|
|
Onlangs lazen we op de Kerk en Godsdienst-pagina in het RD van 20 januari 2007 in de rubriek 'Kerkelijke pers', een geciteerd bekeringsverslag uit het blad "Om SIONS WIL" van een zekere kapitein van de vroegere Rotterdamse schutterij, die met drie woorden duidelijk maakt wat bekering inhoudt. Dit verslag wordt door een Om-Sions-Williaan aangehaald en gepubliceerd, omdat hij meent dat het een bijbelse verwoording is van de waarachtige bekering.
De drie woorden waarin -volgens zeggen- de ware bekering bestaat luiden:
1. Halt!
2. Rechtsomkeert!
3. Mars!
We zullen in een kort bestek nagaan of deze bovenstaande formulering strookt met de heilsleer van Gods Woord en het drietal 'commando's' van verschillende kanten belichten.
Moet (mocht) u eens inleven: u loopt op de brede weg des verderfs en je moet ineens 'halt' houden, 'rechtsomkeert' maken en vervolgens op een 'mars'-bevel de andere kant oplopen. In deze voorstelling van zaken loop je echter nog steeds op de brede weg. Dat kan de ware bekering dus niet zijn!
Dat dit soort bekeringen voor waar versleten worden in onze dagen, bewijst wel duidelijk dat men bevangen is met een kracht der dwaling, waardoor men de leugen voor de waarheid houdt, de schijnbekering voor de waarachtige bekering en nabijkomend werk voor zaligmakend werk. Ja, en dan moeten allerlei rechtzinnige bladen -in dit geval het OSW- voor gereformeerd doorgaan en de predikanten die erin schrijven zijn allemaal gereformeerd vanzelf, maar dat kerkelijk Nederland verroomst is tot op het bot, schijnt niemand te deren, laat staan te erkennen, op een paar buitengewoon zeldzame uitzonderingen na. Dat men dit soort bekeringen propageert en voor bijbels verslijt, is weer eens een duidelijk bewijs dat de Heilige Geest de grote Afwezige is in de kerken. Dit soort bekeringsvoorstellingen komen regelrecht voort uit de gezamenlijke pauselijke provisiekast van Pelagius en Arminius.
Het eerste bevel "halt" is een gebod uit de wet van Mozes, maar daarmee blijft de zondaar geheel onder de Wet. Het tweede bevel "rechtsomkeert" is ook uit de wet van Mozes afkomstig, maar daarmee blijft de zondaar geheel dezelfde. Het derde bevel "mars" is eveneens afkomstig uit de Wet der Tien Geboden, namelijk: "Doet dat, en gij zult leven."
De drie woorden "halt-rechtsomkeert-mars" is dus ten volle een wettisch werk en vertolkt een 'zuivere' bekering van een farizeeër. In een wettische bekering vindt wel een beweging plaats, maar geen staatsverwisseling in Christus. Op grond van dit soort bekeringen gaan er duizenden aan het Avondmaal, honderden worden er ambtsdrager mee, noemen zich 'Hersteld Hervormd', of zoals u wilt "Bevindelijk Gereformeerd", maar dezulken weten van voren niet dat ze van achteren net zo dood zijn als de bewegende voorzijde...
Het drievoudige bevel "halt-rechtsomkeert-mars" heeft niets te maken met het stuk der ellende, niets met het stuk der verlossing en helemaal niets met het stuk der dankbaarheid uit te staan. Het drievoudige bevel is nog niet eens genoegzaam in het kader van het eerste stuk der ellende. In het stuk der ellende vindt niet alleen een "halt" plaats, niet alleen een arrestatie, maar ook een rechtszitting, gevolgd door de executie van de oude mens (Gal. 2:19a). Ook komt het stuk der verlossing niet tot stand door het bevel "rechtsomkeert", maar door de rechtvaardigverklaring van de goddeloze in de vergeving van zijn zonden. En het stuk der dankbaarheid komt al helemaal niet tot stand door een wettisch "mars"-bevel van Mozes, maar door de inwoning van de Heilige Geest.
Als God een mens bekeert, doet Hij dat niet middels het bovenstaande stappenplan zoals ten toon gesteld in het OSW, maar door Woord en Geest, waarbij we onderscheid dienen te maken in:
1. Het voorafgaande wettische overtuigingswerk des Geestes (Joh. 16:8) dat echter niet behoort tot de waarachtige wedergeboorte, maar tot de bediening der Wet, de bediening des doods.
2. Het zaligmakende werk des Geestes, dat begint met de toerekening van de gerechtigheid van Christus, bestaande in de vergeving der zonde, het kindschap en het eeuwige leven.
Christus spreekt de Zijnen zalig met "slechts" één woord: "VOLG MIJ!" (of met een ander machtswoord der belofte), zoals we reeds verklaard hebben omtrent de bekering van Levi in het artikel "VOLG MIJ!" (klik op de 'klik hier'-link bovenaan deze tekst).
Christus geeft Zijn schapen nergens het bevel "Halt", integendeel, Hij zegt: "Sta op en wandel!"
Ook stuurt Hij de Zijnen nooit voor Zich uit met het bevel "Rechtsomkeert", maar trekt de Zijnen onwederstandelijk naar Zich toe en spreekt: "Komt herwaarts tot Mij."
Christus spreekt zaligmakend derhalve nooit in wettische "mars-" en "voorwaarts"-termen tot Zijn volk, nee Hij spreekt hen zalig met: "Volg Mij!" Of met een ander Woord der belofte in de hel van hun bestaan. Nooit drijft Hij de Zijnen voor Zich uit met wettische bevelen, nee, dat laten we aan het huurlingenleger "Voorwaarts christenstrijders" over.
Ik heb weleens een invalide 'veteraan' uit dat leger gesproken en die vertelde mij dat hij de enige overlevende was van heel dat paapse leger bergbeklimmers dat op de berg Sinai is dood gebliksemd, omdat hun werken niet vol bevonden waren voor God. "Want zovelen als er uit de werken der Wet zijn, die zijn onder den vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der Wet, om dat te doen", Gal. 3:10.
Het zijn dus HUURLINGEN die hun schapen met het bevel "MARS" voor zich uit jagen, de eeuwige verdoemenis in, als de Heere het niet komt te verhoeden. David ging in de bressen staan als zijn schapen bedreigd werden door het wildgedierte. En de Goede Herder der schapen gaat de Zijnen altijd met Zijn heillicht voor. En als er een schaap verdwaald of verloren is, dan zoekt Hij net zolang, totdat Hij het gevonden heeft en dan? Dan schopt Hij het niet voor Zich uit met het bevel "MARS!", maar dan legt Hij het op Zijn schouder en draagt het verloren schaap naar Huis, naar het Vaderhuis met de vele woningen. Wat een lieve en getrouwe Heere Jezus hebben we toch, volk des Heeren! Hij laat niet af om Zijn dwalende schapen op te zoeken en hen weder te brengen, al zijn het ook de meest schurftigste schapen in zichzelf. Kent u dat ook, lezer? Of ben je nog druk in touw om de berg Zijner heiligheid te beklimmen met de bergschoenen van Mozes en de heiligheidskrukken van het huidige christendom? Op die berg van Gods heiligheid bent u in onmiddellijk levensgevaar, want de Bliksemafleider van de gramschap Gods staat niet op de berg Sinaï, maar op Golgotha, hangende aan het vloekhout der schande. Ja, Hij is opgestaan en leeft en ten laatste is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene gezien. Christus had mij evenwel al veel eerder gezien, nog voordat ik begon te leven. "Want Christus, als wij nog krachteloos waren, is te Zijner tijd voor de goddelozen gestorven", Rom. 5:6.
Wat zijn het eigenlijk voor wettische wolven in schaapsklederen (al of niet hersteld hervormd) die genoemde judaïstische, pelagiaanse en arminiaanse bekeringsverhalen in hun volbloed neonomiaanse en antichristelijke 'omsionswilletjes' promoten en de wereld insturen? Ik zal het u zeggen: om er duizenden zielen mee te bedriegen voor de eeuwigheid! Dat dezulken zich nog één seconde 'gereformeerd' durven noemen en zich voor een knecht van God uitgeven, is opzich al een vreselijk oordeel en op het oordeel van verharding, volgt het oordeel der verwoesting.
We besluiten met een citaat van ds. George Whitefield
"Zoals God een land of een volk geen grotere zegen kan schenken dan gelovige, getrouwe en oprechte predikanten, zo is het wellicht de grootste vloek dat God over een volk zenden kan, namelijk om hen over te geven aan blinde, onbekeerde, vleselijke, lauwe en ongeoefende leidslieden. En toch, in alle eeuwen kunnen we zien dat er veel wolven in schaapsklederen zijn geweest die met loze kalk pleisterden, en die zachtere dingen profeteerden dan God toeliet. Zoals het vroeger was, zo is het nog." (Uit: Sermon Jer. 6:14).
WACHT U VOOR HET ZUURDESEM DER FARIZEEËN!
GPPB.
PS. (Zie ook artikel van Ryle "ZUURDESEM DER FARIZEEËN).
|
|