Zie ook rubriek: 'KERK EN GODSDIENST', artikel: 'HEART CRY - MENNO SIMONS'
|
|
|
Van een inzendster:
Ik zat onlangs op een studiedag van de SRA onder het gehoor van ds. A. Simons, waar hij volgens mij dingen stelde die op een arminiaanse leest zijn geschoeid. Ik citeer hem letterlijk uit het bijgevoegde RD-artikel (klik op de 'Klik hier'-link - GPPB), zodat u zich er ook van kan vergewissen dat hij het zo gezegd heeft zoals ik hem hieronder citeer:
1. "Alleen door het geloof kunt u een nieuw schepsel zijn. Niet door gevoel, ervaring of emotie."
2. "Wie gelooft een nieuw schepsel te zijn, is het en heeft het. Dit is de leer der Reformatie."
3. "Gods kind is de eersteling van de nieuwe schepping. Gods kind is een symbool van de nieuwe oogst."
4. "Toch lijkt het dat er in een mens twee mensen zitten. In Christus is de mens door genade een nieuw schepsel, maar in deze gebroken wereld ondergaat hij een proces van verniewing. In mijn levenswandel moet ik de nieuwe mens aandoen. Bij een nieuw schepsel hoort een nieuw leven."
5. "Sommigen mensen gaan er zonder meer vanuit een nieuw schepsel te zijn, maar houden er een slordige levenswandel opna. Anderen belijden dat ze een nieuw schepsel moeten worden, maar kreunen onder wetticisme."
6. "Als u in Christus bent, dan bent u in Zijn ogen net zo volmaakt als Adam en Eva voor de val."
7. "Alles wat door de val over ons uitgestort is, is in Christus weggenomen."
Meneer Burggraaf, zou u hier eens op deze zeven uitspraken van ds. Simons willen reageren, want ik voel dat hetgeen hij stelt niet strookt met wat Gods Woord ons leert, maar ik kan het niet goed onder woorden brengen.
Beste inzendster:
Ik wil niet als een soort scheidsrechter optreden tussen SRA-jongeren en SRA-sprekers en dat geldt ook voor de stichting 'Heart Cry' en haar bezoekers. Meestal reageer ik rechtsstreeks middels een artikel omtrent het optreden en gehalte van genoemde bewegingen en het gaat me niet om wie iets zegt, maar om wat er gezegd wordt. Er zijn vele tegenstanders, maar ik zoek beslist geen medestanders als ik tegen dit soort arminiaanse bewegingen waarschuw, want van een soort oppositiepartij en/of competitie moet ik niets hebben. Mij is de last opgelegd en of ze het horen of niet horen, dat is Gods zaak en niet de mijne. Aangezien er bepaalde uitspraken van ds. Simons in het RD gepubliceerd zijn, mag/moet er ook publiek op worden gereageerd. Dat geldt trouwens voor elke preek. In het kort zal ik op elk van de punten reageren, zonder deze letterlijk te herhalen.
1. Alleen door het geloof, ja, maar als het zonder ervaring en zonder gevoel gaat, is het zonder de Heilige Geest en dus een dood geloof. Het ware geloof is geen gevoelsgeloof, nee, dat is sentimenteel bedrog, maar het ware geloof gaat wel gepaard met een geloofsgevoel. Immers, niet alleen het geloof, maar ook de liefde wordt uitgestort in het wedergeboren hart. Het ware geloof is door de liefde werkende. Nee, de geloofservaring en het geloofsgevoel zijn niet de grond van 'het nieuwe schepsel zijn', zelfs niet het geloof, want dat is Christus alléén. Het geloof is slechts het middel waardoor Gods volk met Christus wordt verenigd, maar dat gaat nooit zonder ervaring en/of gevoel. Het tegendeel wordt echter wel op genoemde bewegingen geleerd, met name door de zuidafrikaanse dominee, E. Maritz, die letterlijk leert dat je moet(!) geloven zonder gevoel. Nee, het gevoel is niet eerst, maar altijd wel een gevolg van het geloof. Een wedergeboren zondaar ontvangt niet alleen het geloof, maar ook de hoop en de liefde. Een geloof zonder geloofsgevoel is dus zonder de liefde. Maar dat geloof verschilt niets met het geloof der duivelen, want die geloven ook, maar zij sidderen. Ik heb ooit een boekje geschreven, getiteld: "Een kus van Jezus' mond", waarin het geloofsgevoel en de ervaring des geloofs uitvoerig aan de orde komen. De ware Bruidskerk van Christus verlangt vanwege het inwendig liefdesgevoel steeds opnieuw naar een kus van Jezus' mond, omdat de liefde van Christus haar dringt. "Hij kusse mij met de kussen Zijns monds; want Uw uitnemende liefde is beter dan wijn", Hoogl. 1:2. Als ik een kus van Jezus' mond krijg, breekt en versmelt mijn hart in duizend stukken en roep ik als een Mefiboseth uit: "Wat is Uw knecht, dat Gij omgezien hebt naar een doden hond, als ik ben?" Dat gaat dus niet zonder geloofservaring, laat staan zonder geloofsgevoel. Door een kus van Jezus' mond ben ik ook tot het geloof in Hem gekomen en zo werd Hij de mijne en ik de Zijne. Wég met al dat aangepraat geloof! Altijd als Christus Zich aan Zijn volk openbaart, voor het eerst tot rechtvaardiging, of opnieuw tot onderhouding van het nieuwe leven, dan versmelt het hart vanwege Zijn uitnemende, onbegrijpelijke, aanbiddelijke, eenzijdige zondaarsliefde. Zalig worden door het geloof is en blijft dus een eeuwig onbegrijpelijk Godswonder. Simons neigt naar een geloof zonder ervaring, zonder gevoel, maar zulk een dood geloof heeft niets meer te maken met het onbegrijpelijke eenzijdige Godswonder van zalig worden. Het is glashelder, tenminste voor mij, dat genoemde jeugdbewegingen een geloof voorstaan dat zich grondt op een uitwendige roeping. Ik heb meer dan genoeg van die doe-het-zelf wartaal aangehoord. De inwendige roeping echter, geschiedt krachtdadig door de Heilige Geest en altijd in de hel van 's mensen dode adamsbestaan, namelijk in het oordeel krachtens het vonnis der Wet. Wie het weet, die verstaat het.
2. Als het waar zou zijn dat iedereen die 'gelooft' een nieuw schepsel te zijn het ook daadwerkelijk is, zoals Simons suggereert, dan is dat eveneens in flagrante strijd met Gods Woord, want ook de dwaze maagden geloofden dat zij nieuwe schepsels waren, maar ze werden voor eeuwig buitengesloten. Bovendien richt het geloof zich niet op het nieuwe schepsel, maar op de Herschepper, Christus. De uitdrukking van Simons is arminiaans geladen. De Remonstranten leren namelijk: "Je bent uitverkoren op voorgezien geloof." M.a.w.: 'Als je gelooft ben je uitverkoren'. Ten spijt van zijn beroep op de Reformatie leert Simons contra de reformatoren, want die leren juist het tegenovergestelde, namelijk: 'Omdat je uitverkoren bent kom je tot het geloof'. Simons drukt zich dus arminiaans uit en brengt de leer van de Reformatie in diskrediet.
3. Volgens Simons is Gods kind de eersteling van de nieuwe schepping. Weer wat nieuws. Niet Gods kind, maar Christus is Eersteling van de nieuwe schepping. Christus is het Begin der schepping Gods en Hij is ook het Begin van de herschepping Gods, niet als schepsel -Christus is geen schepsel-, maar als Schepper van de nieuwe schepping. "Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn. Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding der doden door een Mens. Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Christus allen levend gemaakt worden. Maar een iegelijk in zijn orde: de Eersteling Christus, daarna die van Christus zijn, in Zijn toekomst", 1 Kor. 15:20-23.
De uitdrukking van Simons dat Gods kind een symbool is van de nieuwe schepping, is wartaal. Een symbool is louter zinnebeeldig bedoeld. Gods kinderen zijn geen zinnebeelden, geen symbolen, maar levende vruchten van de nieuwe oogst. De Farizeeërs zagen ook alles symbolisch, want toen Christus op aarde kwam geloofden zij niet dat Hij de Christus was. Niet uit onkunde, maar uit vijandschap! Om die reden hebben zij niet alleen Hem, maar ook Zijn discipelen vervolgd. Die niet van Christus waren geloofden zij, en die het wel waren werden door hen vervolgd. Dat is vandaag nog niets veranderd. Zou het om die reden geweest zijn dat de Heere Jezus zegt: "De oogst is wel groot, maar de arbeiders weinige..."? Ik meen van wel.
4. Van twee mensen in de nieuwe mens, zoals Simons suggereert met een verwijzing naar HC 33, is geen sprake. Gods kind is geen twee-mens, maar één nieuw schepsel in Christus. Gods kind is aan de oude mens, aan Adam 1 onder de Wet, gestorven. Paulus getuigt daarvan: "Ik leef, doch niet meer ik, [niet meer die oude mens] ... Ik ben met Christus gekruist..." enz. De oude mens is gedoodt door de Wet (Gal. 2:19) ofwel door het lichaam van Christus. Wat sterft Gods kind dan af? De oude mens? Nee, het lichaam der zonde, namelijk het vlees van de oude mens. Dit is geen woordenspel, maar hetgeen Gods Woord leert en ook realiteit voor het geloof. De oude mens in zijn natuurstaat is gedood door de dood van Christus ineens en voor altijd. Christus trouwt niet met de oude mens, maar met de nieuwe. De oude mens is de eerste Adam onder de Wet. Borgtochtelijk is dat Christus in Zijn vernedering. Om die reden zegt Paulus in Romeinen 7:4: "Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der Wet gedood door het lichaam van Christus..." Het gestorven zijn aan de Wet (Gal. 2:19a) staat niet op zichzelf, nee daar ligt het borgtochtelijke sterven van Christus onder de Wet aan ten grondslag. De oude mens onder de Wet komt nooit onder de genade. Daarom moet de oude mens sterven, want Christus trouwt alleen een reine (wijze) maagd. Gods kinderen zijn als nieuwe schepselen onder de genade en hebben in het geheel geen oude mens meer. Het lichaam der zonde [het vlees] dragen zij echter tot hun dood toe om, en vanwege het lichaam der zonde zucht de Kerk met Paulus: " Want wij weten, dat de Wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde." Het vlees onderwerpt zich der Wet Gods niet en het kan ook niet. Vlees wordt nooit bekeerd, alle mennosimonsnietische heiligmakingstheorieën ten spijt. Ziende op het lichaam der zonde zijn Gods kinderen geheel vleselijk, maar ziende op het 'in Christus zijn' zijn zij volstrekt rechtvaardig en volmaakt heilig. Hoe zalig is dat volk...
Vervolgens spreekt Simons over een 'proces van vernieuwing', die hij op de uitwendige wandel betrekt, waarmee de nieuwe mens moet worden aangedaan. Dat is rooms en de religie van Menno Simons! Trouwens, hoe kan een PKN-er die deel uitmaakt van een sodomitisch kerkgeheel over een uitwendige wandel spreken overeenkomstig Gods Woord? Het bestaat niet! Bovendien spreekt Gods Woord nergens over het aandoen van de nieuwe mens in uitwendige zin. In Romeinen 13:14 schrijft Paulus totaal iets anders: "Maar doet aan den Heere Jezus Christus, en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden."
Tenslotte zegt Simons in punt 4 dat bij een nieuw schepsel een nieuw leven hoort. Ook dat is rooms. Een nieuw schepsel leeft uit Christus omdat Christus het nieuwe Leven is. Al dat procesmatige heiligmakingsstreven die een uitwendige wandel moeten vervromen is neonomianisme ten voeten uit. Als Christus mijn Leven is, dan is Hij ook mijn Heiligmaking, niet alleen in de toerekening, maar ook in leer en leven. Christus' wandel is de mijne en Zijn voetstappen doen mij gaan in het pad van Gods geboden. Bij de neonomiaan geldt 1 Kor. 1:30 alleen t.a.v. de toerekening, en om die reden stort de neonomiaan zich in een proces van heiligmaking om zijn uiterlijke wandel een vrome gestalte te geven, maar dat is juist het toppunt van wetticisme, nogwel onder de dekmantel van het Evangelie.
5. Simons waarschuwt in punt 5 voor twee uitersten, die echter geen uitersten zijn. Welke mensen hij bedoelt met 'sommige mensen die er een slordige levenswandel op na houden' is mij een raadsel. Dat zou betekenen dat het gros belijders een waar geloof bezit en sommigen niet. Het is een illusie, want de werkelijkheid is helaas precies andersom. Generaal gesproken draagt de kerk niet meer het beeld van Christus, nog niet eens van het nabijkomende christendom, waarvan Christus zegt dat hij dezulken uit Zijn mond zal spuwen. Nee, de kerk is een vervolger geworden van het levende Kind, een wereldgelijkvormige herberg waarin voor Christus en de Zijnen geen plaats is, om over de antichristelijke PKN, ofwel een synagoge des satans, nog maar te zwijgen. Dat er hopen mensen zijn die zich inbeelden een nieuw schepsel te zijn, heeft met hun slordige levenswandel weinig te maken, maar veelmeer met hun staat. Een huichelaar op zijn best houdt er een veel nauwgezettere levenswandel opna dan een waar gelovige op zijn slechtst. Simons bewijst dus niets met zijn stelling van twee uitersten, ook niet als hij beweert dat er mensen zijn "die belijden dat zij een nieuw schepsel moeten worden maar kreunen onder wetticisme."
Ik vrees dat vele SRA en Heart Cry-belijders, die hun geloof op een uitwendige roeping stoelen, straks net zo hard of nog harder zullen kreunen als blijkt dat zij zich voor eeuwig bedrogen hebben. Paulus spreekt derhalve niet over een uitwendige vernieuwing, maar over een inwendige en wel in 2 Korinthe 4:16: "Daarom vertragen wij niet; maar hoewel onze uitwendige mens verdorven wordt, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag."
Kanttekeningen bij deze tekst:
30) uitwendige mens
Gr. de mens buiten; dat is ons lichaam, met onze lichamelijke sterkte, gezondheid en uitwendigen welstand.
31) de inwendige vernieuwd
Gr. de mens binnen; dat is de ziel, door Gods Geest vernieuwd zijnde, wordt dagelijks in het midden van deze zwarigheden meer en meer vernieuwd en gesterkt.
6. Als Gods kinderen net zo volmaakt zijn als Adam en Eva voor de val, zoals Simons in punt 6 beweert, dan zou dat betekenen dat zij opnieuw kunnen afvallen. Dat dit de dwaalleer is van de PKN, verwondert mij niets, maar het is niet de leer van Gods Woord. Gods kinderen zijn in Christus volmaakter dan Adam en Eva voor de val. Geen afval der heiligen dus. Adam en Eva hadden in de staat der rechtheid een zondeloze wil en hun eeuwige leven in God stond of viel met hun gehoorzaamheid aan het proefgebod. Dat is met Gods herschapen kinderen in Christus geheel anders gesteld, want die hebben geen zondeloze vrije wil, maar een vernieuwde wil in gebondenheid aan God en Zijn Woord, die alleen en uitsluitend in Christus haar vervulling heeft. Daarom kunnen degenen die in Christus zijn nooit meer afvallen, omdat Christus in hun plaats is staande gebleven tegen de tormenten der hel. Daarom zijn Gods kinderen één geest met Hem (1 Kor. 6:17), ook al staan zij soms met hun voeten in de zonden, hetgeen duidelijk blijkt uit het leven van de bijbelheiligen.
Gaat u dan de zonde relativeren en bagateliseren, GPPB? Nee, maar wel Christus en Zijn genade verheerlijken en ik wens niet anders te weten dan Hem alléén en anders geen! Ja, en als Chistus mijn Leven is, betaalt Hij ook mijn bekeuringen. Ik weet dat de godsdienst dat niet verdragen kan, want velen willen wel in de hemel komen met behoud van hun rijke jongelingsreligie, maar dezulken willen niet het eigendom van Christus zijn naar ziel en lichaam beiden met verlies van zichzelf. Christus betaalt evenwel de bekeuringen van Zijn volk, maar niet de vrijwillige Pro Life verzekeringspolissen van de reformatorische godsdienst, laat staan de fatale vruchtgevolgen ervan.
7. Tenslotte stelt Simons dat alles wat door de val over ons uitgestort is, in Christus is weggenomen.
Dat betreft alleen de triumferende Kerk, maar de strijdende Kerk is wel van de straf der verdoemenis ontheven, maar niet van alles wat door de val is teweeggebracht, inclusief de Vaderlijke kastijdingen. De inwonende zonden worden bij Gods volk in dit leven niet geheel weggenomen. Dat bewijst het vallen in de zonden van de bijbelheiligen wel. Ook de engel des satans, die Paulus met vuisten sloeg, opdat hij zich niet zou verheffen, heeft Simons blijkbaar over het hoofd gezien. Of hij heeft er geen kennis aan? Ja, dan zie je alles over het hoofd, ook je afkomst. Als het waar is dat Christus in dit leven alles voor Zijn volk heeft weggenomen wat de val heeft veroorzaakt, dan kan Simons volgens deze redenering ook zonder enig bezwaar in de sodomistische PKN blijven zitten, want dan is alles geoorloofd. In dat geval zou Lot zijn rechtvaardige ziel maar om niets gekweld hebben vanwege de publieke sodomie in de plaats zijner inwoning. Ik denk dat de verkoolde lijken op de bodem van de Dode Zee straks zullen opstaan om van het tegendeel te getuigen. "Want indien God de engelen, die gezondigd hebben, niet gespaard heeft, maar, die in de hel geworpen hebbende, overgegeven heeft aan de ketenen der duisternis, om tot het oordeel bewaard te worden; en de oude wereld niet heeft gespaard, maar Noach, den prediker der gerechtigheid, zijn achttal bewaard heeft, als Hij den zondvloed over de wereld der goddelozen heeft gebracht; en de steden van Sodoma en Gomorra tot as verbrandende met omkering veroordeeld heeft, en tot een voorbeeld gezet dengenen, die goddelooslijk zouden leven", wat staat de PKN en haar inwoners dan te wachten? Een tweede Dode Zee zal het antwoord op deze vraag op Gods tijd wel publiek te kennen geven... En dan zal ook wel blijken wie zijn rechtvaardige ziel gekweld heeft en wie tot de schoonzonen van Lot behoren... "En den rechtvaardigen Lot, die vermoeid was van den ontuchtigen wandel der gruwelijke mensen, daaruit verlost heeft; (want deze rechtvaardige man, wonende onder hen, heeft dag op dag zijn rechtvaardige ziel gekweld, door het zien en horen van hun ongerechtige werken); zo weet de Heere de godzaligen uit de verzoeking te verlossen, en de onrechtvaardigen te bewaren tot den dag des oordeels, om gestraft te worden", 2 Pet. 2:7-9.
Nog een laatste vraag van de inzendster:
Als ds. Simons met de PKN en de leer die hij nu leert openlijk breekt en tot een publieke schuldbelijdenis komt voor God en de mensen, zou u hem dan wel als een broeder willen ontvangen?
Antwoord:
Met open armen, zonder verwijt...
GPPB.
|
|