 |
|
|
OUDVADERS NIET BLINDELINGS VOLGEN
| |
|
|
|
Van een jongere:
Meneer Burggraaf, ik heb een aantal vragen aan u.
Door middel van uw website is me duidelijk geworden dat niet elke 'oudvader' blindelings te vertrouwen is. Eigenlijk kunnen we dat al weten vanuit Gods Woord - vest op prinsen geen betrouwen - maar in onze gezindte hebben de oudvaders toch een streepje voor. Nu wil ik aan u vragen of er naast Comrie andere oudvaders zijn die een scheefgroei in de leer veroorzaakt hebben, en dus beter niet gelezen kunnen worden. Anders gezegd, welke oudvader raad u absoluut niet aan om te lezen?
GPPB.: Om onderscheiden kennis in de heilsleer te krijgen, moet je eerst het eigendom van Christus zijn en van de Heere Zelf geleerd zijn.
Als dat het geval mag zijn, zal de Heere je door Zijn Geest onderwijzen in de heilgeheimen van Zijn Getuigenis, en dan mag je natuurlijk ook gebruik maken van de oudvaders, want velen spreken nog nadat zij gestorven zijn. "De beekjes der rivieren zullen verblijden de stad Gods." Wees echter beducht voor "boekenkastgenade!" Dat gevaar is niet denkbeeldig als je op (betrouwbare) oudvaders gaat drijven.
Je vraagt: 'Welke oudvaders niet?'
Antw.: 1. Alle oudvaders die van het Evangelie een nieuwe Wet maken moet je niet lezen als voedsel voor je ziel, want zelfs als je de Heere mag vrezen, kom je er vroeg of laat mee in dienstbaarheid terecht, zoals de Galaten van weleer. Lees in dit verband het dispuut over Romeinen 7 tussen Kohlbrugge en Da Costa, want dat heeft zijn oorsprong al gehad in Antiochië (conflict tussen Paulus en Petrus), en dat conflict herhaalt zich ook in onze dagen, hoewel het bijbelse verweer zoals Paulus en Kohlbrugge dat mochten doen, bijna niet meer gehoord wordt.
2. Alle oudvaders die de zekerheid des geloofs tot het welwezen rekenen en niet tot het wezen des geloofs, zou je eigenlijk niet moeten lezen, tenminste niet om op te wassen in de kennis van Christus, want ook dezulken hebben een schreefgroei in de heilsleer veroorzaakt, hoewel we niet wensen te oordelen over hun staat. Comrie was een godzalig man en Brakel ook, maar ze zijn afgeweken van de bijbelse leer der Reformatie, de rechtvaardiging van de goddeloze en de zekerheid des geloofs. Dat geldt ook voor de Westminster Confessie. De wrange gevolgen van de genoemde scheefgroei zijn niet achtergebleven. De kerken hebben al lange tijd geen getuigeniskracht meer, omdat de zekerheid des geloofs verdacht gehouden wordt en vermenselijkt is. De zekerheid des geloofs ligt niet in de mens, maar in God, in Christus, in het Woord door de Heilige Geest. Vergis je niet: de zekerheid des geloofs is door Rome vervloekt. En als we dan bedenken, tasten en voelen, dat refo-Nederland meer en meer in de ban raakt van Rome, dan zou je gaan wenen om nooit meer op te houden. Neonomiaanse predikanten, a la Richard Baxter, moet je niet lezen, want dat is louter tijdverspilling. Van de Nederlandse theologen weet ik geen betere op te noemen dan dr. H.F. Kolhbrugge. Als je op geestelijk gebied iets degelijks wilt lezen, lees dan Kohlbrugge, hoewel Kohlbrugge alleen verstaan kan worden in het bevindelijke geloofskader van Gal. 2:19-20. Richard Baxter maakte van het Evangelie een nieuwe Wet en in onze dagen staan er helaas heel wat geestelijke baxteriaanse achterneven op de huidige (verondersteld) gereformeerde preekstoelen.
Jongere: In een van uw boekjes wat me onlangs aangeboden werd maakt u onderscheid tussen Ds. en Dr. Comrie. Zijn dezen één en dezelfde, of zijn dit twee verschillende predikanten?
GPPB.: Ds. en Dr. Comrie zijn een en dezelfde persoon. Comrie was doctor in de filosofie en zijn filosofische ambities hebben hem flink parten gespeeld in zijn latere theologische ontwikkeling en een scheefgroei in de leer veroorzaakt. Als predikant is Comrie een godzalige leraar te noemen, maar als filosofisch theoloog heeft hij ernstig gedwaald.
Jongere: Verder zou ik graag willen weten wat uw mening is over de Engelse en Schotse oudvaders, in het bijzonder de Marrow-man zoals de Erskines, Fisher en Owen. Is het goed om deze te lezen? (Het RD biedt namelijk een serie boeken aan, en ik ben eigenlijk van plan om deze serie te kopen).
GPPB.: Er zijn veel betrouwbare Engelse en Schotse oudvaders en ook minder betrouwbare. Ik zou ze niet tegen elkaar uit willen spelen, maar neem wel afstand van de leer van Wesley en zijn arminiaanse volgelingen. In de rubriek 'HERVORMERS EN OUDVADERS' heb ik een klein aantal van de betrouwbare en bekende oudvaders weergegeven en ook hoe we met de oudvaders en hun geschriften dienen om te gaan.
Tot de 'Marrow-man' behoorde niet dr. John Owen. Het boek van Owen: "Bij u is vergeving", heb ik evenwel met stichting gelezen. Thomas Boston behoorde wel tot de Marrow-man en is een van de betere theologen in zijn tijd. Met het boekje van Fisher "Het merg van het Evangelie", ben ik het echter niet geheel eens. Fisher leert nl. dat de Wet der zeden de regel des geloofs voor de gelovigen is, maar dat is een rooms zuurdesem. Niet de Wet van Exodus 20, maar de vervulde Wet, ofwel het Evangelie van Christus, ofwel de Wet des geloofs, is regel des geloofs. Velen halen de Wet der zeden door de achterdeur van het stuk der dankbaarheid weer naar binnen om de heiligmaking gestalte te geven, maar dat is een miskenning van Christus en het Evangelie, zoals verwoord in 1 Korinthe 1:30. En het is ook een miskenning van de Wet zelf, want degenen die zeggen dat zij de Wet doen (uit dankbaarheid) doen de Wet niet (Joh. 7:19). Ze zeggen het en doen het niet (Matth. 23:3). "Maar die van Christus zijn, hebben het vlees gekruist met de bewegingen en begeerlijkheden", Gal. 5:24. Een leven naar de Geest ligt veel nauwer als een leven naar de Wet. Bovendien, als de Wet de regel des levens moet zijn voor de gelovigen, dan is het Evangelie een reuke des doods ten dode, ofwel een regel des doods. Het is van tweeën één. Of de Wet is een regel des levens en het Evangelie is een regel des doods óf andersom. Gods Woord leert het laatste, namelijk dat de Wet een reuke des doods ten dode is én blijft, en het Evangelie een reuke des levens ten leven. Voor degenen die onder de prediking van het Evangelie verloren gaan, is ook het Evangelie een reuke des doods ten dode en zullen met dubbele slagen geslagen worden. Het Evangelie is dus ten leven, dus niet alleen een vervulde Wet, nee, het Evangelie door de Heilige Geest is overvloeiende en laat het vaatje van Gods kinderen weleens overlopen tot Gods eer, gelijk een bron zich uitstort op de velden. De Erskines hebben ook hun eenzijdigheden en dat is in hun verhouding met ds. George Whitefield wel openbaar gekomen, maar je kan ze zeker met stichting lezen. De brieven van Samuel Rutherford liggen mij na aan het hart en ook de preken van Alexander Peden, enz.
Wat die RD-boeken betreft. Het is niet verkeerd om die boeken te kopen en te lezen, maar neem dan de volgende raad ter harte: "Beproeft alle dingen; behoudt het goede", 1 Thess. 5:21. En dat kan alleen in Christus. Ook de autobiografische boeken van de hand van dhr. L.J. van Valen heb ik met stichting gelezen, alleen kan ik de huidige SRA-koers van dhr. Van Valen niet rijmen met de inhoud van zijn boeken. Goed, het ging je niet om personen, mij ook niet, dus raad ik je aan om al de boeken van dhr. Van Valen te lezen, want dan krijg je een wat bredere kijk op allerlei theologische ontwikkelingen die zich in het verleden hebben afgespeeld en nog spelen. Zonder genade is veel lezens echter vermoeiing des vleses, volgens de wijze Salomo, dus weet waar je aan begint!
Jongere: Ten slotte, welke predikanten uit de negentiende en twintigste eeuw brachten/brengen een zuivere leer. Er wordt namelijk wel eens gezegd dat vooral voor 1800 de zuiverste leer gepreekt werd. In de 19e eeuw zou Kohlbrugge een uitzondering vormen. Maar zijn er nog anderen die gelezen kunnen worden. Ik hoop dat u mij hierop kunt antwoorden. Het gaat mij niet om personen, maar om de leer die gebracht wordt. Want het is geloof ik heel belangrijk om me niet in dwaalwegen te gaan verdiepen. Met vriendelijke groet, een jongere.
GPPB.: Behalve dr. Kohlbrugge, zou je ook de werken van dr. Eduard Böhl kunnen lezen, dat was de schoonzoon van Kohlbrugge en die van G.D. Krummacher. Lees dan ook de biografie van Jean Louis Berhardi (ISBN 9033105136), een zuivere Kohlbruggiaan, die met zijn beroemde 'Zamenspraken' zijn tienduizenden heeft verslagen. Vooral ook de werken van ds. W. Huntington, ds. W. Tiptaft en ds. W. Gadsby zal je met zielesmaak lezen als je het heilgeheim mag kennen van Gal. 2:19-20. Zo zijn er nog wel meer op te noemen. Dat Gods Woord alleen een lamp voor je voet mag zijn en in Christus een Licht op je levenspad, is mijn wens en bede. Hartelijke groet, GPPB.
|
|
|
|
|
|