 |
|
|
HOE VER REIKT VERGEVINGSGEZINDHEID?
| |
|
|
|
Geachte heer Burggraaf,
Ik heb een kennis die mij stiekem belasterd en leugens over mij vertelt, maar ik ben het toch te weten gekomen. Ik heb haar al vergeven, maar ze weigert schuld te erkennen uit valse schaamte. Hoe ver strekt mijn vergevingsgezindheid voor haar?
Karin H.
---------------------------------------
Beste Karin,
Als Petrus aan Christus vraagt: "Heere! hoe menigmaal zal mijn broeder tegen mij zondigen, en ik hem vergeven! Tot zevenmaal?" Matth. 18:21. Dan antwoordt de Heere Jezus: "Ik zeg u, niet tot zevenmaal, maar tot zeventigmaal zeven maal", (vs. 22). Dan moet die broeder of zuster echter wel om vergeving vragen en het moet gemeend zijn. "Wacht uzelven. En indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem; en indien het hem leed is, zo vergeef het hem", Luk. 17:3.
Uw kennis vraagt u niet om vergeving, en dan kunt u haar ook niet vergeven, wel voor Gods aangezicht, maar niet haar persoonlijk, zolang zij volhardt in het kwaad. Uw vergevingsgezindheid is uw kennis niet tot voordeel, maar u wel.
Bidt in ieder geval den Heere of uw kennis haar zonden mag inzien en tot schuldbelijdenis mag komen.
Ik weet uw situatie natuurlijk niet van dichtbij, en ik hoef dat ook niet te weten, maar er is wel een onderscheid waarover u belasterd wordt. Is het omdat u God vreest, of om tijdelijke dingen? Als u gelasterd wordt om Christus' wil, dan bent u zalig en die bedreven laster om Christus' wil is een wezenlijk kenmerk van het ware christenzijn.
Al wordt u gelasterd om Christus' wil, dan kan God alleen die schuld van uw kennis vergeven en niet u; wel jegens haar, maar niet voor haar.
Ach, als ik u vertellen moet hoeveel ik valselijk in mijn schoenen geschoven krijg dat ik dominees belaster en dat ik daarmee -volgens zeggen- in de schuld moet komen, is met geen pen te beschrijven.
Ik zeg hiermee niets over uw situatie, want die ken ik niet, maar 'dwalingen bestrijden' gooit men tegenwoordig op 1 hoop als 'laster bedrijven'. Dus er kan zoveel gezegd worden, terwijl de werkelijkheid gans anders ligt en daarom acht ik mij zeer gelukkig dat God de Kenner der harten is. Ik hoop dat dat ook uw geval mag betreffen, want we kunnen lijden om Christus' wil, maar ook als een kwaaddoener. Bij elk geval moeten we ons op de Heere kunnen beroepen en als we daarin oprecht zijn en niet de strijd tegen vlees en bloed voeren, dan zal de Heere voor ons strijden en gij zult stille zijn, tenminste, als we de Heere toebehoren.
Hartelijke groet,
GPPB.
PS. In de Rubriek INGEZONDEN STUKKEN kunt u nog een viertal andere ingezonden stukken lezen over dit onderwerp.
|
|
|
|
|
|