 |
|
|
|
Beste meneer Burggraaf,
Op internet kwam ik een artikel tegen dat u gestopt was met de commentaren en persberichten op diverse krantenartikelen. Maar als ik uw website lees, gaat u daar onverkort mee door. Hebt u zich bedacht? Ik vind dat niet erg, want ik lees ze graag en soms lig ik een dag in een deuk op de manier waarop u iets schrijft. Uw manier van schrijven ontwapent heel snel, bij mij ook, maar ik had eerst behoorlijk wantrouwen jegens u, door lasterpraatjes over u te geloven die in de gereformeerde gezindte rijkelijk de ronde doen. Door het aandachtig lezen van uw website ben ik tot een geheel andere conclusie gekomen. Ik hoop dat u mijn vroegere verdachtmaking wilt vergeven.
vr. gr.
Arie G.
----------------------------------
Beste Arie G.,
Van harte vergeven!
Ja, Arie, een mens wil het bijltje er weleens bij neergooien en zo'n mens ben ik ook. Dat heeft de pers gehaald en ik vroeg me af waar ze zich zo druk om maakte. Blijkbaar zag de refo-Tetzel zijn business slinken door mijn commentaren, gelijk Demetrius de zilversmid de verkoop van zijn afgodstempeltjes zag slinken door de prediking van Paulus, hoewel ik niet pretendeer in de schaduw van Paulus te kunnen staan. Maar toen er destijds een dominee bij mij op bezoek kwam en te kennen gaf dat hij "blij" was dat ik was gestopt met de commentaren, kreeg ik juist vanuit Gods Woord te verstaan ermee door te moeten gaan. "Dies zeide ik: Ik zal Zijner niet gedenken, en niet meer in Zijn Naam spreken; maar het werd in mijn hart als een brandend vuur, besloten in mijn beenderen; en ik bemoeide mij om te verdragen, maar konde niet", Jer. 20:9. Dominees hebben blijkbaar ook een afkeer van vermaning, omdat zij alleen de macht willen houden. Ja, maar dat boek heb ik al even uit, om Christus' wil, hoewel ik zelf tot de categorie van de grootste der zondaren behoor. Maar zwijgen als de eer van Christus in het geding is, valt dominees blijkbaar makkelijk, maar mij niet en ik zwijg nog veel te veel als het hier over gaat. Maar het weinige wat ik mag schrijven, mogen we weleens doen als een onnutte dienstknecht die slechts schuldig is te doen waartoe hij geroepen is. Gode van alles de eer.
H. groeten,
GPPB.
|
|
|
|
|
|