 |
|
|
HOE WE MET OUDVADERS EN HUN GESCHRIFTEN OM DIENEN TE GAAN
| |
|
Het lezen van de geschriften van reformatoren en oudvaders kan zeer nuttig zijn voor het geestelijke leven, als ze maar NOOIT:
|
|
|
1. Gods Woord vervangen
2. Goddelijke autoriteit worden toegeschreven
3. Klakkeloos in alles worden overgenomen
4. 'Boekenkastgenade' bewerken
5. Pauselijk vereerd worden
6. Zonder geloof beoordeeld worden
7. Eenzijdig geciteerd en/of verdraaid worden
8. Geminacht en gekleineerd worden door 'doctorale wetgeleerdheid'
9. Ondergewaardeerd worden
10. Tegen elkaar uitgespeeld worden ten koste van de waarheid van het Evangelie
Deze tientallige afgoderij wordt echter tot in de meest rechtzinnige kerken bedreven. Daarvan getuigt het groeiende aantal 'oudvadercitatenboeken' wel die van de 'gereformeerde domineespers' rollen, maar die afgodische en dikwijls eenzijdige buiksprekerij die de geijkte dwalingen -soms zelfs met een beroep op de Reformatie- moeten dekken, vraagt om een nieuwe (geestelijke) beeldenstorm!
De grote opwekkingsprediker, ds. George Whitefield, geeft t.a.v. bovenstaande punten een zuiver geluid:
"Ik ben bereid om in de bossen naar zondaars te jagen, en uitgaande van mijn huidige gemoedsgesteldheid zou ik tevreden zijn als de naam van George Whitefield zou vergaan, opdat de Naam van mijn dierbare Verlosser daardoor mocht worden verheven. 'Genade, soevereine vrije genade!' zal altijd mijn lied zijn." (Amen - GPPB).
Uit een brief, gedateerd 6 mei 1747, geschreven vanuit Newtown in Maryland - USA.
|
|
|
|
|
|