 |
|
|
Wanneer artsen het echte verhaal over hersendood zouden vertellen, zou geen mens meer orgaandonor willen zijn
Klik hier
| |
|
LEES EERST DE TWEE ARTIKELEN OP DEZE PAGE AANDACHTIG EN KLIK VERVOLGENS OP DE AFBEELDING VAN BEWIJS-ARTIKEL 2, DAT HERSENDOOD NIET DOOD IS
|
|
Artikel 1. Wanneer artsen het echte verhaal over hersendood zouden vertellen, zou geen mens meer orgaandonor willen zijn - Okt 23, 2018
https://healthbytes.me/wanneer-artsen-het-echte-verhaal-over-hersendood-zouden-vertellen-zou-geen-mens-meer-orgaandonor-willen-zijn/
Om na de dood organen te doneren moet hij of zij hersendood zijn, door bijvoorbeeld een zwaar ongeval.
Alleen in dat geval leven de organen nog en zijn ze voor transplantatie te gebruiken, terwijl de persoon op papier wettelijk dood is verklaard.
Maar hoe dood is een hersendode als het lichaam in leven blijft of wordt gehouden? Er blijkt (veel) meer te vertellen dan we kunnen vernemen uit de bestaande informatie.
Door die extra opgedane kennis is er nu aanvullende informatie voor iedereen, ook artsen en instanties.
De aanvullende informatie is ook voor iedereen noodzakelijk om goed geïnformeerd te zijn om bewust ja of nee te registreren voor wat betreft donorschap.
Het is vreemd dat er geen medisch bewijs bestaat dat aantoont dat een hersendode niets meer zou ervaren.
De voorlichting geeft aan dat een hersendode niets meer ervaart omdat artsen geen activiteit in de hersen meer (kunnen) waarnemen.
Maar is deze aanname wel juist? Er zijn inmiddels legio aan aanwijzingen dat een hersendode niet echt dood is (zoals ook medisch wordt erkend) en dat de persoon zelfs kan herstellen en bij kennis kan komen.
Dit maakt dat de term hersendood niet absoluut is.
Waar komt hersendood vandaan, hoe is het ontstaan?
Hersendood is door enkele artsen in de VS in 1968 bedacht toen duidelijk werd dat alleen levende organen voor transplantatie te gebruiken waren.
Dit stelde ze voor een onoplosbaar probleem omdat geen organen bij levende mensen mag worden weggenomen. Zij stelden daarom voor om langdurige coma-patienten dood te verklaren om op die manier levende organen te verkrijgen(oogsten).
Dit is de basis voor hersendood geworden. Vrijwel geen enkele arts kent deze achtergrond.
Hoe het tot stand kwam:
Artsen werden voor moord aangeklaagd.
Medici hadden toen de handdoek in de ring kunnen gooien, maar kozen ervoor om de "levende dood" op een andere wijze te omschrijven, en noemden het hersendood, ook bekend als de bedachte dood (invented death).
Als er geen hersenactiviteit meer meetbaar is (coma) en beademing noodzakelijk is, dan beschouwd men de patient hersendood.
In 1973 heeft de Gezondheidsraad de overweging voor hersendood overgenomen en de overheid geadviseerd dat een hersendode die beademd moet worden, wettelijk dood is te noemen. In 1998 volgde de wet op de orgaandonatie (WOD).
Het belang om organen te verkrijgen wordt boven het belang om het slachtoffer te helpen gesteld, aldus kritische artsen.
De voorwaarden voor hersendood worden steeds minder stringent, waardoor er meer organen eerder vrijkomen voor transplantaties, onderzoek, maar ook voor de herhaalvraag om eerdere overgezette organen na het einde van hun levensduur te vervangen.
Men heeft er tevens voor gekozen om coma-patiënten die wel zelfstandig ademen niet als hersendood te bestempelen, die blijven medisch behandeld worden om te genezen, terwijl dit voor hersendoden ook veelal mogelijk is, maar dan loop je de donororganen mis, aldus een arts.
De wijze van handelen bij hersendood getuigd van een zeer beperkte visie op het menselijk wezen en het bewustzijn, waardoor "hersendood" op gespannen voet staat met de eed van Hippocrates die eerbiedwaardige genezing, in samenspraak met de persoon, voorschrijft.
Daarnaast wordt niet aan de eis van ‘vooraf begrepen geïnformeerd' (informed consent) naar de familie toe voldaan.
Ook kan worden geconcludeerd dat de voorlichting enkel "prettige teksten selecteert" zodat orgaandonatie als medisch verantwoord wordt geaccepteerd.
Het criterium hersendood kan echter als een medische misvatting worden betiteld, want het heeft niets met de oorspronkelijke geneeskunde te maken.
Alle inzet is op het sneller verkrijgen van meer organen gericht, waarbij de donor geen kansen meer krijgt.
Het transplantatie-belang en de euforie hierover is echter zo groot, dat kritische opmerkingen van goedwillende maar kritische artsen en anderen, steeds weer als onzin-verhalen weg worden gewuifd.
Het geloof in de eigen oprechtheid laat geen ruimte voor andere inzichten en zo verwordt "deze medische visie" tot een soort van tunnelvisie.
Niemand, de artsen incluis, weet wat hersendoden wel of niet ervaren zolang hun lichaam nog volop in leven is, zelfs tijdens het uitnemen van hun organen op de operatietafel.
Het hersendood-protocol wordt ten onrechte als een garantie ervaren dat de persoon ook echt is overleden, en zo wordt het in de officiele voorlichting ook verwoord.
Het is tijd om uit de droom te ontwaken!
Conclusie: De voorwaarden voor hersendood zijn uitsluitend op menselijke keuzes gebaseerd die vervolgens de schijn van medische professionaliteit oproepen. Hersendood is geen natuurlijke conditie, het is een bedachte pitstop om nog (net) voor het overlijden (men stopt de beademing!) levende organen te kunnen ‘oogsten'.
"Als artsen het werkelijke verhaal over de hersendood zouden vertellen, dan zou geen mens zich meer als orgaandonor willen opgeven waardoor er geen levende organen meer ‘te oogsten' zouden zijn en zou men wereldwijd met het transplanteren van organen moeten stoppen, wat tegen de wil van de huidige medische wetenschap is. En daarom praten we alle orgaan-fouten goed." Rudolf Pichlmayer – Duits transplantatie-chirurg.
-----------------------------------------------------------
Artikel 2. Het medische establishment liegt er routinematig over dat patienten ‘hersendood' zijn om hun organen te oogsten voor de multi-miljard dollar transplantatie-industrie - Jun 14, 2019
https://healthbytes.me/het-medische-establishment-liegt-er-routinematig-over-dat-patienten-hersendood-zijn-om-hun-organen-te-oogsten-voor-de-multi-miljard-dollar-transplantatie-industrie/
https://www.lifesitenews.com/news/neurologist-exposes-brain-death-myth-behind-multi-billion-dollar-organ-transplant-industry
Een gerenommeerde neuroloog uit Brazilie is stoutmoedig naar voren gekomen om de multi-miljard dollar orgaantransplantatie-industrie bloot te leggen, waarvan we nu weten dat deze grotendeels is gebouwd op frauduleuze ‘hersendood'-diagnoses die al uit de jaren zestig dateren.
Volgens Dr. Cicero G. Coimbra, M.D., Ph.D., zijn comateuze patienten niet altijd "hersendood", zoals we allemaal geconditioneerd zijn om te geloven. In veel gevallen kunnen personen in coma daadwerkelijk "nieuw leven worden ingeblazen", als hun artsen op de juiste manier zijn uitgerust met de juiste kennis om dit te doen.
Maar dat zijn ze meestal niet, wat betekent dat veel patienten ten onrechte "dood" worden verklaard. En als ze eenmaal "dood" zijn, kunnen deze patienten hun organen laten oogsten en verkopen voor veel geld, wat Dr. Coimbra uitvoerig heeft besproken tijdens een recente conferentie over "Brain Death", een constructie van Medicolegal: wetenschappelijk en filosofisch bewijs.
In een persoonlijk interview legde Dr. Coimbra uit hoe het concept van "hersendood" ongeveer 60 jaar geleden werd uitgevonden, ook al was er geen "voorlopig wetenschappelijk onderzoek" om het te ondersteunen. En daarom is er nu "een vraag naar transplanteerbare vitale organen om geoogst te worden van patienten", zelfs als het medisch ongepast is om dit te doen.
Door te verklaren dat een patient "hersendood" is, kunnen artsen snel alle wettelijke obstakels omzeilen die anders zouden voorkomen dat ze vitale organen oogsten en verkopen. Met andere woorden: "hersendood" is een soort skeleton-sleuteldiagnose die grenzeloze mogelijkheden voor illegale winsten ontsluit.
Het is al sinds de jaren tachtig bekend dat "hersendood" een mythe is
Hoewel men vroeger geloofde dat de verminderde bloedtoevoer naar de hersenen, resulterend in een comateuze toestand, "onomkeerbare" hersenschade veroorzaakte, weten we sinds de jaren tachtig dat dit niet echt waar is. Zelfs bij 50 procent verminderde doorbloeding, blijkt dat het brein slechts tijdelijk "stil" is – wat betekent dat het op enig moment in de toekomst kan worden "gewekt".
Tegen het einde van de jaren negentig kreeg dit fenomeen eigenlijk een naam: ischemische penumbra. Het was in deze tijd bewezen, met andere woorden, dat de zogenaamde "hersendood" een mythe is. Maar het medische systeem heeft deze waarheid nooit volledig aanvaard, noch worden medische professionals het onderwezen.
"Op medische scholen zijn deze concepten waar ik het over heb, hoewel ze worden gepubliceerd, niet beschikbaar in medische schoolboeken," zegt Dr. Coimbra. "Ze zijn niet beschikbaar bij medische vergaderingen. In medische conferenties kun je ze niet vinden."
Terwijl sommige medische professionals de waarheid kennen en waarschijnlijk dat ook zullen toegeven in een een-op-een gesprek, zegt Dr. Coimbra dat, uiteindelijk, "ze niet willen rotzooien met de transplantatiesystemen", wat, net als de conventionele kankerindustrie, "goed gecontroleerde systemen" heeft waarmee propaganda wordt verspreid.
"Het transplantatiesysteem is een rijk systeem; het is een krachtig systeem, "gaf Dr. Coimbra toe. "Ze zijn overal in de medische gemeenschap. Ze zijn in medische raden en medische academies; ze zijn overal. Politiek gezien zijn ze erg krachtig."
De orgaantransplantatie-industrie in de Verenigde Staten zal naar verwachting de winst tegen 2025 VERDUBBELEN !
Geloof het of niet, veel, zo niet de meeste, comateuze patienten hebben helemaal geen hersenschade, aldus Dr. Coimbra. Ze zouden gemakkelijk nieuw leven kunnen worden ingeblazen, zegt hij, als artsen simpelweg drie essentiele hormonen zouden vervangen, waarvan twee schildklier- en bijnierhormonen zouden zijn.
Zonder deze hormonen zijn patienten met comateuze symptomen meestal "in een ramp verwikkeld", zegt hij - en dat is over het algemeen hoe dingen gaan. Maar nogmaals, aangezien deze kennis niet wordt geleerd binnen de gevestigde medische professie, blijven "hersendode" patienten onnodig sterven en worden hun organen onnodig uitgebuit, allemaal met winstoogmerk.
"Alleen al in de Verenigde Staten had het transplantatiesysteem in 2016 te maken met een omzet van ongeveer $ 25 miljard," betoogt Dr. Coimbra, eraan toevoegend dat de transplantatie-industrie "big business" is.
"In 2025 wordt verwacht dat het $ 51 miljard per jaar zal bereiken", voegt hij verder toe.
Om zijn punt te bewijzen dat hormoonvervanging vaak "hersendood" is, vertelde Dr. Coimbra het verhaal van een 15-jarig meisje dat bijna onmiddellijk tekenen van hersenactiviteit begon te vertonen nadat het een passend regime van vervangende hormonen had gekregen.
"Het belang van het vervangen van schildklierhormoon wordt niet besproken in vergaderingen met betrekking tot hersenletsel en hoe hersenletsel te behandelen", zegt Dr. Coimbra. "Geen enkele intensive care unit ter wereld vervangt schildklierhormonen – geen enkele die ik ken."
Dus, totdat deze informatie naar buiten kan komen, zullen comateuze patienten blijvend worden misbruikt en ten onrechte "dood" verklaard worden om het geld te laten stromen.
|
|
|
|
|
|