 |
|
|
DE PEST OVERWONNEN DOOR HET GELOOF
| |
|
Ja, dat denk ik ook Dik. De PKN heeft een AlbertHeijn-geloof en het gros predikanten zal straks massaal wel met een gasmasker op de preekstoel staan, vanwege opstijgende ziekelijke zwijnenkiemen. De Statenvertalers hadden inderdaad een ander geloof. -Groeten GPPB.
-----------------------------------
|
|
|
Hallo Burggraaf,
Na aanleiding van:
http://www.refdag.nl/artikel/1425243/Kerken+denken+na+over+griepmaatregelen.
html
Ik meende dat de statenvertalers gewoon doorgingen met hun werk terwijl er buiten de doden door de pest met karrevrachten begraven werden. Wellicht hadden deze mannen een ander soort geloof, ach raar, heel vreemd.
Onderstaande opgezocht via link:
http://mediatheek.thinkquest.nl/~klb083/statenvertaling.htm
"Op maandag 19 november 1618 wordt er in de Kloverniersdoelen in Dordrecht een kerkvergadering gehouden. De voorzitter is Ds. (dominee) Johannes Bogerman uit Leeuwarden. Daar wordt besloten dat de Bijbel rechtstreeks uit de oorspronkelijke talen van de Bijbel vertaald moet worden. Er wordt afgesproken hoe het allemaal zal moeten gebeuren en ook wordt er gepraat over wat dat allemaal zal gaan kosten. Er wordt een verzoek gedaan aan de Staten-Generaal of ze mee willen betalen. Pas na vijf! jaar komt er antwoord: het is in orde. Daarom krijgt deze vertaling de naam Statenvertaling. Op één van de vergaderingen worden zes mannen gekozen die de opdracht krijgen de Bijbel te vertalen. Het zijn mannen die Grieks en Hebreeuws kunnen lezen. Er worden niet alleen vertalers gekozen maar ook revisoren. Revisoren zijn mensen die de vertaling nauwkeurig bekijken. Als laatste worden er ook vervangers aangesteld. Een vervanger is iemand die het werk moet overnemen mocht één van de vertalers ziek worden of dood gaan. Alle vertalers moeten in Leiden komen wonen. Waarom in Leiden? In Leiden is een universiteit en er is ook een grote bibliotheek met naslagwerken. In Leiden staat het huis van dominee Bogerman. De drie vertalers van het Oude Testament komen daar voor de eerste keer bij elkaar. Elke vertaler zal een derde deel van een bijbelboek vertalen. Een belangrijke, maar ook moeilijke taak. Daarom bidden ze om wijsheid en gaan aan de slag. Als de drie vertalers hun deel klaar hebben, komen ze weer bij elkaar. Ze lezen eerst een vers in de oorspronkelijke taal, het Hebreeuws; daarna lezen ze de vertaling. Wanneer de vertaling in orde is, gaan ze het volgende vers in het Hebreeuws lezen. Zo wordt vers voor vers het bijbelboek doorgenomen. De vertalers van het Nieuwe Testament doen het anders. Iedere vertaler vertaalt het hele bijbelboek. De verschillende vertalingen worden met elkaar vergeleken en men kiest dan voor de beste vertaling. Naast de Bijbel in de oorspronkelijke talen gebruiken de vertalers ook wel andere bijbelvertalingen. Maar omdat daarin nogal wat fouten zitten, gaan ze steeds terug naar de grondtekst. Als de vertalers hun werk klaar hebben, gaan de revisoren aan de slag. Zij kijken heel nauwkeurig het werk van de vertalers na. Dat is een moeilijk werk in een moeilijke tijd, want er heerst in de stad Leiden een vreselijke ziekte: de pest. Het is een ziekte waarvoor geen medicijnen bestaan en die bovendien erg besmettelijk is. In Leiden
sterven tientallen mensen per dag.
Wat moeten ze doen? De stad Leiden verlaten en vertrekken naar een andere plaats? Ze vragen de Heere in een gebed om raad. Na het gebed besluiten ze met z'n allen dat ze in Leiden zullen blijven. De Heere is machtig hen te bewaren voor deze besmettelijke ziekte. En? Niet één van de vertalers of van de revisoren wordt ziek. Ze kunnen rustig doorwerken. Na bijna elf jaar is de Statenvertaling gereed. Op 17 september 1637 is het zover. Het eerste exemplaar van de nieuwe Bijbel kan aangeboden worden aan de Hoog Mogende Heren van de Staten-Generaal. De Staten-Generaal keuren het werk goed en geven toestemming voor de uitgave. Zij hopen dat de Statenvertaling in alle Nederlandse kerken, scholen en gezinnen ingevoerd zal worden. Nu nog ligt de Statenvertaling vaak nog op preekstoelen in de kerken."
H.gr.!
Dik
|
|
|
|
|
|