|
|
UTRECHT - Echtscheiding en hertrouwen van gescheidenen is alleen geoorloofd als er sprake is van bewijsbaar overspel (ONZIN - GPPB). Personen die gescheiden zijn vanwege andere oorzaken dan overspel en kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen, zijn censurabel. (Klik op de Klik hier link voor gehele artikel).
GPPB.: Als de ongelovige vrouw van de (WAAR)gelovige man scheidt, dan is het de gelovige man geoorloofd te hertrouwen. De ongelovige vrouw die van haar gelovige man gescheiden is, mag niet hertrouwen. Dat leert de Schrift in 1 Kor. 7:15 en in hetgeen Christus leert in de onderstaande verzen.
Vervolg artikel: Dat stelt het rapport "De heilige huwelijkse staat - een Bijbelse visie op trouwen en scheiden" dat de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten in het voorjaar van 2008 heeft aanvaard en dat nu is gepubliceerd. Het rapport is opgesteld door de commissie voor de bestudering van de mogelijkheid van kerkelijke huwelijksbevestiging na echtscheiding. Op 27 maart 2008 werd het rapport door de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten "met grote instemming" aanvaard (en luidt de grote Schriftkritische afval in - GPPB), zo meldt het 'Woord vooraf'. Daarin wordt ook gesteld dat de conclusies in het rapport moeten worden beschouwd als "synodale uitspraken" die "kerkelijk gezag" hebben. Na een uitvoerige exegese van die teksten in de Bijbel waar geschreven wordt over huwelijk, echtscheiding en overspel, worden in paragraaf 7 van het rapport conclusies getrokken. Een van de conclusies is dat overspel de enige Bijbelse grond is voor echtscheiding. Alleen zij die op grond van overspel van hun partner zijn gescheiden, mogen hertrouwen.
GPPB.: Dit is refoheidense Ger.Gem.-hermeneutiek. Gods Woord leert nergens dat gescheiden partners na overspel mogen hertrouwen.
Christus leert in Mattheus 5:32: "Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaten zal, anders dan uit oorzake van hoererij, die maakt, dat zij overspel doet; en zo wie de verlatene zal trouwen, die doet overspel." Hier zegt Christus dat wie met de overspelige vrouw trouwt, overspel doet.
Christus leert in Mattheus 19:9: "Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel." "Die doet overspel" = omdat hij nog getrouwd is met zijn eerste vrouw, die ondanks de echtscheiding nog steeds zijn vrouw is; het is dus ook zo dat als een man met de gescheiden vrouw trouwt, hij met de vrouw van een andere man trouwt.
Christus leert in Markus 10:11: "En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar."
Kantt.: Namelijk die Hij verlaat, omdat hij de trouw niet houdt, die hij haar beloofd heeft; Mal. 2:14.
Christus leert in Markus 10:12: "En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een anderen trouwen, die doet overspel."
Christus leert in Lukas 16:18: "Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel."
In bovenstaande teksten leert Christus dat de man die zijn vrouw verlaat en een ander trouwt, overspel doet, om welke reden dan ook. Als zijn vrouw overspel doet, dan mag de man van zijn vrouw wel scheiden, maar niet hertrouwen, want dan doet hij OOK overspel.
Vervolg artikel: De opstellers van het rapport schrijven zich ervan bewust te zijn dat in het verleden door velen niet alleen overspel maar ook kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen, de zogenoemde causa religionis, als een legitieme reden voor echtscheiding werd gezien waarna de schuldloze partij ook mocht hertrouwen. Zelfs de kanttekenaren van de Statenvertaling laten in kanttekening 77 bij 1 Korinthe 7:39 de mogelijkheid open dat scheiden en hertrouwen geoorloofd is in het geval van kwaadwillige verlating op religieuze gronden.
GPPB.: Deze Ger.Gem exegese is eveneens van refoheidens gehalte, want de Schrift leert in 1 Kor. 7:15 en vs.39 NIET dat hertrouwen na een echtscheiding op grond van 'religieusheid in het algemeen' geoorloofd is, NEE, 1 Kor. 7:15 leert dat hertrouwen na een echtscheiding alleen geoorloofd is voor de man (of vrouw) die in Christus gelooft en om dié reden door zijn vrouw (of man) is verlaten. "Maar indien de ongelovige scheidt, dat hij scheide. De broeder of de zuster wordt in zodanige gevallen niet dienstbaar gemaakt; maar God heeft ons tot vrede geroepen", 1 Kor. 7:15. Een gelovige man mag echter nooit van zijn ongelovige vrouw scheiden, laat staan om op grond daarvan te hertrouwen, en andersom ook niet.
Vervolg artikel: In het rapport wordt opgemerkt dat de kanttekeningen in deze kwestie echter niet met één stem spreken. "Voor echtscheiding wegens causa religionis geeft 1 Korinthe 7 enige opening. Maar voor enig verband met een tweede huwelijk, waarvoor kanttekening 77 kiest, biedt dit hoofdstuk geen basis. De conclusie van kanttekening 77 kan derhalve, naar het oordeel van de commissie, niet onderbouwd worden uit de exegese van dit hoofdstuk, en uit geen enkele andere plaats in de Heilige Schrift. De conclusie van kanttekening 77 geeft een opening voor hertrouwen die exegetisch niet valt te onderbouwen", zo oordeelt het rapport.
GPPB.: De Ger.Gem. doen aan Schriftkritiek, omdat zij op grond van een conclusie-exegese redeneren. 1 Kor. 7:15 spreekt VOOR HET WARE GELOOF evenwel duidelijke taal. De waar gelovige in Christus mag hertrouwen als de ongelovige partner omwille van het geloof in Christus hem/haar verlaten heeft. De GG-synode acht 1 Kor. 7:15 niet SCHRIFTUURLIJK genoeg! Ze willen een EXEGETISCHE onderbouwing. Wel, als een ongelovige man van zijn gelovige vrouw scheidt (of andersom), dan is die vrouw vrij van de wet des mans, omdat die man voor haar in geestelijk opzicht gestorven is en derhalve niet meer door haar geheiligd. Immers, toen die man nog met haar getrouwd was, was die man geheiligd door de vrouw (of andersom), maar als de ongelovige man van de gelovige vrouw scheidt omdat zij in Christus gelooft, dan is die man niet meer (uitwendig) geheiligd door de gelovige vrouw en derhalve is het de vrouw om Christus' wil geoorloofd te hertrouwen. Dat leert Paulus zowel in Romeinen 7, als in 1 Kor. 7.
Vervolg artikel: In het rapport wordt niet alleen ingegaan op de Schriftgegevens over huwelijk en echtscheiding, maar ook op datgene wat theologen in het verleden over deze kwestie hebben gezegd. De synode erkent dat er "ten aanzien van kwaadwillige verlating bij onze reformatoren en gereformeerde voorvaderen, gerelateerd aan de weerbarstige praktijk, op verschillende wijze is gehandeld. Er is sprake van een grijs gebied, omdat er geen scherp omlijnde Bijbels gefundeerde afbakening van het begrip kwaadwillige verlating gegeven kan worden."
GPPB.: Bij elke echtscheiding is er sprake van een kwaadwillige verlating, behalve in geval van hoererij. De Ger.Gem. willen een biblicistisch bewijs, ofwel een dode-letter-hermeneutiek. De hermeneutiek van de Heilige Geest is echter niet voor twee-erlei uitleg vatbaar. De GG-synode is zelf censurabel.
Vervolg artikel: Toch kiest het rapport ervoor "dicht bij de Schrift" te blijven en stelt het dat kwaadwillige verlating, wil het een geoorloofde grond zijn voor scheiding, altijd een godsdienstige achtergrond moet hebben Ook in dit geval moet de verlatene echter ongetrouwd blijven en is er geen Bijbelse grond voor een tweede huwelijk.
GPPB.: Onzin, Paulus spreekt helemaal niet van een "godsdienstige achtergrond" in 1 Kor. 7:15. In geval de ongelovige scheidt van de gelovige, mag alleen de WAAR-gelovige partner hertrouwen. Dat staat er in 1 Kor. 7:15.
Vervolg artikel: De synode heeft "het individuele geweten van dienaren des Woords" niet willen binden in twee gevallen. Zo kan een predikant niet gedwongen worden medewerking te verlenen aan een tweede huwelijk na overspel wanneer hij "op grond van de Schrift" tot de conclusie komt dat zo'n huwelijk niet mogelijk is. Ook wil de synode het geweten van predikanten die moeite hebben met de conclusie in het rapport dat een tweede huwelijk na kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen niet mogelijk is, niet binden. "Daarbij is wel uitgesproken dat voorkomen moet worden dat dit dan in de praktijk zodanig wordt opgerekt dat elke vorm van kwaadwillige verlating tot echtscheiding mag leiden en de weg baant naar een tweede huwelijk."
GPPB.: Ja, ja, maar dit is pure leervrijheid, want hier leert de GG-synode TEVENS dat predikanten die op grond van de Schrift tot de conclusie(!) komen dat een tweede huwelijk na overspel WEL geoorloofd is, zo'n verboden huwelijk mogen inzegenen. De kerk op zijn kop! Ikabod!
|
|