|
|
Goede avond meneer Burggraaf,
Ik heb een vraag. Ik luisterde een preek van u over Jakob te Bethel. Als ik het goed begrijp is Jakobs wedergeboorte, vergeving van zonden en levendmaking door het geloof in Bethel geschied.
ik ben het hier helemaal mee eens, maar ik hoor bij heel veel ds-en die leren dat Bethel de wedergeboorte is en Pniel de rechtvaardigmaking, wat natuurlijk absoluut niet kan. Maar ik hoor ook bij andere ds-en die leren dat Jakob pas levend gemaakt werd in Pniel, dus wedergeboren. Die ds-en zeggen: "Een nieuwe naam is nieuw leven, zoals Saulus/Paulus.
Mijn vraag: die nieuwe naamgeving geschiedt dus niet altijd terstond in de wedergeboorte zoals bij Paulus geschiedde, maar wordt toch ook wel later pas geschonken in een tweede of latere geloofsoefening?
Hartelijke groeten,
H. W.
---------------------------------------------
Geachte H.W.,
Ja de ontstellende dwaalleer die her en der geleerd wordt, is niet van de lucht.
In Bethel had Jakob al een nieuwe naam, namelijk Christus. In Bethel is Jakob overgegaan in Christus, en Christus woonde in hem. De nieuwe Mens is niet Jakob, maar Christus en dat geldt voor al Gods kinderen. God geeft Zelf getuigenis van Jakobs rechtvaardigmaking in Bethel: "Te Bethel vond Hij hem en aldaar sprak Hij met ons", Hos. 12:5.
In Pniel gaat de bloem van Bethel open. In Bethel zit de bloem der genade nog in de knop, maar in Pniel gaat de bloem der genade open en dan hoeft de Kerk nooit meer bekeerd te worden, want in Pniel heeft Jakob Christus tot zijn Bekering overgehouden.
Inderdaad, Pniel betreft niet de rechtvaardigmaking, maar de tweede bekering (Lukas 22:32b). Tussen Bethel en Pniel leeft de Kerk dikwijls in een beweeglijk Koninkrijk, zoals Jona in de vis, maar na Pniel komt de Kerk in een onbeweeglijk Koninkrijk door het geloof, want dan zakt de Kerk door de grond van de bevinding en door het gevoel op de Rots der eeuwen.
Ja, daar in Pniel verliest Jakob zich geheel in God en mag hij zijn roeping en verkiezing vast maken, want daar in Pniel is Jakob in Christus staande gebleven. Dan vraagt Jakob aan de Man die met hem worstelde. "Geef toch Uw Naam te kennen!" Jakob vroeg evenwel naar de bekende weg. "En Hij zeide: Waarom is het, dat gij naar Mijn Naam vraagt? En Hij zegende hem aldaar."
In Pniel kreeg Jakob een geloofsblik in het Boek des levens des Lams en daarin staat zijn naam geschreven al van eeuwigheid, een naam die niemand kent, dan die hem ontvangt, de naam Israël.
In het kader van de opwas in de kennis van Christus krijgt Gods volk er niet steeds een portie bij, maar worden zij geopenbaard en bevestigd wat zij in Christus hebben.
In Bethel ging Jakob in Christus over en Jakob wist door het geloof dat God in Christus zijn God was. Wat is belangrijker te kennen, Israel of Christus?
Die schenking van die nieuwe naam is heilsopenbaring, maar die naam (Israel) was allang voor Jakob gereserveerd, omdat Gods volk bij naam en toenaam van eeuwigheid staat opgetekend in het Boek des levens des Lams. De heilsopenbaring in de toepassing gaat er -wat die nieuwe naam betreft- niet zo wiskundig chronologisch aan toe; het staat echter van eeuwigheid vast, wordt in de tijd geopenbaard in het prilste begin van de wedergeboorte, namelijk in Christus: Wie in Christus is, is een nieuw schepsel (Israel), en Jakob -de oude mens- is voorgoed verleden tijd voor nieuwe schepselen in Christus.
Hartelijke groet,
GPPB.
PS. Zie ook gerelateerd ingezonden stuk via de Klik hier link.
|
|