Terwijl Geert Wilders ONTERECHT terecht staat voor de door hem uitgesproken waarheidsfeiten omtrent de islamisering in NL en zijn strijd tegen de ideologie van de islam, gaat het RD door met het verzwijgen van de ware aard van de islam en de martelpraktijken in moslimlanden. En de SGP wast de zedelijke handjes in het wasteiltje van Pilatus.
Vergelijk het hoofdredactionele RD-commentaar eens met de door het RD & SGP verzwegen martelpraktijken in moslimlanden en zet daar de bizarre dagvaarding van Geert Wilders eens naast en het wanbeleid van de regering Balkenende/Hirsch Ballin.
Conclusie: Nederland is allang geen democratische rechtsstaat meer en de refo-media/politiek probeert dit feit te relativeren met misleidende en ge-indoctrineerde berichtgeving.
-----------------------------------------
|
|
|
Kanttekeningen bij het succes van een autoritaire reus
RefDag: 22-01-2010 12:05 | Hoofdredactioneel commentaar
De afgelopen dagen waren er schokkende beelden van Haïtianen en buitenlanders die na de zware aardbeving van vorige week bekneld waren geraakt onder ingestorte betonplaten en die niet meer bevrijd konden worden. Wat een afschuwelijke ervaring moet dat zijn, om roerloos liggend onder de brokstukken het geroezemoes in de verte te horen verstommen, en alleen achter te blijven.
Iets dergelijks maken tal van moedige christenen en mensenrechtenactivisten mee in autoritaire staten. De machthebbers zijn er niet gediend van hun activiteiten en veroordelen hen tot jarenlange celstraffen. Even waren ze in het nieuws, om vervolgens voor jaren te verdwijnen uit het beeld van de internationale publieke opinie. Deze week nog werd in Vietnam een groep dissidenten veroordeeld tot hoge gevangenisstraffen. In buurland China gebeurde enkele weken eerder iets dergelijks.
Het bizarre in hun situatie is dit: wat hen bekneld houdt, is niet een of ander ingestort gebouw, maar een splinternieuw glazen kantoorgebouw dat nog recht overeind staat en waarin het een komen en gaan is van mensen die doen alsof er niets aan de hand is.
Is dat niet het beeld van China anno 2010? Gisteren werd bekend dat het land vorig jaar een economische groei van 8,7 procent heeft gerealiseerd en dus als eerste land ter wereld de economische crisis ver achter zich heeft gelaten. Aan het eind van dit jaar zal China Japan inhalen als tweede grootste economie ter wereld.
Bij dit succesverhaal zijn tal van vragen te stellen. Of er wel een evenwichtig economisch bestel aan ten grondslag ligt, bijvoorbeeld. Zo is de export nog altijd de belangrijkste motor van de groei, en dat geldt ook voor de gigantische injectie van overheidsgeld.
Het triomfalisme aan Chinese kant is er niet minder om. In de commentaren werden deze week smalend de tekortkomingen van het westerse neoliberale systeem opgesomd, dat kennelijk niet in staat is om de westerse economieën uit het dal te helpen.
Het Westen doet er goed aan zich achter de oren te krabben. Al vele jaren gelooft men daar in de politieke kracht van het kapitalisme waartegen geen autoritair regime bestand zou zijn. Nu China het kapitalisme heeft omarmd, zo is de gedachte, zal het vanzelf zwichten voor democratische waarden en burgervrijheid.
Steeds duidelijker blijkt dat dit denken naïef is en neerkomt op de verwachting dat de betonplaten van het autoritair systeem wel vanzelf zullen verdwijnen. De realiteit is dat autoritaire regimes in economisch opzicht buitengewoon succesvol zijn, ook al treden ze tegen hun eigen burgers onmenselijk op.
Een andere realiteit is dat wij in het Westen steeds afhankelijker worden van economische reuzen als China. En dat ze de spelregels ook op andere terreinen, zoals burgerrechten, gaan bepalen. Voor we het weten, helpen we volop mee de autoritaire betonplaten op hun plek te houden. Juist daarom is het nodig met extra elan te blijven opkomen voor al die opgesloten dissidenten en christenen. En om de urgentie hoog te houden kan het dan geen kwaad de Haïtiaanse beeldspraak te blijven gebruiken.
Bron:
http://www.refdag.nl/artikel/1458134/Kanttekeningen+bij+het+succes+van+een+autoritaire+reus.html
-------------------------------------
DE VERZWEGEN FEITEN:
Mishandelingen en martelingen in moslimlanden
In Saudi Arabië, dat zichzelf graag ziet als het lichtend en leidend voorbeeld van de Islam, is een 13 jarig meisje veroordeeld tot 90 zweepslagen terwijl haar klasgenoten moeten toekijken, omdat ze op school een mobieltje bij zich had. Ook moet ze 2 maanden de gevangenis in. Dit soort wrede straffen zijn in landen waar de Islamitische (Sharia) wetgeving heerst bepaald geen uitzondering; drie jaar geleden kregen in Saudi Arabië 16 schoolkinderen ieder 300 tot 500 zweepslagen omdat zij brutaal waren geweest tegen een leraar.
Mobieltjes zijn op meisjesscholen in Saudi Arabië verboden. Toen de 13 jarige scholier betrapt werd, zou ze de directrice volgens de officiële lezing hebben 'aangevallen', waarna ze tot de 90 zweepslagen en 2 maanden gevangenisstraf werd veroordeeld.
Onder de Islamitische wetgeving in Saudi Arabië zijn stok- en zweepslagen voor een groot aantal 'morele' overtredingen verplichte straffen. Behalve overspel valt hier ook het simpelweg praten of samen zijn met iemand van de andere sekse die geen familielid is onder. Bizar genoeg is de straf die het 13 jarige meisje heeft gekregen zwaarder dan die aan sommige dieven en plunderaars wordt gegeven.
President Abdullah zou sinds zijn troonsbestijging in 2005 sociale hervormingen hebben willen doorvoeren, maar zou daarin worden tegengehouden door religieuze leiders en prinsen. In het Islamitische land zijn bioscopen en muziekconcerten verboden en zijn veel restaurants en zelfs winkelcentra alleen toegankelijk voor gezinnen, vooral in vakantieperiodes. De religieuze politie speurt er voortdurend de straten af of mannen en vrouwen die geen familie van elkaar zijn niet stiekem met elkaar praten.
Saudi Arabië is de dubieuze recordhouder van de wereld als het aankomt op publieke martelingen, onthoofdingen en kruisigingen van veroordeelde gevangenen. Zelfs tijdens het bezoek van de Amerikaanse president Barack Obama in april 2009 werden er twee mensen gekruisigd, waarvan één in de hoofdstad Riyadh, waar Obama op dat moment op bezoek was.
Internationale mensenrechtenorganisaties protesteren al jaren tegen de onmenselijke straffen die niet in alleen in Saudi Arabië, maar ook in de meeste andere Islamitische landen worden opgelegd voor zaken die elders in de wereld normaal zijn. Enkel en alleen omdat Saudi Arabië 's werelds belangrijkste olieproducent is, wordt er door de politici in het Westen echter nauwelijks aandacht geschonken aan de dramatische mensenrechtensituatie als gevolg van de heersende Islamitische wetgeving.
Klik op de Klik hier link ter inzage gehele (vertaalde) artikel
|
|