ONKUNDE OF VER..??

		ONKUNDE OF VERDOEMELIJKE SCHULD?         LS., Acht u de huidige rechtzinnge kerkleiding verantwoordelijk voor de schrikbarende onkunde van de doorsnee kerkmensen en ambtsdragers waardoor men niet in staat is de (huidige) prediking te toetsen aan Gods Woord? mvg. A.G. ------------------------------------------------ Geachte AG., Van nature is elk mens persoonlijk verantwoordelijk voor zijn/haar gevallen staat voor God. God houdt de gevallen mens verantwoordelijk voor zijn/haar zondeval en de vreselijke vruchtgevolgen daarvan. Geen mens van nature is te verontschuldigen voor zijn/haar Schepper, Die de mens goed geschapen heeft in Zijn Beeld en naar Zijn Gelijkenis. Voor Gods volk, dat door de wedergeboorte hersteld is in het Beeld Gods, is Christus evenwel hoofdverantwoordelijk. Als Eigenaar van Zijn Gemeente heeft Christus Zijn Bruidskerk gekocht met ziel en lichaam beide. Dat moest eerst gezegd worden om uw vraag recht te kunnen beantwoorden. Dat de geestelijke onkunde op het kerkelijke erf generaal gesproken schrikbarend is, valt echter onmogelijk te ontkennen. Het gros belijders staart zich blind op de kerkleiding, maar een ieder staat persoonlijk voor God. Niemand kan -met en beroep op de kerkelijke (mis)leiding- zich voor God verontschuldigen. Alleen als we het eigendom van Christus zijn, gaan we in Christus voor Gods rechterstoel vrijuit en anders niet. Anderszijds zal God ook het rentmeesterschap van de (huidige) kerkleiders/predikers van hun hand afeisen. Als we het evenwel hebben over de schrikbarende onkunde op geestelijk gebied, dan moeten we tweeërlei kennis onderscheiden, namelijk" 1. Objectieve verstandskennis 2. Bevindelijke geloofskennis Ten aanzien van de objectieve verstandskennis omtrent de bijbelse heilsleer en de kerkgeschiedenis, is het werkelijk bizar gesteld in onze dagen. Het beslag is weg en men herkent de taal der ware geloofsbevinding niet eens meer. Bovendien, een volk dat haar verleden vergeet, weet niets van het heden. Dat geldt in het bijzonder voor de Nederlandse natie, waarin God zoveel wonderen heeft verricht. We hopen hier nog nader op in te gaan middels een artikel, getiteld: "Kruis en zwaard." De baarmoeder van de geestelijke onkunde is merkwaardig genoeg gelegen in kennis zonder geloof. We komen er nog op terug. Anderzijds onderzoekt het gros belijders op geestelijk gebied weinig of niets. Dat geldt zelfs voor de het gros van Gods volk. Velen kinderen Gods lezen en onderzoeken weinig of niets wezenlijks. Door de vele vragen die er gesteld worden via de rubriek "Ingezonden Stukken" zijn we tot de slotsom gekomen dat vele lezers niet eens lezen kunnen, of zelfs niet de moeite nemen om te lezen wat er werkelijk staat. Dat geldt in de eerste plaats voor het lezen van de Heilige Schrift en in de tweede plaats geldt dat ook voor de beekjes der rivieren die de stad Gods verblijden. Velen lezen (voort)vluchtig en/of fragmentarisch zonder enig onderzoek te plegen. En daar komen dan weer de (on)nodige misverstanden en twisten uit voort, met alle schadelijke gevolgen vandien. Bovendien treft de geestelijke onkunde elk mens van nature, maar genoemde onkunde waarachter menige belijder zich onder de dekmantel der onschuld verschuilt, is niet anders dan een verdoemelijke schuld voor God en in geen enkel opzicht een verontschuldiging. Inderdaad, de geestelijke onkunde op het huidige kerkelijke erf is schrikbarend en men is doorgaans tot en met de kerkeraadsbanken dikwijls niet in staat om de huidige prediking te toetsen aan Gods Woord, zoals de christenen in Berea wel verwaardigd waren te doen. Het is Gods volk gegeven de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan en die van de dwaling te onderscheiden, hoewel ieder naar zijn mate, doch anderen is het niet gegeven. Echter, ook Gods kinderen zijn in onze dagen de aarden flessen gelijk geworden en voor het overige geldt: "Wat hebt gij dat ge niet ontvangen hebt?" Geen enkele roem in de bekeerde mens dus. Maar hoe moeten we het dan verstaan? In de eerste plaats moet gezegd worden dat kerkelijk Nederland aan een gezagscrisis lijdt, OMDAT het absolute gezag van Gods Woord meer en meer gerelativeerd wordt op en onder de kansel, met name ten aanzien van de toe-eigening van het heil en de Goddelijke scheppingsorde: God het Hoofd van Christus, Christus het Hoofd van de man, de man het hoofd van de vrouw. Men durft niet meer te separeren op het scherpst van de Woordsnede en daaruit volgt dat er weinig zuiver doorbrekend werk des Geestes in Christus te vinden is, en als het er wel mag zijn, zelfs verdacht gehouden wordt, terwijl de schijngodsdienst het voorgestoelte in de kerken bezet. Het getuigenis van de huidige kerken naar buiten toe is dan ook zeer beneden peil en de gevolgen daarvan zijn hoorbaar en tastbaar tot in 's lands vergaderzalen toe. Onze gedoopte natie gaat verloren, omdat het zonder geheiligde kennis is. Objectieve verstandskennis omtrent de waarheid van Gods Woord is dus nimmer een instap tot de geheiligde bevindelijke geloofskennis in Christus, want het laatste wordt alleen op Jezus' school geleerd in het kader van waarachtige wedergeboorte en bekering. Met die kennis is het echter ook treurig gesteld en dan steken we ook de hand in eigen boezem. We hebben God verlaten, wat voordeel zouden we hebben? "Als er geen profetie meer is, wordt het volk ontbloot", dat wil zeggen dat zonder de verkondiging van de VOLLE raad Gods het gedoopte volk een weerloze prooi wordt voor de verleidingen der zonden en voor allerlei wind van leer. We zijn als afvallige verbondsnatie dan ook hard bezig om Gods verbondswraak in te roepen, met name door de individualisering en verzuiling van de vele kerkdenominaties die in vele, zo niet alle, gevallen sektarische vormen aangenomen heeft. Gods Woord laat zich niet opsluiten en binden door een of andere kerkzuil. De Kerk is daar waar twee of drie kinderen Gods vergaderd zijn in Zijn Naam. Dat heeft met een kerkgebouw en/of denominatie niets van doen. In de tweede plaats overheerst in onze dagen de kerkvorm, maar het wezen wordt zo node gemist. Voor allerhande refo-activiteiten wordt het woord "reformatorisch" geplaatst en dan kan er vervolgens van alles mee door. Het R.D. is daar een duidelijk bewijs van. En als we dan van de gepubliseerde wettische kerkregels in het R.D. kennisnemen, dan moet KLIKSAFE de doorgaande (internet) secularisering op het kerkelijke erf in toom houden en de overtreders censureren. Een bewijs van puur ongeloof, want wie moet er dan eigenlijk niet gecensureerd worden? Al het zondevergif zit namelijk in ieders hart en dat vergif is met internetfilters nimmer uit te zuiveren. Alleen het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden en verlost ook van de macht der zonden. Maar nee, men acht het bloed van Christus onrein en men gaat over tot kerkregels die de zonden moeten beteugelen, terwijl genoemde regels juist de zonden vermeerderen. Of kent u de bediening der Wet niet? De Wet doodt de zonden niet, maar maakt die levend. Buiten Christus en het geloof in Hem, valt er niets te beteugelen in geestelijk opzicht. "Kerkregels à la Kliksafe" is een bewijs van het refo-ateïsme dat meer en meer terrein wint binnen de gereformeerde gezindte, terwijl het geloof gedoemd is priveterrein te zijn. Aan deze ontwikkeling is vanzelf ook de huidige prediking debet en ook het nalaten van het handhaven van de kerkelijke tucht, zoals die door de Heere Zelf ingesteld is. De Roomse kerk hield het gewone volk onkundig, bang om de macht te verliezen, maar in onze dagen is het al niet anders gesteld, gezien allerhande kerkregels en kanselboodschappen die de godsdienstige meute in bedwang en tevens onkundig moeten houden. Een dicterende kerk, inclusief een kerk die om een verklaring voor recht bij de burgerlijke rechter haar gelijk wil halen, stelt het gezag van Gods Woord en de kroonrechten van Christus op het spel. De Kerk der Reformatie was een dienende Kerk, ook in het handhaven van de tucht, omdat men aan Wet en Evangelie het absolute Goddelijk gezag toeschreef, dat gezag geloofde, beleed en erkende. Een regelgevende kerk is geen belijdende kerk meer, maar een werkheilig instituut dat zondaren de vrije toegang tot het kruis belet. De kerkelijke censuur ontspoort als die op grond van allerlei kerkregels functioneert, omdat men aan de wortel van het kwaad voorbijgaat en louter met symptoombestrijding bezig is. Kerkelijke censuur functioneert alleen bijbels in Christus door het geloof in het kader van Wet en Evangelie en niet door een lijst van tevoren opgestelde regels. Gods Woord is de enige norm des GELOOFS en alles daarbuiten is wettische ballast. Dat geldt dus ook voor de kerkelijke democratie. Kerkelijke democratie werkt de onkunde en de securalisatie in de hand, want bij kerkelijke democratie gelden de meeste stemmen, terwijl Gods Woord leert dat de 'onbekeerde meerderheid' de 'godzalige minderheid' zal dienen (o.a. Rom. 9:12). Al die kliksafe-kerkregels zijn dus het toppunt van symptoombestrijding en een bewijs van puur ongeloof, waarvan wettische angst de drijfveer is. God vraagt niet naar regels, maar naar waarheid in het binnenste. "Een zoon zal den vader eren, en een knecht zijn heer; ben Ik dan een Vader, waar is Mijn eer? En ben Ik een Heere, waar is Mijn vreze? zegt de HEERE der heirscharen tot u, o priesters, verachters Mijns Naams!" Mal. 1:6. Ziet u, een zoon eert zijn vader en een knecht zijn heer. Dat is in natuurlijk zin al een gezond gegeven en in geestelijke zin een heilige vanzelfsheid. Een rechtgeaarde zoon laat zijn vader niet beledigen door derden en een rechtgeaarde knecht niet zijn heer. Welnu, als men beweert dat een zoon onkundig is omtrent de eer zijns vaders, en een knecht onkundig is omtrent de wil van zijn heer, dan schuilt er wel een grote POLITIEKE adder onder het gras. Even terzijde: Christelijke politiek bestaat eenvoudig weg niet, want dan zou het "de politiek van Christus" zijn. Niet dus, want Christus is geen politicus, maar Zaligmaker en Koning van Sion, bovendien: Zijn Koninkrijk is niet van deze wereld. We hebben Gode dus meer gehoorzaam te zijn dan de mensen, punt uit, altans, we behoorden het te zijn. En als we inleven dat we niet zijn die we behoorden te zijn, dan blijft er een totaal verloren mens over, die nooit meer zalig kan worden en voor dezulken is Christus gekomen en voor geen mens anders. Er is dus geen enkele remedie voor een beroep op onkunde, want daarachter gaat dikwijls het grootste bedrog schuil. Ik ontmoette onlangs een paar mensen, die hoog opgaven van, zoals zij dat noemden, een "zuiver bijbels" preekfragment van een PKN-dominee en me dat lieten lezen. Toen ik hen wees op het feit dat geen enkele PKN-dominee krachtens de valse PKN-grondslag Gods Woord zuiver en met gezag kan preken, beriepen zij zich op het feit dat zij onkundig waren omtrent de valse PKN-grondslag. Ja, ja, maar ondertussen..., want toen we de dwalingen en het E.O-optreden via de Stichting JIJDAAR-toneelvoorstelling van die betreffende PKN-predikant deze mensen toonde, waren zij welliswaar overtuigd, maar toch verweten zij mijn verontwaardiging over hun onkunde en speelden zo een "onschuldige" slachtofferrol. Maar toen die mensen zich uit afgunst en betweterij met mijn zaken gingen bemoeien, bleken zij ineens helemaal niet meer onkundig te zijn en wisten ze in no-time precies te vertellen hoe de vork in de steel zat, nog veel beter dan ik het zelf wist. U ziet, zulke refo-wijsneuzen, die zich uit afgunst met andermans doen bemoeien, weten ineens alle kwaad over je te vertellen, maar als het over de ere Gods gaat en je dezulken in het kader van Galaten 2 bestraft, dan beroept men zich profaan op onkunde, terwijl men deksels goed weet waar de gewetensschoen wringt. Nee, dat zogenaamde onkundeboek van de rijke jongelingsklasse heb ik al even uit. Louter objectieve verstandskennis op geestelijk gebied maakt dus opgeblazen en dat baart nu juist de onkunde, waartegen Paulus getuigt: "Indien iemand een andere leer leert, en niet overeenkomt met de gezonde woorden van onzen Heere Jezus Christus, en met de leer, die naar de godzaligheid is, die is opgeblazen, en weet niets, maar hij raast omtrent twistvragen en woordenstrijd; uit welke komt nijd, twist, lasteringen, kwade nadenkingen. Verkeerde krakelingen van mensen, die een verdorven verstand hebben, en van de waarheid beroofd zijn, menende, dat de godzaligheid een gewin zij. Wijk af van dezulken", 1 Tim. 6:3-5. U ziet, aan genoemde onkunde als wrange vrucht van louter objectieve verstandskennis, ja, zelfs de opgeblazen kennis van jongelingen in de genade die in een oordeel des duivels gevallen zijn (1 Tim. 3:6), hebben we geen gebrek in onze dagen, maar geheiligde bevindelijke geloofskennis daarentegen wordt spaarzamenlijk gevonden. De liefde Gods is het rad van de ware geloofskennis en die liefde sticht, omdat het eerst de Vader en de Zoon eert en vervolgens ook de naaste dient. Maar aangezien het kerkelijke kader zich liever van regels bedient, is ook het volk ontbloot van de ware kennis. Ook velen van Gods volk zijn verachterd in de genade, omdat zij opgaan in kennis die opgeblazen maakt en onkunde baart, zich niet door de liefde van Christus laten dringen en haar oor te luisteren leggen bij hetgeen men in de kerkelijke wandelgangen en in gelijknamige "vriendenkringen" aan roddelverhalen aanhoort. Genoemde onkunde is dus lang niet zo onschuldig als die zich aandient en kan niet louter en alleen het kerkelijke kader verweten worden, want een ieder staat persoonlijk voor God. Het Woord van Christus blijft evenwel staan: "Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen", Joh, 5:39. God wil echter Geest en niet de letter en die het van de Vader geleerd heeft, gelooft in Christus, wordt door de Geest Gods geleid in al de Waarheid, en heeft niet van node dat iemand hem lere, want zij zullen allen van God geleerd zijn. Er is maar EEN LERAAR der gerechtigheid die het verstand der verstandigen teniet maakt en nullen en nieten onderwijst in Zijn leer en Weg der zaligheid. Ik hoorde gisteren nog een eerlijke dominee, namelijk ds. Joh. van der Poel, in een kostelijke predikatie over het testament van Christus aan Zijn Kerk: "In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen", Joh. 16:33. Weet u wat Van der Poel zei? "Dominees zonder verdrukking zijn de gevaarlijkste mensen." Met dat feit ben ik meer dan eens geconfronteerd, maar nooit hebben we genoemde uitspraak eerder uit de mond van een dominee gehoord. Het getuigt van ware zelfkennis. Zonder verdrukking zijn we NA ontvangen genade de gevaarlijkste mensen en als we geheel zonder Vaderlijke kastijding zijn, zijn we bastaarden en geen zonen. Als we ware zonen in Christus van God zijn, worden we door God Vaderlijk gekastijd met vele verdrukkingen, kruis en allerlei wederwaardigheden, opdat wij Zijn heiligheid deelachtig zouden worden, die wij in Christus volmaakt hebben. En dat volk leeft zo menigmaal in een bastaard te zijn, juist vanwege de kastijdingen des Allerhoogsten, omdat alle kastijding als die tegenwoordig is, geen zaak van vreugde, maar van droefheid schijnt te zijn; doch daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid dengenen, die door dezelve geoefend zijn (Hebr. 12:11). En dan zal God ons wel bedelen met de gave des onderscheids, om het kostelijke van het snode te kunnen onderscheiden en ons bekwaam maken om de prediking te toetsen aan het Woord als een die van gisteren is en niet weet, maar leeft omdat Christus leeft en dat zelf uit Zijne mond gehoord heeft. Dan zal de Heere ons ook wel bekwamen om als een Aäron en Hur de prediking van de van God geroepen en gezonden leraars -al was het er maar 1- te ondersteunen, opdat we de overhand in Christus behouden. Echter, wie roemt, roeme in den Heere alleen. Zo zij het. Hopend u hiermee van dienst te zijn geweest in Christus, verblijven wij met hartelijke groet, GPPB.

http://www.derokendevlaswiek.nl