 |
|
|
BRIEF VAN MARCHEL OMTRENT GEVEINS VAN DS. A. KORT
| |
|
|
|
Zeer geachte en geliefde broeder Piet,
Nadat ik de stukken gelezen had op uw website aangaande ds. A. Kort, voelde ik me gedreven om zelf aan ds. Kort te schrijven, wat ik reeds drie keer per mail gedaan heb. De laatste mail was op 25-02-2016, maar tot heden geen reactie gehad hierover. Dat ds. Kort nog niet gemaild heeft verbaasd mij niets, want dat maak ik met de meeste dominees mee. Soms krijg ik een korte reactie, maar dan is het gauw afgelopen, omdat ze nog een naam hebben te verliezen. Zodra je met feiten komt die je bijbels onderbouwt, zijn ze niet thuis. En dezulken staan dan op de kansels voor de schapen die zogezegd aan hun zorgen zijn toevertrouwd. Nou, vergeet het maar, want de vervolgde schapen van Christus merken niets van hun herderlijke zorg, omdat de huidige herders zich schamen om onder de vervolgde schapen van Christus gerekend te worden. Nee, ze doen liever de ergernis van het kruis teniet, om de bekeerde en ge-eerde dominee te blijven. Het is wel in en in droevig steeds met die dominees-hoogmoed geconfronteerd te worden.
De refokerken met hun voorgangers vormen één grote sodomitische doodsvallei in onze dagen. Er is geen enkele predikant, ouderling, diaken die publiek in de schuld komt omtrent de oordelen Gods die zich nu aan het voltrekken zijn en ze merken het niet eens op. Je hoort het echt nergens meer, broeder, "Wij hebben God op het hoogst misdaan en zijn van het heil spoor afgegaan, ja wij en onze vaad'ren tevens", want dan zouden ze zich vrijmaken en het stof van hun voeten schudden, maar ze hebben menseneer liever dan Gods eer. De Waarheid wordt in ongerechtigheid (wetteloosheid) ten onder gehouden. Het is echter al begonnen in het paradijs. Die ene verboden boom gunden we God niet, terwijl de Heere had gezegd: "Ten dage als gij daarvan eet, zult ge de dood sterven."
Van onze moedwillige ongehoorzaamheid zien we de wrange vruchten in eigen leven, en het is een stroom van ongerechtigheid, maar o eeuwig wonder, God is een God Die de goddeloze rechtvaardigt en daartoe heeft Hij Zijn eniggeboren Zoon naar deze wereld gezonden, om te zoeken en zalig te maken dat verloren was. Mag het weten bij ondervinding. Het Woord is vlees geworden, geboren in een beestenstal, geworden uit een vrouw, geworden onder de wet, en getrouw tot in de dood. Voor Christus en Zijn leer is echter nooit plaats geweest, niet in de Joodse kerk en ook niet in de huidige kerken. De vossen hebben holen, de vogelen des hemels nesten, maar Christus had niets waar Hij Zijn hoofd kon nederleggen. Voor Christus was er geen plaats in kerk noch wereld en zo is er van nature ook geen plaats voor de Koning der koningen in de beestenstal van ons hart. Maar Gode zij dank dat Hij ons Christus heeft geopenbaard door Woord en Geest. God heeft Zich een volk geformeerd en die Zijn lof vertellen, want Hij heeft Zijn volk liefgehad met een eeuwige liefde en de Zoon heeft Zijn Kerk gekocht met de hoogste prijs van Zijn dierbaar hartebloed.
Op deze wereld heeft Christus als onze Borg voor God gekropen als een worm en geen man en is de vervloekte kruisdood gestorven in onze plaats, opdat een wederhorig kroost eeuwig bij Hem mag wonen. Dat volk is in Zijn beide handpalmen gegraveerd.
Niet alleen voor Christus was er geen plaats in de kerkherberg en nergens niet, maar ook voor Zijn Bruid is in deze gewesten geen plaats, ook niet in de huidige refo-kerken. De Heere kent echter degenen die de Zijnen zijn, al dolen ze ook in de woestijn van dit aardse leven, al verkeren ze ook buiten de legerplaats, door alle dominees verlaten, veracht en gelasterd; Christus verlaat Zijn Kerk nooit, want onze muren zijn steeds voor Hem. Zijn genade is ons genoeg en Zijn kracht wordt in onze totale zwakte volbracht. Dezulken zijn door hun eigen bekering gezakt, en hebben Christus als hun enige Bekering overgehouden.
Nu staan zondag aan zondag predikanten op de kansel die niet weten wat ze leren, noch wat ze bevestigen, laat staan dat ze kennis hebben aan een tweede bekering, want dan zouden ze mede-lijden met de vervolgde broeders buiten de legerplaats. Niet dus! Het lijden om Christus' wil wordt nauwelijks nog gekend binnen de refo-kerken, het is alles pauselijke vroomheid, wetteloosheid en tuchtloosheid wat de kerkklok slaat. Er worden door enkele predikanten misschien nog wat rechtszinnige dingen gezegd, maar ik hoor geen van hen verklaren wat de geestelijke betekenis is van het door de wet aan de wet gestorven te zijn. Het is zoals je gezegd hebt, broeder, dat ze de oude mens ‘droombeeldig' door de enge poort smokkelen, maar de goddelozen die der wet gestorven zijn, worden als een lijk door de enge poort getrokken, om in de poort als een nieuw schepsel in en door Christus op te staan.
Dan zullen ze ook onderwijs ontvangen van Vorst Immanuel, zoals ook de discipelen tijdens Zijn omwandeling op aarde hun theologie aan Zijn voeten en uit Zijn mond hebben geleerd en ontvangen. Verstandskennis, een ingebeelde jezus, een aangeplakt geloof, dat zal de gelovige massa straks ontvallen bij de dood. Alleen met een geschonken Heere Jezus in de weg van het recht in de ziel geopenbaard door Woord en Geest, kan Gods ware volk voor God bestaan.
Tijdens mijn dagelijkse werkzaamheden kom ik wel eens in gesprek met klanten, en dan kan ik soms niet zwijgen over Christus die vijanden met God verzoend, maar ook het personeel luistert mee, en dan komt de vijandschap al heel gauw openbaar.
En als het om de ere Gods gaat mogen we niet eens zwijgen, zei u onlangs nog in een preek, broeder, maar wat is die getrouwheid toch ver te zoeken in onze dagen. De wereld weet echt niet waar de huidige dominees staan, noch wat zij leren, en als ze publiek moeten spreken omwille van de ere Gods, wassen zij hun handen in onschuld.
Pilatus wist dat de Heere Jezus onschuldig was, maar om de vreze der Joden gaf hij Christus de Joden over aan de kruisdood. Het is waar, Pilatus had geen genade, en hij was bang zijn hoge positie te verliezen, maar dat is ook zo bij de huidige kerk-huurlingen. Ze geloven alleen in een goede oude dag, maar hoe het de schapen van Christus vergaat deert hen niets en als de tucht publiek moet worden gehanteerd jegens de huidige kerksodomie, zijn ze niet thuis.
De grote afval is reeds begonnen, broeder, beginnende bij het huis Gods. Maar de levenden zullen Hem loven, ook al zijn ze geroepen om het snodelijke van het kostelijke te onderscheiden en het snodelijke uit te trekken. Dominees die zich niet publiek vrijmaken van de kerkelijke sodomie en zichzelf een tolerantie-status hebben toegekend, verheffen zich boven God en zijn zichzelf tot een god, zoals je onlangs ook in een preek gezegd heeft en dat is helaas maar al te waar. De Heere heeft echter Zelf gezegd, "Wie Mij belijden zal voor de mensen, zal Ik belijden voor Mijn Vader die in de hemel is." Het gaat door de onmogelijkheid heen, ook om Zijn Naam te belijden, want we hebben alles tegen, vooral onszelf, maar juist in de diepte van de onmogelijkheid mogen we stil zijn en zal de Heere voor ons strijden en ons in alles voorgaan!
Nu schiet me ineens een regeltje te binnen van dat versje dat u eind vorig jaar de kinderen op catechisatie leerde, "‘k Heb alles verloren, doch Jezus verkoren Wiens eigen ik ben." Juist als we niet meer hebben dan een onvruchtbare boom, zijn we in Hem schatrijk. Wat baat het de mens zo hij de gehele wereld zou winnen, en zoveel zou hebben als Ezau had, leed hij alleen maar schade aan zijn ziel. Jakob had niet veel, maar Alles, niet alleen voor de tijd, maar ook voor de eeuwigheid.
Ze zullen wel tegen u strijden, broeder, maar u niet overmogen, en dan zingen we met al de geheiligden mee: "Want God is aan mijn zij, Hij ondersteunde mij, in het leed dat mij genaakte!"
Zegen en hartelijke groeten, ook aan u vrouw en die bij je zijn.
Marchel
|
|
|
|
|
|