 |
|
|
OVERDOOP, EEN VERSCHRIKKELIJKE ZONDE...
| |
|
|
|
Van een inzender:
Mijn vrouw wil zich laten overdopen omdat zij onlangs tot het geloof gekomen is. Ik ben gereformeerd opgevoed en ik heb er grote moeite mee. Hoe kan ik haar overtuigen van haar dwaling?
Geachte inzender,
Overtuigen is Gods werk en het geloof ook. Waar geloof heeft om die reden geen behoefte aan overdoop, omdat een waar gelovige in Christus Jezus gedoopt is, ineens en voor altijd (Rom. 6), namelijk door het geloof. Gods werk laat zich nooit overdoen en Zijn volbrachte werk in Christus ook niet. Overdoop is dus een verschrikkelijke zonde en een overduidelijk bewijs van puur ongeloof! Immers, bij de Doop is God aan het Woord en niet ‘de gelovige’ mens. Dopen gaat van God uit en Hij eist verbondskinderen ten doop, omdat zij tot het verbond Gods behoren. God handelt verbondsmatig en in dat kader zaligt Hij wie Hij wil en verhardt Hij wie Hij wil. Ongeloof helpt zichzelf met de sacramenten om er wat mee te zijn, maar het geloof levert zich aan God uit en laat Hem alleen werken. Volwassendoop is alleen van toepassing op bekeerde heidenen, want bondelingen behoren (als kind) gedoopt te wezen. Overdoop heeft geen enkele waarde, integendeel, het is een verloochening van Gods verbond en tot grote schade van de ziel. Op het erf van het genadeverbond is de kinderdoop volledig bijbels en geboden, eenmalig en onvervangbaar. God spreekt bij de Doop en de mens mag toezien, namelijk door het geloof. Bij de overdoop is de (on)gelovige mens aan het woord en God mag toezien. Overdopers stellen hun geloof boven de belofte Gods bij de Doop gegeven en sluiten zichzelf daarmee buiten het verbond. Dat geldt dus ook voor het doperse baptisme, want baptisten dopen op grond van het geloof van de dopeling. Dat is echter ook een teken van ongeloof, aangezien het bijbelse dopen geschiedt op grond van Gods Woord en verbond, dat zich alleen door het geloof laat verstaan. Het geloof als grond is echter puur ongeloof en een doperse (arminiaanse) invulling van de doop. De Doop is een teken en zegel van Gods verbond en het ziet op de betekenende zaak van de afwassing der zonden door het bloed van Christus. De Doop is ook een teken van Gods verbondstrouw, tenminste, zo ervaren Gods kinderen dat door het geloof. De sacramenten dienen immers tot versterking van het ware geloof en niet tot stijving van het ongeloof. Overdoop is dus een wrange vrucht van het ongeloof en een miskenning van de geloofsdoop in de dood van Christus. "Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?" Rom. 6:3.
vr. gr. GPPB.
|
|
|
|
|
|