 |
|
Errata: Niet Chr. Love zoals eerst was aangegeven, maar Coenraad Mel is de dichter van dit gedicht.
|
|
|
Gebed van een zwangere vrouw
COENRAAD MEL (1666-1733, HERSFELD) - Uit: "De lust der heiligen in Jehovah"
"Doch zij zal zalig worden in kinderen te baren, zo zij blijft in het geloof en liefde en heiligmaking, met matigheid", 1 Tim. 2 vs. 25.
Heere, Heere God, barmhartig, genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid! Gij zijt mijn Steenrots, mijn Burcht, mijn Sterkte, mijn Verlosser, mijn God en Hulp, op Wien ik vertrouw: Gij hebt gezegd, zoek Mijn aangezicht; dierhalve zoek ik het, o Heere, ik laat U niet van mij, tenzij Gij mij zegent, en de gebeden mijns harten, die ik U voordragen zal, verhoort!
O alleen wijze God, Gij hebt den echtelijke staat ingesteld om het menselijk geslacht te onderhouden, de wereld te vermeerderen, aan Uw Kerk een heilig Zaad te verwekken en den hemel met erfgenamen te vervullen, die Uwen raad volbrengen, Uwen lof verkondigen en Uwe Volmaaktheden verheerlijken zullen, hier in de tijd en namaals in de eeuwigheid.
Ik dank U, Vader, Heere des hemels en der aarde, dat Gij mij verwaardigd hebt een werktuig Uwer eere te zijn, en met lijfsvrucht hebt gezegend. Gij hebt op Eva's dochteren de vloek gelegd, dat ze met smarten kinderen baren; doch Uw lieve Zoon, die door Zijn geboorte en Menswording het lichaam Zijner moeder geheiligd heeft, nam door Zijn bitter lijden den vloek van het uitverkoren geslacht weg.
Echter heeft het U behaagd de smartelijke geboorte der stervelingen niet weg te nemen, maar nog enige weeën daar van over te laten, zelfs bij degenen die Gij geheiligd en wedergeboren hebt. Niet als een gedeelte van den vloek maar als een Vaderlijke kastijding, om ons onze erf- en dadelijke zonden indachtig te maken, tot oefening van onze lijdzaamheid en beproeving onzes geloofs. Dierhalven bid ik U hartelijk, mijn God, wilt mij een kinderlijke gelatenheid geven, opdat ik mij ook in dit stuk aan Uw genadige, altijd goede, en heilige Voorzienigheid onderwerpe.
O Heere, Gij, die zo een schone wereld met heerlijke schepselen uit niet hebt geroepen en voortgebracht, en nog dagelijks door de geboorte der mensen, nieuwe wonderen van Uw almacht bewijst, laat er een gezond en welgeschapen kind van mij voortkomen en laat het zolang het in mijn lichaam verborgen is, gezegend wassen en toenemen.
Nademaal ook de staat, waarin ik mij bevind, aan vele toevallen onderworpen is, zo behoed mij Heere, op al mijne wegen; bewaar al mijn gangen en treden, dat mij geen ongeval overkome.
Weer van mij zondige toorn en ergernis, droefheid en zwaarmoedige inbeeldingen, angstige en schrikachtige voorvallen, schadelijke genegenheden en alles wat de vrucht des lichaams enig nadeel toebrengen kan. Dewijl ook het uur der geboorte een gevaarlijk uur is, waarin dood en leven met elkander strijden en menige moeder voor altoos de ogen toesluit; zo laat ik mijn boete en bekering niet uitstellen, maar alle dagen mijne roeping en verkiezing vastmaken en mij van mijn eeuwig heil zoeken te verzekeren, laat mij van zonden afgewassen zijn door het dierbaar bloed van Uwen allerliefste Zoon.
Ik omhels met de armen des geloofs en der liefde deze mijnen Goddelijke Verlosser en Bloedbruidegom.
Laat mij door Zijn volmaakte genoegdoening gerechtvaardigd zijn. Heilig mij door Uwen Geest, opdat ik in volle verzekering mijner zaligheid het uur mijner verlossing getroost afwachtte en voorts ook vruchtbaar zij in alle goed werk.
En alzo het, o God, een alwijze schikking van U is dat droefheid voor vreugde, angst voor de verlossing moet gaan, en dat de smarten de geboorte bevorderen moeten, zo sterk mij door Uw Kracht, ondersteun mij door Uwen machtigen Arm, geef mij kracht om te baren, en een vast vertrouwen op Uw almachtige en genadige Hulp.
Als het uur der verlossing komt, zo verzacht en verkort de smarten, verminder de angst mijns harten en help mij en het kind, opdat ik dan haast een blijde moeder worden en een gezond en welgeschapen kind ter wereld brengen mag, waardoor ik der benauwdheid niet meer gedenke.
Wanneer dit kind, als een vreemdeling, voor het eerst het licht dezer wereld aanschouwt en wenen zijn eerste geluid zijn zal, als of het wist dat het in een tranendal gekomen was, alwaar het meer bedroefde dan vrolijke dagen te wachten heeft, zo sterk het Heere en laat het gezegend toenemen.
Spaar het in leven en gezondheid op dat het den Heilige Doop, het zegel des verbonds mag ontvangen, zijnen Heiland en Verlosser mag voorgedragen worden en der gemeente Gods ingelijfd. Heilig zijn teder harte door Uw Geest, was het van zonden door het bloed van Uwen allerliefsten Zoon en laat het verder als een kind des hemels in wijsheid en genade, voor U, o God, en de mensen opwassen.
Ik laat dan alle mijne kleinmoedige gedachten en kommerlijke zorgen varen en ik zet alleen mijn vast vertrouwen op Uw genadige Hulp. Gij hebt, mijn God, eens een Woord gesproken, en dat heb ik dikwijls gehoord; gij heb gezegd: "Roep mij aan in den dag der benauwdheid, Ik zal er u uithelpen en gij zult Mij eren."
Ach, mijn Vader, wat is groter nood als barensnood? Want wanneer gij in Uw Heilig Woord een grote smart wil beschrijven, vergelijkt Gij dezelve bij die van barende vrouwen. In dusdanige nood roep ik tot U, zodat de ene afgrond roept tot de andere: de afgrond mijner benauwdheid tot den afgrond Uwer oneindige barmhartigheid.
Uit 6 benauwdheden hebt Gij mij gered, laat mij dan in de 7e niet bezwijken. Red mij, o God, zo zal ik U prijzen. En schoon de barensweeën zouden duren tot in den nacht en weder tot aan den morgen; zo zal ik toch op U hopen, van de ene morgenwake tot de andere, eindelijk zult Gij met Uwe genadige Hulp wel komen, zodat ik reden zal hebben Uwe Naam te danken.
Heere ik zegge nogmaals, ik laat U niet los tenzij Gij mij zegent, ik houd mij vast, Heere Jezus, aan Uwe beloften die Gij mij met een dubbelen eed bekrachtigd hebt: "Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: Al wat gij den Vader zult bidden in Mijn Naam, dat zal Hij u geven." Ik bid u dan, o Vader, om Uwe oneindige barmhartigheid, ja om den wil van Uw allerliefsten Zoon, Jezus mijn Heere, verleen mij een gelukkige verlossing.
Laat het kind, 't geen ik draag, voorspoedig en gezond ter wereld komen. Herstel dan haast weder mijn verlorenen krachten en laat mij vervolgens wederom met vreugde tot Uwe voorhoven naderen; zo zal ik U in de gemeente danken en mijn gehele leven zal Uw inzettingen met alle gelovige ernst houden.
Amen.
|
|
|
|
|
|