|
|
De Reuver: Leerstoel is geen preekstoel
Prof. De Reuver mag vijf boeken op de boekenplank zetten die voor hem van groot belang zijn. Welke zijn dat?
1. ”Die Mystik im Abendland” van Bernard Mc. Ginn (vier delen). „Een uitvoerige historische analyse van de westerse christelijke mystiek. Dit standaardwerk is me zeer van dienst geweest bij de voorbereiding van mijn boek ”Verborgen omgang”. Het scherpte mijn zicht op verschillen, maar vooral ook op overeenkomsten tussen de vroomheid van middeleeuwen en (Nadere) Reformatie.”
2. ”De vrijheid van een christen” van Luther. „Een betrekkelijk kort maar rijk geladen geschrift, waarop ik telkens weer terugviel bij de doordenking van de verhouding rechtvaardiging-heiliging.”
3. ”Institutie” van Calvijn. „Deze fundamentele en breed opgezette geloofsleer was en is mijn gids door het landschap van het gereformeerde protestantisme.”
4. ”Das Wirken des Heiligen Geistes nach Calvin” van W. Krusche. „Een studie die het hart van Calvijns pneumatologie ontsluit.”
5. ”De zekerheid van het geloof” van C. Graafland. „Deze dissertatie heeft me een beetje geleerd te onderscheiden waarop het aankomt.”
Klik op de 'Klik hier' link ter inzage van het RD-artikel over de improvisatie van dr. A. de Reuver.
Commentaar
Bij een breed publiek is dr. A. de Reuver niet zo'n bekende theoloog, deels vanwege het feit dat De Reuver de kerkpublieke arena altijd heeft gemeden. Enige introductie is dan ook geboden.
Prof. dr. A. de Reuver (1942) studeerde, na een gymnasiale opleiding in Terneuzen, aanvankelijk Nederlands in Leiden en vervolgens theologie in Utrecht. Na het kerkelijk examen werd hij in 1972 tot predikant bevestigd in de Hervormde gemeente van Tholen. Van 1976 tot 1993 diende hij de Hervormde gemeente van Capelle aan den IJssel en die van Delft. In 1992 promoveerde hij op een studie over de geloofsopvatting van dr. H.F. Kohlbrugge in vergelijking met die van Reformatie en Nadere Reformatie. In 1994 volgde zijn aanstelling tot bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond, met als leeropdracht Gereformeerde Godgeleerdheid. In onderwijs, onderzoek en publicaties gaat zijn belangstelling in het bijzonder uit naar de reformatorische spiritualiteit. Ook liep dr. De Reuver mee met zijn gereformeerde bondscollega's die massaal meegingen met de Samen-op-weg kerk, de PKN, omdat zij volgens dr. C.A. van der Sluijs meegenomen zijn geworden door ambtelijke besluitvorming. Zo doende zijn er nogal wat godgeleerde doctoren en gelijknamige GB-dominees familie van Pilatus gebleken die zich bij het ambtelijke besluit der Joden neerlegde om Christus over te leveren in de handen der zondaren om gekruist te worden, en daarbij zijn handen waste in onschuld.
Om de pauselijke kool en de kerkelijke geit te kunnen sparen, moet je de kerkpolitieke improvisatielessen bij de GB gevolgd hebben, en het improvisatietalent van dr. A. de Reuver via het theologisch widescreen komt dan ook duidelijk openbaar in het RD-artikel, (zie Klik hier link), waarin De Reuver een aantal theologen de revue laat passeren die hem geïnspireerd hebben op zijn weg naar de leerstoel namens de GB. Heel typisch is wel dat dr. H.F. Kohlbrugge in het RD-artikel door De Reuver nauwelijks genoemd wordt, terwijl dr. Kohlbrugge hem het meest moet hebben geïnspireerd.
In zijn terugblik op zijn academisch werk, valt De Reuver theologen bij die juist de sympathie van Kohlbrugge ontberen. Maar ja, bij theologische improvisatie moet je natuurlijk elke register benutten, om niet het etiket "ongereformeerd" opgeplakt te krijgen, zoals Kohlbrugge destijds door dr. W.J. Op 't Hof (HHK) bijzonder laakbaar is neergezet. En dat, terwijl Kohlbrugge een dermate bijbels theoloog is geweest, die we in onze dagen niet meer hebben. Hoewel het vernietigende oordeel van dr. Kohlbrugge jegens de piëtische vroomheidsbeweging volledig bijbels is, gaat dat oordeel dr. De Reuver blijkbaar te ver, aangezien hij genoemde beweging, (van Thomas à Kempis via Calvijn tot en met dr. W.H. Velema) laat mee componeren in zijn improvisatiespel, waarvan Luther en Kohbrugge slechts elk één registertje uitmaken. Het lijdt dan ook geen twijfel dat dr. Kohlbrugge van het improvisatiespel van De Reuver blauw-groen-geel misselijk geworden zou zijn, vanwege het kunstlicht der na(dere) reformatorianen.
GPPB.
|
|