 |
|
|
DE LIEFDE, DE VERVULLING DER WET
| |
|
|
|
"De liefde doet den naaste geen kwaad. Zo is dan de liefde de vervulling der Wet", Rom. 13:10.
De liefde waarvan Paulus hier spreekt, handelt niet over de natuurlijke liefde, maar over de liefde van Christus die in de harten van Gods volk is uitgestort door de Heilige Geest. Er wordt veel over liefde gesproken, maar de ware liefde (uit God) is een rechtvaardige liefde en het is ook een eeuwigdurende liefde. Alle andere soorten van liefden zijn tijdelijk en zullen de eeuwigheid dan ook niet verduren. Wat velen liefde noemen, komt veelal voort uit verliefdheid, maar verliefdheid is een vleselijke lust en niet in de (vernieuwde) wil verankerd. Vandaar dat er zo vele huwelijken zijn die op een scheiding uitlopen, omdat men elkaar niet liefheeft. Ware liefde ziet op de trouw, ook in het huwelijk. Het huwelijk heet om die reden dan ook een trouwverbond tussen man en vrouw en dat ziet op Christus en Zijn gemeente. Natuurlijke liefde is een groot goed, maar ook die liefde zal in het laatste der dagen bij velen verkouden. We leven in tijden van verharding en verkoeling, ook als het over de natuurlijke liefde gaat. Dat is geestelijk al niet minder. Van nature zijn we liefhebbers van onszelf en haters Gods en ook haters van onze naaste. Als we de Heere niet kennen, dan zijn we liefhebbers van onszelf en kunnen we God niet liefhebben, noch onze naaste. Men kan over de liefde spreken, maar de beoefening ervan missen. Dat is ook al zo in natuurlijk opzicht. Heel veel mensen hangen als los zand aan elkaar, tot in familieverbanden, ja, tot in de gezinnen toe. Dat is een vrucht van het feit dat de liefde van velen verkild is en in geestelijk opzicht wil men dan ook de waarheid Gods niet meer in liefde aannemen.
Velen doen wel voorkomen alsof zij hun naaste liefhebben, maar als je dan vraagt of zij van God geliefd zijn, staat de wagen stil. Dat soort liefde komt voort uit eigenbelang, maar als je in Christus aan je eigenlievendbelang bent gestorven, dan gaat de liefde van Christus je dringen. Dus de ware liefde hoef je niet op te wekken, zoals de Bruid uit het Hooglied ook zegt, nee, de ware liefde gaat je dringen. Om wat? Om God lief te hebben boven alles en je naaste als jezelf. Daar kunt u dus de ware liefde aan herkennen. De ware liefde is dus uit God en tot God. Liefde dat ten koste gaat van de liefde tot God, is de ware liefde niet. Velen schermen met de liefde tot de naaste, echter ten koste van de Waarheid van Gods Woord. Dat is een schijnliefde en die liefde is niet uit God. God lief te hebben boven alles, staat dus duidelijk op nummer 1. Als we door God in Christus geliefd worden, gaat de liefde van Christus ons dringen, namelijk om Gods lof te vertellen, de broeders lief te hebben en de naaste voor Christus te winnen.
De [ware] liefde doet de naaste geen kwaad.
Vele belijders vatten deze tekstwoorden echter zodanig op, dat we dan onze naaste met rust moeten laten, in zijn/haar waarde moeten laten en vrij moeten laten in zijn/haar doen en laten. Dat soort naasteliefde staat echter haaks op de liefde van Christus, want de liefde van Christus is op Gods eer gericht en op het heil van de naaste. Als we onze naaste ongewaarschuwd verloren kunnen laten gaan, worden we niet door de liefde van Christus gedreven. Ook -en nu komt het- als we de Wet van haar verdoemende kracht beroven, tot doding van alles wat Christus niet is, worden we niet door de liefde van Christus gedreven. Dat feit verwekt veel vijandschap en tegenkanting. De liefde van Christus doet de naaste echter geen kwaad, maar is op het behoud van de naaste gericht, en daarom, gij, die u vermaakt in de zonden en met een handvol dode godsdienst God denkt te behagen: "ONTWAAKT, gij die slaapt en sta op uit de doden, en Christus zal over u lichten." Een waar kind van God is een leeuw als het gaat om de eer van God, en hij is een lam als het om zichzelf gaat. Zo draagt Gods volk het beeld van Christus, als leeuw en als lam. Christenen die zich altijd voordoen als een lam en het nooit voor de ere Gods opnemen, zijn naamchristenen. Stefanus was een leeuw Christi toen hij het Sanhedrin het oordeel aanzegde. En als een lam is hij ter steniging geleid buiten de legerplaats, biddend voor zijn vijanden. Christus is de Leeuw uit Juda's stam en Hij heeft de rechten van Zijn Vader verdedigd tot in de dood. Hij is ook het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt. En nu zoekt Christus vijanden om deze met Zichzelf te verzoenen, want vijanden worden met God verzoend door de dood Zijns Zoons. De ware liefde is een stervende liefde, een zelfverloochende liefde, ook als het gaat om de ere Gods. "Hij moet wassen en ik minder worden", predikte Johannes de Doper en door de liefde van Christus gedreven preekte hij Wet en Evangelie. "Hij dan, ziende velen van de Farizeen en Sadduceen tot zijn doop komen, sprak tot hen: Gij adderengebroedsels! wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn? Brengt dan vruchten voort, der bekering waardig. En meent niet bij u zelven te zeggen: Wij hebben Abraham tot een vader; want ik zeg u, dat God zelfs uit deze stenen Abraham kinderen kan verwekken. En ook is alrede de bijl aan den wortel der bomen gelegd; alle boom dan, die geen goede vrucht voortbrengt, wordt uitgehouwen en in het vuur geworpen. Ik doop u wel met water tot bekering; maar Die na mij komt, is sterker dan ik, Wiens schoenen ik niet waardig ben Hem na te dragen; Die zal u met den Heiligen Geest en met vuur dopen. Wiens wan in Zijn hand is, en Hij zal Zijn dorsvloer doorzuiveren, en Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen, en zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden", Matth. 3:8-12.
Zo preekte ook Petrus de verdoemende Wet op de Pinksterdag: "Dien gij gekruisigd hebt...." En zij werden verslagen in het hart en op de verkondiging van het Evangelie werden er drieduizend doorstoken zielen tot God bekeerd. En toen gingen al die mensen hun best doen om heilig te leven. MIS! Ja, de ware liefde staat naar een volmaakt heilig leven, jazeker, maar dat is geen moeten, want als het moet, dan doet men het niet. Gods volk is aan het moeten gestorven en dat geschiedde ook op de Pinksterdag, want toen Petrus het Evangelie van vrije genade preekte voor blakende vijanden, kwamen er 3000 doorstoken zielen tot het geloof in Christus. En zij werden vervuld met de Heilige Geest en begonnen de grote werken Gods te verkondigen, door de liefde van Christus gedreven. Zo is dan de liefde, de vervulling der Wet. Alzo spreekt de HEERE: "Dit volk heb Ik Mij geformeerd, zij zullen Mijn lof vertellen", Jes. 43:21.
"'k Zal Zijn lof zelfs in de nacht,
zingen daar ik Hem verwacht.
En mijn hart, wat mij moog treffen,
tot de God mijns levens heffen."
GPPB.
|
|
|
|
|
|