 |
|
|
|
Geachte vriend,
Ik las het stukje bij de ingezonden stukken over de geest der dienstbaarheid en de Geest der aanneming. Inderdaad is hier de geest der dienstbaarheid niet de Geest (met een hoofdletter). Die dat wel leren doen de Heilige Geest smaadheid aan. Ik ben eens op internet gaan zoeken en vond een aantal Bijbelvertalingen, waaronder die van Luther.
De Luthervertaling uit 1648 geeft de volgende tekst bij Romeinen 8:15: "Want ghy en hebt geenen knechtlijcken geest ontfangen, dat ghy wederom vreesen moest; maer ghy hebt eenen kintlijcken Geest ontfangen, [39] door welcken wy roepen: Abba, [lieve] Vader! "
Verwijzing 39 naar Gal. 4:6 en Mark. 14:36.
Luther spreekt van de knechtelijke geest en de kinderlijke Geest. Als er één wist wat onder de knechtelijke geest wordt verstaan (men leze het boek over de knechtelijke wil) dan was het Luther wel. Ook Luther maakt dus het onderscheid net als bij de KJV.
Bij de Liesveltbijbel (1542) vond ik: "Want ghi en hebt geenen knechtelijcken geest ontfanghen, dat ghy v wederom vreesen moet, maer ghy hebt eenen kinderlijcken gheest ontfanghen door welcken wi roepen. Abba, lieue vader,". Hier wordt beide keren geest met een kleine letter geschreven, net als vader. Maar de strekking is duidelijk dat de knechtelijke geest niet de Heilige Geest is.
Zelfs de NBG uit 1951 vertaalt: "Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader."
Men leest ook over de woorden "niet ontvangen" heen. De geest der dienstbaarheid hoeven we niet te ontvangen want die bezitten we van nature al door onze val in Adam. De Heilige Geest, de Geest der aanneming, moeten we ontvangen uit genade.
Er is veel biblicitisch gefilosofeer zonder dat de zaken gekend worden waarover men schrijft. Dwalingen van Gods volk, zoals ook de onbijbelse uitdrukking van Luther: "Ik ben door het Evangelie aan de Wet gestorven" worden inderdaad dan als zogenaamde waarheid gebruikt waarmee men andere Bijbelteksten tracht te verklaren. We leven in een verwarrende tijd, en het neemt alleen maar toe: hier is de Christus en daar is de Christus. Er moeten zelfs ketterijen onder u zijn, schrijft de apostel, opdat degenen die oprecht zijn, openbaar mogen worden onder u.
En toch, wat een wonder: "Evenwel, het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen die Zijne zijn."
De Heere bevestige en schrage je, en je gezin, en stelle de predikaties tot eer en verheerlijking van Zijn Naam en tot zegen voor mensenzielen op weg en reis naar de eeuwigheid.
In Christus verbonden,
M.G. van der Hoeven
|
|
|
|
|
|