|
|
Geachte heer B.,
Meer en meer lees ik op allerlei websites en refo-forums dat men elkaar helpt te geloven dat men een kind van God is, elkaar de handen opleggen, elkaar bijbelteksten toestoppen, enz. Ik ben er huiverig van. Maar wat is nu precies de toepassing van het heil? Is dat een persoonlijk toegepaste tekst, of is dat gewoon geloven dat Christus je Zaligmaker is door de toe-eigening van een belofte?
Wilt u eens reageren?
met vriendelijke groet,
Jenneke v H.,
-----------------------------------------
Beste Jenneke,
Hartelijk dank voor je briefje, waarvan ik hoop dat ze vanwege uw eigen zielenood gesteld zijn. Ja, vele zielen worden in geestelijke zin in onze dagen over het paard getild en ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf ook een zwak voor heb, hoewel de liefde de drijfveer bij me is. Maar de liefde maakt niemand zalig, hoewel dat menigmaal wordt geloofd. Je kunt het Woord liefelijk preken, scherp, of welke naam er ook aan gegeven wordt, maar dat maakt geen mens zalig. Zalig worden is een eenzijdig Godswerk en dat zal het blijven ook. Daar komt dus geen mensenwerk aan te pas, integendeel, alle mensenwerk wordt gans en al afgesneden, want Gods volk wordt uit vrije genade gezaligd.
Als er een ziel in het donker en met een hart vol zieleraadsels loopt, is er geen sterveling die zo'n ziel uit het donker kan halen, want dat kan God alleen. Het middel daartoe is het gepredikte Woord. Ik ben altijd bereid om vragen te beantwoorden, maar die zijn nooit bedoeld om zielen over het paard te tillen, zodat zij zich wat gaan verbeelden iets te zijn, terwijl het in werkelijkheid (nog) niets is. Als ik je een advies mag geven, lees dan nooit meer iets op Refo-Forum(s), want dat soort discussiegodsdienst haat ik met een dodelijk haat, ja, tot vijanden zijn zij mij. Er is namelijk niets van God bij. Gods Woord is geen discussieboek, noch minder een encyclopedie om daarmee een ander over het paard te tillen in geestelijke zin. Dwalende zielen (ik ben er ook een) moeten door Woord en Geest op het rechte spoor worden gebracht en niet door de Stichting "Helpende Handen", want daar kom je voor eeuwig mee om. Als een mens pretendeert zijn naaste iets geestelijks toe te kunnen stoppen, dan moet je bevreesd zijn dat dezulken van de duivel bekeerd zijn.
De vermaarde ds. W. Huntington zei eens tegen een vrouw -die beweerde dat zij door Huntington bekeerd was geworden- "dat kan ik wel zien, want dan zou u er zo niet bijlopen. (Ze had kort haar en ging werelds gekleed). "Als u van God bekeerd zou zijn, zo vervolgde Huntington tegen die vrouw, "dan zou u zulke wartaal niet slaan en dan zou uw geloof met uw belijdenis overeenkomen."
We hebben ons voortdurend te toetsen aan het bijbelse gegeven: "Leg niemand haastelijk de handen op", want het stempel op iemands geestelijke staat zetten is Gods werk alleen. Als mensen dat gaan doen, moet je vrezen met duizend vrezen. Ik heb er dan ook duizend en 1 ongelukken door zien gebeuren als dominees iemand over het paard tilden, want al die over het paard getilde zielen zijn zonder uitzondering in hoogmoed gevallen, omdat de dominee het stempel erop zette. O, wat is dat toch een vreselijke strik des duivels om door mensen te worden ingezegend. Een ziel die waarlijk door Gods Geest bearbeid wordt, of een ziel in het donker, zelfs na ontvangen genade, zal zich echter nooit door mensen laten inzegenen. Zulke zielen kleven God aan en smeken zonder ophouden: "Zeg GIJ tot mijn ziel, Ik ben uw Heil alleen."
Een predikant zou niets anders moeten doen dan het Woord preken en ik ben me ervan bewust geworden dat vragen beantwoorden door zielen in het donker gesteld, een zeer gevaarlijke kant heeft. Er wordt wat ingezegend wat het toch niet is. Ik heb er ook leergeld mee gegeven, want als een mens zich NA ontvangen leert kennen, namelijk hoe vleselijk hij is, verkocht onder de zonde, dan ken je een ander ook en vlees blijft vlees en vlees wordt nooit Geest. In de persoonlijke omgang met mensen is het gevaar levensgroot dat we afdingen van de waarheid Gods, omdat we onze naaste zo graag de zaligheid gunnen vanuit de liefde. En ik heb dat gevaar -Gode zij dank- mogen onderkennen. Dat betekent niet dat we het Evangelie dan maar krap moeten voorstellen, integendeel, maar VLEES wil altijd barmhartiger zijn dan God Zelf is. VROOM VLEES wil de plaats van God innemen en zelf de eer naar zich toe trekken, overigens met kunstmatige vruchten. Als publiek schrijver sta je dagelijks aan dat gevaar bloot en achteraf bezien ben ik daarvan niet altijd even goed bewust geweest. We zijn eerrovers Gods, maar Christus zegt: "Doch Ik neem geen getuigenis van een mens [aan]", Joh. 5:34. Christus heeft het werk der zaligheid geheel alleen gedaan en Hij is ook geheel alleen Middelaar van toepassing. Zielen die in het duister verkeren, zoals we bij de Emmausgangers zien, die kunnen door geen mens geholpen worden, dan door Jezus alleen. Dagboeken hebben om die reden een gevaarlijke kant. Ik heb er zelf ook een geschreven, maar niet met de bedoeling om mensen in het zadel te helpen. Als God Zich ervan bedient om Zijn ponden te vermeerden, dan ben ik daar niet in. Wij eruit en God erin, zo vaart het schip de juiste koers. Ja, dan moet je gedurig als een Jona overboord en in die gang geloof ik heilig, omdat dat Gods weg is, altijd en overal. Daar solliciteert geen mens naar. Ze willen allemaal vruchtbaar zijn in onze dagen. Dat is er evenwel een bewijs van dat men niet der Wet gestorven is. Vroom vlees wil vruchtbaar zijn, maar die het niet zijn en zichzelf als een dorre boom gewaar worden, ZIJN het in Christus.
Ik heb het citaat van "evangelist" NN wat u mij toezond gelezen, maar daar hebt u nu een duidelijk geval dat een sterfelijk mens zijn naaste over het paard tilt en iets toestopt wat God alleen kan toepassen. De vrucht van zo'n EHBO-behandeling kan niets dan hoogmoed zijn. Mensen die pretenderen vandaag een roeping te hebben en direct met hun roeping aan de slag gaan, vallen onverhoopt in een strik des duivels. Ik heb er onderhand genoeg ongelukken van gezien. Dat zijn mensen die zeer gebrand zijn om geestelijke vruchten te claimen en daarvoor gaan ze en daarvoor staan ze, maar ze weten niet dat ze leermeesters zijn die het Woord hanteren alsof ze het zelf geschreven hebben. Sommigen van dezulken ben ik eens nagegaan, maar ze copieëren en stelen bijna alles van anderen. Het is echter niet vreemd, want de duivel is de grote aap van God, zei Luther, en Gods Woord leert ons dat al Gods ware getuigen zo'n aap achter zich aan krijgen die hen in alles nabootsen. De eindtijd zal gekenmerkt worden door een toename van valse christussen, die pretenderen het Woord van God 'onder controle' te hebben en zich opwerpen als hooggeestelijke leermeesters, maar aan hun vruchten zult ge hen kennen. Lees in dit geval het citaat van Kohlbrugge maar eens via de 'Klik hier' link.
Om nu op uw vragen terug te komen, het volgende. In de eerste plaats: vraag maar naar de Heere en Zijne Sterkte en dan zal Hij het werk wel doen als en wanneer het Hem belieft. In de tweede plaats, als het over de toepassing van het heil gaat, dan ligt daar altijd de belofte in Christus aan ten grondslag. De beloften die in Christus ja en amen zijn, zijn "pas" zaligmakend als ze persoonlijk toegepast worden, dus als de Heere die persoonlijk met kracht in je verloren ziel spreekt ten leven en ook ter bevestiging in het leven der genade. Al dat algemene geloven in de beloften des Evangelies geeft geen grijntje zaligheid aan je ziel. Al Gods ware volk zal kunnen zeggen: "Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord." "Doden zullen horen, de stem van de Zoon van God, en die ze gehoord hebben zullen leven." De wedergeboorte komt niet tot stand louter en alleen door de werking des Geestes, maar door de stem des Zoons van God. De belofte Gods in Christus is ten aanzien van de toepassing van het heil geadresseerd. De schenking van de Schenker (niet van de bakker), gaat aan de toe-eigening des geloofs vooraf. En als men de belofte zonder de schenking toe-eigent, sterft men zoals de bakker gestorven is, namelijk opgehangen (onverzoend) en van de roofvogels gegeten.
Beste Jenneke, ik weet niet hoe je zalig moet worden. Ik verwijs je naar een beter Adres, namelijk God Zelf. O, ik hoop en bid dat je het met Job mag leren: "Ik zal mijn Rechter om genade smeken!" Want dan valt de genade vrij. Zalig worden geschiedt dan ook alleen uit louter vrije genade en waar genade valt, daar valt ze vrij. Laat je nooit door mensen zalig spreken. Laat je nooit door mensen een mooie belofte toestoppen. Laat je zieleraadsels nooit door mensen ontknopen, hoewel de Heere wel Zijn ware volk en knechten daarvoor gebruikt, maar nochtans alleen door Woord en Geest en niet door een vleselijke rekensom aan de hand van een scala bijbelteksten. Ziet af van alle mensen, alle dominees, alle evangelisten, alle (oud)schrijvers en wend je op genade of ongenade tot die Koning, Die verloren zondaren zaligt maakt, hellelingen vrijspreekt, verdoemelingen rechtvaardigt, dode honden zalig spreekt en grote beesten genadig is en blijft. Elk kind van God heeft enige zekerheid van zijn zaligheid, ook al wordt hij met dwalingen gespijzigd en door valse leraars misleid. Mensen die altijd in onzekerheid verkeren omtrent hun zaligheid, zitten niet in een strik, maar zijn niet gerechtvaardigd. De zwakste gelovige GELOOFT in Christus en GELOOFT dat zijn zonden om Christus' wil vergeven zijn, hoezeer hun aandeel in Christus ook bestreden wordt door duivel, wereld en eigen vlees. God bevestigt altijd Zijn Eigen werk en de Heilige Geest getuigt met onze geest dat we kinderen Gods zijn. Hoe kun je weten of je je niet bedrogen hebt ooit door Christus bedient te zijn geweest ten leven? Door het inwendig getuigenis van de Heilige Geest vanuit het Woord en op grond van de voorbidding van Christus! Wedergeboren zielen die verkeerd gebakerd worden/zijn, kunnen wel dwalen, maar NOOIT t.a.v. het geloof in Christus en het getuigenis des Heiligen Geestes. God werkt geen misschientjes, ook niet in de zwakgelovigen (ik ben er ook een). Mensen die zeggen Christus gezien te hebben, maar nooit zeker geweest zijn van de vergeving der zonden, hebben Christus echter nog nooit zaligmakend gezien door het geloof. Zielen die in Christus geloven kunnen zich geestelijke gezien wel verkeerd uitdrukken, maar niet omdat zij nooit zeker geweest zijn van hun aandeel in Christus. Daarom is onderscheiden kennis nodig om dat te onderkennen en die kennis heeft Gods ware volk NOOIT op zak. Daar is dadelijke bediening des Geestes voor nodig. Mensen die pretenderen die kennis wel paraat te hebben, bedriegen zichzelf en anderen voor de eeuwigheid. De oude geoefende profeet Samuël moest de van God uitverkoren jongeling David tot koning zalven, maar hij ging er ZEVEN KEER naast. Gods volk ziet ook maar aan wat voor ogen is en je leert het niet door ervaring, maar door de dadelijke bediening des Heiligen Geestes. Als dat zo mag zijn, dan weet je echter nooit vooraf OF je als middel wordt gebruikt voor een ander. Dat geeft de Heere te Zijner tijd wel te kennen, ALS het Hem belieft, want we zijn er feitelijk niet mee vertrouwd. De bezetene van Gadara moest de mensen niet uitleggen middels een systeem van dogma's hoe zij bekeerd moesten worden, en dan de vruchten inzamelen, nee, hij moest van Christus getuigen en van de grote werken Gods aan hem bewezen, of ze het horen wilden of niet. Zo doe Hij ook aan ons, voor het eerst en/of opnieuw. Amen.
Gode bevolen en hartelijke groet,
GPPB.
|
|