwijl hij in de ogen van de toenmalige kerkenraad vervloekt was. Als de zaligheid zonder een kerklidmaatschap niet mogelijk is, waar zou de Moorman dan beland zijn, Symon van Cyrene, de martelaren, de wettige thuislezers en de evangelisatie-bezoekers? Die hadden/hebben niet de kerk, maar het Jeruzalem dat boven is tot hun moeder; ze hebben God tot hun Tempel en Christus als hun Fundament. Gods kinderen buiten de legerplaats zijn levende lidmaten van de Wezenkerk van Christus, Die tot Zijn weeskinderen gezegd heeft: "Ik zal u geen wezen laten, Ik kom weder tot u." En: "Immers zal een wees bij God ontfermd worden."

Al degenen die leren dat als we de kerk niet als moeder hebben, dat we dan God ook niet als Vader hebben, zijn subtiele christenvervolgers. Als Gods volk door wettige omstandigheden van de genademiddelen verstoken is, betekent dat niet dat Gods kinderen van de God der genade verstoken zijn. De gevestigde kerk is door alle tijden heen bijna altijd een vervolger geweest van het levende Kind. Christus en Zijn discipelen zijn door de ouderlingen en Schriftgeleerden verworpen en dat is heden ten dage nog precies hetzelfde.

De Reformatie is wat dat betreft in de kindergeboorte blijven steken, want de 17e eeuwse "Communis Opinio" was geen voedsterheer der kerk meer te noemen, want zij ijverden in het kwadraat om zedelijke heiligmaking op de plank te cre-eren en de vorm met het wezen te vereenzelvigen. Dat geldt ook voor het huidige piëtisme. Degenen die leren dat de zaligheid afhangt van een kerklidmaatschap, heulen met Rome. Als de (plaatselijke) situatie zodanig is, dat er van een ware kerk geen sprake meer is, dan kan er ook van een kerklidmaatschap geen sprake meer zijn. Het is van tweeën één. Of de kerk is waar, of de kerk is vals.

Aan de totaliteit van de drie kenmerken zoals in de NGB beschreven staan, voldoen de huidige refokerken niet meer. De PKN is een valse kerk vanwege haar verrotte grondslag en sodomitische kerkorde. De Afgescheiden kerken hebben de leer van Christus vervalst en dirigeren de kerkjeugd ter helle met wereldse entertainment, en in de HHK is hetzelfde gaande met de HHJO en ook in die kerk ontbreekt de tucht omtrent de heersende leervrijheid, waaraan de NHK is ten onder gegaan en ook de HHK wedijvert met de sodomie van de PKN.

Bovendien bestaat de ware Kerk niet op grond van een rechtzinnige belijdenis, in de vorm van de Drie Formulieren van Enigheid, want als de zuivere religie van de belijdenis in de praktijk ontbreekt of vervalst is, en men laat zich niet corrigeren op grond van Gods Woord, is er van een ware Kerk geen sprake.
De NGB leert op grond van Gods Woord dat de religie van de belijdenis van doorslaggevende aard is omtrent het ware Kerk-zijn. Dat kan nooit als Gods ware volk in een kerk of gemeente ontbreekt, want juist de aanwezigheid van Gods ware kinderen bepaalt of er van een ware Kerk sprake is of niet. Ontbreekt de minimum vereiste van de twee of drie getuigen uit Matth. 18:20, ook dan is er van een ware Kerk geen sprake meer. Een gemeente zonder levende kinderen Gods, is geen gemeente van Christus.

Vraag: Wie bepaalt of er wel of geen kinderen Gods in een gemeente zitten?
Antw.: Daarvan geeft den Heilige Geest getuigenis, want "dezelve Geest getuigt met ONZE (meervoud) geest, dat wij kinderen Gods zijn" (Rom. 8:16). En uitwendig is dat te herkennen aan leer, leven én geloofsgetuigenis, want aan de vruchten kent men de boom. Als iemand zegt een Christen te zijn en hij verheft zich boven de leer van Christus om 'de geestelijke eenheid der Kerk' te bevorderen, dan is dat een duivelse voorstelling van zaken en het heeft met de heilige vergadering van de ware christgelovigen niets meer te maken.

Zelfs als alleen de tucht ontbreekt, is er al geen sprake meer van een ware Kerk, want als de tucht ontbreekt, ontbreekt de ware liefde en dan is de Heilige Geest de grote Afwezige. Zonder de Heilige Geest kan er van een heilige vergadering der ware christgelovigen geen sprake zijn. Als het tastbaar en hoorbaar en voor de wereld zichtbaar is dat er een kracht der dwaling heerst in de volle breedte van de (rechtzinnige) kerken, dan is het ook geen vraag meer dat God de kandelaar van Zijn Woord reeds heeft weggenomen en naar andere delen van de wereld heeft verplaatst, wat tot gevolg heeft dat Gods ware volk niet meer kerken kan, op een zeldzame uitzondering na, hoewel er geen enkele predikant in de geslagen bressen staat van kerk, land en volk.

Ik heb heel Nederland, Zuidelijk Afrika, en heel Noord-Amerika rondgereisd en afgezocht, maar niet 1 kerk kunnen vinden die aan het criterium der kenmerken van Art. 27/28/29 van de NGB voldoet, zonder op slakken zout te leggen. De leer van Christus is allerwegen vervalst, de tucht is weg; het is al IKABOD wat de kerkklok slaat en het sektarisme in de westerse kerken viert hoogtij. Dat betekent niet dat God Zijn volk niet meer in het geseculariseerde westen heeft, o zeker, ik mag ze ook nog kennen en soms ontmoeten, maar er kunnen er haast geen twee meer met elkaar lopen, want de een zweert bij de Erskines; de ander zweert bij ds. Paauwe en velen zweren bij het comriaanse dwaallicht ds. G.H. Kersten, maar wie waagt het op Christus en Dien gekruisigd ALLEEN? Degenen die door het bekeerd-zijn gezakt zijn en -Christus alleen- hebben overgehouden als hun Bekering (1 Kor. 1:30), worden door de huidige refokerken en hun voorgangers als aller afschrapsel veracht en verdacht en zelfs uitgeworpen. Zelfs degenen die vanuit het historisch geloof de kerk voorwerpelijk aanschrijven en aanspreken op hun ketterijen, worden in de GG en de GGinN buiten geworpen, zoals ook de blindgeborene overkwam, echter tot zijn eeuwige zaligheid, nadat Hij in en door Christus als een buitengeworpene werd zaliggesproken.

Ik zeg niet dat Gods volk helemaal nergens ter wereld meer kerken kan, want het kan per gemeente verschillen, maar de werkelijkheid van die mogelijkheid is dunner gezaaid dan ik hier schrijf. Waar is de gerechtvaardigde Kerk die haar onderscheiden kennis aanwendt tot stichting van de gemeente van Christus, conform de leer en de instellingen van Christus? Waar is de lijdende Kerk onder het kruis? Waar zijn de geheiligde broeders in Christus van hetzelfde huis en kruis? Waar is de ware liefde en het staan voor en door de Waarheid van het Evangelie, conform Paulus in Antiochië?

Generaal gesproken dienen de kerken niet meer als een geestelijke moeder, en hun voorgangers dienen niet meer als voedsterheren der Kerk, maar veelmeer als geestelijke aborteurs. Het minste leven in Christus dat door de weg van het recht openbaar komt wordt niet meer verdragen, maar moet de kuil in, want de huidige vroomheidsbeweging haat het geloofsgetuigenis in het kader van Rom. 5:1-6 en Galaten 2:19-20.

Het oude volk Gods is uitgestorven en de these-godsdienst bezet de huidige preek- en steekstoelen, inclusief de kerkenraadsbanken, op enkele zeldzame uitzonderingen na. Ja, aan vrome praat verkopen en aan vormengodsdienst hebben we geen gebrek in onze dagen, maar waar zijn degenen die vanwege het vonnis des doods, of vanwege een slaande duivel NA ontvangen genade gebukt gaan onder het heiligend kruis en het van Zijn genade alleen moeten hebben en op grond van Zijn toezegging aan Zijn genade alleen genoeg hebben?
Ga het maar na. Als men 'het mist' in de huidige kerken is men welkom en voor het ambt geschikt, en als men 'het heeft' zonder de toepassing is men nog veel meer welkom en men wordt zonder onderzoek toegelaten als theologisch kandidaat die echter niet weet wat hij leert, noch wat hij bevestigt, ook in de HHK. Maar als je vanuit het Bezit in Christus spreekt door de Heilige Geest, en je gaat de heersende kerkpolitiek en de dwalingen bestrijden, dan word je uitgeworpen, buiten de legerplaats. Dat is evenwel een privilege voor de Wezenkerk van Christus die bij God ontfermt is voor tijd en eeuwigheid beiden.
Christus heeft alle macht in hemel en op aarde en alle dingen moeten medewerken ten goede, namelijk voor degenen die naar Zijn eeuwig voornemen geroepen zijn. Dat zij zo!

GPPB.

----------------------------------------------

Inzending (fragment) 2e vraag:
U schrijft in uw antwoord op mijn vraag dat in heel Noord Amerika, Nederland en Zuid Afrika geen kerken zijn die de toets van de artikels 27-28-29 van de NGB kunnen doorstaan. Dat klinkt mij absurd in de oren. Kunt u dat nader verklaren?

Antw.: Ik heb niet beweerd dat er helemaal geen westerse kerken meer zijn die de toets van het ware Kerk-zijn -zoals beschreven in de NGB- niet kunnen doorstaan, maar dat ik ze tot op de dag van vandaag niet heb kunnen vinden. Er zijn nogal wat kerken, ook in Noord Amerika, die de Drie Formulieren van Enigheid onderschrijven, maar al bekijk je de websites van genoemde kerken, of je bezoekt een kerkdienst, dan is het in zijn totaliteit de ijdelheidskermis gelijk en dat is geen woord teveel gezegd. Genoemde belijdenissen onderschrijven en de praktijk ermee laten vloeken, is een bewijs dat de leugen regeert, dat de godsvreze gemist wordt en dat de Heilige Geest de grote Afwezige is. Zulke kerken/gemeenten behoren niet tot de gemeente van Christus, omdat er zelfs geen twee of drie kinderen Gods meer in zulke wereldse kerken gevonden worden. Gods ware volk kan het op de ijdelheidskermis niet uithouden en wie het wel kan, is het eigendom van de duivel. De godsdienst van het naamchristendom: "Ze zeggen het wel, maar ze doen het niet" is van God vervloekt, al heet het ook tien keer gereformeerd. In het Vaticaan zijn de binnenmuren met bijbelpapier behangen, maar de paus is en blijft de Antichrist. Uitwendige schijn en papieren belijdenissen maken het alleen maar dubbel verdoemelijk, omdat het leven uit God zich daarmee niet laat verenigen. Gods Woord leert uitdrukkelijk dat Gods volk moet uitgaan van zulke werelds en heidens geworden kerken, en al doe je dat niet, zal je ook de plagen ontvangen met welke God die kerken slaan zal (Openb. 18:4).

Ook het gedeelte van 2 Korinthe 6:14-18 spreekt boekdelen: "Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis? En wat samenstemming heeft Christus met Belial, of wat deel heeft de gelovige met den ongelovige? Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder hen wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een Volk zijn. Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen. En Ik zal u tot een Vader zijn, en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Heere, de Almachtige."

Dit wordt niet alleen gezegd t.a.v. van een huwelijk met een ongelovige uit de heidenen, maar ook van een wereldse godsdienst. De Afgescheiden kerken is ook geen optie, aangezien de vrome buitenkant de fundamentele ketterijen der Afscheiding niet ongedaan maken. Getuigend en biddend wachten op den Heere en Hem verbeiden is het enige wat overblijft en tegelijk uitgaan in de heggen en stegen der wereld, om de kreupelen en verminkten te 'dwingen' in te gaan, omdat de kinderen des lichts de Waarheid vervalsen en gewetenloos weigeren in te gaan.

mvg. GPPB.

PS. Lees ook aanverwante artikelen op deze site:

http://www.derokendevlaswiek.com/ARCHIEF_2004zn2007ARTIKELEN_EN_LEZINGEN_zi2zjDE_WARE_EENHEID.html

http://www.derokendevlaswiek.com/ARCHIEF_2004zn2007ARTIKELEN_EN_LEZINGEN_zi2zjEENSGEZINDHEID.html

http://www.derokendevlaswiek.com