|
|
Kinderen, een geschenk van God
RD: 29-10-2010 11:49 | Ds. W. Visscher
Citaat uit het artikel van ds. W. Visscher:
Een kind is een godsgeschenk, zo zei de jonge vrouw in de trein. Ik moest op dat moment denken aan een signalering van C. S. Lewis, die schreef dat de „kloof tussen de vereerders van verschillende goden niet zo groot is als de kloof tussen wie wel en wie geen godsverering kennen."
Klik op de Klik hier link ter inzage volledige RD-artikel
--------------------------------------
COMMENTAAR
Even afgezien van de subtiele karikaturen die ds. Visscher maakt richting Wilders, is zijn omhelzing van Lewis een fundamentele misser.
De kloof tussen de 'rijke' man in de hel en de 'arme' Lazarus in de hemel is onoverbrugbaar, zegt Mozes. "En boven dit alles, tussen ons en ulieden is een grote klove gevestigd, zodat degenen, die van hier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, van daar tot ons overkomen", Luk. 16:26.
Maar ds. Visscher meent dat die kloof tussen de vereerders der afgoden in de hel en de ware vereerders van de enige ware God in de hemel niet zo groot is als de kloof tussen een kind van God en een atheďst. Volgens ds. Visscher heeft Mozes dus een karikatuur gemaakt van de kloof tussen de hel en de hemel. De kloof tussen de rijke man in de hel en de arme Lazarus in de hemel wenst ds. Visscher te overbruggen met een sprookjesboek van dr. Lewis. Ik denk dat de rijke man -toen die nog in de tijd was- zich wel kon vinden in die suggestie van Lewis/Visscher, maar toen hij zijn ogen opsloeg in de eeuwige pijn, werd zijn oecumenische poging tussen de hel en de hemel door Mozes voorgoed de bodemloze put der hel ingeslagen.
Ds. Visscher heeft derhalve nog nooit met Mozes recht kennis gemaakt en nog nooit een dodelijke klap van de Wet gehad, want uw spraak, ds. Visscher, maakt u openbaar!
Even terzijde: zijn dit soort oecumenische dominees onze weleerwaarde voorgangers?
Gelukkig niet de mijne!
GPPB.
|
|