|
|
Geachte heer Burggraaf,
Ik hoop u niet te storen, maar ik zou eens een hard bewijs van u willen vernemen dat stichting Heartcry arminiaans is. Als u dat bewijs kunt leveren, dan doe ik voorgoed afstand van stichting Heartcry en dan weet ik ook wat ik tegen mijn kinderen moet zeggen waarom stichting Heartcry niet bijbels verantwoord is.
met vriendelijke groet,
Annie de B.
---------------------------------------------
Beste moeder Annie,
Alle mensen, ik heb al zoveel geschreven over deze beweging, of liever gezegd: ertegen gewaarschuwd, en moet ik nu weer van voorafaan beginnen? Klik maar op de 'Klik hier'-link bovenaan de pagina, dan krijgt u een scala van SRA/HEARTCRY-artikelen die u ook uw kinderen kunt laten lezen. Als moeder van een huisgezin hebt u het natuurlijk druk en ik wil u daarom wel een hard bewijs leveren dat de leer van stichting HeartCry volbloed arminiaans is. God beveelt om te geloven en HeartCry maakt zelf de toepassing om te geloven en klaar is kees. God doet Zijn deel en de mens voegt er het zijne aan toe. "Meewerkende genade" noemen we dat, maar daar kom je voor eeuwig mee om. De reagerende godsdienst van HeartCry doet een beroep op de menselijke wil (die volstrekt bedorven is) en meent echt dat de mens over vermogens beschikt (zoals Rome leert) om op het aanbod van genade in te gaan. Ik zal u met het volgende """"belijdenisgeschrift""" van HeartCry bewijzen dat zij dit ECHT leren. Het beroep op de Dordtse Leerregels van HeartCry is valse inlegkunde, want de Dordtse Leerregels veroordelen de arminianen in vijf artikelen. Stichting HeartCry leert exact hetzelfde als de Remonstranten uit 1618-1619. Overtuig uzelf met het onderstaande zielsbedriegelijke artikel van HeartCry.
----------------------------------
Inleiding
'God moet het doen.' 'Ik kan mezelf niet bekeren.' 'Het geloof is een gave Gods.' Veel mensen worstelen ermee: de Bijbel gebiedt ons te geloven (Hand. 16:31), ons te bekeren (Ezech. 18:32) en de zonde te doden (Koll. 3:5), maar dat kunnen wij niet van onszelf (Joh. 6:44, 65)! Hoe zit dat toch? Zijn we niet arminiaans als we denken dat we dat wel kunnen? Er liggen toch geen vermogens in de mens?
Deze vragen zijn al heel oud. Het voordeel daarvan is, dat velen voor ons daar ook al over hebben nagedacht. Wij verkeren in de gelukkige omstandigheid, dat we als kerk in Nederland beschikken over een belijdenisgeschrift dat heel helder en bijbels op deze vragen ingaat. Dat zijn de Dordtse Leerregels (DL), geschreven op de internationale Dordtse Synode van 1618-1619. Wat daarin staat, had de instemming van alle belangrijke gereformeerde theologen van heel Europa. Naast de Bijbel, kan het een goede bron zijn als we zoeken naar antwoorden. We vinden de opvattingen van de Dordtse Synode ook terug in de Kanttekeningen (kt) bij de Statenvertaling.
Zintuigen van de ziel
Voor een bijbels antwoord op de vraag of er vermogens liggen in de mens, moeten we eerst beseffen hoe God de mens geschapen heeft. De mens is geen robot, maar een levend wezen met een lichaam. Middels zijn zintuigen kunnen we horen en zien. De mens heeft echter meer dan alleen een lichaam: God heeft ons ook verstand en een wil en gevoel gegeven (Gen 2:7 kt 16). Dankzij verstand en wil kan de mens al-lerlei andere dingen: hij kan uitgesproken zinnen begrijpen, hij kan naar goede zaken verlangen/willen, hij kan emoties voelen… We zouden verstand en wil 'de zintuigen van de ziel' kunnen noemen (Hebr. 5:14 kt 36). Al deze dingen horen bij het menszijn van de mens. Sommige andere dingen kan de mens echter niet. Geen mens kan bijvoorbeeld de zon en de maan doen stilstaan (Jozua 10:13). Geen mens kan de zee en de wind gebieden (Mark. 4:41). Zou hij dat allemaal wel kunnen, dan was hij geen mens meer maar God.
Vermogens
De Dordtse Leerregels spreken over verstand, wil en genegenheden als vermogens van de mens; de Kanttekeningen noemen het krachten (Rom. 12:2 kt 11; 1Thess. 5:23 kt 48; Tit. 1:15 kt 49; Jak. 4:1 kt 3). Verstand, wil en genegenheden vormen samen het unieke van de natuur van de mens; als die zouden worden weggenomen, was de mens geen mens meer (DL III/IV,16). De oproep in de Heilige Schrift tot bekering en geloof is dan ook te zien als gericht op verstand en wil. Er wordt niemand gevraagd de sterren van de hemel te plukken. Dat zou een eis zijn die voor mensen onmogelijk is. Maar er klinkt wél voortdurend de op-roep om te geloven en je te bekeren (Mark. 1:15; Hand. 16:31). Geloven gebeurt namelijk middels verstand en wil. Van het ware geloof (dat bestaat uit kennis, toestemmen en vertrouwen (HC 7,21)) hebben kennen en toestemmen een plaats in het verstand, terwijl vertrouwen gebeurt door de wil (Hebr. 11:1 kt 1). Deze oproep in het Evangelie tot geloof, bekering en goede werken is pas goed te begrijpen als we beseffen dat de mens de vermogens heeft van verstand en wil. De mens is geen stok of blok, maar een redelijk en zedelijk wezen (DL III/IV,16). De prediking van het Evangelie sluit dus zo bezien aan bij de vermogens of krachten van de mens.
Het Evangelie is begrijpelijk
Nu kunnen we een vraag stellen: kan de mens datgene begrijpen wat God tot hem spreekt? Kan de mens willen wat God hem gebiedt? Het antwoord is, gezien het voorgaande: ja. De oproep tot geloof en bekering is een redelijke (begrijpelijke) oproep. Via verstand en wil richt God zich op ons hart (Spr. 4:23 kt 43). Wie de vermogens van zijn verstand en wil goed gebruikt, gelooft in de Heere Jezus Christus (Joh. 6:45; 1Joh. 5:20). Het Evangelie is immers aller aanneming waardig (1Tim. 1:15). Dat is ook duidelijk te zien in 1 Joh. 5:9-11. Daar schrijft Johannes dat we gewoonlijk andere mensen geloven (we nemen het getuigenis van hen aan). Welnu, omdat God veel meer is dan mensen, zijn we des te meer verplicht Gods getuigenis aan te nemen. Dit getuigenis van God gaat over Zijn Zoon, Jezus Christus. We zijn verplicht God hierin te geloven en Zijn getuigenis aan te nemen. We hebben het bevel te geloven (1Joh. 3:23; DL II,5). Wie dat niet doet, beschouwt God als een leugenaar.
Doodstaat
Maar hoe komt het dan dat zoveel mensen niet geloven en zich niet bekeren? Ligt dat aan God, of aan het Evangelie? Nee, zeker niet (DL III/IV,9). Dat ligt aan de mens. De geestelijke doodstaat van de mens is als blindheid. Anders gezegd: de zintuigen van de ziel zijn door de zonde beschadigd. Niet in de zin dat ze weg zijn, maar dat ze niet meer goed functioneren. De natuurlijke mens heeft nog steeds verstand en wil, maar zijn verstand is verblind en zijn wil is verhard (DL III/IV,1). Nu kun je van een steen of een boom niet zeggen dat die blind is. Blindheid schrijf je alleen toe aan wezens die zouden moeten kunnen zien, maar het tóch niet kunnen. Zo is de geestelijke blindheid van de natuurlijke mens: hij zou moeten kunnen zien, maar kan het toch niet. Je kunt het een steen niet kwalijk nemen dat hij de zon niet ziet. Maar iemand die door eigen schuld blind is geworden, kun je dat wel kwalijk nemen! Zo is het geestelijk ook. Jezus Christus is de Zon der gerechtigheid (Mal. 4:2) en het Licht der wereld (Joh. 8:12). Hij verlicht een ieder mens komende in de wereld (Joh. 1:4,9). Wie dit Licht toch niet ziet, is daardoor schuldig (Joh. 9:41). De natuurlijke mens heeft de duisternis namelijk liever gehad dan het Licht (Joh. 3:19). Als er in de Bijbel staat dat de natuurlijke mens niet begrijpt de dingen die des Geestes Gods zijn, mogen we dat dan ook niet zo lezen, alsof het Evangelie niet te begrijpen valt. De kanttekeningen wijzen erop dat dit betekent dat de natuurlijke mens het niet aangrijpt (1 Kor. 2:14 kt 36; vgl. Joh. 1:5 kt 15). Hij beschouwt ten onrechte het Evangelie als dwaasheid (1Kor. 1:18 kt 41).
Wedergeboorte
Wij worden uit deze doodstaat verlost door de wedergeboorte. Wat houdt wedergeboorte dan in? Niet, dat de mens nieuwe, extra vermogens krijgt of juist dat de wil wordt vernietigd (DL III/IV,16). Integendeel, er vindt herstel plaats van de al aanwezi-ge vermogens van verstand en wil. De zintuigen van de ziel worden genezen. Zonder ons vernieuwt God in ons de wil en verlicht Hij het verstand (DL III/IV,12). Hij gebruikt daarvoor de prediking van het Evangelie (DL III/IV, 6; 2Kor 3:6 kt 19). Door dit herstel van verstand en wil, gaan deze vermogens weer door Gods genade op de juiste wijze functioneren. Gods genade is namelijk nooit ijdel en tevergeefs (1 Kor. 15:10). God geeft dus in de wedergeboorte de macht om te geloven (DL III/IV,14). Het verstand begrijpt het Evangelie, kent Jezus Christus (1 Joh. 5:20), gelooft in Hem (Joh. 1:12-13). De geestelijke mens onderscheidt alle dingen die tot zaligheid nodig zijn (1 Kor. 2:15 kt 41). Hij kent God en Hij kent de Heere Jezus Christus (Joh. 17:3). Daar-bij wil hij ook het goede vrijwillig (DL III/IV,16); hij gelooft metterdaad en bekeert zich (DL III/IV,12; Hand. 16:14 kt 35). Van de wedergeboren mens geldt dus in dubbele zin dat hij vermogens heeft om te geloven en zich te bekeren. Allereerst, omdat hij als mens altijd al de vermogens van verstand en wil heeft bezeten, hoewel deze voor de wedergeboorte verdorven en verkeerd gericht waren. Ten tweede, hoewel de wedergeboorte hier op aarde nog niet volkomen is (DL V,1), heeft er toch in de wedergeboorte een zodanig herstel plaatsgevonden, dat de mens nu ook metterdaad kán wat God vraagt (Joh. 6:44 kt 55), en het ook metterdaad dóet (DL III/IV,12,14). Zijn godsdienst wordt een redelijke godsdienst (Rom. 12:1). Deze vernieuwing is voor de wedergeboren mens geen reden voor eigenroem en hoogmoed. Integendeel, hij dankt God voor de wedergeboorte (Dl III/IV,15) en belijdt dat het door de genade Gods is dat hij nu zo is (1 Kor. 15:10); We moeten dit alles aan God toeschrijven (DL. III/IV,10): wie roemt, roeme in de Heere (1Kor. 1:31).
Samenvattend
We kunnen nu de slotsom maken. Een prediker die appelleert aan de vermogens van de mens, doet dus precies wat zijn opdracht is. Hij laat zien hoe krachtig, helder, duidelijk, gepast en heerlijk het Evangelie van vergeving door Jezus Christus is (een appèl op het verstand). En tevens doet hij een dringende oproep om dit Evangelie metterdaad gaarne aan te ne-men en gewillig te geloven (Hand. 2:41 kt 86) (een appèl op de wil). Waarom doet hij dat? Omdat hij beseft dat ditzelfde Evangelie (het getuigenis dat God getuigd heeft van Zijn Zoon) het middel is tot levendmaking (DL III/IV,6).
En nu?
En nu? Wat nu? Geloof en bekeer je! Luister biddend naar wat God je gebiedt. Wees niet ongelovig maar gelovig (Joh. 20:27). Wees niet ongehoorzaam (Joh. 3:36). Maar als ik niet wedergeboren ben? Dat is de verkeerde vraag. We mogen niet scheiden wat God samengevoegd heeft. We zouden God daarmee verzoeken! De Dordtse Leerregels zeggen: door de vermaningen wordt de genade meegedeeld (DL III/IV,17). God gebruikt de prediking van het Evangelie als het zaad van de wederge-boorte (1Petr. 1:23 kt 63). Dat betekent heel eenvoudig dat je moet luisteren naar de oproep in de prediking. God werkt de wedergeboorte op het moment dat je werkelijk luistert naar het Woord. Hij vernieuwt je innerlijk op onbegrijpelijke wijze zodat je ook het Evangelie begrijpt, aangrijpt, lief hebt en gehoorzaamt. Dat is dan ook uiteindelijk het enige waarmee je te maken hebt: "Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem (Joh. 3:36)." Het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het Woord Gods (Rom. 10:17). Welnu, hoor je dan zalig!
bron: http://www.heartcry.nl/index.php?archief=archiefstuk&paginaID=24
--------------------------------------
Beste moeder, zoals u hebt kunnen lezen, gooit HeartCry alles door elkaar heen en schrijft de mens vermorgens toe voor en na ontvangen genade. Dat leert de Schrift nergens en ook de DL leren dat niet, ten spijt van alle verwijzingen die men zowel naar de Schrift doet als naar de DL. HeartCry maakt zich schuldig aan valsheid in geschriften en laten de DL dingen zeggen die onze Dordtse vaderen absoluut niet leren, maar juist veroordelen. Gods volk wordt uit louter genade zalig en niet door enige menselijke inspanning, noch door enige menselijke reactie. Anders was het voor mij voor eeuwig verloren en Gods volk zal dat volmondig be-amen. Lees ook aanverwante artikelen via de 'Klik hier' link.
Ik hoop dat het u mag gaan dagen, maar niet op grond van menselijke uitleggingen. Smeek de Heere om licht en genade, om genade en licht en dat in en door Christus alleen. Het Woord laat zich niet begrijpen, alleen geloven en dat is een gave Gods die uitsluitend aan verloren zondaren vermaakt wordt als zij gerechtvaardigd worden IN het oordeel. Verdiep u aub niet in dogma's, maar vraag maar naar den Heere en Zijn Sterkte.
Gode bevolen,
GPPB.
|
|