 |
|
|
PRESIDENT POETIN IS NIET DE AGRESSOR DIE ZIJN TEGENSTANDERS BEWEREN DAT HIJ IS, MAAR EEN DOODGEWONE, EENVOUDIGE, NUCHTERE, DOCH BEKWAME STRATEEG
Klik hier
| |
|
|
PRESIDENT POETIN IS NIET DE AGRESSOR DIE ZIJN TEGENSTANDERS BEWEREN DAT HIJ IS, MAAR EEN DOODGEWONE, EENVOUDIGE, NUCHTERE, DOCH BEKWAME STRATEEG
Note: Persoonlijk vind ik dat Poetin een doodgewone, eenvoudige en een uiterst nuchtere president is, maar tegelijk ook een briljante strateeg. Putin heeft een afkeer van "talkshow-business", waarvan bijv. Trump zich ruimschoots bedient. Poetin daarentegen is eenvoudig, struiknuchter en hij laat zich niet inpakken door kleinzielige oorlogspropaganda-retoriek, noch laat hij zich intimideren door de publieke opinie en hij komt al helemaal niet onder de indruk van de lasterpropaganda aka WH-press-sec. John Kirby, ofwel de oorlogshitserij van het Witte Huis, de Navo en het fascistische Westen, maar krachtens zijn ambt als president weet hij wel het oorlogszieke Westen in allerlei opzichten schaakmat te zetten, met name om de veiligheid van zijn landsgrenzen en het welvaren van zijn burgers naar zijn beste vermogen te garanderen.
Volgens het fascistische Westen heeft Poetin niet het recht zijn eigen land en bevolking te verdedigen tegen de VS/Navo-agressie in Oekraine, terwijl de VS met zijn 900 buitenlandse military bases en military coups wereldwijd dood en verderf zaait, zoals ze dat nu ook weer doen in het Midden Oosten waar ze NIETS te zoeken hebben. Die horror-feiten strijken de MSM en RD-Steef de Bruijn categorisch onder hun pet en zij gaan dan ook categorisch over lijken.
Putin spreekt feitelijk in het interview met Carlson, maar hij laat het achterste van zijn tong niet zien, om reden dat Tucker zelf de dingen door elkaar haalt en niet het juiste zicht heeft op de mondiale machtsverhoudingen en de intens slechte motieven van de regering Biden, de EU en VS-puppet Zelensky.
Poetin zelf doorziet dat volkomen en hij weet ook dat Biden niet de dienst uitmaakt in de VS en geen zelfstandige beslissingen neemt, laat staan dat Biden commander in chief is, want dat is de demente Biden absoluut niet. Poetin liet in het interview wel doorschemeren dat de deepstate/CIA het in de VS voor het zeggen heeft.
Dat voor het arrogante Westen de feiten er niet toe doen, omdat zij een verbond met de duivel en een voorzichtig verdrag met de hel gesloten hebben, komt duidelijk openbaar in de agressieve lastergal jegens Poetin van de deepstate padvinders, de MSM en van WH-press-secr. John Kirby, zoals we dat ook zien in de van God vervloekte gangsterwitwaskrant, het RD.NL waarin refo-satanist Steef de Bruijn, tegen alle waarheidsfeiten in, zijn lastergal-artikelen jegens Poetin uitbraakt, omdat ook het RD een volbloed deepstate-krant is, ofwel brandstof voor de hel. -GPPB.
KLIK OP DE AFBEELDING TER INZAGE ARTIKEL OVER DE DUIVELSE MOTIEVEN VAN DE VS, EU EN DE NAVO, GETITELD: "De psychopatische VS, EU EN DE NAVO zijn vastbesloten om WO III met Rusland te ontketenen"
--------------------------------------------------------
Frontnieuws: "Poetin ondermijnde de verwachtingen van de mainstream en alternatieve media in zijn interview met Tucker Carlson"
februari 9, 2024
https://www.frontnieuws.com/poetin-ondermijnde-de-verwachtingen-van-de-mainstream-en-alternatieve-media-in-zijn-interview-met-tucker/
Poetin is niet het monster of de gek zoals de Mainstream Media/RD.NL hem afschilderen, maar hij is ook niet het anti-westerse revolutionaire meesterbrein dat de Alt-Media gemeenschap beweert. President Poetin is gewoon een a-politieke pragmaticus die alleen de conservatief-nationalistische samenleving van zijn land wil behouden, de economie krachtig wil ontwikkelen en de objectieve nationale veiligheidsbelangen wil waarborgen, en dat alles terwijl hij met anderen samenwerkt om wederzijds voordeel na te streven, schrijft Andrew Korybko.
Tucker's interview met president Poetin werd voorafgegaan door de Mainstream Media (MSM) en de Alt-Media Gemeenschap (AMC) die hun publiek op hypten met onrealistische verwachtingen. Beiden voorspelden dat de Russische leider een hoop praatjes zou spuien, die de eersten omschreven als propaganda, terwijl de laatsten speculeerden dat Poetin "de reputatie" van het Westen zouden verpletteren, maar beiden kregen ongelijk. In plaats van een simpele talkshow maakte president Poetin vanaf het begin duidelijk dat dit een serieus gesprek zou worden.
Hij verspilde ook geen tijd om zijn bedoelingen te bewijzen en begon meteen met een gedetailleerd historisch overzicht van wat we de "Oekraiense kwestie" tussen Rusland en Polen door de eeuwen heen kunnen noemen, waarna hij inging op hoe dit onderwerp tijdens de Sovjetperiode werd aangepakt. Het doel hiervan was om zijn publiek uitgebreid te informeren over de context die leidde tot de speciale operatie, waarbij hij ervoor zorgde dat de motieven en nuances van elke partij werden uitgelegd, zodat ze alles volledig konden begrijpen.
Toen hij het einde van de Koude Oorlog naderde, bevestigde president Poetin opnieuw dat Rusland oprecht ge-interesseerd is in het cultiveren van een nieuw tijdperk van betrekkingen met het Westen, waarbij hij erop wees dat hij Clinton zelfs ooit had gevraagd of zijn land lid kon worden van de NAVO en dat hij een gezamenlijke antiraket-samenwerking had onderzocht met Bush Jr. Beide initiatieven mislukten uiteindelijk om redenen die hij toeschreef aan de obsessie van de Amerikaanse elite met dominantie, waarbij hij tijdens het interview liet doorschemeren dat de CIA degene is die echt de lakens uitdeelt over buitenlands beleid.
In plaats van wederzijds voordelige samenwerking bleef het door de VS geleide Westen hun subjectief gedefinieerde nulsombelangen doordrukken ten koste van de objectieve nationale belangen van Rusland, wat de vorm aannam van het uitbreiden van de NAVO naar het oosten in strijd met hun woord en pogingen om Rusland in de noordelijke Kaukasus te Balkaniseren. Desondanks bleef president Poetin doorgaan met zijn visie, waarvan hij enkele maanden geleden toegaf dat die achteraf gezien naief was, en die zich manifesteerde in de acties van Rusland tijdens "EuroMaidan" en daarna.
Hij onthulde dat de voormalige Oekraiense president Janoekovitsj destijds van hem te horen had gekregen dat hij zich moest terugtrekken en geen serieus geweld moest gebruiken tegen de gewapende oppositie, en dat hij het advies had gekregen om mee te gaan in wat hij zelf toegaf een staatsgreep te zijn met vreedzame middelen via een ge-improviseerde ronde anticonstitutionele verkiezingen. Als reactie op zijn naiviteit voltooide de CIA zijn plannen voor een gewapende staatsgreep, ondanks het feit dat Duitsland, Frankrijk en Polen nog maar een dag eerder garant stonden voor de eerder genoemde overeenkomst.
Die gewelddadige regimewisseling zorgde ervoor dat de Krim zich democratisch herenigde met zijn historische thuisland nadat de putschisten hadden gezworen de Russen te onderdrukken. Rond die tijd kwam Donbass in opstand en brak de Oekraiense burgeroorlog uit nadat Kiev die regio had gebombardeerd en binnengevallen. Opnieuw verkoos president Poetin vrede en pragmatisme boven oorlog en ultimatums, en verkoos hij de akkoorden van Minsk boven al het andere, ook al gaven de Duitse en Franse leiders later toe dat ze nooit van plan waren om deze akkoorden na te leven.
Deze opeenvolging van gebeurtenissen, zoals beschreven door niemand minder dan president Poetin zelf, weersprak de verwachtingen van de media en het AMC over hem als een "monster, gek of meesterbrein" en onthulde dat hij eigenlijk een apolitieke pragmaticus is zonder bloeddorst, psychologische instabiliteit of ideologische motivaties. De enige reden waarom hij de speciale operatie begon, was om de integriteit van de rode lijnen van de nationale veiligheid van zijn land in Oekraine te waarborgen nadat de NAVO ze clandestien had overschreden en weigerde zich terug te trekken.
Er was nooit sprake van een bijbedoeling, want hij blijft vasthouden aan de visie die hij in zijn magnum opus van zomer 2021 uiteenzette, namelijk dat Russen en Oekrainers dezelfde mensen zijn die alleen op oppervlakkige manieren van elkaar verschillen als gevolg van inmenging van buitenaf door de eeuwen heen. Daarom probeerde hij snel een einde te maken aan de laatste fase van het slepende conflict dat zijn speciale operatie kort na het begin had moeten be-eindigen via het vredesproces van Istanboel.
Nadat president Poetin zijn troepen had bevolen om zich terug te trekken uit Kiev als een gebaar van goede wil voor het sluiten van het akkoord dat de Oekraiense delegatie al had geparafeerd, overtuigde de voormalige Britse premier Johnson hen ervan om dat gedetailleerde politiek-militaire pact te schrappen ten gunste van het voortzetten van de strijd. Desondanks zei de Russische leider nog steeds dat hij een politiek einde van het conflict voor ogen heeft, maar hij herinnerde iedereen eraan dat Oekraine eerst zijn wetgeving die gesprekken met Moskou verbiedt, moet intrekken om dit mogelijk te maken.
De wereld zal echter nooit meer dezelfde zijn als deze proxy-oorlog eindigt, omdat hij gelooft dat het een krachtige slag heeft toegebracht aan de vroegere dominantie van Amerika. In feite heeft Amerika dit voor een groot deel aan zichzelf te wijten, nadat de elite de besluitvormers ervan had overtuigd om te proberen Rusland een "strategische nederlaag" toe te brengen, wat altijd al een politieke fantasie was. Daartoe hebben ze zelfs de dollar bewapend, hoewel dit averechts werkte door de-dollariseringsprocessen te versnellen (ook bij Amerikaanse bondgenoten) die op hun beurt de basis van de macht van de VS ondermijnen.
De opkomende multipolaire wereldorde die vorm begint te krijgen zou zich moeten richten op collectieve veiligheid in plaats van op het opsplitsen in blokken, zei hij, en hij hoopt dat het internationale recht zoals vastgelegd in het VN-Handvest mettertijd weer door iedereen zal worden gerespecteerd. AI en genetica zouden net als kernwapens gereguleerd moeten worden, maar daarvoor moet er wel wederzijds vertrouwen zijn en daar ontbreekt het duidelijk aan. In de tussentijd zijn er pragmatische overeenkomsten mogelijk over andere kwesties zoals de uitwisseling van spionnen, maar veel meer wordt er niet verwacht.
Alles waar president Poetin over sprak in zijn interview met Tucker, van de historische achtergrond van de "Oekraiense kwestie" tot details over de evolutie van het Russische beleid en zijn interacties met Amerikaanse leiders, ondermijnde hij verwachtingen van de MSM en het AMC omdat het geen eenvoudige gespreksonderwerpen waren. Integendeel, dit was een reeks masterclasses over deze complexe onderwerpen die waarschijnlijk de meeste mensen niet begrijpen, maar die toch belangrijk zijn om te bespreken voor degenen die ge-interesseerd zijn.
De eerste takeaway voor de gemiddelde kijker/lezer is dat het Amerikaanse buitenlands beleid in feite wordt gecontroleerd door eliteleden van de permanente bureaucratie ("deepstate") zoals die in de CIA, niet door de president, aangezien de aanvankelijke belangen van Clinton en Bush in samenwerking met Rusland door dat bureau werden ondermijnd. Het tweede punt is dat buitenlandse inmenging in Oekraine de kwestie van de identiteit van het Oekraiense volk veranderde in een geopolitiek wapen om Rusland te verzwakken, dat in vrede en voorspoed met dat land wil leven.
Ten derde is president Poetin pas begonnen met de speciale operatie van zijn land nadat hij het gevoel had dat het uitblijven daarvan zou leiden tot onomkeerbare veiligheidsproblemen die mettertijd dreigden uit te monden in de Balkanisering van Rusland, waarvan hij expliciet beweerde dat het Westen die nastreeft als middel om China in bedwang te houden. Het vierde punt is dat deze obsessie met dominantie onder de beleidsbepalende elite (d.w.z. de CIA) verantwoordelijk is voor het destabiliseren van de wereld, met als laatste punt dat hij vrede wil via diplomatie.
Zoals al eerder is gezegd, is hij niet het monster of de gek zoals de MSM hem afschildert, maar hij is ook niet het antiwesterse revolutionaire meesterbrein dat het AMC beweert. President Poetin is gewoon een a-politieke pragmaticus die alleen de conservatief-nationalistische samenleving van zijn land wil behouden, de economie krachtig wil ontwikkelen en zijn objectieve nationale veiligheidsbelangen wil veiligstellen, en dat alles terwijl hij met anderen samenwerkt om wederzijds voordeel na te streven. Hij is geen schurk of held, maar gewoon zichzelf.
KLIK OP DE AFBEELDING TER INZAGE ARTIKEL OVER DE DUIVELSE MOTIEVEN VAN DE VS, EU EN DE NAVO, GETITELD: "De psychopatische VS, EU EN DE NAVO zijn vastbesloten om WO III met Rusland te ontketenen"
|
|
|
|
|
|