|
|
Verliezer Netanyahu
Hoofdredactioneel commentaar RD
Dat macht verslavend is, behoeft geen betoog. Ook in de meest democratische samenlevingen bewijst dit credo zich keer op keer. Israël vormt daarop geen uitzondering. Minister van Defensie Ehud Barak sleepte zijn socialistische Arbeidspartij dinsdag een rechtse coalitie binnen en hield daar een flink aantal ministersposten aan over, inclusief het behoud van zijn eigen departement.
Blijkbaar kon Barak geen afstand doen van het regeringspluche. Tegen de zin van zo’n beetje de helft van zijn partijgenoten gooide hij het op een in het geheim gesloten akkoordje met Likudleider en formateur Benjamin Netanyahu. Die sprak dinsdag –volledig misplaatst– van een „eenheidsregering die goed voor het land zal uitpakken en stabiliteit in Israël zal brengen.” De „grote winnaars” van de coalitieonderhandelingen zijn volgens Netanyahu de Israëlische bur-gers.
Niets is minder waar. Er is geen sprake van een eenheidsregering. De Arbeidspartij vormt slechts een vreemde linkse eend in de bijt van een rechtse tot extreem rechtse coalitie. Op het gevaar af een scheuring in zijn partij te veroorzaken, meende Barak echter voor regeringsdeelname te moeten kiezen.
De grote verliezer is natuurlijk Benjamin Netanyahu. Na de verkiezingen riep hij om het hardst dat er recht moest worden gedaan aan de uitslag. Het volk had gesproken en rechts had duidelijk winst geboekt, ondanks het feit dat de centrumpartij Kadima als grootste uit de bus was gekomen. Nu ”Bibi” een linkse partij aan boord haalt, die ook nog eens fors verloren heeft, maakt hij zichzelf er bepaald niet geloofwaardiger op. (Lees gehele artikel via de Klik hier link).
Commentaar
Het bovenstaand commentaar van de hoofdredactie van het RD op het recente regeerakkoord van Benjamin Natanyahu is van een zeer laag niveau, van een pro-palestijnse inhoud, en ook nog eens de stompzinnigheid gekroond.
Netanyahu zou de grote verliezer zijn, volgens het RD-commentaar, een Hamas-uitspraak die kant noch wal raakt en van een laag gehalte is. Netanyahu treft in het geheel geen blaam, zijn eerste voorkeur was om met Tzipi Livni in zee te gaan en zo een eenheidsregering te vormen met de centrumrechtse partij, Kadima. Aangezien mevrouw Livni tot nu toe geweigerd heeft om een eenheidsregering te vormen met de Likud-partij van Netanyahu, bleef er voor Netanyahu niets anders over dan met de ultra-rechtse partijen en met de arbeiderspartij van Ehud Barak in zee te gaan om een noodzakelijke meerderheid in de Knesset te halen. Dat is Netanyahu gelukt, maar hij zelf zal met deze coalitie niet bijster gelukkig zijn, aangezien Netanyahu zijn voorkeur heeft laten blijken voor een regering met Kadima. De grote verliezer is hier niet Netanyahu, maar eigenwijze mevrouw Livni. Mevrouw Livni laat duidelijk haar eigen belang boven het landsbelang gelden, terwijl Netanyahu zich volledig inzet voor het landsbelang en daar ook alles voor over heeft. Omwille van het landsbelang heeft Netanyahu zichzelf behoorlijk verloochend en nogal wat consessies gedaan om toch een regering te vormen die de meeerderheid in de Knesset heeft. Om dat te bereiken heeft Netanyahu zijn voortreffelijke eigenschappen als soldaat laten blijken en toch een eenheid weten te vormen met partijen die behoorlijk van mening verschillen. Menselijke gezien is de recente coalitieovereenkomst juist een uitzonderlijke prestatie. Niet Netanyahu, maar de hoofdredactie van het RD heeft geloofwaardigheid verloren. Maar dat was al langer bekend.
GPPB.
|
|