 |
|
|
|
Beste meneer Burggraaf,
Ik heb een paar vragen over internet. Onze kinderen zouden graag willen dat wij internet aanschaffen, omdat zij dat voor school nodig hebben. Er wordt in onze kerk veel gewaarschuwd tegen internetgebruik, maar ik ben het veel meer met u eens dat de slechte kant van internet reeds in ons hart zit. Via de bibliotheek (35 km bij ons vandaan) maken wij al gebruik van internet en ik las op uw site dat u internet vergelijkt met een straat met goede en slechte winkels. Maar nu mijn vraag: hoe kan ik mijn kinderen van 16, 18 en 19 jaar veilig gebruik van internet laten maken als wij internet aanschaffen? En hoe kijkt u tegen RD-net aan?
Jaqueline van O.
Beste mevrouw van O.,
Dank voor uw email. Uw soort vragen leeft bij veel mensen, maar ik ben er tot op heden nog niet aan toe gekomen om op diverse vragen in te gaan. In de eerste plaats omdat vele vragen over internetgebruik wettisch geladen zijn en in de tweede plaats vraagt men ook niet aan mij welke boeken "onze kinderen" moeten lezen. Waarom ziet men internet als een 'verleidend probleem' en div. slechte lektuur niet? In de beantwoording van uw vragen zal ik dus wat breder uitwijden als het onderwerp 'internet', ook omdat ik dit artikel publiceer, zodat anderen het ook kunnen lezen.
Internet is inderdaad een straat met goede en slechte winkels. Internet kunt u echter ook vergelijken met een megabibliotheek (zoals de openbare bibliotheek in Den Haag) met goede en slechte boeken. Van internet is een goed gebruik te maken, maar bij alle gebruik is misbruik niet uitgesloten. Het feit dat de treinen op zondag rijden en de vliegtuigen zondags vliegen, sluit dat niet uit dat wij door-de-weeks per trein of per vliegtuig reizen. Het misbruik sluit dus het goede gebruik niet uit en andersom ook niet. Zo is het ook met internet. Internet moet geen entertainment (amusement) zijn en dat is het in veel gevallen wel, met alle schadelijke gevolgen van dien. Dat geldt vanzelf ook voor treinvakanties en vliegvakanties enz. Ik zou de refo-massa niet graag de kost geven die van trein- en vliegreizen gebruik maakt om haar (dikwijls peperdure en goddeloze) vakantielusten te bevredigen.
Is dan alle soort van entertainment dan bijvoorbaat uitgesloten? zult u zeggen. Nee, want 'geestelijke entertainment' is juist aanbevolen. Nabij de Heere te leven is een dierbaar amusement, als ik het zo eens mag zeggen.
Of het nu over internetgebruik gaat, over vakantie, of over de zonden op seksueel gebied, enz., ik zou zeggen: wees open naar uw kinderen en bespreek al het nodige met elkaar, met Gods Woord als grond en bron en het einde van alle tegenspraak. Dat voorkomt al veel ellende. Ouders die over genoemde zaken niet op een open en eerlijke manier met hun opgroeiende kinderen spreken, solliciteren naar moeilijkheden, dikwijls met fatale gevolgen, juist als het gaat over de vele verleidingen die op onze kinderen afkomen in onze dagen. Er zijn velerlei ontsporingen op het gebied van kinderen opvoeden en wie zal kunnen zeggen: ik doe het goed, of, ik heb het goed gedaan? Nee, van ons als ouders kunnen onze kinderen alleen maar de verdoemenis erven, want ze zijn vlees van ons goddeloos vlees en benen van onze dorre en dode benen. Ga daarom nooit boven uw kinderen staan, ook niet als ze in de zonde leven, maar buk biddend met en voor uw kinderen voor het gezag van Gods heilig en onfeilbaar Woord. Daar is genade voor nodig, zult u zeggen, jawel, maar de Heere wil er wel om gevraagd en gesmeekt worden. Dat wil dus niet zeggen dat we de opvoeding dan maar laten voor wat het is, integendeel, we zijn bijbels gezien verantwoordelijk voor onze kinderen, ook voor onze meerderjarige kinderen! Ouders die niet verantwoordelijk willen zijn voor hun (meerderjarige) kinderen, zijn slechte ouders en kennen zichzelf niet, zoals ook de farizeers zichzelf niet kenden. Een strakke, wettische opvoeding kweekt dikwijls alleen maar kinderen die in stiekeme zonden leven. De andere kant is dat kinderen vaak over de ouders regeren en zelf de dienst uitmaken. Ook dan is er heel wat mis in de ouder-kind verhouding. En dikwijls is er dan ook sprake van grove onbekeerlijkheid. Zelfs de hogepriester Eli, een kind en knecht Gods, keek zijn meerderjarige kinderen (Hofni en Phinehas), die als 'gereformeerde ambtsdragers' in grove zonden leefden, niet eens zuur aan. Dat neemt de Heere niet, ook niet bij Zijn volk. Wij als ouders hebben de plicht om in alle stemmigheid onze kinderen op te voeden en als 'gezaghebbende' vrienden met hen om te gaan. Dat gaat nooit zonder de waarachtige bekering en de vreze Gods. Ik krijg veel wettische vragen (ook over internet), waarvan ik de meesten niet publiceer, maar daaruit blijkt dat vele belijders liever de onbekeerde slachtoffer spelen, dan dat zij zich als doemwaardige zondaren tot God bekeren. Geen mens heeft namelijk het recht om onbekeerd te zijn! We staan voor God als gevallen schepselen die moed- en vrijwillig de zijde van de duivel gekozen hebben. Als we daarvan de gevolgen niet willen dragen, maakt ons dat driedubbel verdoemelijker voor God dan we van nature al zijn. Van nature willen we graag slachtoffer en de martelaar spelen met een beroep op onze onkunde en onmacht, maar die houding is pure blasfemie. Als wij de (internet) zonden aankaarten, moeten we dus eerst terug naar het paradijs en onze diepe val in Adam omhelzen, de genade in Christus deelachtig zijn, want anders zullen we overal wettisch tegenover staan, ook t.o.v. internet. (Zie: BRIEF VAN HET SANHEDRIN).
Beste mevrouw Jaqueline, ik word zo moe van al die godsdienstige regelgeving, want Christus leert geen regelgeving, zo van: 'doe dit en laat dat, dan zult gij leven', nee, Hij spreekt levendmakend: "Ik leef en gij zult leven!" En dat levendmakende Woord van Christus bepaalt ook onze levenswandel. Als dat Woord van Christus in de toepassing gemist wordt, wordt ALLES gemist. Ik heb geen oplossing voor onbekeerde mensen op het gebied van opvoeding, internet, kerkgaan, seksualiteit, enz. enz. Zoek eerst bekeerd te worden en in de schuld te komen voor God. Zoek eerst het Koninkrijk Gods en al deze dingen zullen u worden toegeworpen, namelijk de dingen die tot uw zaligheid en nut nodig zijn. Ik hoop dat u dat mag kennen. God leert Zijn kinderen hoe zij in deze wereld moeten (mogen) leven, namelijk door vrije soevereine genade en dat gaat dikwijls dwars door de zonden heen. God wil GENADE verheerlijken en de 'vrome' mens buiten Christus verdoemen. De huidige refo-godsdienst wil netjes leven en dat verwerp ik niet, maar met RD-net is men net zo verdoemelijk voor God als Hofni en Phinehas dat waren. Het RD-net heeft NIETS voor op andere providers, want het spekt alleen de RD-kas. Vele, ja vele zwaarzinnige en lichtzinnige belijders leven van gedrag en vlijt, en als het over Christus, Zijn leer en Zijn genade gaat, dan staat de wagen stil, of men reageert uiterst vijandig, ook bij 'RD en SGP'. Als we niet Hofni en Phinehas worden in de inleving voor God en de gevolgen van onze val niet willen aanvaarden, Christus als een aanvulling voor onze gebreken aannemen, dan gaat het allemaal in een duizelingwekkende vaart richting eeuwige rampzaligheid! Dat moest eerst gezegd worden en dan heb ik u niet op het oog, beste mevrouw, want dan heb ik het in de eerste plaats over mezelf. Wij kunnen God alleen maar met zonden dienen en als wij "in aanmerking willen komen" voor de genade, dan zullen we zo'n hemelhoge berg met zonden moeten hebben en van top tot teen melaats moeten zijn, want anders is er geen genezen aan.
U zegt: Dus moet ik mijn kinderen dan maar vrijspel in alles geven?
Mevrouw, sinds onze val hebben we voor duivels 'vrijspel' gekozen en daar helpen geen zedelijke gedragsregels tegen. Anderszijds blijven wij als ouders van nature voor 100% verantwoordelijk voor onze kinderen, namelijk voor God. Dus het moet allemaal schuld worden voor God, begrijpt u? En als u een rechtgeaarde moeder bent, dan zult u uw kinderen willen opvoeden zoals God dat van ons vraagt, als u maar nooit denkt dat we de goddelijke graad halen. Velen menen via het rijke jongelingsladdertje opwaarts ten hemel te klimmen, maar dezulken zullen voor de hemelpoort hun nek breken en in de hel storten. Van nature feilen we in alles mevrouw en dat schreeuwt om wraak van den hemel zolang wij buiten Christus leven. God heeft ons immers goed en in Zijn evenbeeld geschapen. Alleen in Christus halen we de goddelijke graad met glans, niet door ons gedrag, maar door Zijn gedrag, want de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Hij heeft de Wet tot de laatste tittel en jota vervuld en Zijn verdienste komt op onze rekening te staan als wij in Hem gerechtvaardigd zijn voor God door het geloof. Dat moet bevindelijk gekend worden wil het wel zijn voor tijd en eeuwigheid. Dus het opvoeden van kinderen kan alleen in Christus, want als wij in Christus zijn, leven we op kosten en voor de verantwoordelijkheid van Christus. Dat werkt nimmer een losbandig leven, zoals vele neonomianen beweren en leren, maar als we Christus toebehoren blijven we wel struikelen in velen, zolang wij verkeren in het aardse Mesech der ellende. Gods volk valt zo dikwijls in de zonden, mevrouw, en dat laat God toe, opdat we zouden kleven aan Zijn genadetroon en leven zouden van Christus en Zijn Offer alleen. Amen.
Mevrouw Jaqueline, u kunt uw kinderen maar aan Eén veilig Adres toevertrouwen, namelijk in Jezus' armen. Hoe moet het dan met internet? Dat komt dan wel op de laagste plaats te staan, voelt u wel? U gaf zelf al te kennen dat de slechte kant van internet in ons hart zit en daarom vind ik uw vragen ook wezenlijk, maar ik heb geen panklare oplossingen voor internetgebruik. Gods volk wordt door Gods Geest geleid in al de waarheid. We moeten daarom bekeerd zijn, bekeerd worden, en Christus' eigendom zijn. Dan mogen we een legaal gebruik maken van de wereld en ook van internet. Houdt dat uw kinderen voor, wees een voorbeeld door te gaan in de voetstappen van Christus en op Hem te wijzen en uw kinderen naar Hem ALLEEN te verwijzen. Kinderen (ook ouders) kunnen openlijk uitbreken in de zonden, zoals we dat ook zien bij de verloren zoon. Mevrouw, ik wens u zulke kinderen toe, want voor verloren zonen en dochteren is er nog hoop, maar voor oudste, oppassende rijke jongelingszonen is weinig of geen hoop. Nee, ik zie mijn kinderen ook liever 'in de banen' lopen, want 'oudste zonen' kweken zit in ons bloed. Daarom zijn we zo dikwijls ophouders op de weg voor de zaligheid van onze kinderen en we verhinderen hen maar al te vaak, of zelfs doorgaans, om hen tot Christus te doen komen. Ja, zo vreselijk zitten we in elkaar en als God ons de last van onze kinderen op onze zielen bindt, dan moeten we die last ook nog kwijt aan de voeten van Christus, want Hij is de enige Lastdrager voor Zijn Kerk. Dus als we 'moeilijke' kinderen hebben die altijd maar de wereld in willen, o, dan moeten we onze hand maar in eigen boezem steken, want onze kinderen leven alleen maar uit wat ze van ons ge-erfd hebben. O, als mijn kinderen nog zullen gaan uitleven wat ik allemaal gedaan heb, dan heb ik nog wat te verwachten. Ik hoop er echter voor bewaard te blijven om boven mijn kinderen te gaan staan, want God heeft mij in Christus als een verloren zoon aangenomen en daar blijft Hij mee doorgaan, want mevrouw, ik zit bij herhaling in dat vergelegen land, maar de Vader blijft maar uitzien, wachten, trekken en omhelzen. O, mevrouw, soms ween ik me leeg, vanwege die nooit aflatende trouw van Christus voor zo'n vleselijk monster als ik ben.
Goed, ik moet zakelijk blijven. Ik hoop dat uw vragen een beetje beantwoord zijn. Als Christus onze rechterhand gevat heeft, dan geven wij ook de Heere de hand en dan leiden wij onze kinderen aan hand van Gods Woord naar de Rechterhand des Vaders, namelijk tot Christus door Zijn Geest. Wat zou dat een eeuwig wonder zijn, als wij daartoe verwaardigd werden. Tenslotte geef ik u nog een paar praktische raadgevingen. Aan internet kleven gevaren, maar internet vormt geen bijzondere uitzondering op andere wereldse informatiebronnen, televisie uiitgezonderd. T.V. hoort niet thuis in een christelijk gezin. Internet moet niet het leven gaan beheersen. Als dat het geval is/wordt, doe het verre van u. Dat geldt voor alle zaken, behalve voor God en Goddelijke zaken, want dat laatste zou ons leven moeten beheersen, omdat de Heere het zo eeuwig waardig is. Maar t.a.v. internet: zoals wij onze kinderen niet alleen door de Amsterdamse achterbuurten laten wandelen, zo laten wij ook onze kinderen niet 'los' op internet. Een gecontroleerd vertrouwen in onze kinderen is zeker op zijn plaats, want een blind vertrouwen in onze kinderen is de grootste dwaasheid. Dat geldt ook t.a.v. onszelf. Stel uw vertrouwen op den Heere alleen! Praktisch: stel uw internetinstellingen in op 'parentscontrol', want dan worden automatisch de slechte sites geweerd, hoewel er geen internetinstelling volledig safe is. Vrij 'browsen' is daarom uit de boze. Zoek daarom altijd gericht naar een legaal onderwerp, zoals u ook gericht naar een winkel zoekt als u boodschappen moet doen. Vrij 'winkelen' is ook uit de boze, want dat bevredigt alleen de vleselijke (mode) lusten. Zo verslaat de modetrend haar duizenden, vooral onder het reformatorische volksdeel. God zal het zien en zoeken. U mag uw kinderen echter niet wettisch aan een tafelpoot binden, want dat werkt alleen maar stiekeme zonden in de hand. Dikwijls ook profane zonden, want dat heb ik in mijn militaire diensttijd wel meegemaakt. Jongens uit de 'zwaarste kerken' hingen dikwijls de beest uit, omdat ze thuis aan de ketting lagen. Hetzelfde beeld zien we in de discotheekbezoeken in Wekerom, een plaats die door de Ger. Gem. (in Ned.) jeugd bij hopen bezocht wordt. Anderzijds hoeven wij onze kinderen niet in een riool te laten ruiken om te weten of het daar stinkt. (Sinds de zondeval zijn we trouwens in het riool van de duivel gevallen). Bestraf uw ongehoorzame kinderen echter met liefde, maar straf en/of vermaan wel als het nodig is. Laat uw de door God gegeven plaats als ouder nooit verdringen door een eventueel heersend gedrag van uw kind(eren). Dat geldt zeker ook voor ons als vaders en als wij soms moeten 'toornen' over onze kinderen, mogen wij nooit de zon laten ondergaan over onze 'toorn'. Als toorn en bestraffing nodig zijn jegens onze kinderen, moet dat altijd wel van ZEER korte duur zijn. Na de bestraffing en schuldaanvaarding moeten wij onze kinderen direct omhelzen en liefde bewijzen. Zo doet den Heere het ook: eerst een klap en dan een kus. En, mevrouw, ik zeg het met een gebroken hart: de Heere slaat Zijn kinderen niet uit lust tot plagen, maar uit liefde en in mijn leven dikwijls MET liefde. En tegen Zijn liefde houd ik het niet uit. Zijn liefde doet de zonde haten en verlaten, echt waar. Zijn liefde is mijn gehemelte zoet en ALLES wat aan Hem is, is gans begeerlijk!
Gode bevolen,
GPPB.
|
|
|
|
|
|