 |
|
|
NEONOMIANISME IN WACHTER SIONS
| |
|
|
|
Geachte heer Burggraaf,
In uw laatste preken behandelt u o.a. de wet in het stuk der dankbaarheid en daarbij betrekt u een artikel van ds. J. Roos waarin hij de leer van dr. H.F. Kohlbrugge bestrijdt in navolging van ds. G.H. Kersten. Mag ik weten wat ds. J. Roos LETTERLIJK tegen de leer van dr. Kohlbrugge geschreven heeft in de WS? Ik beschik namelijk niet over de Wachter Sions.
Bijvoorbaat hartelijk dank!
vriendelijke groet,
S.M.
------------------------------
Geachte M.,
Wat ds. J. Roos tegen Kohlbrugge geschreven heeft, betreft een recensie van het Kohlbrugge-boek "Tevreden met het Lam", zeven preken, uitg. Den Hertog Houten. Ds. Roos ageert dus tegen de leer van Kohlbrugge in een boekbespreking, geplaatst in een recente uitgave van De Wachter Sions, die een lezer van deze website mij toezond.
Ds. Roos papegaait echter geheel Kersten na, die de leer der heiligmaking van Kohlbrugge als "een groot gevaar", kwalificeert. Het feit dat ds. Roos ds. Kersten als toetssteen gebruikt en die als normatief handhaaft t.o.v. de bijbelse leer van Kohlbrugge, maken al zijn argumenten tegen de leer van Kohlbrugge volstrekt waardeloos. Ds. Kersten is dwaallicht nummer 1 van de Afscheiding en hij dwaalde zeer in het leerstuk waarmee de Kerk staat of valt, de leer van de rechtvaardiging van de goddeloze. Het gevolg daarvan was, dat Kersten ook dwaalde in de leer der heiligmaking en in de leer van het verbond. (Voer de naam Kersten in de zoekoptie van deze website voor inzage in de dwalingen van Kersten).
Ds. G.H. Kersten is bovendien volstrekt geen theoloog te noemen, want hij was een ordinaire blauwdruk van dr. Comrie, die een onbijbelse filosofische, aristoteliaanse wedergeboorte leerde met behulp van dr. Habitus en prof. Actus, beide leerlingen van Aristoteles. Beide schimmige doctors H en A zijn echter verheven tot kerkvaders van de Afscheiding en zijn door ds. A. Moerkerken bevorderd tot afgescheiden geloofshelden van het veronderstelde geloof a la Abraham Kuyper.
Ds. J. Roos onderbouwt zijn betoog niet door en op grond van de heilige Schrift, nee, hij stelt vlees tot zijn arm en laat Kersten opdraven, want Kersten is blijkbaar de bijbel voor de Afscheiding, maar op die wijze liet Saul Samuel oproepen door de profetes te Endor!
Zowel Da Costa, ds. Kersten als ds. Roos kunnen Kohlbrugge niet meemaken, en zij maken van de diepgang van Kohlbrugge's theologie een oppervlakkige ijsbaan, omdat zij de diepgang van Kohlbrugge's leer geheel misverstaan bij gebrek aan een tweede bekering (Luk. 22:32b), die Kohlbrugge wel kende.
Ik ga hier niet alles citeren van hetgeen ds. Roos geschreven heeft tegen Kohlbrugge, daarvoor moet u de betreffende Wachter Sions maar opvragen. We willen er wel iets van weergeven. Ds. Roos papegaait Kersten na, die schrijft: "Ik schrijf enkele eenzijdigheden van dr. Kohlbrugge als voorbeelden neer: "Daarom moeten we het ervoor houden dat de wet voor ons een dode is, die we netjes hebben begraven en dat wij voor haar ook en dode zijn, omdat zij ons ten dode is geworden; dat wij niets meer met haar te maken hebben, nadat wij van Christus geworden zijn." En elders: "Heb ik Christus, dan bekommer ik mij niet om mijn heiligmaking."
Vervolgens schrijft ds. J. Roos: "Hoewel Kersten terdege zijn strijd begreep [wat een grap - GPPB.], en met zijn overige leerstellingen instemde [hetgeen een grove leugen is - GPPB], verzweeg hij het bezwaar van zijn eenzijdigheden niet, namelijk de heilige roeping van Gods volk om in afhankelijkheid van Gods Geest de ziel te oefenen in heiligheid" [hetgeen Kohlbrugge absoluut wel leerde, echter niet op de neonomiaanse wijze der afscheiding, maar op de wijze van de Geest der heiligmakig - GPPB.].
Ds. J. Roos lijkt heel integer te schrijven over Kohlbrugge, maar degenen die de theologie, welke Kohlbrugge aan de voeten van Christus geleerd heeft, ook van Christus geleerd hebben, zullen de beschuldigingen aan het adres van Kohlbrugge omtrent zijn "eenzijdigheden" als leugenachtige sprookjes krachtig van de hand wijzen, omdat de zogenaamde eenzijdigheden van Kohlbrugge zuiver eenzijdige vrije, soevereine genade bevatten, die alleen diegenen verstaan die ook der wet gestorven zijn t.a.v. het leven der heiligmaking. De Wet is geen bron om uit te leven, geen regel voor de gelovigen, want dat is Christus en Zijn Evangelie alleen. De Wet moet derhalve zodanig gepredikt worden, ook in het kader van het stuk der dankbaarheid, dat Gods kinderen volledig afzien om de Wet erbij te nemen om zich m.b.v. de Wet te oefenen in heiligmaking, want anders maken zij zichzelf opnieuw tot een overtreder (Gal. 2:18).
CHRISTUS ALLEEN geldt ook voor het leven der dankbaarheid. Christus is een volkomen Zaligmaker en Christus en Zijn leer is de ENIGE Bron voor het leven der heiligmaking. In de betreffende preken waarop u doelt, kunt u er uitgebreid van kennis nemen hoe er op grond van Gods Woord krachtig stelling genomen moet worden tegen de subtiele neonomiaanse opvattingen van de Afscheiding, waarmee genoemde ds.-en Kohlbrugge volstrekt onterecht bestrijden, ten spijt van de integerheid van ds. J. Roos.
Hartelijke groet,
GPPB.
|
|
|
|
|
|