WITWASPRAKTIJK RD-COMMENTAAR VS-ISRAEL
RD VERZWIJGT DE ANTISEMISTISCHE HOUDING VAN DE REGERING OBAMA  Klik hier       
Plaats in winkelmandjeMandje
RD-COMMENTAAR OP CRISIS VS-ISRAEL EEN FLUTSTUK VAN AMATEURS.

Slechte relatie
RefDag:16-03-2010 11:11 | Hoofdredactioneel commentaar

De relatie tussen Israël en de Verenigde Staten is in 35 jaar niet zo slecht geweest. Washington is ernstig ontstemd over de Israëlische aankondiging van de bouw van 1600 woningen in een orthodox-Joodse wijk in Oost-Jeruzalem. Opnieuw zet onenigheid over het nederzettingenbeleid de verhoudingen tussen beide landen fors onder druk.

Klik op de Klik hier link ter inzage van het Hoofdredactionele commentaar van het RD.

Commentaar
Dat het vredesproces in het Midden Oosten een politiek toneelspel is, hebben ze in Apeldoorn bij de hoofdredactie van het RD niet door. Netanyahu is een Jood en een Jood is zijn tegenstander altijd te slim af. Daartoe behoort ook de Rachab-leugen van Netanyahu omtrent de huizenbouw in Oost-Jeruzalem.
In de tweede plaats stinkt het RD-commentaar naar antisemitisme, omdat de RD-commentator de agressieve antisemitische houding van de regering Obama totaal verzwijgt. Hieronder hebben we een verslag gepubliceerd die de witwaspraktijken van het amateuristische flut-commentaar van het RD omtrent de verraderlijke antisemitische Obama-administratie ontmaskert.

GPPB.

DE ANTISEMITISCHE HOUDING VAN VS-REGERING DOOR HET RD VERZWEGEN  Klik hier       
Plaats in winkelmandjeMandje
Relatie Amerika-Israël op dieptepunt - 'Obama is te ver gegaan'
Wall Street Journal: Obama behandelt onze vrienden als vijanden, en onze vijanden als vrienden - Netanyahu: Wij blijven gewoon bouwen in Jeruzalem

De vorige week plotseling uitgebroken ernstige diplomatieke crisis tussen de VS en Israël verergert bijna met de dag. Nadat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken afgelopen vrijdag de Israëlische premier Netanyahu 43 minuten lang telefonisch ongenadig de les las en eiste dat hij alle Amerikaans/Palestijnse eisen zo snel mogelijk inwilligt en stopt met alle bouwactiviteiten in Oost Jeruzalem, concludeerde de Israëlische ambassadeur in de VS dat de relaties tussen beide landen in 35 jaar niet zo slecht zijn geweest (1). Yehuda Avner, voormalig adviseur van wijlen premier Yitzhak Rabin, zei dat Obama met zijn beleid een averechts effect sorteert waarmee vrede in het Midden Oosten verder weg lijkt dan ooit.(2)

Avner verklaarde gisteren dat Obama 'dezelfde fouten maakt als Henry Kissinger in 1975'. Kissinger, destijds minister van Buitenlandse Zaken, eiste toen van Israël dat het zich éénzijdig gedeeltelijk zou terugtrekken uit de Sinaï woestijn, iets dat premier Rabin weigerde. 'U zal verantwoordelijk zijn voor de vernietiging van het derde Joodse rijk,' beet een boze Kissinger de premier van Israël toe, waarop Rabin antwoordde: 'En u zal niet door de Amerikaanse, maar door de Joodse geschiedenis beoordeeld worden,' waarmee hij verwees naar het feit dat de Joden een duizenden jaren lange geschiedenis hebben, en de VS op dat moment amper 200 jaar bestonden.

Toenmalig president Gerald Ford dreigde vervolgens dat de VS de relaties met Israël zou herzien als de Amerikaanse eis niet zou worden ingewilligd. Zes maanden later werd er alsnog een compromis gevonden en sloten Israël en Egypte vrede met elkaar; een vrede, die nog altijd standhoudt. 'De huidige Amerikaanse regering maakt (weer) de fout om Israël in een hoek te drukken,' waarschuwde Avner. 'De VS moet ten allen tijde voorkomen dat Israël zich in de steek gelaten voelt, want dat maakt onze vijanden alleen maar agressiever en Israël steeds halsstarriger.'

De Wall Street Journal is het met hem eens. Gisteren vatte de gezaghebbende Amerikaanse krant het buitenlandse beleid van president Obama als volgt samen: 'Onze vijanden worden het hof gemaakt, onze vrienden worden afgeperst. Het overkwam Polen, Tsjechië, Honduras en Colombia. Nu is Israël aan de beurt.' Het feit dat Obama na vijf jaar persé weer een Amerikaanse ambassadeur naar Israëls aartsvijand Syrië wil sturen, ondanks het feit dat de Syrische president Assad Amerika en minister Hillary Clinton onlangs publiekelijk belachelijk maakte, is dan ook alleszeggend. Daarnaast blijft Assad botweg weigeren de nauwe banden met Iran te verbreken.(3)

Obama exploiteert haat tegen Israël

'Obama is te ver gegaan,' concludeert Isi Leibler, analist bij de Jerusalem Post (4). De felle kritiek van de Amerikaanse regering op het Israëlische besluit om 1600 huizen in een Joodse wijk in Oost Jeruzalem te bouwen staat volgens hem niet op zichzelf, maar moet worden gezien in de context van de steeds vijandiger wordende houding van het Witte Huis, sinds Barack Obama daar zijn intrek in nam.

'Obama's strategie van toenadering zoeken tot Islamitische schurkenstaten is rampzalig gebleken. De poging om met een verzoenende houding een nucleair Iran te voorkomen is door de Iraanse tirannen beantwoord met het letterlijk de spot drijven met Amerika. De reactie van de Syrische president Assad op het besluit van de VS om weer een ambassadeur naar Syrië te sturen was ronduit vernederend. Assad nodigde vervolgens de Iraanse president Ahmadinejad en Hassan Nasrallah, de leider van de Islamitische terreurgroepering Hezbollah, uit voor gesprekken in Damascus,' aldus Leibler.

Zelfs de Libanese krant The Daily Star viel het op dat Washington dergelijk gedrag klaarbijkelijk níet 'beledigend' vindt, een term die wél werd gebruikt voor Israëls huizenbouwplan in Oost Jeruzalem. 'De regering Obama zorgt voor weinig vertrouwen bij Amerika's bondgenoten en voor nog minder angst bij Amerika's vijanden.' Het gevolg is onder andere dat de eisen die de Palestijnen en de Arabische Liga aan Israël stellen, steeds hoger en harder worden.

Ondanks officiële politieke verklaringen die trouw beloven aan de Amerikaanse alliantie met Israël, doet Obama geen enkele moeite zijn afkeer van de Joodse staat te verbergen en vernedert hij de Israëlische premier regelmatig. Volgens Leibler nemen de strategen in het Witte Huis op deze cynische manier afstand van Israël, omdat ze door het uitbuiten van de haat tegen Israël die de wereld heeft overspoeld, weer populairder proberen te worden.

De pro-Palestijnse en pro-Islamitische politiek van Obama is dan ook overduidelijk en onontkenbaar. Daar waar Israël op werkelijk ieder besluit fel bekritiseerd wordt, heeft Obama's regering sinds zijn aantreden nog niet éénmaal publiekelijk kritiek geleverd op de Palestijnse Authoriteit. Schrijnend voorbeeld: er kwam geen enkele Amerikaanse veroordeling toen een Israëlische burger in december door een Palestijn gruwelijk werd vermoord. Er kwam echter wél een veroordeling vanwege het feit dat de moordenaar later door Israël werd gearresteerd.

Eergisteren gaven we het meest recente voorbeeld van de nauwelijks verhulde Israëlhaat in het Witte Huis. Vice-president Joe Biden sprong uit zijn vel van woede toen hij hoorde van het Israëlische bouwplan voor Jeruzalem, maar hield zijn lippen stijf op elkaar toen de Palestijnse president Abbas en premier Fayyad nog tijdens zijn bezoek deelnamen aan een ceremonie, waarbij de vrouwelijk terrorist Dalal Mughrabi, die 32 jaar geleden in koele bloede 37 Israëlische buspassagiers -waaronder 11 kinderen- vermoordde, werd geëerd. 'Wij moeten ons en onze wapens verenigen tegen de vijand die ons land heeft gestolen,' waren de woorden van Mughrabi's zus bij deze ceremonie, waarmee ze openlijk opriep tot nieuwe agressie tegen de Joodse staat.

Tijdens Bidens bezoek concentreerden de vice-president en zijn vrouw zich, op één bezoek aan een Joodse begraafplaats na, dan ook volledig op de Arabieren en de Moslims. Zo bezocht Biden een Islamitische bedouïnengroep, die gefinancieerd wordt door het New Israël Fund (NIF), een uiterst anti-Zionistische organisatie, die tevens verantwoordelijk is voor 90% van de informatie die werd opgenomen in het eenzijdig anti-Israëlische 'Goldstone rapport' van de VN. (5)

Amerika belooft Palestijnen eigen staat, zelfs zonder vrede met Israël

Ondanks het feit dat er geen enkele premier is geweest die zó veel concessies deed aan de Palestijnen als Benyamin Netanyahu, lijkt de regering Obama maar één ding na te streven, en dat is het veroorzaken van een frontale botsing met de regering in Jeruzalem. De Palestijnse president Abbas verklaarde tijdens een interview met de Washington Post niet voor niets zelfverzekerd dat hij er het volste vertrouwen in had dat de VS ervoor zou zorgen dat álle Palestijnse eisen zullen worden ingewilligd, zelfs vóórdat er officieel over vrede onderhandeld zal worden.

Het is eveneens veelzeggend dat Joe Biden tijdens zijn scherpe veroordeling van Israël tegenover de Palestijnen het officiële standpunt van het Witte Huis herhaalde, en de PA verzekerde dat het doel van de 'indirekte' onderhandelingen geen vrede met Israël is, maar het oprichten van een onafhankelijke Palestijnse staat, en dat iedere partij die dit doel in de weg zou staan (lees: Israël), aangepakt zal worden.

Leibler schrijft dat Obama zich absoluut zal realiseren dat de houding van zijn regering de Palestijnen en Islamitische Jihadisten alleen maar sterker maakt en ervoor zal zorgen dat ze nóg extremere eisen zullen gaan stellen. Dat maakt het onvermijdelijk dat de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen zullen mislukken. 'Dan zullen wij de schuld daarvan krijgen en zal de VS, met de steun van het Kwartet (VS, Europa, Rusland, VN) en anderen, een oplossing aan ons willen opleggen.'


'Israël moet zich eensgezind verzetten tegen regering Obama'

Omdat de huidige crisis alle ideologiën overstijgt, moet de enige juiste reactie van Israël volgens Leibler een eensgezinde houding van alle belangrijke politieke partijen zijn, waarbij aan Amerika te verstaan wordt gegeven dat Israël een soeverein land is dat niet automatisch buigt voor de dictaten van Washington. Tevens moet heel goed duidelijk worden gemaakt dat geen enkele Israëlische regering ooit akkoord zal gaan met een bouwstop in Jeruzalem, omdat deze stad het hart en de ziel is van het Joodse volk.

Premier Netanyahu begrijpt dat. Afgelopen maandag herhaalde hij dat Israël 'net zoals in de afgelopen 42 jaar' zal doorgaan met huizen bouwen in Jeruzalem, omdat vrijwel de hele Israëlische politiek wil dat de Joodse wijken in en rond Jeruzalem altijd onderdeel van Israël moeten blijven. Tevens verklaarde hij dat de 10 maanden durende bouwstop in Judea en Samaria niet verlengd zal worden, en dat daarna dus ook in de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever weer gewoon verder gebouwd zal gaan worden. (6)

Ondertussen voert de regering Obama de druk op Jeruzalem steeds verder op. De Amerikaanse speciale afgevaardigde voor het Midden Oosten, George Mitchell, heeft zijn geplande bezoek aan Israël voor onbepaalde tijd uitgesteld, totdat de Israëlische regering zal bezwijken en het bouwplan voor Oost Jeruzalem alsnog schrapt en akkoord gaat met het bespreken van alle Palestijnse eisen (7), inclusief de status van Jeruzalem en de terugkeer van mogelijk honderdduizenden Palestijnse 'vluchtelingen', iets dat per definitie het einde van de Joodse staat zal betekenen.

Volgens de Washington Post zal de reactie van de regering Netanyahu van beslissende invloed zijn op de toekomstige relatie tussen Amerika en Israël. Het lijkt er dus steeds sterker op dat Obama de diplomatieke rel rond het huizenbouwplan voor Oost Jeruzalem zal aangrijpen om definitief te breken met Amerika's jarenlange bondgenootschap met Israël, en de Joodse Staat inclusief Jeruzalem gedwongen in tweëen zal proberen te splijten.

De Palestijnen proberen op dit moment door middel van gewelddadige acties in Jeruzalem een snelle Amerikaanse diplomatieke interventie af te dwingen. Vandaag gooiden tientallen gemaskerde Palestijnen stenen naar de Israëlische veiligheidspolitie en staken zij in diverse wijken autobanden in brand. Tot nu toe werden er 60 Arabische relschoppers gearresteerd en raakten 14 agenten gewond.(8)

(1) Haaretz
(2) Jerusalem Post
(3) DEBKA
(4) Jerusalem Post
(5) Arutz 7
(6) Haaretz
(7) Haaretz
(8) Jerusalem Post


http://www.derokendevlaswiek.nl