|
|
Geachte heer Burggraaf,
Zou ik u iets mogen vragen? Ik heb lang getwijfeld, wil u niet belasten want wie ben ik, maar ik zou het erg waarderen als u mij wilt antwoorden. Ik heb op dit gebied totaal geen recht van spreken maar het zit me dwars; de godsdienst zit me zo ontzettend dwars. Een paar weken geleden heb ik me laten verleiden om op een zondagavond een ‘jongerenavond' te bezoeken in de kerk van de Ger. Gem. te N.. Ik was alleen die avond en benieuwd in wat voor kerk ik nu eigenlijk terecht ben gekomen. Het was een avond bedoelt voor jongeren die de kerk het liefst verlaten willen. Een aantal ‘ouderlingen' zaten daar ook bij en gaven zo nu en dan een antwoord op vragen. Vanzelfsprekend zijn er altijd paar ‘ouderlingen' die graag praten. Maar dit keer kwam er een opmerking die mij erg stak. Ik durfde niet te reageren want ik heb niks. Hoe moet ik nu Gods eer gaan verdedigen terwijl ik een vijand van God ben? Ik hield m'n mond.
Een ouderling zei heel populair dat hij een gesprek voerde op het zendingsveld en dat ging over de volwassendoop. De ouderling in kwestie zei tegen de vraagsteller dat hij de Afrikaanse dominee niet had kunnen overtuigen m.b.t. de kinderdoop. Ds. Schot reageerde terecht: "Maar wij keuren de volwassendoop niet af." Vervolgens zei de ouderling in kwestie: "Ja jongen (tegen de vraagsteller), je zou het stukje van ‘ds' Silfhout eens moeten lezen uit het blad de Daniel. Heel mooi."
Geachte heer B., bij ons thuis zijn ze ook abonnee op de Daniel. Vreselijk. Soms lees ik er eens in uit nieuwsgierigheid en toen las ik toevallig een uiterst REMONSTRANTS stukje over het geloof.
Nu wilde ik graag een reactie geven op de ‘ouderling' in kwestie of hij ervan overtuigd is dat door dit soort blaadjes de jeugd verpest wordt; dat hij er nog trots op is ook dat deze blaadjes bestaan. Maar ik durfde niet en nog steeds niet vandaar mijn email. Ik hoop niet dat u het verkeerd opvat maar ik heb veel godsdienst gezien in onze kringen en als ik dit hoor dan kan ik ploffen maar als ik dan wil reageren dan zegt een stem in me: rijke jongeling, je bent nog erger. Dit klopt. Nogmaals ik heb geen recht van spreken.
Ik probeer dikwijls op uw website wat te beluisteren. Ik heb geprobeerd mijn omgeving eens mee te laten luisteren maar de haat zit te diep binnen de refokringen; prettigere feest-refo's vind u niet! Mijn eerste indruk was al niet te best want het was toen verkiezingstijd. Daarbij attendeerden ze mij erop dat ik op de SGP moest stemmen. Ik heb daar lichtjes mijn mening over gegeven en sinds dien ben ik flink in waarde gedaald. Als ik (verplicht) naar een verjaardag ga en naast een bekende ga zitten, dan praten we wat over dit soort zaken en dan voel ik de gemene ogen van hun op me gericht, maar dit even terzijde. Ik hecht veel waarde aan uw mening want ik weet dat die gegrond is op Gods Woord. Ik lees soms referenties op internet over u en dan lees je zoveel gespot. Klinkt misschien verkeerd maar des te meer ze u bespotten; ik weet dat u gelijk heeft, dat komt steeds meer naar buiten.
Nu mijn vraag: Mag ik als onbekeerde, hater van God, zo'n ouderling tegenspreken terwijl ik God nog meer haat met mijn gedachten, woorden en werken? Ik durf niet want alles wat ik zeg over de eer van God daar meen ik niks van. Ik weet niks van goddelijke zaken. Heb belijdenis gedaan, maar ben bang dat dit een opwelling was; sentiment. Ik ben misschien wel erger gaan leven na mijn belijdenis. En daarom durf ik geen weerwoord te geven. Ik heb spijt dat ik heb gezwegen. Het klinkt misschien verkeerd, maar ik krijg soms zo de neiging om eens flink die ‘godsdienst' aan te vallen. Foute gedachte maar u wilt niet weten hoe Nunspeet de godsdienst bedrijft.
Ik hoop dat u me antwoord. Ik twijfel, omdat ik niet in de context van de profetes te Endor wil vallen. Ik weet dat u de eer van God hoger heeft dan de mijne dus ik hoef u niet te vragen om een eerlijk antwoord naar Gods Woord. Hoop snel iets van u te horen.
Hartelijke groeten,
Chris van L.
------------------------------------------------------------
Beste Chris,
Hartelijk dank voor uw email. "Vragen staat vrij en het weigeren daarbij." Ik heb uw brief en het antwoord daarop echter geplaatst, omdat hetgeen u naar voren brengt, onder veel jongeren leeft, namelijk om iets te willen zeggen tegen de valse leraren en hun dwalingen, maar niets te kunnen en te durven zeggen, vanwege eigen onbekeerlijkheid. Gods volk krijgt er de slag van naar binnen en die gaan zich niet verontschuldigen noch rechtvaardigen als zij zwijgen waar zij moesten spreken, maar gaan zichzelf beschuldigen, hoewel de bijbelse vrijmaakplicht bitter weinig beoefend wordt in onze dagen, ook door Gods volk. Daarom rust het oordeel Gods op alle kerken en hun voorgangers, want zij spreken het volk naar de mond, vrede, vrede en geen gevaar en sommigen van Gods volk buiten de legerplaats zijn soms zwanger van het sektarisme, omdat ze ‘één man met God' zo dikwijls verloochenen metterdaad en de geestelijke meerderheid zoeken in de vleselijke minderheid en geen stad op een berg willen zijn vanwege wettisch-vleselijke nederigheid.
Beste Chris, laat ik maar met de deur in huis vallen: ‘Onbekeerd zijn' is geen excuus om te zwijgen als de Waarheid van het Evangelie geweld wordt aangedaan. Als je op het erf der kerk geboren bent, ben je ook gedoopt, omdat je een verbondskind bent. Welnu, verbondskinderen -in- of uitwendig- hebben verbondsplichten. Bij monde van Salomo veroordeelt de Heilige Geest dat zwijgen wat je nu juist zo dwars zit. "Die met een dief deelt, haat zijn ziel; hij hoort een vloek, en hij geeft het niet te kennen", Spr. 29:24.
Onbekeerd zijn is dus geen excuus om te zwijgen waar gesproken moet worden, want geen enkel mens heeft het recht om onbekeerd te zijn en toch is en blijft het loutere soevereine genade als wij van God bekeerd mogen zijn. Onverzoende verbondskinderen hebben de bijbelse plicht om zich heden tot God te bekeren, aangezien de eis: "Bekeert u en gelooft het Evangelie", altijd en overal zijn volle geldingskracht heeft en blijft houden jegens alle mensen, met name jegens verbondskinderen.
Dus beste Chris, je vraag is snel beantwoord, namelijk, dat je niet en nooit mag zwijgen als de Waarheid van Gods Woord in het geding is, al is het tot je eigen veroordeling, want als Gods Woord geweld wordt aangedaan, moet je je vrijmaken krachtens de plicht van het verbond en hoewel dat alleen door het geloof kan om God te kunnen behagen, ben je als een onbekeerd verbondskind niet vrij om de vrijmaakplicht te negeren. Dus vrijmaken is geboden, al is het ook tot je eigen veroordeling. Doe het dus met de strop van zelfveroordeling om je hals, want Gods Woord staat of valt niet met het geloof, zelfs niet met het ware geloof, maar omdat het GODS WOORD is zal het eeuwig standhouden en geen duimbreed wijken. Daar moet je voor staan, omdat God er voor staat, ook al is het tot je veroordeling. Met dat laatste is weinig verloren!
Nog even over de uitspraak van ds. Schot omtrent de volwassendoop "Wij keuren de volwassendoop niet af." Dat is opzich wel waar ten aanzien van de volwassendoop der bekeerde heidenen, maar in het kader van de baptistische volwassendoop is het een leugen wat hij beweert, omdat baptisten de bijbelse en de door God geboden kinderdoop verwerpen en daarmee Gods verbond ontheiligen (Zie Klik hier link).
Zoals wij allen wel weten is volwassendoop alleen bijbels geboden voor bekeerde heidenen om in Gods verbond te worden opgenomen en dan moeten ook hun kinderen gedoopt worden. Op grond van Gods Woord had ds. Schot moeten zeggen dat de baptistische volwassendoop verwerpelijk is en hij had niet met een schijn-antwoord moeten komen, zoals hij wel deed volgens jou verslag.
Dat die ouderling die Afrikaanse dominee niet heeft kunnen overtuigen m.b.t. de kinderdoop, is ook een dwaling, omdat overtuigen de mens niet gegeven is. Gods volk is geroepen om te GETUIGEN, aangezien overtuigen het werk is van Gods Geest. Dat betekent niet dat die Afrikaanse dominee zijn baptistische doopvisie kan handhaven, omdat hij niet te overtuigen was, absoluut niet, nee, want Gods Woord verwerpen, doet niemand gratis.
Nu weet ik niet of dat die ouderling met de volmacht des Heeren tot die Afrikaanse dominee sprak, wat ik overigens niet geloof, omdat ze breedkerkelijk niet eens weten wat dat is, maar als Gods ware knechten Gods Woord preken/spreken, en men verwerpt dat Woord, omdat men het niet verstaat, of zelfs niet wil verstaan, dan staat er duidelijk geschreven in Lukas 10:16: "Wie u hoort, die hoort Mij; en wie u verwerpt, die verwerpt Mij; en wie Mij verwerpt, die verwerpt Dengene, Die Mij gezonden heeft."
Dat betekent dat al degenen die zich niet door Gods Woord laten gezeggen, God en Zijn Christus verwerpen!
Als iemand een snelheidsbord van 50 km passeert met een hogere snelheid dan 50 km, dan gaat hij op de bon, ten spijt van al zijn "wist-ik-niet" huichelarij. Veelmeer zullen degenen die de objectiviteit van Gods Woord van hun geloofsverstaan laten afhangen, het oordeel dragen.
De brief die je vandaag 26-09-2014 schreef (de Heere weet dat ik niet lieg), is niet toevallig en het is ook niet toevallig dat ik zeer recent een briefwisseling gehad heb met iemand die doperse gedachten koesterden omtrent de kinderdoop. Die man meende dat alleen kinderen van gelovige ouders gedoopt mochten worden, maar degenen die de doop laten afhangen van het geloof der ouders, maken het kinderdoopbevel van God ondergeschikt aan het geloof der ouders en dat is volstrekt verwerpelijk.
God eist alle verbondskinderen ten doop, geen kerken, noch ouders, noch dominees! Baptisten kunnen volgens zeggen geen (biblicistisch) kinderdoopbevel in Gods Woord vinden en daarom verwerpen zij de kinderdoop, maar dat is hetzelfde als een blind paard zijn voer weigert te eten, omdat hij niet kan zien wat hij eet. Een blind paard is overigens niet zo stompzinnig als de dopersen en eet zonder te zien wat hij eet zijn voer op, want anders zal hij van honger sterven, dat zegt zijn instinct.
Welnu, vele (doperse) belijders kunnen in geestelijk opzicht niet wedijveren met blinde paarden, omdat blinde paarden hun voer eten zonder het te zien, terwijl velen Gods bevel en de leer van Christus ongehoorzaam zijn en afhankelijk maken van hun geloofsbegrip "eerst zien/weten/begrijpen", en dan aanvaarden. Tot Petrus klonk het: "Sta op, Petrus, slacht en eet", Hand. 11:7. Petrus heeft het drievoudige bevel Gods tot driemaal toe geweigerd (om te eten), maar het briesende paard moest eindelijk sneven, hoe snel het ook draafde met de Wet in zijn hand...!
Vele belijders die Gods Woord blijvend afhankelijk stellen van hun begrip en de leer van Christus negeren en relativeren, zullen het oordeel dragen, wie zij ook zijn.
In afhankelijkheid des Heeren heb ik genoemde man met doperse gevoelens de leer der dopen verklaart zoals Gods Woord ons leert, maar toen zei hij: "Alleen de Heere kan mij licht geven om het te verstaan." Dat is opzich waar, maar dat argument is nooit een excuus om de bijbelse leer der dopen, of wat het in het kader van de leer van Christus ook betreft, van het geloof afhankelijk te maken, want dat is een onbijbels en overgeestelijke ongeloofshouding. Wie Gods Woord zodanig bejegent, namelijk, om Gods Woord dan pas te aanvaarden "als men het verstaat", doet subtiel aan vroomklinkende Schriftkritiek.
Dat laatste is een heersende zonde binnen de refokerken en ook daarbuiten, want iedere kerk heeft zijn eigen gekoesterde dwalingen en men veroorlooft zichzelf de vrijheid om Gods Woord te aanvaarden of te verwerpen, afhankelijk wat men daaruit gelooft of niet gelooft. Elk verbondskind heeft Gods Woord echter onvoorwaardelijk te aanvaarden in het kader van Tota Scriptura als het gezaghebbende Woord van God, ook al verstaat men er niets of weinig van.
Gods volk verstaat er slechts iéts van, maar zij bewaren Gods Woord van kaft tot kaft, dus elke letter van het Woord, in hun wedergeboren hart, wetende en vertrouwende dat de Heilige Geest hen in al de Waarheid leiden zal. Zoet of bitter, afsnijdend of bevrijdend, vertroostend of bestraffend, dat Woord moet in Zijn totaliteit worden aanvaard en bewaard.
Wie Gods Woord afhankelijk stelt van zijn geloofsverstaan, overtreedt en blijft niet in de leer van Christus en heeft derhalve God niet! In de leer van Christus blijven heeft weinig met het geloofsbegrip te maken. In de leer van Christus blijven is onvoorwaardelijk Zijn leer in de totaliteit ervan blijvend aanvaarden, al is het ook tot je verdoemenis en dat kent al Gods volk, want die hebben een welbehagen gekregen in de straf hunner ongerechtigheid, omdat het aanvaarden van het recht Gods altijd gepaard gaat met vrijwillige strafaanvaarding en daarvan geven ze God de eer, en dan valt genade vrij!
Gods volk kan niet meer van God af, niet meer van Christus en Zijn leer af, omdat God niet van Zijn volk af wil en dat heeft vlees en bloed hen niet geopenbaard, maar hun Vader Die in de hemelen is. Amen!
Er wordt in onze dagen massaal overtreden tegen de leer van Christus, en dat ziet niet op persoonlijke zonden, maar op publiek zondigen tegen de leer van Christus, waardoor de leer van Christus wordt vervalst en verdraaid. Daarvan geldt hetgeen de Heilige Geest leert bij monde van de apostel Johannes in 2 Joh. 1:9: "Een iegelijk, die overtreedt, en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beiden den Vader en den Zoon."
Simson had beiden, de Vader en de Zoon, omdat hij God onvoorwaardelijk gehoorzaamde krachtens zijn Goddelijke roeping als Nazireeër Gods. Simson heeft tot die brullende leeuw niet gezegd: "Wacht even zoete leeuw, als ik licht van boven ontvangen mag, zal ik je aanpakken", nee, want anders had die leeuw Simson ter plekke verscheurt. Simson heeft ook niet gezegd: "Wacht even zoete leeuw, ik moet eerst mijn dogmatiek er even opna slaan, want in eigen kracht kan ik geen gevecht met jou aangaan." Die fatalistische houding zou puur ongeloof zijn, want Simson was reeds een van God geroepen Nazireeër Gods, al van zijn geboorte af en zo had God hem geroepen, om zijn volk van de Filistijnen te bevrijden. Simson mocht en moest wel gedurig God om kracht en wijsheid bidden, maar niet om Gods goedkeuring om die leeuw en de Filistijnen te verslaan, want die Goddelijke goedkeuring lag reeds in zijn roeping verklaard. Dus Simson pakt die brullende leeuw direct en in Naam van God bij zijn lurven en scheurt het roofdier door de kracht van Christus in twee stukken. Punt uit!
Ik krijg steeds meer verhalen op mijn bord, dat vele belijders -zelfs Gods volk- Gods Woord laten afhangen van hun geloof, en als ze geen licht hebben, veroorloven ze zich ondertussen wel om de dwaling als zijnde de waarheid te blijven koesteren, maar die houding is slechts een profane demonstratie van het ongeloof!
Hetzelfde geldt voor de tijd van de bekwaammaking om het Woord te preken. Als iemand zich aanmeldt bij een (theologische) school en op goede gronden wordt aangenomen, dan wordt de les- en preek-agenda niet bepaalt door de studenten, maar door de docenten. De profetenzonen in het OT waren na onderzoek op bekering en roeping aangenomen door de Godsmannen, Elia en Elisa, en krachtens die aanneming moesten zij zich onderwerpen aan Elia en Elisa en de lessen die Elia en Elisa hen opgaven maken en in het tijdsbestek die niet zij, maar Elia en Elisa hadden bepaald. Om de lessen te maken, moesten zij vanzelf God om licht en wijsheid bidden, maar zij mochten niet met een vrome smoes de lessen voor zich uitschuiven, en wachten "totdat zij licht van boven zouden ontvangen", en dus zelf zouden bepalen óf zij en wannéér zij die lessen zouden maken, want dan zouden zij hun van God gegeven leermeesters én hun roeping tot het profetenambt verwerpen en zich boven God verheffen door zelf de agenda te bepalen die hen van God reeds bevolen was door de hand van Elia en Elisa. Met een dergelijke ongeloofshouding onder een vrome dekmantel zouden zij bovendien ook loochenen dat zij ooit door God geroepen waren tot het profetenambt.
God vraagt gehoorzaamheid en geen offeranden en dat geldt ook voor de bijbels geboden vrijmaakplicht waarvan geen enkel verbondskind noch predikant zich straffeloos kan ontslaan.
Beste Chris, je bent gedoopt en dat kan je nooit meer ongedaan maken; niet door wettische vrees, noch door het 'onbekeerd zijn'. Wij bidden u van Christus' wege, alsof God door ons bade: Laat u zaligen en laat u zich heden met God verzoenen!
Hopend uw vraag enigszins en naar waarheid te hebben beantwoord, verblijven wij met vriendelijke groet en met heilbede,
GPPB.
|
|