|
|
Florijn: Moeite met geestelijk klimaat gereformeerde gezindte. 16-01-2009 10:12 | Ben Tramper. (Klik op de 'Klik hier'-link voor gehele RD-artikel).
Commentaar
Toen ik een vraag kreeg om eens op het interview van dhr. Florijn te reageren, had ik er heel geen zin in. Ik ben geen keurmeester, dat laten we maar aan Rd-verslaggever, Tramper over, want die man weet precies te vertellen hoe je het recht Gods kunt omzeilen en toch voor "bekeerd" door kunt gaan. En daarover wil ik wel een paar woorden zeggen.
Dhr. B. Florijn heeft een paar mooie en inhoudelijke boekjes geschreven over de Schotse geloofshelden en de Waldenzen. Van harte aanbevolen! Het gaat me in dit commentaar echter niet om dhr. B. Florijn en al helemaal niet om zijn geestelijke staat. Elk mens staat persoonlijk voor God. Misschien is dhr. Florijn -geestelijk gezien- rijker dan hij beseft, maar misschien ook niet. Ik kan me grotendeels in het getuigenis van Florijn vinden, kerkelijk in ieder geval, maar er zit ook een grote haper in zijn verhaal. Het gevaar is dan ook levensgroot om mensen -die over de bevinding spreken zoals Florijn erover spreekt- over het paard te tillen en hen de handen op te leggen, hoewel Florijn daar beslist niet om verlegen zit. Florijn is wat dat betreft eerlijk als hij zegt dat hij het met andermans geloof niet kan doen. Ik heb ooit een man -die in de trant van Florijn over het geestelijke leven sprak- vanuit het Woord op zijn dwalingen gewezen en dacht in hem een broeder gevonden te hebben toen hij beweerde uit zijn dwalingen verlost te zijn, maar het tegendeel is gebleken, want de man is met zijn verlossing "bekeerd" geworden en dat zijn de vijandigste en afgunstigste mensen die er bestaan. Ik zeg niet dat Florijn dat is, want Florijn houdt t.a.v. zichzelf geen enkele vrome schijn op. En hij heeft gelijk als hij zegt dat "een gezichtelijk zien" nog geen zaligheid is. Daarin was ook ds. Du Marchie van Voorthuyssen recht. Het zaligmakende zien op Jezus gaat namelijk gepaard met de vrijwillige strafaanvaarding, ofwel met het omhelzen van het recht Gods en dan wordt de zondaar vrijgesproken van schuld en straf. Iemand kan het recht Gods toevallen, maar desondanks voor eeuwig verloren gaan. Er is een uitgewerkte zaligheid voor totaal verloren zondaren, die nooit meer zalig kunnen worden, krachtens het vonnis des doods. Dezulken vallen niet alleen het recht toe, maar krijgen het vonnis des doods te aanvaarden, met de dood van de oude mens als gevolg. Is de oude mens niet gestorven, zal de nieuwe mens nooit opstaan met en in Christus uit het graf des doods. Er worden geen gezichtelijke mensen gerechtvaardigd, maar goddelozen, die afgesneden zijn uit het land der levenden en niet verloren gaan, maar verloren zijn. Dat is geen proces, geen systeem, geen voorwaarde, maar de kale naakte Schriftuurlijk-bevindelijke werkelijkheid. Toen de Wet bij Paulus ongevraagd ingekomen was, werden de zonden levend en is Paulus de oude mensdood gestorven. Dat is het punt waar het altijd om gaat, maar in onze dagen nauwelijks meer gepreekt wordt. God maakt geen levende mensen zalig, ook geen stervende mensen, ook geen toeleidende weg-mensen die elke dag een stapje vorderen in de goede richting, nee, Hij maakt DODEN levend en Hij spreekt hen zalig. "Doden zullen horen, de stem van de Zoon van God en die ze gehoord hebben zullen leven." Dat zijn zielen die de wetsdood gestorven zijn en nooit meer zalig kunnen worden en zich dood gekeken hebben in de spiegel der Wet. Wel het Evangelie gehoord, maar geen handen om het aan te nemen. Wel eens hoop gehad dat het nog gebeuren kon en gebeuren zou, maar ermee in de dood uitgekomen. God doet geen moeilijke dingen, maar onmogelijke, met name t.a.v. zalig worden. Maar ik zou wel tegen dhr. Florijn willen zeggen dat Christus gewilliger is om de zonden te vergeven dan dat de mens het hebben wil. Dat was eigenlijk het grote manko in de prediking van ds. Van Voorthuyssen. Het is namelijk opmerkelijk dat veel mensen die onder de prediking van ds. Du Marchie van Voorthuyssen gebakerd zijn in een soort onzekere geestelijke tussenstand verkeren. Dat komt omdat Van Voorthuyssen bepaalde onbijbelse uitdrukkingen bezigde, zoals "een geopenbaarde Middelaar is nog geen toegepaste Middelaar", enz. Als Paulus zegt dat het Gode beliefd heeft Zijn Zoon in hem te openbaren, is Paulus niet in een soort habituiaanse geestelijke tussenstand gekomen om nog een tijdje op de toepassing van de zaligheid te wachten, NEE, die openbaring van Christus in zijn ziel WAS de toepassing, waardoor Paulus door recht verlost is geworden en in de heerlijke vrijheid is gezet der kinderen Gods.
Ik heb voor ds. Van Voorthuyssen wel achting en hij heeft vele kostelijke preken gehouden, die we heden ten dage nauwelijks meer kunnen beluisteren, maar hij vergreep zich niet soms, maar dikwijls aan de zaligmakende bijbeltaal als zijnde (nog) niet zaligmakend en dat is de reden dat ik geen preken van hem publiceer, want het is gebleken dat die prediking ONZEKERE mensen heeft gekweekt, die tussen de wal en het schip zijn terechtgekomen. Heel eigenaardig is het dat Florijn beweert dat Van Voorthuyssen hem zijn enige echte vriend noemde. Die claim heb ik er meer horen maken. Jan de Wit uit Ontario beweert dat namelijk ook. Arm portie! Een vriend heeft te allen tijd lief. Nou, nou, maar dan houd ik toch maar ene Vriend over, hoor. Welk een vriend is onze Heere Jezus, Die in onze plaats ging staan, volk des Heeren. Het volk kan ik wel missen als het eropaan komt, maar Christus niet. Mensen hebben het weleens over een keuze maken, maar ik heb eens een keuze moeten en mogen doen, toen Christus me vroeg: "Hebt gij Mij liever dan dezen", en toen wees Hij Petrus op de medediscipelen. Die keuze was niet moeilijk en ik heb er geen seconde over na hoeven denken, maar vanaf die tijd kan ik niet meer vrijen met bekeerd en vroom vlees. Ja, dat lieve volkje van God, ze zijn me allemaal lief en best, maar degenen die niet door de plankenvloer van hun bekering gezakt zijn, daarmee kun je geen zakje zout opeten, want als de ware liefde onder de waarheid van het Evangelie bukken moet, dan kiezen dezulken de zijde van verrot vlees, omdat ze zwanger zijn van de algemene liefde en dat voor ware liefde houden. En mensen, ik spreek in tegenwoordigheid Gods, want het is de kale naakte waarheid. Ik heb al wat van die hoogbekeerde spionnen over de vloer gehad die niets dan de vrijheid bespiedden die we in Christus hebben, terwijl de afgunst hun broekspijpen uitliep. Dat zijn mensen, die hoog opgeven van de liefde en altijd aan de goede kant staan, maar nog nooit door het vuur zijn beproefd en nooit door hun bekering gezakt zijn, met verlies van alle eigengerechtigheid die uit de Wet is. Tot zulke papieren evangelisten zeg ik: "Ga a.u.b. naar je moeder; blijf uit mijn deur, and don't try it again!"
De Heere heeft me een open deur gegeven, die niemand sluiten kan, maar er zijn vele tegenstanders. Zo wil de Heere het hebben en zo is het goed, want zo wordt Zijn lof vergroot, ja, tot aan de verste grenzen. Paulus had een Silas die met hem de gevangenis inging, maar mensen die nooit door hun bekering gezakt zijn, daar kun je niet mee reizen, want die leven van veiligheidsriemen, wikipedia-godsdienst en reddingsboeien en van dat soort evangelisten stuurde Gideon er 20.000 naar huis en was daarmee van een ondragelijke last bevrijd. Ik hoop dat vriend Florijn eens door de plankenvloer van zijn ultrarechtse godsdienst zakken mag, en er is gezien zijn leeftijd -dunkt me- haast mee, want met ultrarechtse godsdienst kunnen we niet voor God verschijnen, alleen met en in de Heere, onze GERECHTIGHEID. Amen.
GPPB.
|
|