|
|
DE WARE EENHEID IN CHRISTUS
| |
|
Een kort bestek over de valse eenheid, en enig gestamel over de ware eenheid in Christus.
|
|
De religieuze leus van de eeuw der verlichting luidde: "Vrijheid, gelijkheid en broederschap." Op die plurale oecumenische zandgrond is ook de PKN tot stand gekomen na een jarenlang SOW-proces. Zo zijn er nog tal van SRA-achtige eenheidsbewegingen actief om het samengedromde publiek hapgrage brokken te laten slikken. Onlangs zei er een PKN-leraar ergens in den lande: "Ik leg u Jezus in uw hart en in uw schoot, waar wacht u nog op?" Zulke arminiaanse goochelaars wedijveren zelfs met Simon de tovenaar en bij gebrek aan de ware Petrussen worden zulke 'samenknoopsels van ongerechtigheid' nauwelijks meer ontmaskerd. Men propageert "het geloof alleen", echter zonder de voorafgaande bediening des doods (die van de Wet) en zonder het inwendig getuigenis van de Heilige Geest. Voor dit soort eenheid kan men ook ruimschoots terecht bij Hegger, want als men door Gods ware volk niet wordt overgenomen, geen nood, men laat zich gewoon door de PKN-humanist Hegger zaligspreken. Een vrouw uit de evangelische beweging(!) die Hegger waarschuwde door de duivel misleid te zijn, werd door de 'eenheidslievende' paapgezinde opa Hegger als een afvallige tegen de muur gezet en als een kind der hel gebrandmerkt. Dat mens had het evenwel bij het rechte eind. De Heere zij deze dappere vrouw genadig!
Via de SRA-nieuwsbrief kan men zich ook aanmelden bij tal van refo gezinskampwebsites, waarop men tal van sport- en popfestiviteiten heeft tentoongesteld en allemaal onder de vlag van de christelijke eenheid. Van de keiharde popmuziek en het korte/lange damesbroeken-festijn die er op deze refo gezindskamp-sites ten gehore gebracht en tentoongesteld worden, maakt de goe-gemeente geen probleem. De refokermis draait goed en de belangstelling is enorm. Na het sporttoernooi komt men gezellig bij elkaar om de zoete tonen van het evangelie (van jan klaassen) met diepe teugen in de drinken, om dan rond het kampvuur elkaar wakker te houden met tal van opwekkingsliederen à la gospelos. Dit soort kermisfestijnen worden als "ontspanningsmogelijkheden voor het hele gezin" op de SRA-nieuwsbrief gepropagandeerd. En dit helse spektakel staat dan in het kader van de zogenaamde SRA-opwekking onder de jongeren. Ik kan alvast één persoon opnoemen die van dit soort opwekkingsbewegingen totaal niets gelooft en dat is de duivel zelf, want de duivel gelooft nog dat God God is en hij siddert.
De ware eenheid in Christus is uit God, door God en tot God, en daar komt geen mens aan te pas. Waar God de kudde legert, daar is Christus temidden van Zijn volk. Het kuddeke van Christus is een klein kuddeke, een vergeten en eenzaam volk in zichzelf, (het is Sion zeggen zij, niemand vraagt naar haar), een ellendig en arm volk dat evenwel op de Naam des Heeren haar betrouwen stelt. Het is een gerechtvaardigd volk, een geheiligd volk, ja, een koninklijk priesterdom, volmaakt in de Volmaakte, evenwel geheel vleselijk, verkocht onder de zonde. Het lichaam van Christus is één geheel en de leden van dat lichaam mogen onderling niet verdeeld zijn. Het lichaam van Christus wordt geregeerd door het Hoofd en niet door de leden. We zijn elkanders leden, volk des Heeren, en we mogen geen mensen, geen oudvaders, maar alleen Christus naar de ogen zien. Wel zijn we geroepen om elkander te vermanen, te bestraffen, te stichten en bovenal elkaar lief te hebben door de band des geloofs en der liefde. Calvijn werd de vloek aangezegd door Guillaume Farel toen hij het belang van zijn studie hoger stelde dan paraat soldaat te zijn in de slagorde des Heeren te Geneve. Calvijn boog. Zo werd ook Petrus door Paulus te Antiochië bestraft als hij niet recht wandelde naar het Evangelie. Petrus valt ervoor. Het lichaam van Christus wordt veeleer verdeeld door valse verdraagzaamheid dan door bestraffende liefde. "Openbare bestraffing is beter dan verborgen liefde", Spr. 27:5. En de psalmist van de 141e psalm getuigt in vers 5: "De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn; en hij bestraffe mij, het zal olie des hoofds zijn, het zal mijn hoofd niet breken; want nog zal ook mijn gebed voor hen zijn in hun tegenspoeden." Voor de waarheid van het Evangelie moet alles wijken, al zouden hemel en aarde erdoor uit hun voegen raken (Luther). Een waar kind/knecht van God die in de mogenheden des Heeren staat gaat voor de schijnootmoed van de godsdienst geen stap opzij, maar wederstaat die in het aangezicht. Als Christus heerschappij hebbe onder ons, dan gaat dat nooit ten koste van Zijn dierbare leer. Gods ware volk overstijgt nooit de leer van Christus om zo de onderlinge 'eenheid' in Christus te vinden. Die dat wel leren zijn zwanger van de duivel en van de geest van de afgrond. Titus moest op het apostolisch bevel van Paulus de leugenachtige, luibuikige en kwaadbeestige Kretenzen scherpelijk bestraffen, opdat zij gezond zouden zijn in het geloof (Tit. 1:12-13). De Heere regeert Zijn volk door de liefde, maar in de ware liefde zit altijd een bestraffende factor: "Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig, en bekeer u", Openb. 3:19. Gods Woord leert dat "vrede vrede en geen gevaar"-bastaarden zonder bestraffing zijn, (doch hun plagen zijn er), maar de ware zonen worden gekastijd. "Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen", Hebr. 12:8. Als we de Wet van Christus willen vervullen, dan zullen we ook machtig moeten zijn om elkaar te vermanen en tevens de broederlijke liefde bewaren. Dat leert Gods Woord, maar in onze dagen waait er een verraderlijke geest van valse verdraagzaamheid, waardoor hele kerkgemeenschappen betoverd zijn en zelfs velen van Gods volk. De ware eenheid in Christus kenmerkt zich door getrouwheid aan de zaak van Christus. Getrouwheid aan de zaak van Christus wordt in onze dagen verketterd als zijnde een strijd tegen vlees en bloed. Antipas, de getrouwe getuige van Christus, is om zijn getrouwheid aan de zaak van Christus gedood. Men kon die man niet verdragen, omdat hij niets anders dan de waarheid sprak. Ryle zegt dat de eerste eeuw tegen de Vader was gericht, de tweede eeuw stond men op tegen de Zoon, en de derde eeuw tegen de Heilige Geest. Er is niets dat zo onder vuur ligt dan het werk van de Heilige Geest. Het sola van "het geloof alleen" wordt uitgespeeld tegen het werk van de Heilige Geest in de ziel, zowel ten aanzien van de bediening des doods, als ten aanzien van de bediening des levens. De ware eenheid wordt altijd in benauwdheid geboren, bij God vandaan. "Een vriend heeft te aller tijd lief; en een broeder wordt in de benauwdheid geboren", Spr. 17:17. De ware gemeenschap der heiligen komt nooit tot stand door heggeriaanse eenheid, noch door vleselijke vrijheid, gelijkheid en broederschap. Nee, de ware gemeenschap der heiligen vindt plaats buiten de legerplaats op het kolenvuur van heiligmaking, onder het kruis. Broeders van hetzelfde kruis zijn dun gezaaid, maar ze zijn er, want Christus houdt Zijn Kerk in stand tot de voleinding der wereld, ja, Hij breidt Zijn Koninkrijk uit tot aan de verste grenzen, totdat de laatste zal zijn binnengebracht, want er zal geen klauw achterblijven. De godsdienst viert feest en bezet de doorsnee preekstoelen en kerkeraadsbanken, maar Gods ware volk heeft geen plaats in deze gewesten en zwerft als een vreemdeling door deze aardse woestijn naar de plaats der gemeenschap in het Jeruzalem dat boven is. Hoe dichter ik nader aan het huis van mijn Vader, hoe meer dat ik hijg naar het einde van de krijg. Nog een verdrukking van tien dagen, dan is alle leed geleden, dan mag het eigen 'ik' voorgoed het graf in, want daar zal het zijn God Alles en in allen. Daar zullen zij Gods knechten met hun zaad, zij die Zijn Naam, beminnen erfelijk wonen. Hoe verder op de weg, hoe minder gemeenschap. Hoe ouder hoe kouder, en zo leg ik mij neer koud en verrot en als dood voor de voeten van Immanuel. En zo ben ik het voorwerp van Zijn uitnemende liefde. Hartverbrijzelend, heimweemakend, verlangend uitziend of Hij ook staat te komen die gezegd heeft: "Zie, Ik kom haastelijk!" Ja, kom Heere Jezus! "En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet", Openb. 22:17. Gods volk sterft de hongerdood, want Christus heeft Zijn Bruidskerk een bruiloft bereid. "En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot van Abraham", Luk. 16:22. Eeuwige zaligheid des Vaders, storeloze gemeenschap in Christus en eeuwige blijdschap des Heiligen Geestes zal op hun hoofden wezen. "Alzo zullen de vrijgekochten des HEEREN wederkeren, en met gejuich tot Sion komen; en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vreugde en blijdschap zullen zij aangrijpen, treuring en zuchting zullen wegvlieden", Jes. 51:11. GPPB.
|
|
|
|
|
|