 |
|
|
DS. JAN DE LIEFDE (1814-1869), EEN VOGELVRIJE EVANGELIST
| |
|
Hoofdredacteur van TERDEGE, P. Boer, prijst Jan de Liefde en noemt hem een kleurrijk persoon. Ja, men pronkt nog wel met het verleden, maar van het heden moet de huidige refo- en terdegeclub niets hebben. Als Jan de Liefde nu zou leven, zou hij nog erger gehaat worden dan in zijn tijd en dan zou Boer hem 'een omstreden figuur' noemen, die alles alleen denkt te weten. Gods Woord zegt hetzelfde van zulke 'omstreden figuren', maar dan wel in een totaal andere zin: "Doch gij hebt de zalving van den Heilige, en gij weet alle dingen." 1 Joh. 2:20.
|
|
|
In het familieblad TERDEGE van 9 februrari 1994, 11e jaargang nr. 10, las ik een prachtig artikel van de hand van kerkhistoricus drs. N.C. van Velzen, over een buitenkerkelijk evangelist, Jan de Liefde.
Drs. Van Velzen begint zijn artikel met een rake opmerking: "In alle opzichten ging ds. Jan de Liefde een eigen weg." Van Velzen had er echter bij moeten schrijven dat hetzelfde ook van Simson, van Elia, ja, van al de richteren, profeten, apostelen, van Kohlbrugge, van Whitefield, ja, ook van Christus gezegd kan worden, omdat zij allen Gods weg gegaan zijn, bij uitstek en in volkomenheid door Christus!
Jan de Liefde was evangelist in de achterbuurten van Amsterdam: de Jordaan. Hij zette zich volledig in tot heil des volks. Hoewel hij een buitenkerkelijke weg gegaan is, liet hij de kerk niet links liggen. Jan de Liefde -hoewel geen theoloog van formaat- was een vermaard strijder voor de waarheid en hij was een man die zich publiek tegen de generale kerkopinie verzette. In de vorige eeuwen hebben we meer van dat soort mannen gehad, mannen die zichzelf verloochende, in de bressen gingen staan en geen (gereformeerd) vlees ontzagen. Wat leven we dan nu in een verraderlijke, 'verondersteld gereformeerde' tijd.
Jan de Liefde bemoeide zich dus ook met de kerk der vaderen. "Hierom bemoeien wij ons met de Hervormde Kerk, omdat zij de Naam van onze Heere en Heiland draagt."
Jan de Liefde was tegen elke vorm van kerkelijk (staats- en synode)gezag boven de gemeente en dat is niet geheel onbijbels. Als Christus het Hoofd der kerk is, en dat is Hij, dan moet de kerk ingericht zijn naar en op grond van de kerkorde van Christus, naar het bijbels model van de zeven gemeenten in Klein-Azie. Johannes moest de brieven van Christus opschrijven en die zenden naar de voorgangers van de zeven gemeenten van Klein Azie. T.a.v. de zeven gemeenten te Klein Azie is er geen sprake van een generale synode, ook niet van een democratische, maar van een theocratische kerkvorm, waarvan Christus het Hoofd is, en dat is de enige bijbelse kerkvorm. In de tijd van de apostelen was er sprake van het apostelconvent (Hand. 15), om de leer vast te stellen, maar de apostolische tijd was een unieke tijd en zal als zodanig niet meer herhaald worden. Het apostelschap was uniek en eenmalig. Gods Woord is als een afgesloten canon vastgesteld en daarmee is ook de leer vastgesteld en alles wat niet naar het Woord is, zal geen dageraad hebben. Ik ben niet tegen synodes waarop men de dwaalleer aanpakt, zoals Dordt gedaan heeft, maar de huidige godgeleerdheid is daartoe niet meer in staat. De vurige geest a la Bogerman wordt ten ene male gemist. Jan de Liefde was nog wel met een strijdbare geest bedeeld. Hij kon ter zake doende opmerkingen maken: "Predikanten die de moed niet hebben te protesteren tegen de Synode, zullen beslist geen martelaar worden..."
Toen De Liefde in een kerkvergadering een rede aanhoorde waarin met pleitte voor gebed en 'zachtmoedigheid' in het bestrijden van de dwaalleer, haastte De Liefde zich naar het spreekgestoelte en trok tot onsteltenis van de aanwezigen van leer tegen de valse verdraagzaamheid. "Het is de vraag of en in hoeverre het oorbaar is bij te dragen en te bidden voor de instandhouding van een Instituut dat meer leugen dan waarheid onder het volk verspreidt en mitsdien meer zielen vermoordt dan behoudt."
De lezers van dit artikel kunnen zelf wel narekenen wat ds. Jan de Liefde van de daken geroepen zou hebben t.a.v. de valse PKN.........
De voorzitter van de vergadering, Groen van Prinsterer(!) roept De Liefde formeel wel tot de orde, maar in zijn hart is hij het met De Liefde eens. (Wel wat laf dat Groen dat niet publiek liet blijken - GPPB.)
Groen van Prinsterer was niet de man om de kerk te leiden. Hij miste de strijdbare geest waardoor De Liefde gedreven werd en dat was echt geen Jehu-ijver. Groen heeft toch groot respect voor De Liefde, want hij schrijft aan zijn vriend Prof. Heldring, dat hij De Liefde een kostbaar element in de strijd tegen het Laodicisme van vele predikanten vindt. Proficiat Groen!
Uiteindelijk wordt de 'kritische' ds. De Liefde niet meer verdragen door de toenmalige godgeleerdheid en men belasterde hem van bemoeizucht. Geloven en belijden bleek toen al priveterrein te zijn als de puntjes op de 'i' gezet werden. De onverdraagzaamheid jegens de waarheid is in onze dagen echter vertiendubbeld. De kerken zijn niet meer aanspreekbaar op de waarheid van het Evangelie en hun leiders zijn veelal huurlingen die de kool en de geit willen sparen ten koste van de ere Gods. Zo was De Liefde niet. Ds. De Liefde is door de Afscheiding beschuldigd dat hij algemene verzoening leerde, maar dat deed men alleen om met vrome woorden van hem af te zijn. Bovendien is de Afscheiding zelf tot algemene verzoening vervallen door zielen buiten de kennis van Christus om (buiten het recht om) zalig te spreken (Zie rubriek: ARTIKELEN/LEZINGEN - 'WEERLEGGING GER.GEM.-LEER' en: 'DE ARMEN VAN GEEST').
Ds. De Liefde was -zoals gezegd- geen theoloog van formaat zoals dr. Kohlbrugge dat was, en hij zal zich niet altijd even gereformeerd uitgedrukt hebben dan de toenmalige rechtzinnigheid wilde horen, maar hij was wel een vurige evangelist die constant bezig was om zielen voor Jezus te winnen. Wie volgt? Bovendien zag hij bepaalde misstanden in de kerk haarscherp liggen en stelde die vervolgens -tot ergernis van de eigenwillige godsdienst- op een radicale wijze aan de kaak. Ik val ds. De Liefde volledig bij als hij zegt: "Hierom bemoeien wij ons met die Kerk (NHK), omdat zij de Naam van onze Heere en Heiland draagt en onder die Naam al die leugenen verbreidt en al die ongerechtigheid pleegt, waardoor het arme volk vergiftigd en bedorven is." Amen.
De NHK is niet meer, maar er zijn nog wel een aantal vogelvrije NHK-ers, waarvan ik er een van ben, die het NHK-recht Gods in Nederland opeisen, verdedigen en het huurlingenleger GB-PKN-predikanten de wacht aanzeggen, de groeiende stroom 'verondersteld gereformeerde' lasteringen ten spijt. Ook de HHK is geen optie, even afgezien van een aantal bijbelgetrouwe HHK-predikanten, maar die zouden het met God moeten wagen en (naar het voorbeeld van ds. George Whitefield, in navolging van Christus!) NHK-vogelvrij moeten worden. Dan kon er nog eens wat van uitgaan, ziende op Christus, het Hoofd der Kerk, Die de sleutels heeft van hel en dood.
GPPB.
|
|
|
|
|
|