|
|
"Een vriend heeft te aller tijd lief; en een broeder wordt in de benauwdheid geboren", Spr. 17:17.
Geen vrienden en weinig of geen broeders, ja, dat is zo'n beetje de situatie in onze dagen. Die zich vrienden noemen zijn het niet en die zich broeders noemen blijken dikwijls nog geen achterneven. Er is blijkbaar weinig of geen benauwdheid meer bij God vandaan, anders zouden er veel meer broeders geboren worden. Velen hebben de liefde op de lippen, maar stel dezulken geen vragen over de ware liefde, want dan staat de wagen stil. Daarentegen blijven de tekstwoorden ten alle tijden waar en dat geldt dan ook alleen van de Heere Jezus. Welk een Vriend is onze Jezus, Die in onze plaats ging staan? Zijn liefde is onbegrensd, alleen kan Hij Zijn liefde zo weinig kwijt, want ook Zijn kinderen hebben maar een weg, namelijk om de eerste liefde te verlaten. Weet u waarin de eerste liefde is gelegen? In de gemeenschap en de nabije omgang met God en Christus. Als dat de beoefening mag zijn, dan krijg je een hoop vrienden! MIS! Dan gaat men je haten! Ja, want het gros belijders staat wel voor de liefde in de rij, maar niet voor de liefde van Christus, want de liefde van Christus is vleesdodend, godsdienstverbrandend en een ergernis voor het 'liefhebbende' christendom. Als de liefde van Christus ons dringt, dan is de zelfverloochening zodanig dat we onszelf er onvoorwaardelijk voor over hebben als het gaat om de ere Gods en het welzijn van onze naaste. In de volmaakte liefde is geen vrees, nee, al sta je voor de keizer van Rome, dan moet je zeggen wat God je te zeggen geeft. Waarom is het zo huichelachtig stil op en in de plaatsen der bressen? Omdat de ware liefde niet beoefend wordt! De ware liefde houdt geen rekening met vroom vlees, nee, de ware liefde is gezeggelijk en soms vlijmscherp als het gaat om de ere Gods. Gods Woord staat er vol van, maar in onze dagen waait er een geest van valse liefde, een geest die niet Gods eer, maar de valse verdraagzaamheid koestert. Je eigen naam gaat er pas aan als je vervuld bent van de liefde Gods, want de Heere zet Zijn volk dikwijls aan het front, waar je door allen gehaat wordt. Ja, dat is een gevolg van de liefde Gods die in je hart is uitgestort door de Heilige Geest.
Onlangs stond er een PKN-dominee ergens in een refoschool een lans te breken voor Israël, nota bene op een georganiseerde pauselijke IRS-avond. Zijn huichelarij kwam al gauw aan het licht toen hij sprak over de antichrist. Over de paus werd met geen woord door hem gerept, tenminste niet in het betreffende RD-artikel. Hoe zou het ook kunnen, immers, de PKN maakt zelf deel uit van de antichrist. Dat is in onze gemeente onlangs nog besproken en bevestigd en het gevolg was dat er een pro PKN-ouderling bedankte voor zijn ambt.
"Ja, je moet er maar veel voor bidden, hoor", voor die PKN-dominees", zo kreeg ik onlangs de zoveelste oproep van een verdwaald en verblind schaap. Maar wat dan als de Heere zegt: "Gij dan, bid niet voor dit volk, en hef geen geschrei noch gebed voor hen op; want Ik zal niet horen, ten tijde als zij over hun kwaad tot Mij zullen roepen", Jer. 11:14. ??
Is dit dan niet Gods Woord? Ik moet u zeggen dat ik in de loop van de jaren er wel achter ben gekomen dat al die belijders die de liefde op hun lippen hebben, dit soort teksten aan hun godevijandige laars lappen. Die mensen hebben alleen een God van liefde, maar een God van recht rukken dezulken van Zijn troon, tenminste in hun verbeelding. En begrijp me goed, God is een God van liefde, maar dan wel van een liefde die in het recht verklaard ligt, namelijk in Christus en vanuit dat recht geschonken wordt. Voor de liefde Gods is er bij geen mens plaats, ook niet na ontvangen genade in de herleving ervan. Als God voor het eerst plaats maakt voor Zijn liefde in Christus in ons leven, dan komt Hij eerst met een vurige Wet om de mens in het stof des doods te leggen. Anders is er voor de liefde Gods heel geen plaats, mensen. Christus is vanwege Zijn liefde door het liefhebbende volk der Joden aan het kruis geslagen. Ja, ze hoorde Hem gaarne, maar toen Hij ging separeren tussen 'zijn en schijn', sleepten al die aardige en glimlachende kerkmensen Hem naar de steilte om Hem, Die bruiste van eeuwige zondaarsliefde, in de diepte te pletter te gooien. En als je gaat getuigen dat Christus ALLEEN voor de goddelozen gestorven is, dan ergert de godsdienst zich dood, zeker in onze dagen.
Zeg schrijver, kan het niet wat minder?
Nee, ik moet nog beginnen en ik kom er nooit mee klaar. Wat God begint voleindigt Hij en daar mochten we weer eens getuigen van zijn. Een jonge man schreef me een brief dat hij door het lezen over het sterven aan de Wet op een TOTAAL ander spoor is gebracht dan er doorgaans gepreekt wordt. Toen het recht Gods in zijn leven werd geopenbaard, mocht hij het omhelzen en zijn vonnis ondertekenen. In die weg, namelijk van het recht, werd hij de liefde van Christus deelachtig en ook het Woord der genade.
God gaat door, hoor, maar Hij gaat de kerken doorgaans voorbij. Ik vrees dat meer dan 95 % van alle predikanten een valse grondslag preken, namelijk van een totaal onzekere of een op zandgrond verzekerde wedergeboorte, zo van: je bent het wel, maar je weet het niet, of zo van: 'neem Hem aan' en men stapt met zevenmijlslaarzen over de wetsdood en de absoluutheid van de doodstaat heen. Ja, dezulken preken een aanneming zonder de schenking; een vertrouwen op Jezus zonder de vergeving der zonde, dus zonder berouw; een aangenomen gestalte in Christus, zonder Zijn gestalte in de mens, en ga zo maar door. Wat is Gods volk toch een gelukkig volk, want ze heeft er alles aan gedaan om verloren te gaan, maar ze is uit vrije genade behouden. De godsdienst niet, ben je wijzer, die doet er alles aan om behouden te worden, maar als je dezulken de zaligheid door recht predikt, dan zouden ze van nijd hun gebit inslikken. Ja, en dan zijn er ook nog van die geesten die lopen jan en alleman af om mensen op hun hand te krijgen, en ze boeken nog succes ook, tenminste wat je succes noemt. De 'liefde' loopt hun broekspijpen uit, maar kijk dezulken eens in de ogen, dan loopt de haat eruit. Ja, en voor dezulken hebben we maar te bidden, naar het bevel van Christus. Maar doe nou niet net of u voor dezulken dagelijks op uw knieën ligt, want aan godsdienstige huichelarij hebben we in onze dagen geen gebrek. Als het echter gaat over de kroonrechten van Christus, moet het recht zijn loop hebben. Dan moet er gezegd worden wat er gezegd moet worden, al voelt men zich ook zwaar beledigd. Wat dat betreft heb ik geen enkele hoop voor de kerken, want als 95 % van de voorgangers een valse grondslag preekt, dan spaart men ook verrot vlees, omdat men zelf niets weet van vleselijk te zijn, verkocht onder de zonden. Het gevolg daarvan is kerkelijke politiek tot in de onderlinge verbanden toe en men kietelt degenen die men lijkt en voor anderen draait men de kop om. Ja, dan kan het niet anders, tenminste als je enigzins met de Heere wandelt, dat je buiten de legerplaats terecht komt, want er was voor henlieden geen plaats in de herberg.
Och, er is veel meer te beleven en te aanbidden in een beestenstal, dan in de tegenwoordige kerkelijke herbergen, want daar viert men feest met een ingebeelde hemel en zelfs het gros van Gods kinderen heeft het niet in de gaten. De wijzen slapen met de dwazen, totdat....
Heeft u, lezer, het stuk van Huntington gelezen, "De naakte boog Gods" ? En hoe God met de vijanden van Zijn volk afrekent? Nou, Hij heeft meer pijlen op Zijn boog dan één. En als je het levende Kind in de weg van zijn plicht denkt te kunnen benauwen dan hoef je dat nooit gratis te doen, nee, want daar hangt altijd een vreselijk prijskaartje aan, dat meestal zeer plotseling thuisbezorgd wordt. Dus werp al die verborgen liefde en ook die lippenliefde maar in de kliko, want daar is niets van God bij. Ik ken maar één Vriend Die te aller tijd lief heeft en dat is Christus. Zijn liefde is de banier over Zijn volk. Hij schiet Zijn pijlen in het hart van 's Konings vijanden. Hebt u weleens zo'n pijl in uw hart gehad, lezer, zodat u moest uitroepen: "Verloren, verloren, voor eeuwig verloren", nee? Dan weet je er niets van met al je vrome praatjes, al ben je ook duizend keer oudgereformeerd, of hersteld bekeerd, dat legt geen gram gewicht in de goddelijke weegschaal. We moeten Christus kennen en van Hem gekend zijn door Woord en Geest.
Hebt u, lezer, kennis aan het inwendige getuigenis van de Heilige Geest? Nee? Dan kent u Christus niet, want Hij kent de Zijnen en wordt van de Zijnen gekend. Zelfs door de kleinen, want daarvan zegt Christus dat de kleinen in Hem geloven. Wég met die onbewuste, godevijandige en hatelijke leer der hel à la Abraham Kuyper.
Het ware geloof is zo zeker als God zeker is en dát geloof wordt hels bestreden, in het vuur gelegd, door lijden gelouterd, door de duivel verdacht gemaakt en door de godsdienst gehaat en genegeerd als de 'pest' in de meest rechtzinnige kringen, op en onder de preekstoel. Ja, want dat geloof zegt ook dat de paus de antichrist is, de IRS zijn handlanger en de PKN-dominees zijn promoters zijn. En al degenen die heulen met de verraders van de kroonrechten van Christus, zullen de wraak Gods niet kunnen ontlopen, tenzij zij zich bekeren van hun boze weg.
En nóg is er plaats!
GPPB.
|
|