 |
|
Open Brief gedateerd 1975 over "De rechtvaardigmaking in de vierschaar der consciëntie." De schrijfster is een Schote vrouw woonachtig in NL. Zij vraagt zich af waarom de rechtvaardigmaking niet met kracht wordt verkondigd als een weldaad waaraan alle gelovigen deelhebben. Dat is een terechte vraag, maar haar eigen verklaring is op vele punten in strijd met de Schrift. Bovendien is het een vrouw niet toegestaan om te leren, laat staan een open brief te schrijven over de leer. Gezien de fundamentele correcties die we in haar schrijven hebben aangebracht geloof ik niet in de last die zij beweert te hebben, want de Heere werkt geen last die in strijd is met Gods Woord. De zaak waar het om gaat is wel van belang, want de rechtvaardigmaking is geen station verder in het leven der genade, maar het begin van het geestelijke leven. De lezer oordele zelf - GPPB.
|
|
|
Oktober 1975,
Aan predikanten, ouderlingen, diakenen en leden,
De Heere heeft mij op het hart gebonden u te schrijven. (Dat geloof ik niet, want God gebiedt niet wat Hij verbiedt, namelijk dat de vrouw zwijge - GPPB). Het is nu 3½ jaar geleden dat ik onder uw prediking heb mogen opgaan. Daar is het, waar mijn ziel in grote duisternis is gekomen omtrent de zekerheid van de vrijheid die er is in Christus Jezus. Daar was het, waar ik mij wederom bevangen voelde met het juk der dienstbaarheid. Totdat deze week in de nacht de Heere mij bij vernieuwing verloste uit die banden en waar ik kwam te zien, dat het alleen de zonden van ongeloof zijn, die mij en u in deze banden brengen. (Banden en gevangenissen zullen eens beslissen wie er kinderen zijn van God - tante Lena).
De Heere bepaalde mij eerst bij de woorden uit Joh. 8:36: "Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn", Joh. 8:36, en daarna bij Joh. 8:32: "En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken." Daarin openbaarde de Heere bij vernieuwing dat de Vader en de Zoon Eén zijn. Christus predikt hier de waarheid Die Hij van God gehoord heeft. God is onze Vader door het geloof in Zijn Zoon. Want wie Hem gezien heeft, die heeft de Vader gezien, want "Ik en de Vader zijn Eén". "Indien ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij Mij niet?" "Indien gij Mij kendet, zo zou gij ook Mijn Vader kennen", Joh. 8:19.
De vrijspraak van onze zonden en schuld is in Christus. "Ik ben de Opstanding en het Leven; die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven", Joh. 11:25. Wanneer wij (aan de Wet gestorven zijnde - GPPB.) geloven, zien wij de heerlijkheid Gods. "En die Mij ziet, die ziet Degene Die Mij gezonden heeft", Joh. 12:45. "Ik ben gekomen (...), opdat Ik de wereld zaligmake" (Joh. 12:47). "Hetgeen Ik dan spreek, dat spreek Ik alzo, gelijk Mij de Vader gezegd heeft", Joh. 12:50b. "het woord dat gijlieden hoort, is het Mijne niet, maar des Vaders, Die Mij gezonden heeft", Joh. 14:24b.
Hier mocht ik bij vernieuwing de vrijheid smaken, die er is door het geloof in de Zoon, waardoor wij verzoend zijn met God de Vader, hetwelk de Geest toepast. Waardoor wij ontvangen door die Geest uit het geloof, de hoop der rechtvaardigheid, en de Geest Zijns Zoons uitgezonden in onze harten doet ons roepen "Abba, Vader." Zo zijn wij dan erfgenaam Gods door Christus.
Daarna werd ik bepaald bij Gal. 5:1: "Staat dan in de vrijheid met welke Christus ons vrijgemaakt heeft en wordt niet wederom bevangen met het juk der dienstbaarheid." Hierin kwam ik te zien, dat ik nu al die tijd door het juk der dienstbaarheid bevangen ben geweest, vanwege mijn ongeloof in de genoegdoening van het kruis van Christus. (Dat kan wel zo zijn, maar van het verdoemelijk ongeloof wordt Gods volk aan deze zijde van het graf niet geheel verlost, dus geestelijke banden en gevangenissen keren steeds terug in het leven der genade. Hebt u het boek van John Warburton ooit weleens gelezen en de duizend doden waarin die man verkeerd heeft en hoe hij er steeds weer uit verlost is geworden? En de banden waarmee Paulus doorgaans bezet was waren geestelijke banden die met dienstbare banden niets van doen hebben. Kent u dat ook? - GPPB).
En nu het vreselijke, wat mij met schrik en beven vervult, o dominees en ouderlingen, onze kerk dwaalt! De Heere heeft het mij zo duidelijk doen zien. O, Hij beware mij voor zelfverheffing, maar het gaat hier om Gods eer! en om de vrijheid van al Gods lieve volk in Holland, dat (waarvan het gros - GPPB.) in banden en duisternis gebonden ligt (van de Wet - GPPB), vanwege een dwaalleer in onze kerken. De christus die er menigmaal gepredikt wordt, is niet de Christus der Schriften, maar de christus zoals de zondaar die gevoelt (zich voorstelt - GPPB) in zijn ongeloof. Een christus die de zonden niet vergeeft, maar die ze alleen maar zou bedekken! (Die christus ken ik niet eens - GPPB).
Wanneer Christus aan een (verloren - GPPB) ziel geopenbaard wordt, is dit zo wonderlijk en groot en ondervindt die ziel zoveel, daar waarheid en gerechtigheid elkander ontmoeten (in Christus - GPPB). Dit alles is een gevoelige (gelovige - GPPB) bevinding, en de vrijheid die we daarin smaken, en de vrede, gaat alle verstand te boven. Na kortere of langere tijd daarin geleefd te hebben, raken wij onze gevoelens kwijt en menen (velen van Gods volk - GPPB.) niets meer te hebben. Satan bij vernieuwing beschuldigt ons; het ongeloof komt terug en zo de Heere het niet verhoedt, worden wij wederom die wij waren vóór de openbaring van Christus aan onze ziel (Dat is onmogelijk, want het geloof zal bij Gods ware volk niet ophouden - GPPB). De christus die de satan ons dan voorstelt, is een christus die de zonden niet vergeeft, die ons de vrijheid ontneemt en waardoor ook Gods Woord als een gesloten boek wordt. (Dat is ten dele waar, want ondanks alle aanvechting en angsten der hel, weet ik in Wie ik gelooft heb - GPPB.). Wanneer nu een Christen in zulk een toestand niet onderwezen wordt in de waarheid, blijft hij in deze toestand. (Tenzij Christus de ziel uit deze dwaling bevrijdt - GPPB). Zeker wanneer hem verkondigd wordt dat een geopenbaarde Christus geen toegepaste Christus is, alsof hierin verschil zou bestaan! (Zie: Gal. 1:15-16 - GPPB.). Dat men alsnog de vrijspraak van de Vader zal moeten ontvangen, dat wij met onze hele bekering de dood weer in moeten (Niet vanwege het "moeten", maar om anderen te kunnen leren is het JUIST WEL noodzakelijk om met de eerste bekering de dood in te gaan (Luk. 22:32b) - GPPB.). Terwijl dit niet kan (Onzin, kan wel en gebeurt ook - 1 Kor. 15:31 - GPPB.), daar Christus voor ons de dood is ingegaan (en wij met Hem! - GPPB), opdat wij (Gode - GPPB.) zouden leven.
De persoon aan wie Christus geopenbaard is, die is in Christus en kan zich er niet meer uitzondigen (Objectief waar, maar subjectief onwaar - GPPB). Men kan niet uit het genadeverbond vallen. Aan Paulus werd de Zoon geopenbaard opdat hij Hem door het Evangelie onder de heidenen zou verkondigen. "Want ik heb het ook niet van een mens ontvangen, noch geleerd, maar door de openbaring van Jezus Christus." Dat was alles. Men leest nergens dat Paulus toen de dood weer in moest (Niet moest, maar wel alle dagen stierf, zowel t.a.v. de lichamelijke waarneming als in geestelijke zin - GPPB.). Dat kon niet, want hij was door het geloof in die Christus vrijgemaakt, vrij voor altijd! (Wat de staat in Christus betreft, ja, maar niet altijd wat de inleving betreft, anders hebben we ook geen vernieuwde genade nodig (die gerechtvaardigd is, dat hij nog gerechtvaardigd worde, ev. - GPPB.).
Dat een ziel de gevoelige genade kwijtraakt na de eerste aanneming (NA HET STERVEN DER WET EN DE OPENBARING VAN CHRISTUS - GPPB.) is om ons het volgende te leren:
1e - dat wij moeten wandelen door geloof en niet door aanschouwen,
2e - dat de rechtvaardige uit het geloof moet leven (is hetzelfde als 1e - GPPB),
3e - dat ledigen met goederen worden vervuld en dat de rijken ledig worden weggezonden,
4e - dat er een arm en ellendig volk overblijft, dat nochtans op Zijn Naam hoopt (betrouwt - GPPB.).
O dominees, wanneer is deze dwaalleer, waarmee Holland in duisternis en banden gekluisterd ligt, ingekomen? Het is niet de leer van de vaderen der Reformatie! De Bijbel spreekt er niet over. De H.C. spreekt er niet over (maar wel over Gods eisend recht HC Zondag 4, vr. en antw. 9-10 - GPPB). Wij worden niet anders dan door het geloof in Christus in het Vaderhart teruggebracht (door het spreken des Zoons en dat door het geloof - GPPB). Hij is onze Borg. Hij heeft voor ons de straf gedragen. Hij is als Middelaar opgetreden voor God de Vader, opdat de straf die ons de vrede aanbrengt op Hem zou zijn. Hij heeft aan het kruis de toorn Gods over de zonde gedragen en wij behoeven niet meer voor die Rechter te verschijnen, als alleen bedekt met de klederen van Zijn Gerechtigheid (Daar gaat de rechtvaardigmaking in de vierschaar van het geweten aan vooraf - GPPB.). God komt niet om Zijn Recht bij ons (kijk, hier gaat u buiten het recht om, want het is juist wel waar en dat bij ieder mens van nature voor de rechterstoel van Christus en ook bij de uitverkorenen in het stuk der ellende, waarin Christus tussenbeide treedt - GPPB.), maar is om Zijn Recht gekomen bij de Zoon en Die heeft het uitgeroepen "Het is volbracht". Opdat Zijn Naam eeuwig eer zou ontvangen. In Christus Jezus heeft alleen het geloof door de liefde werkende kracht. (Nee, alleen de plaatsbekledende gerechtigheid van Christus in het kader van de rechtvaardigmaking in de toerekening, heeft kracht (1 Kor. 1:30) en daarom gelooft de Kerk - GPPB.).
Wat u nu zo menigmaal doet (open-schuld-predikers - GPPB.), is niet die slingerende zielen (kleinen die in Christus geloven! - GPPB) wederom bemoedigen, of ze bij vernieuwing bewegen tot geloof. Nee, ze worden veel meer bewogen tot ongeloof. Dit is nu de grootste list van satan, om te beweren dat het bloed van Christus niet vergeeft, maar alleen bedekt! (bedekking is vergeving ps. 32!! - GPPB). Alsof er nog iets anders zou moeten gebeuren (de vrijspraak van de Vader) hetwelk alrede geschied is door het geloof in Jezus Christus. (Nee, door de stem des Zoons van God, Welke door het geloof wordt omhelst. De vrijspraak is ineens en voor altijd, maar de verzegeling des Geestes is dikwijls een nadere weldaad, en ook een tweede bekering van "het bekeerd zijn" (Luk. 22:32 - GPPB.).
Satan lacht wanneer u deze zo grote (open-schuld - GPPB) dwaalleer verkondigt, want nu komt deze ziel weer in de banden door uw prediking, en dit verhindert grotelijks de loop van het Evangelie. Want deze mensen die eerst spraken over de grote vrijheid en vrede, die ze mochten ervaren door het geloof in Jezus Christus, deze gaan wederom zwijgen. Zij worden tot zwijgen gebracht door uw prediking. Men zegt: "Er komt een tijd van zwijgen en wachten." (Dat zegt men niet, maar wel zegt men: de pijl ligt verder (dan Christus) - GPPB.).
Wel, zegt Paulus, "Gij liep wel, wie heeft u verhinderd aan de waarheid gehoorzaam te zijn?" O dominee, een weinig zuurdesem verzuurt het gehele deeg! Paulus schrijft over de terugval na de eerste aanneming (DOOR Christus - GPPB): "En nu, nu gij God kent, ja veelmeer van God gekend zijt, hoe keert gij u wederom tot de zwakke beginselen, welke gij wederom van voren aan wilt dienen?" "Ik vrees dat ik enigszins tevergeefs aan u gearbeid heb!" Hij waarschuwt ons, dat de (zoon der - GPPB.) vrije was door de beloften, maar de (zoon der - GPPB) dienstmaagd is uit het vlees. Het ene is van Sinaï, die dienstbaar is met haar kinderen. Maar het andere, en zoveel betere (verbond - GPPB) is, dat Jeruzalem dat Boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder. En wat zegt de Schrift: "Werpt de dienstmaagd uit en haar zoon, want de zoon der dienstmaagd zal geenszins erven met de zoon der vrije! En indien dan de Zoon ons vrijgemaakt heeft, zo zijn wij waarlijk vrij! En indien wij door de Geest geleid worden, zo zijn wij niet meer onder de Wet. Christus is een vloek geworden voor ons. Hij Die geen zonden gekend heeft, is zonde voor ons gemaakt. "Mijn kinderkens", zegt Paulus, die ik wederom arbeide te baren, totdat Christus een gestalte in u krijge".
Dit nu is ook uw dure plicht, dominees! Dat gij allen, die na de eerste aanneming (liever gezegd: na de rechtvaardigmaking - GPPB.) zijn teruggevallen, wederom bearbeidt, totdat Christus gestalte in hen krijge. En dat is niet door te zeggen "dat ze alles (buiten Christus - GPPB) weer kwijt moeten" en "dat al hun bevindingen (als grond voor de zaligheid - GPPB) weg moeten" (zonder de tussengeplaatste kanttekeningen ben ik het niet eens met de schrijfster, want zo gaat het juist wel - GPPB.). De Heere zal hen Zelf leren om af te zien van gronden te maken (juist door schade en schande, omkomen en verloren gaan - GPPB.). Hij zal ze Zelf leren door Zijn Geest, te vragen om genade voor genade uit Zijne volheid (ja, ja, maar wel in de weg van er steeds buitengezet te worden - GPPB). Er is niet één Engelse of Schotse schrijver die de bevinding die onze kerk geleerd wordt, predikt, en zij zijn zeer godzalige mannen (dat is afgoderij, want alleen het Woord heeft Goddelijke autoriteit - GPPB), die het Woord verkondigen en een bevinding die is naar Gods Woord en niet de bevinding van wat een mens in zijn ongeloof van de Christus denkt. (U bent niet op de hoogte, mevrouw de puritein, want de meeste Puriteinen hebben juist wel zeer gedwaald zowel in het stuk der rechtvaardigmaking als in het stuk der dankbaarheid t.a.v. de functie der Wet - GPPB.).
O de smart die mijn hart menigmaal als met priemen doorwond heeft, wanneer ik moest aanhoren, dat onze schuld alleen maar bedekt is. (Hier maak je een karikatuur, mevr. de puritein, want met bedekte schuld is niets mis mee, immers, bedekte schuld is VERGEVEN schuld, zegt de Heilige Geest in Psalm 32 bij monde van David - GPPB).
O dominees, u trapt Gods volk op het hart; u doet die Borg en Zaligmaker grote smaad aan. Ja Zijn Kruis en Zijn Bloed wordt hiermede onrein geacht! Gevoelt u dat niet dominees? Soms breekt het zweet mij uit en als u dit blijft prediken kan ik het niet langer in de kerk uithouden en waar moeten we dan heen? (Je hebt toch geen kerkbekering, mevrouw, want dan weet je niet waar je heen moet. Buiten de legerplaats is het echter goed toeven, want daar is Christus, meer dan in de kerk - GPPB).
Want Holland is als bedekt met deze dwaalleer! (En Schotland is vergeven van het ontbreken aan de bevinding van de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze, want een televisie mag en een orgel niet - GPPB). Het is in Schotland waar we de Waarheid nog kunnen horen (dat geloof ik ten dele! - GPPB) en hoe is het mogelijk dat u het niet ziet? O ik bid voortdurend of de Heere uw ogen wil openen opdat u bij vernieuwing mag vervuld worden met de Geest des Heeren om u te verlichten en te prediken zoals Jesaja "De Geest des Heeren is op mij, om een blijde boodschap te brengen aan de zachtmoedigen. Hij heeft mij gezonden om te verbinden de verbrokene van harten, om de gevangene vrijheid uit te roepen en de gebondenen opening der gevangenis, om uit te roepen het jaar van het welbehagen des Heeren en de dag der wrake onzes Gods, om alle treurige te troosten. Om de treurige van Sion te beschikken dat hun gegeven wordt sieraad voor asch, vreugdeolie voor treurigheid, het gewaad des lofs voor een benauwde geest, opdat zij genaamd worden eikebomen der gerechtigheid, ene planting des Heeren, opdat Hij verheerlijkt worde". O, dat zij zo, Amen.
Ik weet niet wat ik verder met dit alles aanmoet. (Nee, waar bemoei je je dan mee? Het is een vrouw niet geoorloofd te leren - GPPB). Het is zeker dat dit een zaak van de Heere is. (Blijf er dan met je UZZA-handen vanaf - GPPB). Als Hij het niet verhoed had, was ik al uit Holland weggevlucht (ben je hier dan onmisbaar? - GPPB), daar ik de duisternis zo sterk gevoel (ook in je eigen hart? - GPPB) en er het liefste maar uit weg wilde zijn (wat belet je? - GPPB). En temeer daar ik voorheen in de gemeenschap der heiligen mocht verkeren, waar men Gods Woord niet in twijfel trok, maar zich verheugde en verblijdde in de Heere. (Ja, ja, het verleden wordt altijd verheerlijkt, maar de heerlijkheid is juist AANSTAANDE - GPPB). Ook daar was er een treuren over het verdorven bestaan van onze oude natuur (de oude mens is dood mevrouw, ook de oude natuur is gestorven in de dood van Christus. Het vlees, het lichaam der zonde heeft geen natuur, want vlees dat bent u en ik - GPPB), maar men had hen onderwezen te leren leven uit de bediening van Christus. Men was daar voortdurend biddende met en voor elkaar. Daar was de liefdeband die er is door het geloof in de Zoon. Waar ongeloof heerst, daar wordt men gedreven naar de zonde, haat en nijd, verdeeldheid. Dit laatste heb ik in Holland veel gevonden en ik heb mij afgevraagd hoe dit mogelijk was onder Gods volk. (Daar heb je een punt en die twist, haat en nijd komt voort uit de hoogmoed der nieuwelingen die nog nooit aan hun bekering gestorven zijn en menen anderen te kunnen leren. U mag dat in ieder geval niet, naar het apostolisch bevel! - GPPB). Ook dat is mij nu duidelijk. Het is alleen het geloof, dat de wereld overwint en zonder geloof kunnen we God niet behagen.
O broeders, een geopenbaarde Christus en een open schuld!! Gevoelt u niet de grote verloochening van het getuigenis die God van Zijn Zoon gegeven heeft? O, hoe vreselijk dat de ingevingen van satan de prediking is geworden. Ik roep u toe van 's Heeren wege "KEER WEDER", "KEER WEDER!!" (Een vrouw ontvangt deze publieke last van God niet! Het is een onbijbelse aanmatiging, dame! - GPPB). U liep wel. Wie heeft u verhinderd? Het is de liefde van Christus die dringt mij. (Dat uw eigen man u lere, mevrouw, dat is bijbels. Wij hebben uw leringen niet van node, omdat God het verbiedt - GPPB). O, dat ook in Holland ik nog eens met u mag roemen (O, dus je denkt dat je het alleen hebt? - GPPB) in die ene Naam, die is Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der Eeuwigheid, Vredevorst. HIJ IS DE WAARHEID, niet onze gevoelens! (Dat moge zo zijn, maar een geloof zonder gevoel is zonder de liefde en dus een vals geloof, want het ware geloof is door de liefde werkende. En als dat zo bij u was, mevrouw, dan nam je achterin de kerk plaats op de laatste bank, want de gevallen Eva liep nog met haar gestolen appel naar Adam, maar zij begon niet God en de mens de les te lezen, want dat is een vrouw niet toegestaan - GPPB).
|
|
|
|
|
|