 |
|
|
GEDRAGSTHEOLOGIE LEIDT TOT VERRAAD VAN KERK EN STAAT!
| |
|
|
|
Op het gebied van kerk en godsdienst kun je bijna geen artikel lezen in de huidige kerk- en refobladen, of het gaat erover hoe de mens zich moet gedragen om een goed christen te zijn. Vele belijders maken van de Wet een deugd en gaan met een stel gedragsregels aan de slag om hun heiligmaking gestalte te geven. Sommige 'oudvaderlijke wetsdrijvers' gaan de boer op om de regel des geloofs, namelijk het Evangelie van Christus, ofwel de volmaakte wet der vrijheid, als antinomianisme te bestempelen en schromen niet om de navolgers van Paulus (van Christus), t.a.v. de leer der heiligmaking, als antinomianen te belasteren. Och, er is niets nieuws onder de zon. Paulus heeft zich menigmaal moeten verdedigen tegen de lasteringen van hoogbekeerde ouderlingen en avondmaalgangers die zwanger waren van het zuurdesem der Farizeeën. Met gedrag en vlijt kom je in onze dagen -volgens zeggen- een heel 'geestelijk' eind en de helpdesks op dit gebied promoten zich op schier elke bladzijde van de huidige refobladen. De 'reformatorische' EHBO-posten schieten dan ook als paddestoelen de grond uit, vooral om de schrikbarende verseksualiseerde leefwereld onder de refojeugd het hoofd te bieden. Op deze wijze helpt men elkaar echter van de wal in de sloot, maar dat schijnt niemand te deren en dat kan ook niet, zolang men vreemd is aan hetgeen Josua de hogepriester ondervond toen hij in zijn vuile klederen voor het aangezicht van de Engel des HEEREN stond. Reformatorisch Nederland zit verstrikt in een gedragstheologie. Of het nu gaat over bekering, kerkelijke zaken, huwelijk, seksualiteit, assertiviteit en politieke zaken, het is allemaal gebod op gebod en regel op regel wat de refoklok slaat. Maar dat is er nu juist een bewijs van dat men vreemd is aan vrije genade en dus niet uit Christus leeft. We zien er de bittere gevolgen van: de verdeeldheid neemt hand over hand toe. Ik zal u niet graag vertellen met welke verdeeldheid en onderlinge haat de leiding van meeste refokerken en gelijknamige scholen aan elkaar hangt. De leer van de Schrift wordt schier op alle gebied aangepast, omdat men de waarheid van Gods Woord niet meer haalbaar acht, laat staan deze durft toe te passen. In kerkelijke zaken stapt men net zo makkelijk naar de burgerlijke rechter als dat men de supermarkt betreedt. De vreze Gods is GEWEKEN op schier alle fronten! Het huidige leger 'gereformeerde' predikanten (op een enkele uitzondering na) mist het geuzenbloed en het charisma van onze godzalige vaderen en de christelijke politieke leiders missen zelfs elk gezag. De kerkelijke secularisatie neemt hand over hand toe, zowel naar links als naar rechts.
Mensen, u mag van mij weten dat ik me schaam om Nederlander te zijn. Onze vaderen hebben in de bressen gestaan, hun goed en bloed over gehad voor de Naam en de zaak des Heeren en nu geven de valse Naboths de toon aan op het kerkelijke en politieke erf. Het wordt tijd dat de Heere werke, zodat de kerkelijke en politieke slapjanussen beschaamd zullen gemaakt worden. Stel dat we nu nog leefden in de tijd van de Tachtigjarige Oorlog en dat de huidige kerkelijke en politieke leiders 'te Woord en te zwaard' het zouden moeten opnemen tegen de Spaanse christenvervolgers. Ik zou dan niet graag onder hun bevel staan, want de SGP en de HHK 'generaals' doen het al in hun broek als ze de pkn-Alva over de radio horen of zijn dreigberichten in de krant lezen. Kerkelijke en politieke generaals die niet aan het front durven strijden met een open vizier en hun soldaten de kolen uit het vuur laten halen en vervolgens negeren, zijn veel meer dan gewone lafaards. Dezulken hebben alleen maar zichzelf en hun eigen behoud en naam op het oog, en dikwijls nog onder het mom van ootmoed en nederigheid. Maar van die valse ootmoed en schijnnederigheid waren onze vaderen ontbloot. Zij stonden namelijk niet in eigen naam, maar in de Naam van Isrels God en in de Naam van Zijn Zoon, Jezus Christus, de Koning der koningen en de Heere der heren. Als we bedenken met wat voor heldengeest de helden van ons Vaderland bezield waren en vervolgens overwegen of de huidige politieke en kerkelijke leiders ook maar enigszins in hun schaduw kunnen staan, zal dat een illusie blijken te zijn, tenminste als we nog niet verpest zijn door de heersende afvallige humanistische geest waar kerk en Staat aan ten gronde gaat! De kerkelijke Eli-geest viert niet alleen hoogtij; deze valse verdraagzaamheid wordt zelfs als bijbels gezien en geleerd. De helden van ons Vaderland hebben deze valse geesten echter bestreden tot hun dood en getrouw hun roeping vervuld, wat de gevolgen daarvan ook zouden zijn. Ik zou beslist niet in de schoenen van de huidige politieke en kerkelijke leiders durven reizen. Het blijken veelal huurlingen te zijn die Gods eer en de kudde van Christus eraan wagen en dat is aan de orde van de dag. Het zijn stomme honden die niet bassen kunnen. Dode honden zullen echter niet kunnen zwijgen, omdat ze in Christus levendgemaakt en gerechtvaardigd zijn en leven op kosten van en voor de verantwoordelijkheid van Christus. God gaat door Zijn raad te volvoeren tot de jongste dag, maar het maakt wel een heel verschil hoe wij die dag tegemoet reizen. Kunnen we dan rekenschap geven van ons rentmeesterschap in Christus? Of zullen we dan verstommen, omdat we niet als een onnutte dienstknecht in Christus, maar als een huurling, een doe-het-zelver en/of een huichelaar de dienst in Gods wijngaard hebben waargenomen tot ons eigen verderf? Geve de Heere in deze tijd van de oordelen de geest van onze vaderen te verwekken door de Heilige Geest, opdat er weer ere in ons land zou wonen.
GPPB.
|
|
|
|
|
|