Deze dag -15 juni 2009- ontvingen wij een rondzendbrief van de stichting HeartCry, waarbij het onderstaande getuigenis van "een jonge broeder" was gepubliceerd. Tussen de regels door hebben we gereageerd op het getuigenis van JB ("jonge broeder").
Klik op de 'Klik hier'-link en overtuig uzelf van de godslasterlijke HeartCry-leer.
|
|
|
HeartCry: "Getuigenis van een jonge broeder m.b.t. het volheidsleven en rusten in Christus."
JB.: Zoals ik onlangs jullie heb aangegeven had ik het volheidsleven nog niet ontvangen.
GPPB.: We hebben er weer een nieuwe godsdienst bij, namelijk "het volheidsleven", dat echter haaks staat op hetgeen de Heilige Geest leert bij monde van Paulus in Romeinen 7:14 (ev): "Want wij weten, dat de Wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde." "Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam der zonde en des doods. Ik dank God..." Het "volheidsleven" van HeartCry is ook ver uitgestegen boven het leven van de armen van geest in Christus, zoals geschreven staat in Zefanja 3:12: "Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen."
JB.: Het christen-leven was voor mij nog een worsteling.
GPPB.: Ja, de arminianen worstelen met de heiligmaking, zonder ooit gerechtvaardigd te zijn. Dat is ook de leer van Watchman Nee, waardoor JB betoverd is. Anderzijds zal het ware genadeleven altijd een GELOOFS-worsteling blijven, want Paulus zegt net voor zijn sterven: "Ik heb de goede strijd gestreden..." Het leven des geloofs is een strijd op leven en dood, tegen de wereld, de zonde, het vlees, de duivel en de geestelijke boosheden in de lucht. Paulus jaagde naar de prijs van het wit, waartoe hij van Christus Jezus gegrepen was.
JB.: Ik heb al meerdere keren lezingen gehoord over het gekruisigde leven en het opstandingsleven maar ik ben er vanmiddag achter gekomen dat ik het nog nooit werkelijk begrepen heb.
GPPB.: Had JB het maar nooit begrepen, dan was er nog hoop voor hem, want de leer van Christus en de bevinding der heiligen valt niet onder de noemer: "begripsleer", maar onder de geloofsleer en het wonder van zalig worden valt alleen maar te bewonderen, naar het getuigenis der ouden: "We zien het, maar doorgronden het niet."
JB.: Het was zelfs een keer zo dat een spreker een lezing hield over het gekruisigde leven en dat ik dacht dat ik het begrepen had, er stroomde rust en vrede in mijn hart, ik was blij, op dat moment zelfs erg emotioneel maar ik besef nu dat ik het zelfs toen nog totaal niet begrepen had.
GPPB.: Rust en vrede op grond van wat? De ware vrede met God volgt uitsluitend op de rechtvaardigmaking door het geloof, zoals Paulus getuigt in Romeinen 5:1: "Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus."
JB.: Ik ben de afgelopen tijd het boekje 'Zitten, wandelen, standhouden' van Watchman Nee aan het bestuderen, en ik las, en ik las nog is, en nog is, en ik maakte een samenvatting maar ik besefte dat ik het nog steeds niet begreep.
GPPB.: "Zitten, wandelen, standhouden", van Watchman Nee, slaat het grote leerstuk, waarmee de Kerk staat of valt, over, namelijk de rechtvaardiging van de goddeloze! Watchman Nee vereenzelvigt de heilsfeiten in Christus met de toepassing van de gerechtigheid van Christus, en hij stapt over de staatverwisseling in het kader van de rechtvaardigmaking heen. Watchman Nee begint met het geloof, maar Gods orde is: "Bekeert u en gelooft! Watchman Nee heft de eis der bekering op door een heilsfeitengeloof, ofwel een historisch geloof! JB houdt zich voor een kind van God op grond van een historisch geloof in de heilsfeiten. God is echter een God, Die de goddelozen rechtvaardigt en Zich in Christus bekend maakt aan verloren zielen en hen vrijspreekt van schuld en straf en DAAROM geloven zij zaligmakend in Christus. JB gelooft buiten de rechtvaardigmaking om, ofwel buiten het recht en de vrijspraak om, en hij is als een Barabbas in de vrijheid gekomen. Barabbas' ogen gingen ook open toen hij werd vrijgelaten uit zijn donkere cel, en hij heeft ook op Christus gezien, maar zijn "zien" was niet zaligmakend. De moordenaar had maar 1 ontdekking, namelijk "verloren, verloren, voor eeuwig verloren", maar aan datzelfde kruis kreeg hij zijn ziel gered en in zijn oordeel werd hij vrij- en zaliggesproken door Christus. "Doden zullen horen, de stem van de Zoon van God, en die ze gehoord hebben, zullen leven", Joh. 5:25. Dat is het criterium van zalig worden en het betreft de doorgang door de enge poort, maar dat ontbreekt ten enenmale in "het getuigenis" van JB.
JB.: En vanmiddag gingen opeens mijn ogen open. Nu zie ik dat ik inderdaad met Christus gekruisigd, begraven, opgestaan en ten hemel ben gevaren, dat ik in Christus zit aan de rechterhand van God. Dat ik niet meer leef, maar Christus leeft in mij. Dit heeft 2009 jaar geleden al plaatsgevonden.
GPPB.: Als God de zondaar zijn ogen opent, ziet hij zich hangen in het oordeel en in het kader van het vonnis der Wet, alvorens hij Christus ziet als van de slangen gebeten. JB is nog nooit ontdekt aan de dodelijke slangenbeet en ja, dan is de eis der bekering niet meer relevant en dan hoef je nooit der Wet te sterven, want dan wandel je zo de blije wereld in. JB bedriegt zich voor de eeuwigheid.
Borgtochtelijk heeft Christus gedaan, hetgeen de uitverkorenen ontvangen in de toerekening, namelijk de gerechtigheid van Christus in het kader van de rechtvaardigmaking, ofwel de vrijspraak in de vergeving der zonden. Daar stapt JB overheen en JB heeft dan ook alle kenmerken de smalle poort omzeild te hebben en over de muur geklommen te zijn, en hij heeft dan ook zelf de toepassing gemaakt.
JB.: Ik hoef het alleen maar in geloof te aanvaardden.
GPPB.: Ja, ja, maar JB maakt een dodelijke vergissing. Gods Woord leert: "Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij", Joh. 3:27. Dus er is een INWENDIGE en KRACHTDADIGE roeping nodig wil er van een 'aannemen des geloofs' sprake zijn. Die inwendige roeping wordt in het verhaal van JB gemist en JB is duidelijk niet in het oordeel gered, zoals de moordenaar aan het kruis, maar heeft zich geheel buiten het recht Gods en de toepassing om, de zaligheid toege-eigend, zoals ook de dwaze maagden hebben gedaan.
JB.: Ik hoef niet meer te proberen te leven zoals Jezus heeft geleefd, maar ik mag vertrouwen dat Hij Zijn leven in mij uitleeft. Wat een bevrijding, wat een opluchting. Eindelijk kan ik al mijn inspanning laten varen, eindelijk hoef ik niets meer te doen. Christus leeft in mij en Hij doet alles in en door mij. Het is zo'n heerlijke bevrijding.
GPPB.: Op grond van een verondersteld vertrouwen, dat ontbloot is van elke belofte in de toepassing in Christus, beeldt JB zich in dat het goed met hem staat. Hij moest er evenwel toch nog wat aan doen, namelijk "aanvaarden", maar van de schenking in Christus lezen we niets.
JB.: Ik was altijd snel geïrriteerd in gesprek met mijn vader. Gisteren was er een goed voorbeeld van het feit dat Christus niet in mij leefde maar dat ikzelf nog springlevend was. Mijn moeder had de belijdenisdienst van een bepaalde afgescheiden kerk geluisterd en de belijdenisvragen opgeschreven. Ik had de belijdenisvragen gelezen, vervolgens ging mijn vader ze lezen en zei: 'zo dat is heel anders dan bij ons'. Direct sprong ik er bovenop, en zei: 'Helemaal niet, de strekking is gewoon hetzelfde, alleen de verwoording anders'. Ik schrok van mezelf hoe fel ik was en hoe mijn eigen-ik opsprong.
GPPB.: Ja, dat zijn duidelijk de kunsten van de oude mens.
JB.: Vanmiddag nadat ik had ontdekt dat "niet meer ik leef, maar Christus in mij leeft" ging ik naar beneden om koffie te drinken.
GPPB.: Een sterk staaltje van de inbeelding der dwaze maagden, want dit soort van droombekering gaat van ontdekking naar ontdekking, waarin de ware ontdekking evenwel ontbreekt, namelijk dat de mens dood is in zonde en misdaden. Ja, en als JB met zevenmijlslaarzen over het stuk der ellende heenspringt, is het niet zo moeilijk om te geloven en dan kun je met een gerust hart koffie gaan drinken, omdat de sterkgewapende zijn hof bewaakt en degenen in die hof een zalig gevoel geeft, net als de rijke man, totdat...
JB.: Ik heb van te voren God gedankt dat ik niet meer leef, maar Christus in mij leeft. Dat ik niet meer hoef lief te hebben, maar Christus in en door mij lief zal hebben. Dat ik geen enkele inspanning meer hoef te verrichten maar dat Hij het allemaal zal doen. Ik heb het gebed gebeden dat Watchman Nee beschrijft: 'Heere, het is mij eindelijk duidelijk geworden, dat ik mijn vader uit mezelf helemaal niet kan liefhebben; maar ik weet nu dat er een leven in mij is - het leven van Uw Zoon - en dat de wet van dat leven is om lief te hebben. Het kan niet anders dan anderen liefhebben'.
GPPB.: Liefhebben ten koste van de waarheid, leert Gods Woord nergens. Liefde tot God betekent echter OOK: "Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan? Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij", Ps. 139:21-22. Deze haat is niet in strijd met het liefhebben van je vijanden, zoals Christus ons leert, maar de liefde tot God staat boven de liefde tot de naaste. Die liefde tot God wordt in het verhaal van JB gemist.
JB.: Vervolgens ben ik in het vertrouwen naar beneden gegaan dat Christus door mij heen zou leven. Ik heb geen enkele inspanning geleverd, ik heb gerust in Hem. En ik heb mijn vader liefgehad. Ik heb hem spontaan lief gehad. We hebben heerlijk gekletst. Ik heb dit ook met hem gedeeld, en hij vond het heerlijk om te horen. We hebben zelfs over onderlinge verschillen, waarvan we in ieder geval dachten dat het verschillen waren, gepraat en het leverde geen enkele irritatie op, we hebben elkaar lief gehad. Ik vind het zelfs een raar idee om mijn vader zo te kunnen liefhebben.
GPPB.: Toen Petrus met de Joden veinsde, was er een irritatie, omdat Petrus niet recht wandelde naar het Evangelie. Paulus werd gedreven door de liefde van Christus, maar absoluut niet ten koste van de waarheid van het Evangelie en niet ten koste van het recht Gods. Paulus heeft echter niet "heerlijk zitten kletsen" met Petrus en hij heeft de irritatie van het Antiocheense conflict niet gladgestreken met een HeartCry-betoveringsmiddel à la Simon de Tovenaar, nee, Paulus heeft Petrus in aller tegenwoordigheid scherp bestraft, omdat hij te bestraffen was (Gal. 2). Petrus mocht zich in Christus onderwerpen aan die bestraffing, en hij mocht het beoefenen: "De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn; en hij bestraffe mij, het zal olie des hoofds zijn, het zal mijn hoofd niet breken; want nog zal ook mijn gebed voor hen zijn in hun tegenspoeden", Ps. 141:5. Bij de heggeriaanse stichting HeartCry, strijkt men de verschillen glad met "de liefde" en dat doet Hegger ook met de Antichrist, de paus, die hij zijn "lieve broeder in Christus" noemt, maar die "liefde" zal in de hel beweend moeten worden, omdat het de liefde van Christus niet is. Hegger, die jegens Rome een ommedraai gemaakt heeft van 180 graden, breekt een lans voor een eenheid "in de levende Christus" die boven de leerverschillen uitstijgt. Maar bij monde van Johannes spreekt Christus het oordeel uit over zulke valse bedriegers: "Want er zijn vele verleiders in de wereld gekomen, die niet belijden, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is. Deze is de verleider en de Antichrist [de paus]. Ziet toe voor uzelven, dat wij niet verliezen, hetgeen wij gearbeid hebben, maar een vol loon mogen ontvangen. Een iegelijk, die overtreedt, en niet blijft in de leer van Christus, die heeft God niet; die in de leer van Christus blijft, deze heeft beiden den Vader en den Zoon. Indien iemand tot ulieden komt, en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis, en zegt tot hem niet: Zijt gegroet. Want die tot hem zegt: Zijt gegroet, die heeft gemeenschap aan zijn boze werken", 2 Joh. 1:7-11.
JB.: Ik deel dit getuigenis met jullie, met de gezindheid van David in Psalm 9:2 "Ik zal den HEERE loven met mijn ganse hart; ik zal al Uw wonderen vertellen." Heerlijk, wat een bevrijding. Zo vaak gehoord en gelezen, nu eindelijk begrepen en realiteit. Wat een zegen!
GPPB.: God kan een vloek in een zegen veranderen, maar degenen die nooit een vloek voor God geworden zijn en de zegen zich inbeelden, kunnen zich de gezindheid van David wel toe-eigenen, maar met die inbeelding heeft de duivel zijn duizenden reeds verslagen. Ik zeg dit beslist niet om de zwakgelovigen kleinmoedig te maken, o, nee, maar de zwakgelovigen in Christus moeten zo menigmaal de vloek inleven, omdat zij zich zo gewaar worden. JB springt over zijn eigen oordeel heen en dat noemt hij een zegen. JB heeft het "begrepen", maar de vrijspraak ontbreekt en dan ontbreekt alles. Gods Woord leert: "Ziet gij niet een ijdel gezicht, en spreekt een leugenachtige voorzegging, als gij zegt: De HEERE spreekt, daar Ik niet gesproken heb?' Ezech. 13:7.
|
|