 |
|
|
|
Geachte heer Burggraaf,
U maakte melding van copyrightschending, maar wanneer is daar nu sprake van? Geldt dat ook voor internetartikelen?
vr. gr.
dhr. J. D.
--------------------------
Geachte heer J.D.,
Goede vraag. In boeken (ook in de mijne) staat meestal vermeld: "Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij digitaal, elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever."
Dus iemand die wat over wil nemen om te publiceren in een blad of op een website, moet toestemming vragen aan de auteur/uitgever. Dat loopt niet over een alinea, daar maakt niemand zich druk om, maar als het om hele artikelen gaat, dan moet er toestemming gevraagd worden aan de betreffende auteur of uitgever. Die auteur of uitgever kan toestemming verlenen, maar ook weigeren. Als de auteur of uitgever toestemming verleent, dan is de eis dat degenen die wat over wil nemen, de bronvermelding erbij plaatst. Dat wat betreft boeken en geschriften met vermelde copyright. Er zijn echter ook uitgevers die copyright claimen van boeken die al eerder zonder copyright zijn uitgegeven. We denken hierbij aan oudvaderboeken die ooit zonder copyright op de markt verschenen zijn. Als de tekst van zo'n boek ongewijzigd opnieuw uitgeven wordt, kan betreffende uitgever er geen copyright op laten gelden. Maar bij opnieuw uitgegeven (antieke) boeken is copyright meestal wel van kracht, omdat men de spelling heeft overgezet in hedendaagse taal.
Wat internetartikelen betreft, is het meestal zo dat voor prive-gebruik vrij gecopieerd en uitgedeeld mag worden. Dat geldt ook voor mijn web-artikelen en preken, mits ongewijzigd EN met bronvermelding! Internet is een publieke faciliteit, die toegankelijk is voor iedereen, en als men vanwege het algemene belang van andere websites iets wil publiceren, dan gaat dat meestal via een link van het betreffende artikel/tekst/preek. Doorlinken naar andere websites en/of artikelen/preken van derden daar is niets mis mee. Ook kan het nodig zijn om de link naar andere websites te laten vergezellen met een titel of met een inleidend stuk van dat artikel; zolang men bronvermelding doet is daar ook niets mis mee. Maar als men zonder bronvermelding internetartikelen van derden publiceert waarop een geldige copyright rust, is dat een vorm van stelen. Informatieve website's, zoals van Wikipedia, dagbladen en kranten, zijn informatief bedoeld en zijn als zodanig voor iedereen copieerbaar t.b.v. het algemene belang, als het goed is. Maar heel anders wordt het als iemand ongevraagd en zonder bronvermelding artikelen van derden overneemt met als doel om zichzelf te promoten en zo het aantal bezoekers van eigen website te doen stijgen. Dat is stelen en ploegen met andermans kalf. In dergelijke gevallen blijkt de steler dikwijls buitenproportioneel te stelen van derden, dus met hopen tegelijk.
Kijk, als de website van bijv. www.theologienet.nl enz. door derden wordt overgenomen die met het gestolene zelf een theologiewebsite publiceren, dan is die persoon een ziekelijke dief, want hij kan ook gewoon doorlinken naar websites en/of internetartikelen van derden, al of niet gepaard gaande van een inleidend stukje.
Niemand zal praat maken van een overgenomen citaat of citaten (mits bronvermelding), want anders zouden we gepubliceerde dwalingen nooit kunnen weerleggen.
Op boeken rust een duidelijker en strakker copyright dan op website-artikelen, en overname uit boeken met een geldig copyright is schriftelijke toestemming vereist van auteur en/of uitgever. Nogmaals, dat gaat niet om een alinea, of zinssnede, dat is duidelijk. Maar als men van andere websites hele stukken -waarop publiciteits-copyright rust- wil overnemen en die wil publiceren om zelf de nieuwsbron van het overgenomene te willen zijn en men doet dat ongevraagd en zonder bronvermelding, dan is dat puur stelen, ook al wendt men het goede doel voor, het blijft stelen, vooral als men er een gewoontegebruik opna houdt. Dat laatste wordt zelfs gedaan door publicisten die zich voor hoog bekeerd uitgeven. Nogmaals, het gaat niet om kinderachtigheden van een paar zinnetjes of een artikeltje, zolang men maar bronvermelding doet, is daar niets mis mee, maar als men zonder bronvermelding en zonder toestemming hele stukken overneemt waarop copyright rust en die op eigen website publiceert, dikwijls onder het mom om "het goede doel" te dienen, dan is dat echt ontoelaatbaar en een strafbaar delict. Er zijn er zelfs die zodanig met andermans kalf ploegen en hele stukken overnemen en daarmee voorwenden alsof ze het zelf geschreven hebben. Vrijgegeven internet-artikelen van derden overnemen voor het goede doel, dus zonder bijoogmerken, is wat mij betreft akkoord, maar wel ongewijzigd EN met volledige bronvermelding.
Hartelijke groet,
GPPB.
PS. Omtrent uw vraag hebben we de gerelateerde link geplaatst. (Zie Klik hier link).
|
|
|
|
|
|