Advies voor L.J. van Valen: Lees het boek: "Gelijk de dauw van Hermon", door L.J. van Valen.
--------------------------------------------------
|
|
|
Dhr. L.J. van Valen: "De interesse voor de puriteinen is ontstaan op 16 jarige leeftijd. In de boekenkast van zijn grootouders vond Leen van Valen een boekje van William Huntington, God de Kassier der armen. "Dat trof me wel en toen ben ik meer boeken gaan lezen van Hollandse oude schrijvers en Engelse puriteinen. Het was deels ook historische belangstelling, omdat ik graag meer over hun achtergrond wilde weten. In welke tijd stonden deze auteurs en wat waren de uitdagingen waar ze voorstonden. Huntington was dan niet echt een puritein, de bloeitijd van de puriteinen was de 17e eeuw. Mannen als John Owen en Thomas Goodwin, daar ben ik veel in gaan lezen." In de jaren ’90 schreef van Valen een schat aan boeken, veelal rondom puriteinen. Ook bij Uitgeverij Boekhout verschenen een aantal boeken van zijn hand. Inmiddels publiceerde hij zijn 25e boek, het gaat over Andrew Murray. "Murray zegt hele actuele dingen over levensheiliging. Hij gaat heel erg de diepte in, begrijp je. De Reformatie is daar wat blijven steken; ze bleef hangen bij de rechtvaardiging, ze is niet zozeer aan levensheiliging toegekomen."
Klik op de Klik hier link ter inzage volledige CIP-artikel.
Commentaar
Bij dhr. Van Valen is de oude mens nog springlevend, maar dat geldt alleen degenen die onder de Wet zijn. Van Valen is niet de enige die iets dergelijks leert, want dat is de hartkraai-EO-religie van vandaag. Dat soort belijders gaan een strijd aan met de oude mens. Die strijd begint echter in de dood en eindigt in de dood. Gods volk heeft geen oude mens meer, want die is gestorven en het stoffelijk overschot van de oude mens wordt in Gods Woord genoemd: het lichaam der zonde.
Het doorsnee puritanisme waarop Van Valen zijn ziel en zaligheid gezet heeft, is juist fundamenteel afgeweken van de leer der Reformatie en heeft de leer waarmee de Kerk staat of valt tot een achterliggende gedachte afgezwakt. Hetgeen Van Valen beweert, namelijk dat de Reformatie niet zozeer aan de levensheiliging is toegekomen, is pure misleiding, een grove leugen en een rooms sprookje. De heiligmaking is namelijk niet een vervolgstuk op de rechtvaardigmaking, zoals de puriteinen geleerd hebben. Dat is Christus in tweeën delen en een gedeelde Christus is een valse christus.
De Kerk is volkomen rechtvaardig en volmaakt heilig in Christus en daar komt geen zucht praktische heiligheid aan te pas (1 Kor. 1:30). De borggerechtigheid en de borgheiligheid van Christus staan volkomen op rekening van Gods volk en daar komt geen praktische heiligmaking meer bij. De toerekening van de gerechtigheid van Christus is niet iets wat in het verstand huisvest en onvruchtbaar blijft, maar genoemde vruchtbaarheid komt niet tot stand volgens de ingestorte genadeleer der puriteinen, want die is rooms. Huntington was geen puritein, dat heeft Van Valen goed opgemerkt, want Huntington veegde de vloer aan met puriteinse heiligmaking in het kader van de toegerekende gerechtigheid van Christus.
Praktische heiligmaking maakt geen deel uit van het rechtvaardig zijn voor God en wat velen onder praktische heiligmaking verstaan is doorgaans niets anders dan ordinaire werkheiligheid. De leer en bevinding van de toegerekende gerechtigheid van Christus, ofwel de leer en de bevinding van de rechtvaardiging van de goddeloze, werkt geen triomfantalisme in de hand, zoals Van Valen suggereert, maar juist hetgeen Paulus o.a. schrijft in Romeinen 7:14:19: "Want wij weten, dat de Wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik. En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is. Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik." En in die diepte wordt de lof des Heeren geboren: "Ik dank God door Jezus Christus onze Heere."
Deze genade in de hernieuwing en in de bevestiging in het leven des geloofs werkt een wederkerend berouw en de vernieuwde genade in Christus is de kracht der heiligmaking.
Welke genade?
Christus VOOR ons!
Hetgeen Paulus in Romeinen 7:14 (ev) schrijft is de hoogste stand in het geestelijke leven en andere standen zijn er niet. Je bent of totaal vleselijk en in Christus volmaakt, of je doet aan zelfheiliging en je neemt Christus erbij tot eeuwig afgrijzen.
Romeinen 7:14 is het dispuut dat zich in de tijden der eeuwen heeft herhaalt. Bij Paulus en de Joden, bij Luther en de neonomianen, en ook bij Kohlbrugge en het Reveil, met name met Da Costa.
De puriteinen zouden van de Romeinen 7:14-preek van Kohlbrugge weinig of niets begrepen hebben en de Nadere Reformatie ook niet.
Het drietal theologen, dr. H.F. Kohlbrugge; prof. dr. Eduard Bohl en prof. Johannes Wichelhause, hebben een veel zuiverder nadere reformatie aan de dag gelegd dan heel de 17e eeuwse godgeleerdheid, inclusief de puriteinen.
Ook Andrew Murray slaat de plank ten aanzien van de levensheiliging volledig mis en hij zit in dezelfde strik gevangen als de Galatiërs van weleer. Degenen die vromelijk beweren hetgeen Van Valen ten aanzien van de heiligmaking beweert, doen de Wet teniet en delen Christus in tweeën. Alsof de toegerekende gerechtigheid van Christus aanvulling behoeft!! Dat is de antinomianerij ten top!
Velen schreeuwen om een hernieuwde Reformatie ten aanzien van de heiligmaking, maar dat zal nooit buiten een hernieuwd Antiocheens conflict kunnen gaan (Gal. 2). Het huidige christendom zit met Petrus met de besneden Joden te veinzen over de rug van Christus om tot een heiliger leven te komen dan Christus VOOR ons. De antinomianerij ten top!
Voor dezulken is Paulus in Romeinen 8 onder de genade, en Paulus in Romeinen 7:14 bevindt zich volgens de huidge Schriftgeleerden onder de Wet. Zulke belijders scharen zichzelf met Van Valen bij degenen die de Wet NIET verstaan, met als gevolg: een valse leer, valse blijdschap, geveinsde liefde, valse kerken, deformatie, haat en verdeeldheid.
"Maar die van Christus zijn, hebben het [vrome heiligheids] vlees gekruist met de bewegingen en begeerlijkheden", Gal. 5:24.
GPPB.
|
|