 |
|
|
|
Stolwijk, 16-12-2004
AAN: Het Reformatorisch Dagblad
(Verzoek om plaatsing van het onderstaande artikel)
Geachte redactie,
In het Reformatorisch Dagblad van 17 maart 2004 geven de christelijke gereformeerde ds. G. Drayer en dr. S. Paas, hun mening over de godslasterlijke film "The Passion of Christ" en komen tot het eensluidend oordeel dat er tegen de film theologisch gezien weinig bezwaren kunnen worden aangevoerd. De omstreden film is een vertoning van het lijden van Christus en beiden heren menen dat God ook wel via deze film mensen tot Zijn Woord weet te brengen en zien de film dan ook als een pre-evangelisatiemiddel. Beide heren geven zelf aan de film te hebben gezien en hebben er dus geen bezwaar tegen dat het lijden van Jezus verfilmd wordt. Integendeel, zij roepen zelfs op om voor de mensen te bidden die de film gaan bekijken of de Heere hen op die manier wil leiden tot Zijn Woord.
In de eerste plaats moet ik zeggen dat de duivel zijn vak goed verstaat om de reformatorische beweging naar zijn bioscooppijpen te laten dansen. In de tweede plaats bedient de vorst der duisternis zich niet zelden door predikanten en zendelingen, zoals we dat in bovenstaand schrijven hebben aangetoond. In de derde plaats zijn we niet van plan om diep op de mening van genoemde arbeiders van de satan in te gaan, want we hoeven niet in een riool te kruipen om te weten of het daar stinkt. Deze mensen weten absoluut niet dat het lijden van Christus een heiligdom is voor Gods volk. Van elke nabootsing van het unieke lijden van Christus is de duivel architect. Het bekijken van de film is al duidelijk een brug te ver, want daarmee geven de heren Drayer en Paas duidelijk te kennen dat hun ogen niet het eigendom van de Heere Jezus zijn, aangezien ze hun godslasterlijk kijkgedrag rechtvaardigen. Om dit met een kort verhaal te illustreren, het volgende: Er zat eens een dominee in een treincoupé waarin ook een stel mannen zich vermaakten met kaartspelen. Eén der mannen vroeg de dominee om ook met hen mee te doen. De dominee antwoordde echter: "Ik heb geen handen." De mannen keken verbaasd naar de dominee en één van hen wees naar zijn handen: "En die dan, die aan uw lijf hangen?" "O, die!" antwoordde de dominee, "die zijn niet van mij, maar van de Heere Jezus." Ik wil met dit fragment aantonen dat genoemde christelijk gereformeerde heren niet aan de kant van die dominee staan, maar aan de kant van die kaartspelers, dus aan de kant van de duivel! Laat dit een ernstige waarschuwing zijn voor al degenen die met God en godsdienst op deze wijze menen te kunnen spotten.
G.P.P. Burggraaf
|
|
|
|
|
|