|
|
Volgens ds. Onderdelinden is "elke straathoek een preekstoel en elke deur een mogelijkheid. Benutten we die kansen of murmureren we met de farizeeërs dat God goed is voor een slecht mens?" De predikant legde verder uit dat God zondaren opzoekt. "Maar ik houd niet van een woordenspel, of er eerst een ontdekte zondaar is en dan een verloren zondaar. Je bent zondaar voor God, anders niet."
Behoed worden voor "uitbrekende zonden" betekent niet dat een mens geen zondaar is. "Wij allen zijn zondaren, doelmissers. De Westminster Confessie zegt dat het doel van de mens is God te verheerlijken. Daarom kun je niet tot God komen zoals je bent, zoals gezegd wordt. Want voor Hem kun je niet blijven wie je bent", aldus ds. Onderdelinden.
Hij gaf aan dat er alleen "hoop en verwachting" te vinden is omdat God zondaren opzoekt. "Sommigen willen dan een tekst die ze ooit gekregen hebben niet opgeven. "De kerk kent toch een sprekend God?" zeggen ze. Maar ze komen er wel hoog mee in de boom te zitten. Christus zoekt degenen op die verloren zijn."
Klik op de Klik hier link voor inzage RD-artikel
Commentaar
Volgens de uitspraken in het artikel, bedient ds. Onderdelinden zich van een kretelogie die dwars tegen de Schrift ingaat. Zeker, elke straathoek is een preekstoel, maar benut ds. O. die straathoeken zelf wel? Ds. O. houdt niet van een woordenspel, "eerst ontdekt en dan verloren, nee, we zijn zondaren." Ja, ja, dat moge reformed klinken, maar hier brengt ds. O. de Schrifttaal in diskrediet, want er staat geschreven dat de Zoon des mensen gekomen is, om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was (Matth. 18:11 - Luk. 19:10). Heeft ds. O. soms geen kennis aan zijn eigen verlorenheid? Dat riekt er wel naar, want anders zou hij deze taal niet bezigen. Ds. O. beknot de diepe ruimte van het Evangelie, namelijk dat het niet voor verloren zondaren, maar voor zondaren in het algemeen is, Ja, ja, nog even en dan zit ds. O. op de stoel van Erasmus, want die erkende wel een zondaar te zijn, maar geen verloren zondaar.
En volgens ds. O. kun je niet tot God komen zoals je bent, maar die uitspraak staat haaks op de leer en de bevinding van de rechtvaardiging van de goddeloze. Het misbruik van de tegenwoordige arminiaanse opwekkingsbewegingen sluit het goede gebruik niet uit, maar het gaat wel in een andere volgorde, namelijk dat GOD in het kader van de bekering tot de mens in zijn adamshoedanigheid komt en die gans verloren mens bekleedt met het kleed van de gerechtigheid van Christus.
En dan de bizarre uitspraak van O. dat degenen die een tekst gekregen hebben die niet willen opgeven, omdat dezulken zeggen dat de Kerk een sprekend God heeft, maar volgens O. er hoog mee in de boom zitten.
Dan zal ik O. toch vertellen dat hij geen kennis heeft aan de vrijspraak in Christus in de verdoemenis van zijn bestaan, want God spreekt wel degelijk tot degenen die voor Hem leven en Hij spreekt dode zondaren levend, gerechtvaardigd in Hem. God is een sprekend God door Woord en Geest en daarvan leeft de Kerk. De Psalmist zegt in Psalm 119:50: "Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt."
Dus die Psalmist zat volgens ds. O. hoog in de boom en moet de toezegging des Heeren opgeven.
Ja, ja, nou de levende Kerk zet zichzelf wel bij het brandhout der hel, maar zegt ook met Job: "Ik weet dat mijn Verlosser leeft." Job wilde alles opgeven, zichzelf opgeven, maar zijn Zaligmaker opgeven? Dat nooit, want Christus staat Borg dat het geloof van Zijn kinderen nooit zal ophouden.
Bovendien rept de Bijbel van een man die hoog in de boom zat: Zacheus, en terwijl hij daar zat, "kreeg hij een tekst" uit de mond van Christus: "Zacheus! haast u, en kom af; want Ik moet heden in uw huis blijven", Luk. 19:5b.
Zacheus kon onmogelijk in die boom blijven zitten, want als Christus spreekt, moet er een volk van de Libanion afkomen en in de diepte afdalen, omdat Christus Zich in de diepte van onze verlorenheid bevindt en Zich als zodanig aan hen wil openbaren. Gods volk wordt nog altijd in het oordeel gered. Als God in Christus tot je verloren ziel spreekt, kom je niet in een hoge boom terecht, maar kom je eruit! Anders heeft men nog nooit de stem van de Zone Gods gehoord ten leven. "Doden zullen horen..."
Tenslotte trekt ds. O de wissel weer om en beweert in tegenstelling tot wat hij eerder gezegd heeft dat Christus degenen zoekt die verloren zijn. Maar daarvan wilde ds. O. niet weten, want, zegt hij: "we zijn allemaal zondaren." Wat is het nu? Verloren zondaren of algemene zondaren? Gods Woord is er niet onduidelijk over. Christus zoekt niet alleen verloren zondaren, Hij vindt ze ook, wast en reinigt hen, en dan doet Hij nog meer, want Christus is een volkomen Zaligmaker; Hij neemt dezulken op Zijn schouders en draagt hen tot IN het Vaderhuis, met de vele woningen. Ik ben toch duizend maal duizend maal liever van Christus bekeerd dan oud gereformeerd bekeerd, want uit zulke hoge kerkbomen val je je vroeg of laat te pletter, terwijl Zacheus zich zalig viel in het vrije van Gods welbehagen, van onder eeuwige armen.
GPPB.
|
|