 |
|
|
RD-RECLAME VOOR OCCULTIST/AARTSKETTER, C.S. LEWIS
Klik hier
| |
|
|
|
C.S. Lewis (geboren 1898, gestorven op de sterfdag van JFK -1963), een occultist, gevaarlijke aartsketter, wolf in schapenvacht, wordt gepropagandeerd in het Deformatorisch Dagblad als zijnde "een van de invloedrijkste christelijke denkers van de 20e eeuw" !
RD-Lewis-reclame link:
http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/themakatern_c_s_lewis_nu_ook_als_e_book_te_downloaden_1_785946
---------------------------------------------------------------
Het "Nieuwe Calvinisme" à la Tim Keller, is volledig op de occulte leer van Lewis ge-zand-grond, en de boeken van deze aartsketters worden opgevreten en aangeprezen door SGP-lijder, C. van der Staaij, SGP-komiek, D.J.H. van Dijk, hoofd-rd-acteur W.B. Kranendonk en zelfs door het gros refo-dominees...
KLIK OP DE KLIK HIER LINK TER INZAGE ARTIKELEN VAN HET NIEUWE CALVINISME EN DE GENOEMDE SGP/RD PROMOTERS ERVAN
-------------------------------------------------------------
De grote betekenis van Lewis voor vandaag
19-11-2013 17:00 | Dr. M. Klaassen
Een paar uur voordat de wereld op 22 november 1963 opschrikte van de aanslag op John F. Kennedy, verruilde Lewis "Schaduwland" voor het land waar de zon nooit ondergaat. De invloed van de Engelse apologeet is in de afgelopen vijftig jaar alleen maar toegenomen.
Jan Klaassen link:
http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/de_grote_betekenis_van_lewis_voor_vandaag_1_785311
COMMENT
Degenen die Occultist C.S. Lewis promoten, zoals Jan Klaassen dat doet, zijn medeplichtig aan de theologische ketterijen en de occult/satanische narnia-sprookjes van Lewis.
-------------------------------------------------------------------
C.S. Lewis werd in 1898 geboren in Belfast, in Ierland; hij was de jongste van twee zonen en werd genoemd Clive Staples Lewis. Volgens zijn eigen zeggen is hij tot het christendom bekeerd geworden in 1931 en was, zoals hij het uitdrukte: "Een heel gewone leek van de kerk van Engeland." Wie zijn bekering echter toetst aan Gods Woord, komt bij Lewis niet verder dan het geloof der duivelen, want ook de duivelen geloven, maar zij sidderen. Lewis is de auteur van 40 boeken, gedichten, romans, kinderboeken, science fiction, theologie, literaire kritiek, onderwijsfilosofie, en een autobiografie inbegrepen.
Van 1954 tot aan zijn dood was hij professor in de middeleeuwse renaissance aan de Universiteit van Cambridge. C.S. Lewis staat bekend als een populaire literatuurwetenschapper en christelijke apologeet. "Onversneden christendom" (een boek waarop de overtuigingen van vele belijdende christenen zijn gebaseerd), wordt beschouwd als "een van de meest diepgaande en logisch onweerlegbare geschriften over christelijke apologetiek." Maar zelfs dit boek is beladen met ontheologische en volbloed PELAGIAANSE ketterijen. (Bijvoorbeeld, het begrip "onversneden christendom" betekent eens worden over een kleine gemeenschappelijke noemer van de christelijke waarheid, terwijl het grote gebieden van onenigheid tolereert). Lewis is van dezelfde pelagiaanse bloedlijn als de ‘hoogverlichte' Voltaire en uit die pelagiaanse bloedlijn is ook the New Calvinist, Tim Keller en zijn refo-nageboorte voortgekomen!
In 1993 wordt in Christianity Today uitgelegd waarom C.S. Lewis zo populair is onder de evangelischen (tegenwoordig ook onder vele refo-dominees). Als indicatie van zijn groeiende populariteit, hoeven we alleen maar naar de jaarlijkse verkoopcijfers van zijn boeken te kijken die meer dan twee miljoen exemplaren tellen (waarvan de helft der boeken bestaat uit "The Chronicles of Narnia-serie", een godslasterlijke occulte fantasie-serie voor kinderen geschreven.
In een artikel ter herdenking van de 100ste verjaardag van Lewis, noemde de in de refokringen hooggeprezen Canadees, ds. J.I. Packer, de occulte Lewis "onze patroonheilige!"
In Christianity Today wordt Lewis ‘de Thomas van Aquino' genoemd, de Augustinus en de Aesop van de hedendaagse evangelicalisme (Christianity Today , 9/7/98).
Wheaton College sponsorde een lessenreeks over Lewis, en Eerdmans publiceerde "The Pilgrim's Guide" van Lewis.
In april 1998, sprak de Mormoonse professor Robert Millet op Wheaton College over het onderwerp van Lewis. In een recente uitgave van Christianity Today, citeert Millet, decaan van de Brigham Young University, dat Lewis "door de Heiligen der Laatste Dagen [latter day saints - mormonen] met instemming wordt ontvangen, vanwege zijn brede en inclusieve visie op het christendom" (John W. Kennedy, "Southern Baptists Take Up the Mormon Challenge", Christianity Today, 6/15/98, p. 30).
Net voor zijn dood had Lewis het Idealisme (geen idee van een persoonlijke God) verplaatst naar Pantheïsme (een onpersoonlijke God in alles) en vervolgens naar het theïsme (het bestaan van God). In Brieven aan Malcolm (p. 107), geeft Lewis kort voor zijn dood aan dat hij zich gewend heeft in de richting van de rooms katholieke kerk. Lewis noemde zichzelf "zeer katholiek" - zijn gebeden voor de doden, geloof in het vagevuur, en afwijzing van de letterlijke opstanding van het lichaam, zijn ernstige en afgodische ketterijen in het licht van het Bijbelse Christendom (CS Lewis A Biography, blz. 234). Hij ging zelfs naar een priester voor regelmatige biecht (p. 198), en ontving het sacrament van de ziekenzalving op 7/16/63 - p. 301).
Lewis' bewering dat "sommige heidenen kunnen behoren tot Christus zonder het te weten" is een destructieve ketterij (Mere Christianity, pp 176-177), zoals een uitspraak van hem luidde: "Christus vervult zowel het heidendom en het jodendom..." (Beschouwingen over de Psalmen, p. 129).
Lewis geloofde dat we "goden" geworden zijn, en dat is een duidelijke bevestiging van theïstische evolutie. Hij geloofde ook het boek Job "onhistorisch" is (Beschouwingen over de Psalmen, blz. 110), en dat de Bijbel fouten bevatte (pp. 110, 112) en niet goddelijk is geïnspireerd (The Inklings, p. 175). Lewis vertelde dikwijls schunnige verhalen en vaak was hij dronken met zijn studenten (5/19/90, World magazine).
EN DEZE OCCULTE (KINDER)MISLEIDER WORDT IN HET RD GEPROPAGANDEERD ALS EEN VAN DE MEEST INVLOEDRIJKE C-H-R-I-S-T-E-L-IJ-K-E THEOLOGEN!
Lewis geloofde niet in een letterlijke hel, maar in plaats daarvan geloofde hij dat de hel een state of mind is die men verkiest om te bezitten. Hij schreef: " ... elke opsluiting van het schepsel in de kerker van zijn eigen geest is het einde, ofwel de hel" (de grote scheiding, p. 65).
Het is niet eenvoudig om de theologie van een man die door velen beschouwd wordt als de grootste hedendaagse schrijver voor het christelijk geloof, te evalueren. Met zijn geestige humor, scherpe en eenvoudige logica en schijnbare loyaliteit aan de dogma's van het christelijk geloof, won C.S. Lewis de bewondering van duizenden in Engeland, in de Verenigde Staten en in het zwaar betoverde NL-Refoland.
Lewis geloofde dat evolutie waar was, hoewel tot op zekere hoogte in het verleden, maar dat het zal worden vervangen in de toekomst (MC, p.169).
"De mens is de hoogste van de dieren" (MC, p.139), " ... maar hij (de mens) is nog steeds een primaat en een dier" (RP, pp. 115, 129). "Als je gelooft dat de mens fysiek afstamt van dieren, heb ik geen bezwaar" (PP , p. 72). "God maakte de aarde in den beginne 'woest en ledig' en bracht het langzamerhand aan zijn perfectie" (MC, p. 125).
Lewis geloofde dat het boek Genesis van heidense en mythische bronnen afkomstig was. "Ik heb dan ook geen moeite met, laten we zeggen, de mening van de geleerden die ons vertellen dat het scheppingsverhaal in Genesis wordt afgeleid uit eerdere Semitische verhalen die Pagan en mythische waren." (RP, p.110).
Omtrent de verdorvenheid van de mens zegt hij: " ...wanneer de conclusie getrokken wordt dat we totaal verdorven zijn, dan is ons idee van het goede gewoon niets waard en dan kan het Christendom veranderen in een vorm van aanbidding van de duivel" (PP, pp. 37 -38).
"De goddelijke goedheid verschilt van de onze niet zo zwart-wit, maar als een perfecte cirkel van de eerste poging van een kind om een wiel te trekken" (PP, p. 39).
Totale verdorvenheid werd door Lewis verworpen, omdat: (1) "Als we totaal verdorven zouden zijn konden we onszelf niet leren kennen als verdorven mensen. (2 ) "De ervaring leert dat er veel goedheid in de menselijke natuur aanwenzig is" (PP, p. 66).
Hoe de geestelijke redding volgens Lewis werkt: "Er zijn mensen in andere religies, die worden geleid door Gods verborgen invloed te concentreren op die delen van hun religie, die in overeenstemming zijn met het Christendom, en die mensen behoren tot Christus zonder het te weten. Veel van de goede heidenen die lang vóór de geboorte van Christus leefden kunnen in deze positie verkeren" (MC, pp 176-177).
"Er zijn drie dingen die het christelijke leven verspreidt naar ons: doop, geloof en die mysterieuze actie die de Christenen verschillende namen geven, zoals ‘de Heilige Communie', de mis, het Heilig Avondmaal" (MC, pp. 62, 63).
Op het verliezen van verlossing zegt hij: "Er zijn Christenen (een groot deel van hen) die langzaam ophouden Christenen te zijn ... " (MC, p. 162). "Een christen kan het leven in Christus verliezen, en hij moet zich ervoor inzetten om het te houden" (MC, p. 49).
Over de wedergeboorte zegt hij: "Gij moet wederom geboren worden, maar tot dan hebben we de plicht, de moraal, de Wet te doen, maar de schooldagen zijn, God zij dank, genummerd" (LM, p. 115).
"Het punt is niet dat God u de toegang tot Zijn eeuwige wereld zal ontzeggen als je niet bepaalde karakter-kwaliteiten hebt; het punt is dat als mensen geen beginsel ontvangen hebben van deze inwendige kwaliteiten, dan kunnen geen externe omstandigheden een hemel voor hen mogelijk maken" (MC, p. 63).
Over dieren in de hemel zegt hij: "Het lijkt mij mogelijk dat bepaalde dieren een onsterfelijkheid kunnen hebben, niet op zichzelf, maar in de onsterfelijkheid van hun meesters" (PP, pp.136, 139-140). Lewis leert dat ook dieren in de hemel deel kunnen hebben aan het leven in Christus, door een vrome vrouw (GD, p.108). "Ik heb het diepste respect voor heidense mythen, nog meer voor de mythen in de Heilige Schrift" (PP, p. 71).
In weerwil van wat deze in veler ogen ‘briljante exegeet' over christelijke apologetiek leert, is Lewis veelmeer een occulte tovenaar te noemen dan een theoloog. De volbloed pelgiaan Lewis heeft vele aanhangers betoverd met zijn occulte fantasie. Als kind was Lewis sterk beïnvloed door fantasie en sprookjes die zijn moeder hem had verteld. Zijn favoriete literatuur bestond o.a. uit de E. Nesbit trilogie: vijf kinderen en It, Phoenix en de Wishing Tapijt, en The Amulet - alle occulte fantasieën. Zelfs na een belijdend christen te zijn geweest voor vijfentwintig jaar, beweerde hij: "Ik kan fantasie nog steeds lezen met verrukking" (p. 14). Het leven van Lewis was dusdanig doordrenkt met fantasie dat hij schreef: "Het centrale verhaal van mijn leven gaat over niets anders" (p. 17). Na Nesbit en Gulliver raakte hij betoverd door Longfellow 's Saga of King Olaf en werd verliefd op de magie en heidense mythen van de Noorse legende. Op de leeftijd van twaalf jaar was er in Lewis een geest van een intense relatie met de wereld van de fantasie en elfen gekweekt: "Ik viel diep in de ban van dwergen -de oude heldere- kap, besneeuwde baard, dwergen die ik me zo intens kon inleven dat ik de grenzen van hallucinatie bereikte. Eenmaal, wandelend in de tuin, was ik niet helemaal zeker of er dwerg langs me liep in de struiken en toen was ik flauw gealarmeerd" (p. 55). Hoewel men zou verwachten dat zijn kindertijd-fantasieën vanzelf zouden verdwijnen, is dat een illusie gebleken, want bij Lewis werden ze steeds tot een groter genot naarmate hij ouder werd.
Na de overgang van de voorbereidende school op Wyvern, nam Lewis geleidelijk af een christen te zijn. Hij raakte geïnteresseerd in het occulte en omhelsde een houding van pessimisme over wat hij beschouwde als een defecte wereld. Zijn voorliefde voor het occulte werd gevoed en groeide toen hij geboeid was door Wagneriaanse opera's en hun Noorse sagen afgeleid van de Keltische mythologie.
Op de leeftijd van zevenentwintig jaar, na te zijn verkozen tot Fellow en Tutor in het Engels Taal- en Letterkunde aan Magdalen College, ontmoette Lewis John Ronald Reuel Tolkien op een vergadering van het Engels faculteit te Menton College (5/11/26). Schrijver van de occulte serie The Lord of Rings, J.R.R. Tolkien, hoewel aanvankelijk voor Lewis beducht, had hem ingeschreven in de "Coalbiters", een club opgericht door Tolkien voor de studie en de verspreiding van de Noorse mythologie. De twee werden goede vrienden in het delen van hun gemeenschappelijke interesse in occulte fantasie. Tolkien betoogde dat er een inherente waarheid is van mythologie, nl. dat alle heidense religies wijzen in de richting van God. Door deze wijze van redeneren, zag Lewis de historie van Christus als een "ware mythe", maar dan een mythe die echt gebeurd was.
Door hun lange omgang met elkaar, ontwikkelde Lewis en Tolkien hun meest prestige "zwaard en tover" materiaal. Tolkien werd bekend om zijn mythologische verhaal, The Hobbit, en zijn latere werk, The Lord of the Rings, uitgebracht als drie delen: The Fellowship of the Ring, The Two Towers en The Return of the King. Lewis wijdde zich in tussenpozen op christelijke apologetiek en het schrijven van fantasie.
Misschien wel de meest bekende fantasie van Lewis' pen is het zevendelige verhaal, De Kronieken van Narnia. Hij beschrijft in dat verhaal een parallel met de oorlog tussen God en Satan. Veel van de fantasieën van Lewis tekenen de grote leeuw Aslan, als Christus. Dit omdat Aslan zijn leven geeft aan de kinderen van de vloek van de boze heks te bevrijden. Hij beschikt over kennis van een grotere magie dan die van de heks, een magie die hem terugbrengt tot leven en de macht van de heks vernietigt.
Er wordt gesteld dat Lewis hoopte door de presentatie een mix aan fantasie met een analogie van de christelijke waarheid, zijn lezers aan te moedigen om verder te zoeken naar de waarheid . Dit was echter niet de bedoeling van Lewis in het schrijven van zijn fantasieën. Integendeel, hij was echt verliefd op de mythologie en geloofde dat de "Story" te prevaleren was boven een eventuele vooropgezette moraal.
Lewis: "Sommige mensen schijnen te denken dat ik me begon af te vragen hoe ik iets over het christendom aan kinderen zou kunnen vertellen; gefixeerd op het sprookje als een instrument, heb vervolgens informatie verzameld over kinder-psychologie en ik besloot voor welke leeftijdsgroep ik zou schrijven. Vervolgens een lijst opgesteld van de fundamentele christelijke waarheden en gehamerd 'allegorieën' te belichamen. Dit was allemaal pure onzin en ik kon niet op die manier schrijven, want alles begon met beelden; een faun met een paraplu, een koningin op een slee, een prachtige leeuw en in eerste instantie was er zelfs niet eens iets christelijks over hen, dat element presenteerde zichzelf uit eigen beweging" (of Other Worlds, blz. 36).
Zo zien we dat Narnia niet was ontworpen als christelijke allegorie. Veel personages van Lewis in zijn fantasieën afgeschilderd als "goed" zijn in werkelijkheid verbonden met hekserij, heidense mythologie, en de Noorse mysteries. Ze zijn in feite goden van de natuur. Magie in deze verhalen wordt gebruikt voor zowel "goede" als "kwade" doeleinden, afhankelijk van de bron van die magie. Een uitgesproken verwarringen van goed en kwaad is het boek "Till we have the faces". Lewis ' hervertelling van de Griekse mythe van Cupido en Psyche is enkele jaren voor zijn dood geschreven. In dit werk worden verschillende goddeloze concepten omhelsd als geldige waarheden. Een van deze is een sterke hint naar universalistische doctrine: "We zijn allemaal delen van een geheel. Voortaan van elkaar, mannen en goden, in- en uitstromen en zich vermengen" (Till We Have Faces, pp 300-301).
Wanneer dergelijke ideeën worden gepresenteerd door een van de belangrijkste protagonisten, aangekondigd als een leverancier van wijsheid door de auteur, kan men niet anders dan denken dat de auteur ook op die manier geloofde. Zo ook beschouwde Lewis zelfmoord als een aanvaardbare handeling: "Heb ik je niet vaak verteld dat afscheid te nemen van het leven, een man's eigen wil is en als er een goede reden voor is, is het een natuurlijke zaak" (Till We Have Faces, p. 17).
Was Lewis bewust van zijn ketterijen? Hij zag blijkbaar geen onverenigbaarheid tussen zijn beleden geloof en occulte fantasie. Zijn verbeelding op fantasie gebaseerd, de voorliefde van wat hij beschouwde als een defecte realiteit, was het thema voor zijn geschriften en werd de basis voor de verwarring bij lezers die zijn geschriften als "christelijke" allegorie opvatten, zoals in het RD o.a. door Enny de Bruyn valselijk wordt gesuggereerd.
Terwijl miljoenen betoverde belijders de apologetiek van Lewis accepteren als bewijs van een oprecht geloof, -geheel onterecht- vergeten zij dat hij een valse leraar was wiens geschriften in flagrante strijd zijn met Gods Woord. We zien in de christelijke boekhandels (o.a. uitgegeven door Hertog Houten) -verhandelingen van Lewis op het Christelijk denken- op dezelfde plank staan als zijn occulte fantasieën. Aan de ketterijen van Lewis wordt goud verdient en geld stinkt niet, zeker niet in Refoland. Het is blijkbaar velen ontgaan dat Lewis zeer wordt gerespecteerd door zijn aanhangers in het occultisme. In feite is er een cultus ontwikkeld van soorten fantasieën van Lewis die worden vereerd, samen met die van andere schrijvers die geen Christenen zijn. Bewijs hiervan is het feit dat Lewis' Chronicles of Narnia worden aangeprezen, samen met andere occulte geschriften zoals de inspirerende lezing van het demonisch georiënteerde spel Dungeons and Dragons!
Tot op zekere hoogte is ieder mens van nature besmet door de filosofieën van de wereld. Maar die filosofieën gaan overboord als we tot de kennis der Waarheid komen. De oogmerken voor de verkoop van de werken van Lewis staan in het kader van het verrotte geld, en het gevolg daarvan is dat het lezen van de Lewis-pulp zielsverwoestend is voor kinderen en onkundige christenen voor wie de lectuur van Lewis gepromoot krijgen om de zogenaamde christelijke waarheid te lezen. Als zelfs vele refo-dominees worden beneveld door Lewis' stijl en logica, moeten kinderen zich niet laten verblinden door de Lewis-pulp, maar zich houden aan de duidelijke en eenvoudige waarheid van de heilige Schrift. Kerken en dominees die niet waarschuwen tegen de boeken van Lewis, staan -net als Lewis- in dienst van de satan.
Een goed voorbeeld van hoe een fantasie-schrijver in staat is om waarheid en onwaarheid en feit en fabel te verweven en Gods Woord te vervalsen, is te vinden in het C.S. Lewis boek "The Last Battle van The Chronicles of Narnia serie". Jonge mensen die dit boek lezen worden valselijk misleid om te geloven dat alle zonde en kwaad dat een persoon heeft begaan, in het dienen van Satan op het einde worden gerekend als een bewezen dienst aan God! Men leze het onderstaande GODSLASTERLIJKE fragment:
"Toen viel ik aan zijn voeten en dacht: Dit is voorwaar het uur van de dood, want de Leeuw (die alle eer waardig is) zal weten dat ik al mijn dagen Tash gediend heb en niet hem. Niettegenstaande is het beter de Leeuw te zien en te sterven dan Tisroc te zijn van de wereld en te leven. Maar de Heerlijke boog zijn gouden hoofd voorover en raakte mijn voorhoofd met zijn tong en zei: Zoon, gij zijt welkom. Maar ik zei: Helaas, Heer, ik ben niet uw zoon maar een dienaar van Tash. Hij antwoordde: Kind, alle dienst die gij voor Tash gedaan hebt reken ik aan als dienst voor mij. En toen, om redenen van mijn groot verlangen naar wijsheid en begrip, kwam ik mijn angst te boven en stelde ik een vraag aan de Heerlijke en zei: Heer, is het dan waar, zoals de Aap zei, dat gij en Tash één zijt? De Leeuw gromde zodat de aarde schokte (maar zijn wraak was niet tegen mij gericht) en zei: Dat is vals. Niet omdat hij en ik één zijn, maar omdat wij tegenover elkaar staan neem ik de diensten tot mij die gij aan hem hebt gedaan. Want ik en hem zijn van zulk een verschillende aard dat geen vuile dienst aan mij kan gedaan worden, en geen dienst die niet vuil is kan aan hem gedaan worden. Daarom, als enig mens bij Tash zweert en die eed houdt omwille van de eed, dan is het voor mij dat hij waarlijk gezworen heeft, maar hij weet het niet, en ik ben het die hem beloon. En indien enig mens een wreedheid begaat in mijn naam, dan, alhoewel hij de naam Aslan [= de leeuw] noemt, is het Tash die hij dient en zijn daad wordt door Tash ontvangen. Begrijpt gij dat, Kind? Ik zei: Heer, gij weet hoeveel ik begrijp. Maar ik zei ook (want de waarheid noodzaakt mij): Maar ik heb heel mijn leven Tash gezocht. Geliefde, zei de Heerlijke, tenzij uw verlangen naar mij uitging zoudt gij niet zolang en zo waarlijk gezocht hebben. Want allen vinden wat zij waarlijk zoeken."
Lewis leert een verderfelijke valse leer, en het is pure satanisme, terwijl zijn verderfelijke occulte boeken bestemd zijn voor de indoctrinatie van kinderen. Volgens Lewis zijn degenen die de duivel (Tash) dienen aanbidders van Christus (Aslan), en die zullen volgens Lewis uiteindelijk door God worden aangenomen. Dat is de ketterij van het universalisme, geloven dat God een of andere manier ongelovigen en aanhangers van valse religies zal ontvangen in de hemel, ook al kennen ze Jezus Christus niet in dit leven. Bovendien leert Lewis dat de redding kan worden bereikt door werken en religieus zoeken, en dat is een vals evangelie dat God vervloekt in de brief aan de Galaten 1:8-9. (Bron: 5/29/01, FBI's).
Conclusie:
Door Lewis wordt de mens gepresenteerd die keuzes maakt als gevolg van zijn vrije wil, maar in zijn eigen bekering lijkt het dat Lewis bijna gedwongen schijnt te zijn om te geloven. Het is helaas zo dat de theïstische evolutie het theologische klimaat bij Lewis had doordrenkt, wat bij hem leidde tot een valse interpretatie van de Schrift.
Om zijn visie over de totale verdorvenheid te onderbouwen, miskende Lewis de onfeilbare leer van de Schrift en hij ontkende dat onze gerechtigheid als een wegwerpelijk kleed is en dat er niemand is die goed doet. Hij bekeek geestelijke zaken vanuit het perspectief van de mens in plaats vanuit God, zoals geopenbaard in de Schrift.
De grootste ketterij van Lewis is wel, betreffende het doel van de dood van Christus, aangezien hij de plaatsvervangende verzoening van Christus verwierp. Lewis besefte dat "loutere verbetering geen verlossing is", maar de verlossing door toegerekende gerechtigheid van Christus was hem vreemd. Lewis geloofde in een procesmatige verlossing.
Lewis maakte onderscheid tussen degenen die gered zijn door Christus (iedereen) en degenen die gered zijn en Hem kennen. Lewis geloofde dat er voldoende openbaring in andere religies van God aanwezig zijn om daardoor heimelijk gered te worden zonder iets te kennen van het unieke verlossingswerk van Christus door het geloof.
De leer van C.S. Lewis is een van de meest godslasterlijke ketterijen van onze tijd. Lewis leerde dat God degenen aanvaardt die in zichzelf oprecht zijn. De invloed van de kerk van Engeland op zijn theologie werd ook bewezen door zijn geloof, dat het leven in Christus wordt verspreid door doop, communie en geloof .
|
|
|
|
|
|