|
|
We zien een verlangen naar eenheid. We lopen vast in scheuringen.” Daarin is de Heidelbergse Catechismus een „gids voor onze tijd”, aldus prof. dr. W. Verboom woensdag voor de Utrechtse afdeling van studentenvereniging CSFR.
Verboom: "Ik zeg bijvoorbeeld tegen de gereformeerde belijdenis: ik heb moeite met uw scholastieke denken, zoals ik dat hier en daar tegenkom. Of met het rationeel plausibel maken van de verhouding tussen de menselijke en goddelijke natuur van Christus. En we zouden nu vraag en antwoord 80 over de pauselijke mis niet meer zo formuleren."
Commentaar
Dr. Verboom ziet verlangend uit naar eenheid. Welke? Een eenheid waarin de pauselijke mis geen vervloekte afgoderij meer genoemd wordt? Een eenheid waarin de valse godsdiensten worden getolereerd? Een eenheid waarin de horizontale theologie over het Woord heerst? Een eenheid waarin men een handreiking doet aan Rome? Een eenheid waarin de enigheid des ware geloofs voor elke belijder voor allerlei uitleg vatbaar is? Een eenheid waarin men vergaderd, maar niet uit God? Een eenheid waarin het geloof prive-terrein is? Een eenheid waarin de tuchtorde van Christus de grond ingetrapt wordt? Een eenheid, waarin men niet de rechtvaardiging van de goddeloze leert, maar de rechtvaardiging van de GODDELOOSHEID, naar het model van de PKN?
Dat is de droom van dr. W. Verboom. De eenheid die dr. Verboom en zijn collega dr. H. van de Belt voorstaan, is niet uit God, maar een voorzichtig verdrag met de hel. De paus kan in zijn handen wrijven, want met zo'n valse oecumene kan hij wel uit de voeten.
"Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld", 1 Joh. 4:1. En de uitslag van die beproeving luidt als volgt: "Gewogen, gewogen en te licht bevonden!"
GPPB.
|
|