|
|
DE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICH: VAN DER STAAIJ BLIJKT EEN VOLBLOED BUIKSPREKENDE ACHTERNEEF TE ZIJN VAN DE LANDVERRADER, JOHAN VAN OLDENBARNEVELT EN VAN ZIJN LANDVERRADERLIJKE EVENKNIE, HUGO DE GROOT, MAAR ER ZIJN GEEN PRINS MAURITSEN MEER OM MET HET HUIDIGE HUURLINGENLEGER DER SGP-WAARDGELDERS RECHTSGELDIGE KORTE METTEN TE MAKEN.
VAN DER STAAIJ BEDIENT ZICH NET ALS DE EERTIJDSE PAUSELIJKE TETZEL VAN INDOCTRINERENDE SLOGANS EN ROEMT IN "DE VERRASSENDE VEERKRACHT VAN HET POLITIEKE BESTEL", TERWIJL HIJ MET DIE SLOGAN TETZEL OVERTREFT, HETGEEN VERTAALD BETEKENT: "ALS UW STEMPOTLOOD ‘T SGP-HOKJE ARCEERT, UW SGP-ZIELTJE TER HELLE SCHEERT...!"
WE ZULLEN DE HOOGGEROEMDE POLITIEKE VRIJE-WILS-VEER-KRACHT VAN VAN DER STAAIJ EENS TOETSEN AAN DE VERTERENDE VUURKRACHT VAN GODS WOORD EN AAN DE ONVERANDERLIJKE FEITEN VAN DE KERK- EN VADERLANDSE GESCHIEDENIS
-------------------------------------------------------------------------
"De verrassende veerkracht van het politieke bestel"
Zie ook Refdag: 04-11-2014 11:31 | gewijzigd 04-11-2014 13:45 | mr. Kees van der Staaij
Bronlink:
www.dordrecht.net/ nieuws/ 2014-11-04-14671-toespraak-van-kees-van-der-staaij-in-dordtse-augusti jnenkerk.html
-------------------------------------------------------------------------
Staaij: "Ons politieke bestel is verrassend veerkrachtig, maar er valt nog wel iets te verbeteren."
GPPB.: Met Gods Woord op de lippen roemt de oudgereformeerde SGP-remonstrant, Van der Staaij, in de Augustijnen-PKN-kerk te Dordt hogelijk op het huidige politieke vrijmetselaars-bestel en propagandeert hij ‘gelimiteerde verbetering' door een politiek van ‘schikken en plooien', terwijl hij daarmee Gods Woord voor de zoveelste keer publiek verkracht, aangezien Gods Woord het huidige SGP-beleid van ‘schikken en plooien', ofwel: kiezen tussen kwaden, onder het oordeel van de eeuwige verdoemenis plaatst: "Laat ons het kwade doen, opdat het goede daaruit kome, welker verdoemenis rechtvaardig is" (Rom. 3:8).
Staaij: De stad Dordrecht heeft een belangrijke plaats in de politieke en kerkelijke geschiedenis van Nederland. Ik vind het dan ook een eer om in deze stad met u na te denken over een veranderend politiek landschap. Hartelijk dank voor deze uitnodiging! In Dordrecht vonden politiek en kerk elkaar. Hier vlakbij, in de Kloveniersdoelen, kwam in 1618-1619 de zogenoemde Synode van Dordrecht bijeen. Deze Synode werd op verzoek van de Staten-Generaal gehouden, al lag het gewest Holland lang dwars. Een belangrijk besluit van deze Synode was om de Bijbel opnieuw in het Nederlands te vertalen. Vanwege de ook toen al langzaam draaiende Haagse politieke molens gaf de Staten-Generaal pas na ruim zes jaar toestemming en financiering hiervoor. Een besluit van kerk en politiek waar we bijna vierhonderd jaar later nog steeds de vruchten van plukken.
GPPB.: Van der Staaij & kerk-politieke consorten vervalsen niet alleen doorlopend Gods Woord, maar ook de kerk- en vaderlandse geschiedenis en we zullen in dit bestek bewijzen dat Van der Staaij een volbloed politieke buikspreker is van de bekende landverrader, Johan van Oldenbarnevelt, wiens landverraderlijke nageboorte nog springlevend is en waarvan we de wrange vruchten tot op de dag van vandaag plukken!
Staaij: Vijftig jaar eerder was er in Dordt óók een belangrijke politieke vergadering. In juli 1572 kwamen Hollandse steden en edelen samen in een Statenvergadering. Feitelijk kan die vergadering worden gezien als het begin van een revolutionair verzet tegen de macht van de Spaanse Koning. De Staten besloten in die vergadering zich aan te sluiten bij de opstand tegen de Spaanse vorst en Willem van Oranje als hun stadhouder te benoemen. Hierdoor was het een aantal dagen later mogelijk om in deze historische Augustijnenkerk voor het eerst een protestantse eredienst te houden. Die vrije uitoefening van de protestantse godsdienst was een opzienbarende vernieuwing. De meer bekende Unie van Utrecht van 1579 was eigenlijk een bevestiging van wat hier in Dordrecht begon. Reden te meer om mij in deze kerk bijzonder op mijn plek te voelen.
GPPB.: Van der Staaij's beroep op de kerkhistorie slaat kant noch wal, aangezien de Augustijnenkerk haar historische reformatie-wortels verraden heeft en sinds jaar en dag reeds deel uitmaakt van de sodomitische PKN. Van der Staaij voelt zich dus thuis in het kerkelijke Sodom van Dordrecht, maar die oudgereformeerde schijnheilige houding tekent juist de afvallige Baäl-Zebub-politiek van de SGP, waarvan Van der Staaij beleidsmaker en woordvoerder is. Bovendien heeft Van der Staaij geen enkele vaderlandsgetrouwe affiniteit met de vader des vaderlands, aangezien hij een eed heeft afgelegd op het door hem verheerlijkte Athaliaanse koningshuis, dat eveneens in de PKN-schoenen gaat à la de arminiaanse vrije-wils-politiek van Van Oldenbarnevelt. De vaderlandsgetrouwe prins Maurits zou Van der Staaij en zijn kerkpolitieke consorten derhalve tot zijn absolute tegenstanders rekenen en er vaderlandsgetrouw mee afrekenen!
Staaij: Deze voorbeelden laten zien dat ons politieke bestel stevig veranderd is. De provincies hebben een minder belangrijke rol gekregen. Een besluit van de ministerraad of Tweede Kamer om de Bijbel te vertalen kunnen we ons nu niet meer voorstellen.
GPPB.: Van der Staaij spreekt in bovenstaande alinea zowaar ware woorden, aangezien de afvallige politiek, waarvan de SGP 100% deel uitmaakt, het ware geloof en de bekwaamheid ten enen male mist, om tot een besluit te komen zoals destijds de Staten Generaal genomen heeft om de Bijbel vanuit de grondtaal getrouwelijk te vertalen. Van der Staaij zal het zo echter niet bedoelen, omdat hij ageert in het kader van de eigengerechtigde zelfverheerlijking, terwijl de SGP-politiek geheel gebaseerd is op de in omloop zijnde valse bijbelvertalingen en gelijknamige stripboeken, zoals de valse hertaling van de Staten Vertaling, de valse HSV, waarin de grondtaal van Gods Woord doorlopend en godslasterlijk wordt vervalst.
Staaij: Maar bij alle veranderingen is er ook een doorgaande lijn. Onze geschiedenis laat een stevige traditie zien van ‘schikken en plooien', via lang vergaderen er met elkaar uit zien te komen. Polderen noemen we dat tegenwoordig. Dat gold al in de tijd van de Republiek met haar provinciën. Belangen en machtsposities van autonome steden, heerlijkheden, de adel liepen door elkaar heen. Geheel verschillende soorten en maten Statenvergaderingen waren gevolg. Toch zorgden deze constructies ervoor dat de Republiek één bleef en bestuurbaar was. De Nederlandse politicoloog H. Daalder merkt treffend op dat deze cultuur van schikken en plooien ook zichtbaar was in de wijze waarop besluiten tot stand kwamen. Er ontstond op elite-niveau een politieke cultuur van zowel vasthouden aan eigen recht als het voorzichtig schikken met andere partijen. Niet de wil van één man of een simpele meerderheid gold als eis van goed regeren. Nee, het geven en nemen in colleges, die in gezamenlijk besluit naar buiten kwamen, werd de norm.
GPPB.: Zoals gewoonlijk ratelt Van der Staaij de ene leugen na de andere, aangezien in de door hem genoemde Republiek (1588) geen ware eenheid te bespeuren was, maar door kerkelijke en bestandstwisten werd verscheurd, die door niemand anders werden veroorzaakt dan door de toenmalige raadspensionaris/landsadvocaat, Johan van Oldenbarnevelt, en zijn vals oecumenische remonstrantse aanhang, waaronder Hugo de Groot, een arminiaanse humanist die een ideologie van tolerantie (‘schikken en plooien') en een valse kerkeenheid propagandeerde, om de kerk- en politieke twisten in de kiem te smoren, hetgeen juist averechts werkte, omdat God over Zijn Kerk waakte d.m.v. prins Maurits en de toenmalige Staten Generaal! Toen Van Oldenbarnevelt de zogenaamde Scherpe Resoluties invoerde, om de remonstrants bestuurde steden in de Staten van Holland een eigen machtsbevoegdheid te geven, met als doel om de stadhouderlijke positie van prins Maurits te ondermijnen, hetgeen een regelrechte coup was, aangezien de Republiek alleen een federaal leger kende onder bevel van de stadhouder, greep prins Maurits in en liet zich door de onwettige machtsgreep van Van Oldenbarnevelt niet onttronen en niet van zijn wettig Stadhouders-ambt beroven. Prins Maurits bracht de federale troepen in stelling en begon de arminiaans-bestuurde steden in de Staten van Holland aan zijn gezag en dat van de Staten-Generaal te onderwerpen, waardoor de door Van Oldenbarnevelt gehuurde waardgelders capituleerden en Van Oldenbarnevelt buiten spel werd gezet. Daarmee was de zaak nog niet afgedaan, want Prins Maurits verzocht de Staten-Generaal een onderzoek in te stellen naar de coup-praktijken van zijn arminiaanse tegenstanders en gaf op 28 Augustus 1618 een staatswettig bevel om Van Oldenbarnevelt, Hugo de Groot en Gilles van Ledenberg te arresteren.
Het proces tegen de zojuist genoemde arminiaanse coup-leiders werd gevoerd door een juridisch gevormde afvaardiging uit de Staten-Generaal, aangezien genoemde coup-leiders ervan werden beschuldigd de Generaliteit te hebben verraden door leiding te geven aan de opstand van de Staten van Holland tegen het stadhouderlijke gezag en tegen het centrale gezag van de Staten Generaal. Omdat Van Oldenbarnevelt en De Groot een militaire coup hadden beraamd tegen de gevestigde orde, werd hun daad beschouwd als landverraad en dat was het ook. Dus van een bestuurlijke eenheid -waarvan Van der Staaij bralt- was totaal geen sprake, aangezien de remonstrantse Van Oldenbarnevelt de macht naar zich toe wilde trekken en de contra-remonstranten met zijn Scherpe Resoluties wilde vervolgen en hun kerken wilde sluiten. Prins Maurits gaf aan ds. Trigland het bevel om de door de remonstranten bezette kerken te ontruimen en het Woord van God daarin te preken, waaronder hij ook zelf plaatsnam.
Van der Staaij liegt dus dat het gedrukt staat met zijn politieke schik en plooi-gladstrijkerij en openbaart zich als een volbloed achterneef/buikspreker van de landverrader, Johan van Oldenbarnevelt, die met zijn landverraderlijke schik-en-plooien-politiek land en kerk verwoeste en zelfs de contra-remonstrante Christenen vervolgde met zijn dictatoriale Scherpe Resoluties. De wettige stadhouder van de Republiek, Prins Maurits, zag het gevaar daarvan in en schaarde zich aan de zijde van de contra-remonstranten en liet -zoals gezegd- de landverraderlijke Van Oldenbarnevelt met mandaat van de Staten Generaal gevangen zetten. Tijdens de Dordtse Synode in 1618-1619 zat Van Oldenbarnevelt in de gevangenis en in een proces van 7 maanden werd Van Oldenbarnevelt door de speciale rechtbank der Staten Generaal schuldig bevonden aan misdaden tegen de Staat, hetgeen resulteerde in de doodstraf. Het doodvonnis was echter niet uit wraakzucht genomen, aangezien Van Oldenbarnevelt gratie kon verkrijgen als hij publiek zijn schuld bekende en om vergeving vroeg, hetgeen hij hoogmoedig weigerde, waarop het doodvonnis op 13 Mei 1619 ten uitvoer werd gebracht. Hugo de Groot werd tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld en opgesloten in het Slot Loevestein. In maart 1621 wist hij echter in een lege boekenkist te ontsnappen en vluchtte hij vervolgens naar Parijs, om met zijn humanistische religie van vrijheid, gelijkheid en broederschap de tijd der Verlichting in te luiden, een vals-oecumenische beweging, die door de hoogverlichte Voltaire wijd en zijd is verspreid en geproclameerd, waarvan ook de huidige refokerken zijn doorzeefd en bezwangerd.
Van Oldenbarnevelt blijkt dan ook in onze dagen tal van kerkpolitieke achterneven te hebben, o.a. in de persoon van dr. P. de Vries (HHK), aangezien De Vries het doodvonnis van Van Oldenbarnevelt ooit in een Gezinsgids-publicatie "een zwarte bladzijde in de geschiedenis" heeft genoemd en de vaderlandgetrouwe prins Maurits etiketteerde hij als "een omstreden figuur" (ZIE KLIK HIER LINK). Dat P. de Vries met de kerkelijke huurlingen en politieke waardgelders der landverraderlijke SGP, zelf tal van zwarte bladzijden in de geschiedenis vormen en zelf omstreden figuren zijn, kan een kind verstaan. Prins Maurits en de toenmalige Staten Generaal zouden met de genoemde waardgelders De Vries en Van der Staaij dezelfde korte metten hebben gemaakt als zij met Van Oldenbarnevelt hebben gemaakt.
Staaij: In Nederland verandert het politieke bestel meestal betrekkelijk rustig. Het gaat om veranderingen die niet met een blauwdruk op de tekentafel bedacht worden, maar een praktische oplossing zijn voor een als dringend ervaren probleem. Dat is een heel gezonde benadering. Tekentafelprojecten lopen meestal vast in en op de gewone dagelijkse praktijk. Bij een probleem moeten we oplossingen zoeken. Niet andersom.
GPPB.: Van der Staaij schaart dus ook de totstandkoming van de huidige nazi-abortuswetgeving onder het beleid "praktische oplossing voor het slachthuis-probleem der abortusbabies" en noemt de wijze van schik-en-plooi-oplossing ook jegens abortus "een heel gezonde benadering." Zo kunnen we nog even doorgaan, want onder genoemde slogan laat de afvallige SGP het grootste onrecht ongemoeid en werkt er zelfs aan mee door de van God vervloekte schik-en-plooien-politiek, welks Schriftverkrachtende politiek door de Heilige Geest bij monde van Paulus onder het oordeel der verdoemenis wordt geplaatst (Rom. 3:8).
Staaij: Dames en heren, klagen over het politieke bestel hoort misschien wel evenzeer bij de Nederlandse cultuur als de traditie van schikken en plooien. Er gaat geen politiek jaar voorbij of er wordt wel een flinke steen in de Hofvijver gegooi: wordt Nederland niet onbestuurbaar? Moet het politieke bestel niet drastisch op de schop?
GPPB.: De klacht over de breuk van land en volk, zoals Jeremia die beoefende en over de breuk weende, zoals ook Christus weende over het afvallige godsdienstige Jeruzalem, zet van der Staaij onder de noemer "cultuur en traditie", en daarmee kruisigt hij Christus opnieuw en ook kruisigt hij Christus in Zijn ware volk, hetgeen ook Van Oldenbarnevelt met zijn kerk- en landverraad gedaan heeft. God zal echter geen stenen in de Hofvijver gooien, aangezien de Hofvijver inclusief het Hof en de politieke residenties reeds onder Zijn toelating als een oordeel uitgeleverd zijn aan het Euro-babel-beest, omdat de kerken en hun voorgangers weigeren in de geslagen bressen van land en volk te staan en publiek te getuigen tegen de afvallige (gristelijke) Baäl-Zebub politiek, waardoor ons land en volk worden verkocht en geknecht onder het dictatoriale elite-juk van het bilderberger Euro-babel-beest.
Staaij: Ik wil vanavond een wat optimistischer geluid laten horen. Natuurlijk is het lastig voor PvdA en VVD als ze, ondanks een meerderheid in de Tweede Kamer, geen geestverwante meerderheid in de Eerste Kamer aantreft. Er zit dus niets anders op voor het kabinet dan zo goed mogelijke wetten te maken die op een zo breed mogelijk draagvlak kunnen rekenen. Dat is toch prachtig? Het blijkt in de afgelopen tijd bovendien ook nog prima te kunnen werken, inderdaad, in de beste Nederlandse traditie: met wat schikken en plooien.
GPPB.: "Prachtig" noemt Van der Staaij zijn sjoemel-politiek van schikken en plooien, en daaruit bewijst hij aan de zijde te strijden van de woedende heidenen en de reformatorische Schriftverkrachters die tegen God en Zijn Gezalfde Koning strijden, om met schikken en plooien Gods Woord en Wet aan te passen aan de huidige politieke wantoestanden. Genoemde politieke wantoestanden komen dagelijks openbaar en worden bij honderden op deze website bij man en paard genoemd. Geen sterveling kan meer zeggen: "Ich habe das nicht gewusst...."
Staaij: De royale ruimte voor minderheden in ons staatsbestel is geen struikelblok, maar kroonjuweel van een democratie waarin iedere stem gehoord kan worden en telt...
GPPB.: De demoNcratische kroonjuwelen waarover Van der Staaij rept, vormen niets anders dan de doornenkroon op het hoofd van Christus en dienen als pronkveren op de oudgereformeerde boevenhoed van VDS, terwijl hij met zijn zelfgekroonde boeventronie medeoorzaak is van de bloedige christenvervolging in Libië, Irak en Syrië, door zijn stem te geven aan de fascistische Navo-bombardementen die het welvarende Libië tot een traumatisch-anarchistische chaos en christenvervolgend concentratiekamp hebben mismaakt. Hetzelfde geldt voor Irak en Syrië, waarbij Van der Staaij de zegen van God uitsprak over de uitgezonden militaire bestrijders van ISIS, terwijl ISIS juist een alibi vormt om Assad uit Syrie te verdrijven en/of te liquideren en de Christenen aldaar uit te roeien en als beesten af te slachten, hetgeen op grote schaal gebeurd, onder de tolerantie-regie van de VS, zoals dat ook in Libie is geschied, met instemming van de SGP. Van der Staaij is -net als Oldebarnevelt- een ordinaire christenvervolger, maar dan onder de dekmantel van een gerefomeerde vlag.
Staaij: Niemand ontkent dat het politieke primaat bij de rechtstreeks gekozen Tweede Kamer ligt. De rol van de Eerste Kamer is vooral corrigerend van aard. De Eerste Kamer is een zelfbewust baken in het politieke krachtenveld van ons staatsbestel. Op een zelfstandige manier mag ze gebruik maken van de bevoegdheden die haar zijn toegekend. De Eerste Kamer is, kortom, een goede waarborg tegen overhaaste besluitvorming waarin de krant van gisteren het beleid van morgen bepaalt.
GPPB.: Van der Staaij legt de bestrijders van de sesamstraatse tweede kamer een leugen in de mond, aangezien zij keihard aantonen dat het zogenaamde politieke primaat slechts een wassen neus is, die in de praktijk totaal niet blijkt te werken, omdat de tweede kamerleden totaal geen belangwekkende zaken aan de orde durven stellen, dus ook niet corrigerend werken, maar alle gecreëerde bilderberger leugens slikken als zoete koek, zoals we duidelijk hebben gezien omtrent de MH17-tragedie, de Demmink- en de Vaatstra-doofpot, de Eurodiefstal van 45 miljard en de gestolen Brusselse afpersbonus van ruim 600 miljoen, en ga zo maar door. De sesamstraatste retoriek omtrent de functie van de 1e en 2e kamer, zoals Van der Staaij die uitbralt, is slechts theorische poppenkast en de praktijk bewijst dat de SGP niets anders doet dan participeren in het verraderlijke leugen-en-bedrog-beleid van de huidige bilderberger vrijmetselarij-elite, zoals op deze website met honderden artikelen is bewezen. (Voer de letters SGP of de naam Staaij in de zoekterm van deze website en overtuig uzelf)!
Staaij: We kunnen lang en breed praten over de structuur van ons politieke bestel. Maar ik zie enorm veel talent en creativiteit bij zoveel jongeren, ook in het bestuur in deze regio. Ik heb er alle vertrouwen in dat het hun gegeven wordt om met schikken en plooien, en met verrassende veerkracht weer nieuwe wegen te vinden in het bestuur van ons land!
GPPB.: Van der Staaij komt door zijn spraak ook nu weer duidelijk openbaar als een aanhanger van de landverraderlijke politiek à la Van Oldenbarnevelt, cq Hugo de Groot en Staaij roept er zelfs toe op, om door hoogverlichte politieke vrije-wils-veerkracht nieuwe brede-14-wegen te ontwikkelen, ja, om het volk kaal te plunderen, te misleiden, het land verder ten gronde te helpen en indien het mogelijk ware, om God om de tuin te leiden....
Over verraderlijk en godonterend sjoemelen, schikken en plooien gesproken!
God zal het zien en zoeken!
|
|