 |
|
|
VRAAG OVER ARTIKEL DIABOLUS
| |
|
|
|
Geachte meneer Burggraaf,
In uw artikel 'diabolus' schrijft u dat alles wat zich aandient met en aan het Woord getoetst moeten worden. Helemaal mee eens. Maar ik ken toch wel kinderen Gods vanuit mijn jeugdjaren, die sommige dingen van de Heere te zien kregen en wat ook uitgekomen is. U zult dat wellicht ook beamen, of zelfs kennen, maar ik zit voor mezelf eigenlijk met een vraag. Als de Heere je een zaak openbaart, gaat dat altijd met een bijbeltekst gepaard? Ik bedoel, spreekt de Heere ook in de omstandigheden? En vraag 2: Was die vrouw, de profetes, een bekeerde vrouw? Vraag 3: Moet ik mijn naaste altijd direct vergeven?
vr. gr. J.B.
------------------------------------------
Geachte J.B.,
Hartelijk dank voor uw vragen. Dat de Heere bepaalde zaken aan Zijn volk openbaart, is onbetwist. Ja, ten aanzien van de zaligheid openbaart Hij Zichzelf in Christus en dat is Alles. Maar altijd wel door Woord en Geest. Ten aanzien van zalig worden is het spreken Gods in het kader van de voorzienigheid niet zaligmakend. Christus spreekt Zijn volk zalig door Woord en Geest. Er wordt geen ziel buiten het Woord om zalig. Dat moet duidelijk zijn. In het kader van de Voorzienigheid kan de Heere echter ook spreken in de omstandigheden. Ja, daarvan kan ik wel een boek schrijven vanuit mijn eigen leven. Er zijn echter mensen, die hun zaligheid bouwen op een sprake Gods in hun leven in de weg van de Voorzienigheid. Dat is echter een helse strik des duivels, want door de Voorzienigheid alleen wordt geen mens bekeerd. Zeker, in de weg der Voorzienigheid kunnen grote wonderen plaatsvinden en mensen kunnen zelfs een wondergeloof hebben en daarin profeteren. Maar laat u nooit wijsmaken dat een wondergeloof zaligmakend is. De duivel is op dit gebied ook hevig actief en hij kan ook wonderen doen, bijv. zieke mensen genezen. Dat soort genezingspratijken zijn zondermeer occult en dodelijk gevaarlijk, al haalt men er ook honderd maal de Naam van God bij aan.
In het leven der genade spreekt de Heere ook in Zijn aanbiddelijke voorzienigheid. Maar daar ligt altijd het geschreven Woord aan ten grondslag. Als de voorzienigheid niet op grond van het Woord geschiedt, heeft het geen betekenis voor het geloof.
Ik heb mensen ontmoet die van grote tijdelijke uitreddingen en wonderen konden vertellen. Maar bij de vraag of zij Christus kenden en van Hem gekend waren, stond de wagen stil. Van tijdelijke uitreddingen kan de wereld ook vertellen, maar al heb je niet meer, dan zullen de uitreddingen je oordeel alleen maar verzwaren. Zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen.
De Heere spreekt in ALLE omstandigheden, want toeval bestaat niet. Maar dat heeft alleen waarde voor ons, als we door het ware geloof Christus toebehoren, want in het leven des geloofs moeten alle dingen medewerken ten goede, namelijk voor degenen die naar Zijn voornemen geroepen zijn, vergeving der zonden ontvangen hebben en vrede met God hebben in en door Jezus Christus.
En in de omstandigheden spreekt de Heere in elk mensenleven. Immers, Hij onderhoudt mens en beest.
En als u en ik dat laatste voor het eerst of opnieuw komen in te leven, dan wordt het zo'n wonder dat de Heere nog naar zulke doorbrengers omziet. Dan wordt een glaasje water nog een wonder, want alles is verzondigd en alles hebben we verzondigd. We hebben geen recht op 1 seconde leven. We hebben van nature maar 1 recht: de eeuwige rampzaligheid. Kijk, als de mens dat gaat geloven door de overtuiging der Wet, dan gaat de mond op slot, want dan wordt die mens gewaar, dat hij niet voor een mens staat, maar voor God. En dan houdt zo'n mens al zijn goede bedoelingen voor doodzonden. Dan komt op alles de vloek en het oordeel te liggen. Wat ik u vragen mag, J.B., heeft u die sprake Gods in Gods heilige Wet al eens gelooft? Dan wordt het sterven en sterven is God ontmoeten. Dan kan de hele wereld nog zalig worden, maar u niet meer. Dat zou toch een wonder wezen, geachte J.B.? Want als u nooit meer zalig kunt worden, dan zou God het nog kunnen doen. Wie weet...!
Ja, dus de Heere spreekt zaligmakend door Woord en Geest in Christus en als dat waar is in ons leven, dan vloeit die mond weleens over tot Zijn eer, gelijk een bron zich uitstort op de velden. Dan is uw huisje weleens te klein en dan moet het eruit, namelijk het wonder dat God naar zo'n monster heeft om willen zien.
Wees dus niet tevreden met de sprake Gods in de weg der voorzienigheid, want dat is eeuwig te kort. U moet Christus kennen en door Hem gekend zijn door de weg van het recht.
Ja, Gods volk krijgt weleens dingen te zien van de Heere. Dat kan van alles zijn. Ten aanzien van land en volk, ten aanzien van de kerk, ten aanzien van de oordelen Gods, enz. Ook kan de Heere zaken openbaren t.a.v. het persoonlijke leven en ook t.a.v. je naaste medemens. Ik ga nu niet allemaal uitklaren wat dat allemaal wezen kan, maar houdt een ding goed vast. Hebt ge geloof? Hebt dat voor uzelven voor God! Je hebt namelijk altijd mensen, zoals die achternicht van de profetes van Endor, die hiermee spelen en anderen ermee intimideren. Dat is levensgevaarlijk en het is pure spotternij. Je hebt ook mensen die menen iets van de Heere te zien te hebben gekregen, maar als het niet uitkomt, dan geven zij er gauw een andere uitleg aan. Dat boek heb ik ook uit.
Je hebt ook mensen die vertellen pas na een bepaalde uitkomst, dat zij dit en dat al van God te zien hebben gekregen. Dat is ook spotternij, want dan kan niemand het controleren en dan is het ook geen wonder meer.
En dan heb je ook nog van die goedbedoelende mensen die de feiten verdraaien en goede werken voorwenden, om de vrome man en/of vrouw uit te hangen, zoals Ananias en Saffira deden. Dat soort gereformatoriseerde leugens zal God zeker zwaar bezoeken. God laat Zich niet bespotten. Hetgeen de mens zaait, zal hij ook maaien.
Om nu nog even uw 2e vraag te beantwoorden. Dat mens, de profetes, is reeds in de handen van God gevallen. Laat dat u genoeg zijn. Er zijn kinderen Gods die een profetische geest hebben en toekomstige dingen kunnen voorzeggen, maar niet zoals 'mevrouw de profetes' dat deed, want dat is puur misbruik. Elke profetie moet altijd in het Woord gegrond zijn, en uit het Woord verklaard kunnen worden. Er bestaat echter ook iets van een wedergeboren voorgevoel, waarvan de uitkomst niet op losse schroeven rust, maar zo niet direct met Gods Woord gepaard gaat. Sommigen van Gods volk hebben een gericht achter hun borstkas, namelijk de inwoning van de Heilige Geest, waardoor zij aanvoelen of iets van de Heere is, of niet, maar de betreffende zaak wel op grond van Gods Woord kunnen verklaren/weerleggen. Gods Woord is altijd het einde van alle tegenspraak en voor Gods Woord, naar de zin en mening des Heiligen Geestes, moet elk mens buigen. Al profeteerde hij ook duizend keer "bij God vandaan". Al is het niet naar Gods Woord, het zal geen dageraad hebben. Er is een uitzondering waaraan sommige van Gods volk kennis hebben, namelijk de drijving des Heiligen Geestes. Dat heeft niets met geestdrijverij te maken, maar met de onwederstandelijke werking van de Geest. Dat ligt zuiver persoonlijk en dat kan niet nagedaan en aan niemand opgelegd worden. Ook zijn er verborgen zaken, die schijnbaar tegen de geopenbaarde wil Gods ingaan. Ten aanzien van dat Filistijnse meisje dat Simson wilde trouwen staat geschreven: "Zijn vader nu en zijn moeder wisten niet, dat dit van den HEERE was, dat hij gelegenheid zocht van de Filistijnen", Richt. 14:4. Er zijn soms zaken in het leven der genade, die tegen Gods geopenbaarde wil ingaan, maar die toch van de Heere zijn in Zijn gunst, zoals dat bij Simson het geval was. Een beroep op deze zaak om een zonde te bedekken, om de onschuldige man of vrouw te spelen, is strafbaar door het helse vuur! Gods Woord laat zich nooit ongestraft misbruiken, laat staan als het gedaan wordt met opgeheven hand.
Tenslotte uw vraag over het vergeven van uw naaste. Ten aanzien van zonden op het persoonlijke vlak (let wel: hier gaat het niet over het zondigen tegen de leer) leert Christus Zijn discipelen: "En indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; en indien het hem leed is, zo vergeef het hem. En indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende: Het is mij leed; zo zult gij het hem vergeven", Luk. 17:3-4.
U moet er dus een kind van God voor zijn om vergevingsgezind te zijn. Want die vergeving van zonden hebben ontvangen in het Bloed des Lams, zijn gaarne vergevingsgezind jegens hun naaste, maar vergeving kan feitelijk gezien alleen plaatsvinden als het de schuldige leed is en aan u om vergeving vraagt. Onbekeerde mensen kunnen wel hun spijt betuigen na begane zonden, maar waarachtig berouw hebben, kunnen zij niet, want berouw is een vrucht van de Goddelijke vergeving der zonden.
Beste J.B., ik ben wat uitgebreid geweest wellicht, maar er zijn zoveel gevallen die per geval ook nog verschillen, zodat dit bestek slechts marginaal is van wat er eigenlijk over te zeggen valt. Hopend u met dit weinige onder de zegen des Heeren van dienst te zijn geweest, verblijven wij met vriendelijke groet en wees Gode bevolen,
GPPB.
|
|
|
|
|
|