 |
|
|
ARMINIAANSE HEARTCRY VISIEDOCUMENT 'RECHTVAARDIGMAKING EN HEILIMAKING' IS ZO ROOMS ALS EN KROOT
| |
|
|
Geachte heer Burggraaf,
Op de website van stichting Heart Cry zijn onder de rubriek "visiedocument" onder andere de drie onderstaande fragmenten te lezen over de rechtvaardigmaking en heiligmaking, waarop ik gaarne van u een reactie zou willen ontvangen.
Link:
http://www.heartcry.nl/visiedocument
Ik ben mij ervan bewust dat ik een beetje naar de bekende weg vraag, omdat u al zoveel tegen de dwaalleer van de Heart Cry beweging gewaarschuwd hebt, maar het gaat mij nu even specifiek om een bijbelse reactie op deze drie fragmenten, omdat ik het visiedocument van Heart Cry door een bekende van mij voor mijn voeten geworpen kreeg, als antwoord op mijn bezwaren tegen de voor mij omstreden leer van evangelist, Paul Washer. Als het u niet teveel is, wacht ik met geduld uw reactie af.
Hartelijke groet, A.D.
1e Fragment: Verhouding rechtvaardigmaking en heiligmaking (volgens HeartCry)
Juist over de macht van de zonde is veel theologisch debat. Daarom willen we daar iets langer bij stilstaan. Van Luther zijn de bekende woorden: "simul iustus et peccator", tegelijkertijd rechtvaardig en tegelijkertijd zondaar. Andere woorden van Luther die vaak worden aangehaald, zijn de laatste woorden die van hem teruggevonden zijn: "Wir sind Bettler, das ist wahr", (wij zijn bedelaars, dat is waar). Beide citaten duiden op een honderd procent afhankelijkheid van God, in de rechtvaardigmaking, maar ook juíst in de heiligmaking. Dit onderstrepen en belijden we als stichting ten volle. Een vervolgvraag kan zijn: hoe verhouden rechtvaardigmaking en heiligmaking zich dan tot elkaar? Zonder twijfel is het heel belangrijk dat we dit scherp voor ogen hebben. Rechtvaardigmaking en heiligmaking zijn onderscheiden zaken, hoewel ze nimmer te scheiden zijn. Er zijn punten waarin ze overeenkomen en er zijn punten waarin ze verschillen. Overeenkomsten zijn: ze komen beiden voort uit vrije genade van God, beiden zijn onderdeel van het grote verlossingswerk van Christus. "Christus is de Fontein van het leven, waaruit zowel de vergeving als de heiligheid vloeien. De wortel van beide is Christus" (J.C. Ryle). Beiden beginnen op hetzelfde tijdstip, beiden worden in een en dezelfde persoon gevonden en beiden zijn even nodig tot de zaligheid, want er staat geschreven: "Jaagt de vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand de Heere zien zal." (Hebr. 12:14). Maar er zijn ook verschillen: De rechtvaardigmaking is eenmalig en voorgoed, terwijl de heiligmaking een voortgaand proces is. "In de rechtvaardigmaking is er voor onze eigen werken geen enkele plaats; het eenvoudige geloof in Christus is het ene nodige. In de heiligmaking zijn onze eigen werken van zeer groot belang, en God gebiedt ons om te strijden, te waken, te bidden, te worstelen en ons moeite en inspanning te getroosten." (J.C. Ryle) "De rechtvaardigmaking is de daad van God aan ons, de heiligmaking is het werk van God in ons."
GPPB.: Geachte heer D. Ik reageer voor het gemak maar tussen de fragmenten door. Uit bovenstaand fragment blijkt opnieuw dat stichting HeartCry een volbloed arminiaanse beweging is, die de heiligmaking ziet als "een voortgaand proces" en dat proces zelfs noodzakelijk acht voor de zaligheid. Puur rooms, Schriftvervalsend, Godonterend en zielsmisleidend, zoals ook manwijf Cappon zich etaleert! (zie afbeelding)
Kenmerkend voor het arminianisme is, dat alle kritiek en weerleggingen -vanuit de Schrift tegen het arminianisme- van de hand gewezen worden als zijnde "theologische haarkloverij".
Dat is ook een van de leuzen van stichting HeartCry, namelijk dat zij zich niet bezig wil houden met theologische haarkloverij. De adder die onder dergelijke decreten schuilt, is, dat men niet aangesproken wil worden op dwalingen, om eigen geloofsvisies veilig te stellen, omdat die nogal getalsmatig "succes" boeken op de religieuze rijke jongelingsmarkt. Met recht een huis op zandgrond gebouwd!
Wat stichting HeartCry t.a.v. de heilsleer "bijkomstigheden" noemt, waarover zij geen haarkloverij wenst te bezigen, wordt in de Schrift als fundamenteel beschouwd. Duidelijk is -en dat was reeds lang bekend- dat stichting HeartCry een arminiaanse visie eropna houdt zowel t.a.v. de rechtvaardigmaking als de heiligmaking. De HeartCry-beweging is en beweging waarvan de leiders duidelijk niet gefundeerd zijn in de leer des geloofs en fundamentele ontsporingen kunnen dan ook niet uitblijven. Elk kind van God zal staan en uitzien naar een geestelijke herleving, maar nooit via de arminiaanse pretenties van HeartCry.
Ook de "bekeringsgetuigenissen" die HeartCry claimt en publiceert zijn inhoudsloos en staan gelijk aan het zandgrond-getuigenis van E.O.-manwijf Cappon (zie afbeelding). Men pretendeert dat er velen tot het geloof komen binnen het religieuze gemenebest van de HeartCry-beweging, maar nooit heb ik een bijbels getuigenis gehoord van een HeartCry-bekeerling, nl. HOE hij/zij tot het geloof in Christus gekomen is en de bijbelse toets van Galaten 2:19 kon doorstaan. Voor een dwazenmaagden-geloof is men in de HeartCry-kringen niet bevreesd en dat waren de dwazen maagden ook niet, totdat zij de toegang tot de hemelse bruiloftzaal gesloten vonden.
Omtrent HeartCry-bekeringen wordt het stuk van de rechtvaardigmaking wel in de mond genomen, maar HOE dat gaat op grond van de Schriftuurlijke heilstoepassing, is men uiterst vaag en oppervlakkig. Mij is in de loop der tijden wel duidelijk geworden dat arminianen van "genade door recht" niets moeten hebben, aangezien zij het geloof als een hefboom gebruiken om de rechtvaardigmaking op zichzelf toe te passen, alles onder de vlag van genade, met de pretentie als ware het arminiaanse conclusiegeloof "een daad van God aan de mens".
Immers, de uitdrukking: "rechtvaardiging door het geloof" wordt ook door arminianen (en HeartCry) gebruikt en naar de letter in ere gehouden, maar als we nader onderzoek doen hoe zij dat verstaan en toepassen, dan blijkt dat het arminiaanse HeartCry-geloof het zaligmakende geloof niet kan zijn, omdat men de rechtvaardigmaking als een vruchtgevolg van het geloof leert, terwijl Gods Woord leert dat de rechtvaardigverklaring door God in Christus in orde aan het geloof vooraf gaat. De doden uit Johannes 5:25 zijn volgens de arminiaanse geloofsopvatting van stichting HeartCry dus lang zo dood niet als de Schrift ons leert, aangezien HeartCry het geloof als eerste en bewegende oorzaak stelt voor de rechtvaardigmaking, hetgeen de heilige Schrift juist in tegenovergestelde zin leert.
Christus spreekt de doden levend en rechtvaardig en daaruit volgt dat zij in Christus geloven. Arminianen keren deze orde om, zoals ook letterlijke te lezen is in de Remonstrantse Confessie.
Het gevolg van deze arminiaanse geloofsopvatting, is, dat HeartCry ook fundamenteel dwaalt in het stuk van de heiligmaking. De visie van HeartCry op rechtvaardigmaking en heiligmaking sluit naadloos aan op de "Joint Declaration on Justification" tussen Rome en de Lutherse Wereldfederatie, waarin exact hetzelfde geschreven staat als stichting H.Cry leert. HeartCry vereenzelvigt heiligmaking bovendien met goede werken, want heiligmaking beschouwt H.Cry als een eis, waaraan de "gerechtvaardige" mens procesmatig moet voldoen om zalig te worden, terwijl Gods volk door lijden geheiligd wordt wat betreft de praktische kant ervan. Hoever men in het procesmatige à la HeartCry gevorderd moet zijn om de eindstreep te halen, wordt gemakshalve buiten beschouwing gelaten.
Heel dat procesmatige heiligmakingsstreven van HeartCry is zo rooms als de paus himself en een uitvinding van het vrome vlees, dat resulteert in een waslijst rijke jongelings-voorschriften van de oude mens onder de Wet. Gods ware volk is volmaakt rechtvaardig en heilig voor God door de toegerekende gerechtigheid van Christus, ineens en voor altijd (1 Kor. 1:30). Daar komt geen praktische heiligmaking aan te pas. De door HeartCry aangehaalde tekst uit Hebr. 12:14: "Jaagt de vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand de Heere zien zal", wordt door HeartCry dan ook verroomst en vervalst, omdat zij de heiligmaking die hier genoemd wordt leren als zijnde een procesmatige heiligmaking waaraan de bekeerde mens moet voldoen. Dit is juist een fundamentele pelagiaanse ketterij, waarmee tienduizenden bedrogen zielen reeds ter helle gevaren zijn. De heiligmaking uit Hebr. 12:14 is niet een procesmatige werkheiligheid die HeartCry "heiligmaking" noemt, nee, de heiligmaking uit Hebr. 12:14 slaat op DE heiligmaking van Christus, zonder welke niemand de Heere zien zal. Het jagen naar DE heiligmaking van Christus is geen proces waarin de mens werkheilige vorderingen maakt, laat staan een aanvullende eis voor de zaligheid, zoals HeartCry conform Rome leert, nee, het is een jagen om in DE heiligmaking van Christus gefundeerd te blijven en daarin te volharden door het geloof, gelijk Gods Woord leert in o.a. Kol. 1:23: "Indien gij maar blijft in het geloof, gefondeerd en vast, en niet bewogen wordt van de hope des Evangelies...", namelijk, omdat Christus de Zijnen verzoend heeft in het lichaam Zijns vleses, door den dood, opdat Hij de Zijnen heilig en onberispelijk en onbeschuldiglijk voor Zich zou stellen (Kol. 1:21-22). Heiligmaking is geen oproep om er mee aan de slag te gaan, laat staan een aanvullende gerechtigheid voor de zaligheid, zoals HeartCry conform Rome leert, nee, de heiligmaking is volkomen gerealiseerd in Christus en op rekening gezet van Gods kinderen (1 Kor. 1:30). Heiligmaking vindt niet een wortel in Christus, Christus IS onze Heiligmaking. Heiligmaking is volgens HeartCry een voortgaand proces, waarin "onze eigen werken van zeer groot belang zijn m.b.t. de zaligheid." De paus zou het niet roomser hebben kunnen formuleren dan HeartCry beschrijft. Op diezelfde zandgrond reisden de dwaze maagden ter helle met een ingebeelde hemel. Ook Ryle is hierin een pietist, die geestelijk overspel bedrijft met de wet.
--------------------------------
2e Fragment: De balans bewaren (volgens HeartCry)
Als we dit onderscheid niet scherp zien en zorgvuldig bewaren, zullen we de klippen van lijdelijkheid en activisme niet kunnen ontwijken. Wie alleen oog heeft voor de rechtvaardiging door het geloof, loopt het gevaar het minder nauw te nemen met Gods eis: "Zijt heilig, want Ik ben heilig." Ook loopt diegene het risico teleurgesteld te worden in het leven met God, omdat met (boezem)zonden maar niet gebroken kan worden, hoewel dat wel het verlangen is. Anderen hebben alleen oog voor de heiligmaking en stappen over de schuldvraag heen en dus over de notie: "Hoe word ik rechtvaardig voor God?" In zijn uiterste consequentie leidt dit tot dwaas activisme van onwedergeboren mensen. Maar ook kinderen van God verstaan soms niet goed wat het zeggen wil dat God hen door het geloof eens en voor altijd rechtvaardig verklaard heeft in Christus. Zij kunnen hierdoor behoorlijk vastlopen in het leven met God en perfectionistische en/of activistische trekken gaan vertonen. Er is hier dus een spanning tussen lijdelijkheid en activisme, waartussen een weg gevonden moet worden.
GPPB.: HeartCry kiest dus duidelijk voor "een gulle middenweg", die gevonden moet worden tussen de klippen van lijdelijkheid en activisme door, dus een soort derde weg, een soort grijs gebied, een geneutraliseerd niemandsland, waarop de rijke jongeling onder de dekmantel van het onderhouden van Gods geboden Christus erbij neemt als aanvulling op zijn werkheilige inspanningen.
Gods ware volk hoeft geen enkele inspanning te doen om een weg te vinden die tussen de klippen van HeartCry-activisme en Stoicijnse lijdelijkheid heenloopt, want zij lopen zonder onderscheid reeds op de smalle weg des levens, waarop de dwaas niet zal dwalen, want er staat geschreven: "En aldaar zal een verheven baan, en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden; de onreine zal er niet doorgaan, maar hij zal voor deze zijn; die dezen weg wandelt, zelfs de dwazen zullen niet dwalen", Jer. 35:8. "Ik zal hen leiden aan de waterbeken, in een rechte weg, waarin zij zich niet zullen stoten; want Ik ben Israël tot een Vader, en Efraim is Mijn eerstgeborene", Jer. 31:9b.
Bovendien is Gods volk volmaakt heilig in Christus, en daarbij het is ONMOGELIJK dat degenen die Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zouden voortbrengen vruchten der bekering waardig", zoals de HC ons op grond van de Schrift leert. HeartCry acht zich in staat om aan de eis van Gods heiligheid gehoor te geven, hetgeen een pretentie is van de oude mens onder de Wet.
-------------------------------------------------
3e Fragment: Heiligmaking (volgens het idee van HeartCry)
Het doel van de heiligmaking vinden we in Rom. 8:29 "Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook te voren verordineerd, het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zij onder vele broederen." Daar gaat het om, dat we veranderd worden naar het Beeld van Christus, dat we veranderd worden in ons denken, onze gezindheid, ons gedrag, kortom in alles. Daar willen we ons naar uitstrekken. Weliswaar is op deze aarde geen zondeloze volmaaktheid mogelijk voor de gerechtvaardigde zondaar. Dit ontslaat ons echter nimmer van onze verantwoordelijkheid en vraagt ons de gezindheid te hebben die we ook bij Paulus aantreffen in bijvoorbeeld Fil. 3: "Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben. Broeders, ik acht niet, dat ikzelf het gegrepen heb. Maar een ding doe ik, vergetende hetgeen achter is, en strekkende mij tot hetgeen voor is, jaag ik naar het wit, tot den prijs der roeping Gods, die van boven is in Christus Jezus." (Fil. 3:12-14). Zijn we bereid te jagen naar het wit, of maken we ons er graag gemakkelijk van af met een ongegrond beroep op de ‘rechtvaardiging van de goddeloze?' Het is waar, dat een wedergeboren mens juist in de dagelijkse beleving, de (soms hevige) strijd ervaart tussen vlees en Geest die lijnrecht tegenover elkaar staan, maar het is ook waar dat we in betrekking tot onze positie in Christus een nieuw schepsel zijn. "Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden." (2Kor. 5:17) En daarom mogen we door het geloof en door Gods genade ons steeds weer als een nieuw schepsel zien in Hem. Hierdoor kunnen we meer en meer veranderd worden naar Zijn beeld en worden wie we zijn in Christus. Heiligmaking heeft dan ook niets te maken met eigen slaafse pogingen, maar met de levende gemeenschap met Christus- dood en opstanding door Zijn Geest Die in ons woont. Eén ding omtrent de heiligmaking is vanuit de Schrift heel duidelijk: "Zonder heiligmaking zal niemand de Heere zien." (Hebr. 12:14) Niet na dit leven, maar ook niet in dit leven. Een slordige levenswandel brengt ons altijd in de duisternis en neemt de vrede van God weg, die alle verstand te boven gaat. Is dit ook niet een reden van veel geloofsonzekerheid bij veel christenen? Daarom is het belangrijk de heiliging na te jagen, terwijl we mogen weten dat God ons in de Zoon van Zijn liefde al gegrepen heeft."
GPPB.: Gods volk IS het beeld van Christus gelijkvormig door de toerekening der gerechtigheid van Christus, terwijl HeartCry een werkheilig proces voorschrijft om daartoe te geraken. De toegerekende gerechtigheid van Christus blijft bovendien nooit onvruchtbaar, maar de geloofsvruchtbaarheid komt niet tot stand doordat mensen gehoor geven aan de eis tot een heilige wandel, want Gods kinderen hebben hun vrucht reeds in Christus (Hos. 9:14), nog voordat zij geboren waren.
Door het door HeartCry voorgeschreven arminiaanse stappenplan zijn er al duizenden belijders in de hel beland, omdat men een zichtbare heiligmaking gestalte wil geven op grond van een veronderstelde rechtvaardigmaking. Wat een oudwijfse pretentie!
Natuurlijk slepen de arminianen altijd geinspireerde uitspraken van Paulus erbij om hun arminiaanse visie te kerstenen, zoals HeartCry ook doet, maar hetgeen Paulus schrijft in Fil. 3:12-14, is geen vereiste gezindheid die Gods volk moet ophoesten om hun (ingebeelde) verantwoordelijkheid gestalte te geven, zoals HeartCry dat wel leert, want dat is een volstrekt wettische visie die uitgebroed is door het arminiaanse gemenebest, waarvan Rome, the Lutheran Church en ook HeartCry deel uit maken.
Hetgeen Paulus schrijft in Fil. 3:12-14 slaat niet op praktische heiligmaking, zoals HeartCry dat wel leert, maar op de heerlijkmaking (de volmaakte trap van de wedergeboorte), die de triomferende Kerk volmaakt beoefent in de eeuwige heerlijkheid. Daarnaar jaagde Paulus om tot die volmaakte beoefening van de hemelse volmaaktheid in de eeuwige heerlijkheid te geraken, waartoe hij -en al Gods ware kinderen- door Christus reeds gegrepen en uitverkoren was. Dat jagen naar de hemelse heerlijkmaking, ofwel de prijs der roeping Gods in Christus, was ook de reden dat Paulus wenste om ontbonden te wezen en met Christus te zijn, waarvan hij getuigt in het voorafgaande Filip. 1:23. Waar Paulus van getuigt in Filip. 1:23 ligt ten grondslag aan hetgeen hij schrijft in Filip. 3:12-14. HeartCry rukt dit soort teksten uit hun verband om zich in hun arminiaanse heiligheidsstreven te stijven, maar dat doen zij -zegt Petrus- tot hun eigen verderf (2 Pet. 3:16). De leer en de bevinding van de rechtvaardiging van de goddeloze is juist de kracht van de enige troost in Christus OOK in het leven der heiligmaking. HeartCry weet niet wat zij leert, noch wat zij bevestigt. De HeartCry-religie en geloofsvisie is een slaan in het luchtledige, waarvan God zegt in Zijn Woord: "Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is", Spr. 30:12.
Hopend u met deze uiteenzetting enigszins in Christus te mogen dienen, verblijven wij met
vriendelijke groet,
GPPB. v.d.m.
|
|
|
|
|
|