 |
|
|
BOEVEN-BEROUW ONTMASKERD II
| |
|
Onderstaand ingezonden stuk is een van de vele bewijzen dat BOEF een lastercampagne voert achter de rug van GPPB om. Al is de leugen nog zo snel..........!
---------------------------------------
|
|
|
Beste vriend Burggraaf,
Onlangs kreeg ik een mail van ene Boef. Ik kende die man niet, maar las op je site wel een reactie op ene Den Boef.
Zie onder wat hij schreef. Nu krijg ik bijna dagelijks mail waarin hij jou persoonlijk en de leer naar de Schrift die je mag kennen en uitdragen verdacht maakt en moet ik dit lezen en dat lezen. Ik heb hem kortelijks een reactie gegeven (zie onder). Wat wordt het toch weinig meer gevonden dat men ondervindt dat alles buiten Christus verdoemd is. Je zei het ook nog in de preek over de droefheid naar God: waar worden ze nog gevonden die zich vleselijk weten, verkocht onder de zonde. Als we dat niet bevinden, zijn we ook niet in Christus. Want die houd Zich alleen een arm en ellendig volk over, die op de Naam des Heeren betrouwen.
In Christus verbonden,
M.G. vd H.
-------------------------------------------
Geachte heer Den Boef,
Ik raad u aan om Dordtse Leerregels Hoofdstuk 3 en 4 te lezen, artikel 11 en 12.
Daar staat o.a.: "HIJ opent het hart dat gesloten is, Hij vermurwt dat hard (inderdaad als een diamant) is, Hij besnijdt dat onbesneden is, enz.." Als de Heere je door Zijn Geest brengt in de bevinding van de verlorenheid van je bestaan, waarin je het recht Gods krijgt te billijken, toe te vallen en omhelzen (lees Leviticus 26:40-42), dan komt Hij ook op Zijn tijd de wedergeboorte te werken door de toegerekende gerechtigheid, heiligheid, wijsheid en volkomen verlossing van Christus toe te passen in je ziel door het geloof van Christus, waardoor er ook direct het geloof in Christus komt, en de zondaar met God verzoend wordt. De Dordtse Leerregels schrijven hierover dat het in haar kracht niet minder is dan de schepping of de opwekking der doden. Doden (geen bedroefden) zullen horen de stem van de levende God (Joh. 5:25), al gaat het nooit in de ontdekking buiten droefheid, smart over de zonde, smart over gezondigd te hebben tegen een goeddoend God, heen.
De droefheid naar God is vrucht van de wedergeboorte, dus vrucht van de inlijving in Christus door het ware zaligmakende geloof.
De kanttekeningen (werden die maar eens vaker gelezen door predikanten en ambtsdragers) bij 2 Korinthe 7:10 waarover deze droefheid gesproken wordt zijn zo duidelijk en zeggen: "Dat is, die van God komt, Gode aangenaam is, en den zondaar tot God brengt; wanneer namelijk het hart des zondaars daarover recht bedroefd is, dat hij God zijn Vader door zijn zonde vertoornd heeft, met een vertrouwen van de vergeving derzelve door Christus Jezus, vergezelschapt met een vast voornemen van de zonde te vlieden; gelijk de voorbeelden van David, den verloren zoon, de zondares, Petrus en anderen uitwijzen." Er wordt hier gesproken over iemand die genade heeft ontvangen (zijn Vader heeft hij door de zonde vertoornd) en er wordt gesproken over een vertrouwen van de vergeving derzelve door Christus Jezus. Dat vertrouwen is vrucht van de wedergeboorte. Dat vertrouwen behoort tot het wezen van het zaligmakende geloof (zie HC Zondag 7).
U moet verder eens lezen wat HC Zondag 33 bij vraag 89 schrijft over de afsterving van de oude mens (dit wordt terecht door GPPB besterving genoemd, want de oude mens heeft de doodsteek gehad, Rom. 7:9), waar gesproken wordt over het hartelijk leedwezen.
Welnu, dat is de droefheid naar God. U ziet dat ook de Catechismus dit in het stuk van de dankbaarheid plaatst, en niet in het stuk van de ellende. Zeker is er droefheid in het stuk der ellende, smart over de zonde (denk maar aan de tollenaar die op zijn borst sloeg. Van der Groe beschrijft dat met boetvaardige voeten, handen, ogen en mond), maar u moet bedenken dat zolang we nog buiten de Vrijstad zijn, dat we nog kunnen omkomen. Buiten Christus is geen leven maar een eeuwig zielsverderf! Goddelozen, vijanden, worden met God verzoend en geen bedroefden. Dat moeten we vasthouden, want anders komen we in mystisch vaarwater waarbij wedergeboorte en geloof in de Heere Jezus Christus uit elkaar getrokken worden. De wedergeboorte is als de schepping: daar zij licht!
Een mens mag voor zijn bewuste vereniging met Christus door het ware zaligmakende geloof (waardoor Zondag 1 in waarheid wordt bevonden) niet worden opgebouwd in zijn kennis der ellenden, in zijn droefheid (want er is smart over de zonde zoals ook Van der Groe beschrijft in de toetssteen en dan bij de tollenaar als voorbeeld). Maar nu opgelet! Van der Groe zegt iets heel gewichtigs op blz. 154 van zijn toetsteen: "Deze is dan de grote en heilige les, welke de Tollenaar ons hier met zijn gebed komt te leren, dan namelijk een ware en oprechte boete nooit is zonder een waar geloof." Dus de ware droefheid naar God en het ware zaligmakende geloof zijn onafscheidelijk van elkaar en niet los verkrijgbaar. Weet u wat bitterlijk wenen geeft? Als een Petrus je lieve Zaligmaker te verloochenen. Dat was Petrus, die het ware zaligmakende geloof deelachtig was. Die droefheid is onderscheiden van de droefheid voor de geloofsvereniging met Christus.
ALLES BUITEN CHRISTUS MOET AFGESNEDEN WORDEN!
De Heere schenke dat te bevinden.
M.vr.gr.
M.G. v.d. H.
|
|
|
|
|
|