Sinterklaas
Toen wij kind waren, werd er ook in óns gezin aan sinterklaas gedaan. Vader klopte op de deur en de schoen werd gezet... Tijdens zo’n avond werd moeder bepaald bij Ps. 97:4 berijmd: "...en nietig afgoôn prijzen.” Dat gaf zo’n droefheid in haar hart, dat ze meedeed aan deze afgoderij, dat ze het niet meer kon doen vanwege de ere Gods. Daar ging zo veel van uit, dat nadien nooit meer sinterklaas is gehouden. Tot op de dag van vandaag komt dit elk jaar in onze herinnering. De God van de 17e eeuw is ook de God van de 21e eeuw! (Bron: Rubriek Opgemerkt - RD, 14-11-2008).
Fijke en Alie Korevaar
Slotlaan 308
3701 GX Zeist
|
|
|
In veel gemeenten komt sinterklaas vrijdag aan. R. A. Steenbergen roept de gereformeerde gezindte op niet aan het feest mee te doen vanwege het heidense en roomse karakter ervan. Steenbergen citeert uitgebreid uit een boek van Petrus Wittewrongel. Eind oktober hield het RD een kleine peiling onder zijn lezers over tradities. De uitkomst was triest: het sinterklaasfeest scoort hoog bij de deelnemers. Dit puur roomse feest lijkt weer geheel ingeburgerd in de gereformeerde gezindte. Dat is treurig, want wie diverse bronnen nakijkt op Sint-Nicolaas en het naar hem genoemde feest, komt onder meer de volgende dingen tegen.
Ten eerste: er lopen parallellen naar de (af)god Wodan, die ook op een schimmel rijdt.
Twee: zwartepiet was oorspronkelijk een demon die door de heilige gedwongen werd goede daden te verrichten. In christelijk perspectief is zwartepiet de bedwongen duivel, plaatsvervanger van de overwonnen Wodan.
En als derde: het sinterklaasfeest heeft lang moeten opboksen tegen protestantse bezwaren, met name met betrekking tot de katholieke heiligenverering. Begin 17e eeuw werd het feest in sommige steden verboden, evenals het schoenzetten. Ook Luther verzette zich ertegen. Velen houden zich tegenwoordig aan een kerkelijk jaar, maar ook aan een interkerkelijk ofwel multicultureel jaar. Op 14 februari bijvoorbeeld wordt de -eveneens roomse- Valentijnsdag gevierd, op 31 oktober herdenkt de gereformeerde gezindte de hervorming en begin december viert ze sinterklaas; alsof zij niet hervormd of gereformeerd is. Eind december volgt dan het gedenken van Christus’ geboorte. En zo zweeft de gereformeerde gezindte tussen twee godsdiensten. (Lees gehele RD-artikel via 'Klik hier'-link).
Commentaar
Het protest tegen het rooms-heidense sinterklaasfeest van dhr. Steenbergen is volkomen op zijn plaats. Toen ik in Harskamp woonde deed de plaatselijke School met de Bijbel, 'DE ZAAIER' volop mee met het rooms-heidense sinterklaasfeest. Mijn protestbrief tegen dit afgodische feest, gericht naar het hoofd der school, dhr. E. Mosterd, werd afgedaan als niet relevant. Volgens zeggen was de school gereformatoriseerd onder invloed van de toenmalige predikant, C. Stelwagen, maar van die interne schoolreformatie heb ik nooit iets kunnen ontdekken. Tijdens een schoolavond waarop afscheid genomen werd van de hoogste groep studenten, waaronder een van mijn kinderen, werd o.l.v. schoolhoofd dhr. E. Mosterd, niet eens gebeden en uit de Bijbel gelezen. Toen wij dhr. Mosterd, hierover aanspraken, luidde zijn antwoord: We hebben al gebeden en uit de Bijbel gelezen met de kinderen in de klas, maar hier in de zaal doen we dat niet, omdat we de aanwezige rand- en onkerkelijke ouders niet voor het hoofd willen stoten.
Dit antichristelijke fenomeen is niet incidenteel in de 'gereformeerde' gezindte, maar generaal. Het gros refo's danst mee in heidense feesten, maar ondertussen schaamt men zich voor het Evangelie van Christus waarmee men 'geen mensen voor het hoofd wil stoten'. Ook kerkelijk werd in Harskamp voor dit heidense feest niet gewaarschuwd.
Ook ds. W. Pieters (HHK), in de tijd dat hij in RCA-gemeente te Springford (Ontario) stond, zag toen geen bezwaar in het heidense sinterklaasfeest. Dat heb ik persoonlijk uit zijn mond gehoord, maar toen hij mij hierover contacte, schreef hij 'van gedachte veranderd te zijn'. Ds. Pieters: "Maar wij zijn als gezin van huis uit altijd tegen sinterklaas geweest en sinds ons trouwen is dat eerder versterkt dan verzwakt! Onze kinderen doen als bijna enigen van de school er niet aan mee; en wij doen er ook niets aan."
Note: Wordt het dat niet de hoogste tijd om er alles aan te gaan doen om dit heidens feest te verbieden op een CHR. school? Als een dominee geen reformed invloed heeft op de plaatselijke CHR. school, wie dan wel?
Sinterklaas, in de volksmond 'een goedheilig man' genoemd, is echter gerelateerd aan een zekere Nicolaüs, een afvallige diaken uit de eerste christengemeente en leider van de sekte der Nicolaïten. Wat was de leer der Nicolaïeten? Zij leerden dat hoererij geen zonde is en ook leerden zij dat afgodenoffer eten -verboden door het apostelconvent (Hand.15)- geen zonde was. De ouderlingen van Efeze hanteerde evenwel getrouw de kerkelijke tucht t.a.v. de onzedelijke ketterijen der Nicolaïeten en worden door Christus om die reden geprezen (Openb. 2:6).
Rond het jaar 270 werd de eigenlijke St. Nicolaas geboren als zoon van een rijke koopman in Patara in de provincie Lycië in klein Azië (het huidige Turkije). Nicolaas werd tot priester gewijd en met het geld van zijn ouders hielp hij velen die in nood verkeerden. Later werd Nicolaas bisschop van Myra. Op 6 december 340 is Nicolaas overleden en jaren later werd hij heilig verklaard. Daardoor mocht hij de naam "sint" voor zijn naam plaatsen en vereerd worden. In de middeleeuwen werden in Europa veel heidenen bekeerd. Om niet direct in de problemen te komen met de bevolking lieten de bekeerders de heidense feesten geleidelijk opgaan in Christelijke feesten en namen Christelijke heiligen de plaats in van heidense goden. In uiterlijk en gedrag van de Germaanse oppergod Wodan lijkt het of de heilige Nicolaas langzaam maar zeker diens uiterlijk en taak heeft overgenomen. Wodan was een forse man met een wijde mantel, muts en lange baard. Hij reed op een wit paard door de lucht en droeg in zijn handen een speer. Hij werd begeleid door twee raven, die hem informeerde over het gedrag van de mensen. Wodan werd zeer vereerd en alleen een zeer populaire heilige als Nicolaas van Myra kon hem vervangen.
In de middeleeuwen werd op 6 december door scholieren het St. Nicolaasfeest gevierd. Een jongen werd tot bisschop gekozen. Hij werd bijgestaan door zwartgemaakte jongens en zij kregen voedsel en geschenken. Ook kregen scholieren soms van een welgestelde heer een vrije dag en geld om het St. Nicolaasfeest te vieren. Later ging men ook arme kinderen trakteren. Zo ontstond een volksfeest, waarin de schoen of klomp als vindplaats van geschenken een rol ging spelen. Op de avond voor 6 december werden vooral voor de kleinsten geschenken en lekkers bij de schoorsteen gelegd. In de 17e eeuw werd St. Nicolaas meer een onzichtbare kindervriend, opvoeder en huwelijksmakelaar. Tot 1845 werd er wel over Sinterklaas gesproken en gezongen. Hij trad niet in het openbaar of in huiselijke kring op. Ook gaf hij aan stoute kinderen de roe. Van Zwarte Piet is nog geen sprake! Pas na 1845 verschijnt Sinterklaas in het openbaar, gekleed als bisschop. Langzaam zal Zwarte Piet zich naast de Sint voegen; in de praktijk en in de boeken. Hij heeft de rol van bestraffer en boeman. De roe neemt een heel bijzondere plaats in. In de middeleeuwen was de roe een strafwerktuig, maar een roe kun je ook zien als symbool van vruchtbaarheid. Kinderen die de roe kregen, waren eigenlijk te oud voor het Sinterklaasfeest, dus vruchtbaar.
Het sinterklaasfeest heeft aanvankelijk moeten opboksen tegen protestantse bezwaren tegen de katholieke heiligenverering. Rond 1600 werd het in Delft verboden zijn feestdag te vieren en vaardigden sommige gemeenten een verbod af op schoen-zetten. Ook de kerkhervormer Maarten Luther verzette zich tegen het feest. Nog in 1895 sprak de burgemeester van Sluis zich uit tegen de viering op openbare scholen, maar in de 20e eeuw kreeg het feest steeds meer de wind in de zeilen. Toch blijft de sinterklaasviering omstreden, tot in de Katholieke Kerk toe. In 2004 werd door de pastoor van het Noord-Limburgse Well de viering in de kerk verboden, omdat hij de kerk slechts wilde gebruiken voor kerkelijke zaken. De viering van sinterklaas hoort daar klaarblijkelijk niet bij, alhoewel nergens wordt aangegeven dat de pastoor ook de heilige Sint-Nicolaas uit de kerk weert. Het verbod leverde een storm van protesten (ook uit de eigen parochie) op. De Deken van Gennep waaronder Well valt liet dat jaar ludiek op 5 december de collecte ophalen door twee Pieten, begeleid door Sinterklaas.
En als we dan bedenken dat mannen in sinterklaaspakken de martelaren op de brandstapels hebben omgebracht, moet de wereld wel STOMVERBAASD zijn dat de rechtzinnige kerken geen enkel (officieël) protest uitbrengen tegen het afgodische sinterklaasfeest. Het duo sinterklaas en zwarte piet is onmiskenbaar een rooms-heidense nabootsing van Christus en de duivel! En refoland danst met het eerste duo mee. Theodorus van der Groe heeft de oordelen Gods zien komen en afgekondigd, maar het gros huidige refo-dominees bakt zoete broodjes en velen gaan in de voetsporen van de valse vrede(!)profeet Hananja.
Land, land, land, hoort des Heeren Woord!
GPPB.
|
|