|
|
Geachte B.,
Strict Baptisten, zoals Philpot, Warburton, Kersaw, Gadsby noemt u in een van uw boeken uw geloofsbroeders in Christus. Het baptisme noemt u echter dopers (wettisch). Ik ben een baptist, en voor mij is de volwassendoop fundamenteel onderdeel van mijn geloof. De kinderdoop is rooms. De geloofsdoop is m.i. geen aanhangsel in de christlijke leer, maar behoort tot het wezen van het geloof. In onze gemeente zijn twee mensen lid geworden die als kind gdoopt zijn en zich nu willen laten overdopen, omdat zij nu gelovige baptisten zijn.
Is er volgens de Bijbel bezwaar tegen de overdoop?
vriendelijke groet,
J.P.
------------------------------------
Geachte heer/mevr. P.,
Waarom vraagt u mij dat? Bent u soms gaan twijfelen aan het baptisme? Ik dacht dat baptisten zelf wel een tekst kunnen verzinnen om de overdoop legitiem te maken. Het klinkt wellicht wat cynisch, maar ik heb met het huidige baptistische doperdom geen enkele affiniteit, omdat het baptistische doperdom de leer en bevinding van de rechtvaardiging van de goddeloze teniet doet. Niet de handelende Verbonds God, maar de gelovige mens staat centraal binnen het baptistische doperdom.
Er zijn zelfs hoogverlichte doperse proponenten in onze dagen die zich "gereformeerd baptist" noemen, maar er bestaan geen gereformeerde baptisten, netzomin er gereformeerde moslims zijn; netzomin er buitenaardse wezens bestaan. Er zijn wel gereformeerde ex-baptisten, maar die zijn dus geen baptist meer.
Ja, de Strict Baptisten zoals u die opnoemt zijn mijn geliefde broeders in Christus, maar die maakten van hun volwassen "geloofsdoop" geen grond voor de zaligheid. Hoewel zij dwaalden in de leer van het verbond, dweepten zij niet met de volwassendoop. Dat doen de huidige (Strict) Baptisten wel. (Zie Klik hier link "BIBLICAL WAY OF BAPTISM" - Engels).
De heilige Doop is geen onderdeel van het geloof, zoals u dat wel suggereert. Het geloof maakt de bijbelse leer niet uit, ook niet de leer der dopen. Het geloof is geen bron, dat is het Woord en daarom moet het geloof en de gelovige getoetst worden aan het Woord. Het Woord is de Bron van het ware geloof, niet het geloof zelf. Ik geloof niet in mijn geloof, maar in Christus, het Woord. Ook maakt de Doop geen onderdeel uit van het geloof zelf, maar behoort tot de bijbelse geloofsleer. U draait de zaken om, en dat is kenmerkend voor het huidige baptisme. Niet God, niet Zijn Woord, niet het Verbond, niet Christus, maar het geloof staat op nummer 1 bij de dopersen. Dopers is wettisch, ja, en dus verwerplijk. Als de gelovige mens in het centrum staat, is genade is geen genade meer en dan is alles wettisch.
Ik ga u echter niet overtuigen. Het heeft geen enkele zin. Overtuigen is Gods werk en het geloof ook. Ik mag er wel van getuigen, gelijk ik heden doe. Wat de "overdoop" betreft, het volgende. Waar geloof heeft geen behoefte aan overdoop, omdat een waar gelovige in Christus Jezus gedoopt is, ineens en voor altijd (Rom. 6). Gods werk laat zich nooit overdoen en Zijn volbrachte werk in Christus ook niet. Overdoop is dus een verschrikkelijke zonde en een overduidelijk bewijs van puur ongeloof! Immers, bij de Doop is God aan het Woord en niet ‘de gelovige’ mens. Het zal u wel ergeren als ik zeg dat dopen van God uit gaat en niet van de gelovige mens. God eist verbondskinderen ten doop, omdat zij tot het verbond Gods behoren. Dat Rome kinderen (afgodisch) doopt, daarom is de bijbelse kinderdoop niet rooms. Wie dat wel beweert, raast als een dwaas. God handelt verbondsmatig en in dat kader zaligt Hij wie Hij wil en verhardt Hij wie Hij wil. Verbondskinderen eist God ten doop om met hen te handelen naar Zijn vrijmachtig welbehagen. Dat is de bijbelse kinderdoop, nl. kleine kinderen des verbonds aan God overgeven. God doet ermee wat Hem behaagt. God handelt in de Doop, niet de gelovige mens. Volwassendoop is alleen van toepassing op bekeerde heidenen, want bondelingen behoren (als kind) gedoopt te wezen. Overdoop heeft helemaal geen enkele waarde, integendeel, het is een verloochening van Gods Drie-enige Naam en verbond en is tot grote schade van de ziel. Op het erf van het genadeverbond is de kinderdoop volledig bijbels en geboden, eenmalig en onvervangbaar. We hebben dat al eerder met het Woord bewezen. (Zie gerelateerde artikelen).
Bij de doperse overdoop is de (on)gelovige mens aan het woord en God mag toezien. Baptisten en overdopers stellen hun geloof boven de belofte Gods bij de kinderdoop gegeven. Baptisten dopen op grond van hun geloof. Dat is echter een vorm van wettisch ongeloof, aangezien het bijbelse dopen geschiedt op grond van Gods verbond in Christus met Abraham, dat zich anderzijds alleen door het geloof laat verstaan.
God heeft de Doop echter niet ingesteld op grond van ons verstaan door het geloof. Dat wel te denken is puur arminiaans. Het geloof als voorwaarde voor de Doop is dus wettisch en een doperse (arminiaanse) invulling van de doop. De Doop is een teken en zegel van Gods verbond en het ziet op de betekenende zaak van de afwassing der zonden door het bloed van Christus. Dat de betekenende zaak van de Doop alleen door het geloof verstaan kan worden, is duidelijk, maar daarmee staat of valt het sacrament van de H. Doop niet. Als de instellingen van Christus en de betekenende zaak zouden afhangen van het geloof van de gelovigen, dan is het een verloren zaak en dan is Christus tevergeefs gestorven. Overdoop en doperse volwassendoop is in strijd met de bijbelse leer en bevinding van de rechtvaardiging van de goddeloze, de leer waarmee de Kerk staat of valt. De baptisten geven het geloof een verdienstelijke lading, terwijl het geloof slechts een middel van deelachtmaking is. Overdoop en doperse volwassendoop is ook in strijd met de predestinatieleer, want Gods volk is van eeuwigheid het eigendom van Christus. Dat worden zij niet pas door het geloof, zoals de dopersen leren, noch door de doop; dat zijn zij op grond van Rom. 5:6. Dezulken en dezulken alleen worden in de tijd met God verzoend, omdat Christus Zich van eeuwigheid Borg voor hen gesteld heeft, hun Verbondshoofd is, en hen representeert voor de Vader.
Uit verbondskinderen wil God Zijn Kerk bouwen, namelijk zovelen als Hij ertoe roepen zal met een inwendige roeping. Verbondskinderen onthouden van de doop is puur kindermisbruik, want de kinderen zijn een erfdeel des Heeren; zij zijn Zijn maaksel en Hij mag ermee doen wat Hij wil. Daarom eist God dat alle verbondskinderen (in- en uitwendig) het teken van de Doop ontvangen, want God openbaart Zijn verkiezend handelen in het kader van het verbond. Dat wordt door het doperdom geloochend, maar dan is genade geen genade meer.
Dat geldt ook t.a.v. de "overdoop". Overdopen is dus een bittere vrucht van het ongeloof en een miskenning van de doop in de dood van Christus. "Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?" Rom. 6:3.
Door het geloof krijgt de gelovige deel aan de betekenende zaak, waarvan hij/zij als kind het teken ontving door het sacrament van de doop. Zo wil God het, maar de baptisten doen alsof hun kinderen heidenen zijn door hen niet te laten dopen. Ze vertrouwen God hun kinderen niet toe! En daarmee loochenen zij ook Gods verbondswraak. Het is dan ook heidens ongeloof om verbondskinderen ongedoopt te laten. Het doperse baptisme is een grove miskenning van het eenzijdige(!) Verbond, dat de Heere in Christus met Abraham gemaakt heeft. God ging namelijk ALLEEN tussen de stukken door, terwijl de ONBESNEDEN Abraham in diepe slaap verzonken lag. Maar de baptisten zijn wakker en beschouwen zich tegenover God als gelovige verbondspartners. Wat een rebellie!
met vriendelijke groet,
GPPB.
|
|