 |
|
|
BEMOEDIGING VOOR VERLOREN ZONDAREN
| |
|
|
|
Inzending ter bemoediging voor verloren zondaren om niet aan Christus te wanhopen!
----------------------------------------
Beste meneer B.,
Tot een paar jaar terug leefde ik rustig mijn 'godsdienstige leven' midden in de wereld. Toen kwam ineens het besef dat er een einde komt aan dit leven en dat ik zo niet sterven kan. Ik begon ‘s morgens meteen met preken lezen, maar mijn huishouden en zorgen voor ons kind lukte me bijna niet meer. Ik probeerde mijn leven te beteren, maar kwam er achter dat dat geen grond had. Ik kwam vast te zitten in een gitzwart gat. Nu kan ik wel weer functioneren maar dat zwarte gat, daar zit ik nog steeds in. Dag en nacht roep ik of God mij mijzelf wil leren kennen. Maar wat ik ook lees bid en smeek, ik kom niet achter mijn zondigheid. Ja, wel mijn bedreven zonde. En dat mijn ongeloof zo groot is. En dat ik het zelf wil doen, dat blijkt hier ook wel weer uit. Ik bid, maar ik weet niet tot Wie. Ik heb geen idee, weet nergens iets vanaf. Voel me zo leeg, blind en onwetend. Niks doen is geen optie, maar hiermee bereik in ook niks. Wij lezen thuis de preken van ds. Paauwe en oudvaders. Maar het enige waar ik steeds weer achter komt is mijn onwetendheid en onwilligheid. Soms voel ik zo'n diepe haat tegen de waarheid en tegelijkertijd voel ik dat het wel de waarheid is. Dan ben ik zo bang dat het met mij nooit meer goed kan komen. ‘s Nachts schiet ik wakker in angst en gaan de dagen voorbij. En zo kunnen wel alle dagen voorbij gaan en dan blijf ik met al mijn angsten en tranen overal buiten staan. Oh wat moet ik doen opdat ik zalig worde?
Hartelijke groeten,
Mevr. NN
-----------------------------------
2e mail van mevr. NN:
Vanmiddag heb ik u een mail gestuurd. Meteen daarna wist ik niet of dat wel een goed idee was en u hoeft mij ook niet perse te antwoorden. (Maar misschien zie ik dat ook verkeerd) Wij zijn geen lid van een kerk, en soms vind ik het zo lastig om er zo weinig over te kunnen praten hoe ik me voel. Maar wanneer ik zo mijn hart lucht voel ik me namelijk meteen weer schuldig omdat ik voor mijn gevoel weer naar de mensen loop en en voorbij ga aan Diegene die alle antwoorden heeft, die ik van niemand anders moet verwachten. En dan lees ik op uw site en dan is me weer duidelijk dat de waarheid te vinden is in Gods Woord en meerdere geschriften. En wanneer ik iets schrijf lijkt het achteraf ook niet goed of heel onvolledig weer te geven wat ik voel en bedoel, en waarschijnlijk zeg ik in deze mail weer van alles wat niet klopt! Waar ik steeds maar weer bij uitkom is dat ik blind ben en mezelf niet ziende kan maken. Er is er maar Een Die mijn hart kent, en dan smeek ik of die voor mij Onbekende God, mij mijzelf en Zichzelf wil openbaren.
Ik wens u het allerbeste,
Hartelijke Groeten,
Mevr. NN
---------------------------------------------------
Geachte mevr. NN.,
Ja, wij doen alles verkeerd, maar God doet alles goed en heeft alles goed gedaan.
U hoeft voor God niet zo volledig te zijn, mevrouw, want Hij weet van verre onze gedachten en ook wat van Zijn maaksel zij te wachten.
Dat u er achter gekomen bent dat u blind bent, is heel wat, en dat u uzelf als totaal onmachtig gewaar wordt om uzelf ziende te maken, is ook heel wat.
Maar noodzakelijk is om schuldenaar voor God te worden en de straf op de zonden gewillig te aanvaarden; daarvoor moet u zich wenden tot de Gekruisigde.
Op Golgotha ziet u Christus gewillig hangen als Plaatsbekleder voor de Zijnen.
In het zicht dat Christus zo gewillig is om de zonde en de straf op de zonde te dragen voor verdoemelijke zondaren, dan valt het zo vlak mevrouw, om uw eigen straf te aanvaarden en uw vonnis te mijnen. Voor zulke doemwaardige ellendelingen is Christus zo geschikt, zo uitermate geschikt! Want Hij hing daar vrijwillig en onschuldig, terwijl wij daar hadden moeten hangen des doods schuldig zijnde.
O, wat een oceaan van genade: "De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, OP HEM, en door Zijn striemen is ons genezing geworden."
Mevrouw, lever u maar aan Hem uit, op genade of ongenade, zoals koningin Ester tot de koning ging. "Kom ik om, dan kom ik om, maar ik zal tot den koning gaan."
En dat viel zo eeuwig mee!
Barmhartig en genade is de Heere en groot van goedertierenheid voor verloren zondaren. De Heere is recht in al Zijn weg en werk en Hij mag doen met het Zijne wat Hij wil.
Zeg er maar amen op, en val dan maar als een helverdienende zondares aan Zijn gezegende voeten. Liever sterven aan Zijn voeten dan een leven in de zonde zonder Hem.
De Zoon kussen, mevrouw, de Zoon kussen, voordat u op den weg vergaat.
Nog 1 keer zien wie Jezus is, en dan voor eeuwig weg. Ja, zo zat Zacheus in de vijgeboom en toen viel genade vrij. "Zacheus, kom af, Ik moet heden in uw huis blijven!"
Stamel het maar na: "Zo doe Hij ook aan mij!"
Gode bevolen,
GPPB.
---------------------------------
Hartelijk dank, meneer Burggraaf dat u mij toch een mail terug hebt gestuurd. Eenvoudige woorden van waarheid, waarop ik alleen nog maar u laatste woorden kan herhalen.
Groeten,
Mevr. NN
---------------------------------------
Dank God in alles - GPPB.
|
|
|
|
|
|